sözlük yazarlarının şiirleri

Çoktur derdi Hak'tan Yazılıdır kaderine baştan Kabullenmektir işi çoktan Derman gelir elbet sondan Vakti vardır çoktan Aldı sabrı O'ndan İlacıdır vakti zaman Derman gelir elbet sondan. Yunus bunu yazar idi Düşünmekten gayrı yoktu işi Bir gönül davası arar idi Hak'tan gelir bekler idi #dusukses (Yunus Emre) Not: Yunus Emre şiirlerinden esinlendiğim doğrudur.

salkım salkım üzümler gözlerim seni özetler aman sabununu düşürme sakın banyoda seni sikerler

güneş beyaz gecenin üzerine doğmakta yakın ne ala ama yar uzakta gök kızıllar içinde beyaz gelinliğiyle yıldızlar dans etmekte aklımda bir düş kıskanırdı seni mona roza görse ayrılık olmasaydı eğer anlamı olur muydu bu kavuşmanın ve bunca atar mıydı kalbin halbuki bir nefes seni sevmek hissetmek yaşamak sevmek seni

seviyorum ama kimi en tatlı birisini nasıl anlatsam sana ilk harflerine baksana

gözlerinin elasında kayboldum sevgilim içim dışım sen oldun senden başka bir şey görmek senden başka bir şey duymak istemez oldum günler sensiz, sessiz ve gereksiz olurken ben sensiz, hissiz ve kalpsiz bir adama dönüştüm Günler seni benden uzaklaştırır oldu kokunu, sesini, yüzünü özler oldum ne vardı saçlarına dokunup her telini tek tek öpebilseydim ne vardı o ay tenli yüzüne saatlerce bakıp gözlerimi gözlerine sabitleseydim gülüşüne tanıklık edip güneşin doğuşunu izleseydim iyi yazmışımda sanki yarım kalmış gibi, aynı biz gibi dipnot : bu kısım şiire dahil değil sdfasdf

Yeni bir gün çalıyor gökyüzünde Karanlık bulutlar Valse çalıyor Gezegenler sürünüyor yolunda sessiz Hepsi karga çığlığından ibret alıyor Sabaha karşı duyguların kanı Alıp başını sahile çekilir Çölün ucunda bir rayiha dükkanı Gri tereddütleri siyaha çevirir Pilaçkadan bir bina duruyor önümde Ne zaman baksam çocukluğumu hatırlarım Yapay güller ekerim kalbimin çölünde O güller temsilidir sevmeyen kadınların O bina da bir gün bizler gibi dağılır Bir gün çocukluk kaybolur yüzünde Bir gün çöllerdeki güller bağırır Yeni bir gün çalıyor gökyüzünde

Cüceler yoktu Madenler çoktu Cüceler geldi Madenleri yendi Bu güzel Balrog’u Bizlere verdi

Ahenkle sarsılan kömür gecelerin Düşen tozlarına hüzün saklanıyor Sonunu bilmesem de ömür şeceremin Hançeri kalbime gülüp saplanıyor Geceye naçizane bir şiir bırakalım dedik iyi geceler sözlük

sigarayı tersten yakan sofular kadar anlıyorum aşktan kalubelada verdiğim sözün uğultusundan sarı odalarına kaçıyorum yalnızlığın ne durdan anlar ne laktik tanır sesim beni bağışla sana çöllerden, güllerden karanlık tanımaz gözlerden damıtılmamış yeni bir meselini yaratacağım hayatın kepir suların hasretinde tanıdım seni tam şuranda bir acem hıçkırığı saçların bütün kargı hayır bu şiirde anılmayacak ne mecnun ne ruh ne de bilgelerin kargışı dinle beni sana yeni bir meselini anlatacağım yangınların angut sürülerini izledim yıllarca başlangıçlarım aksak bu yüzden konduğum her dal tenini yadsıyan bir bıçak bana aşkı tanımlarsan yeni kanatlar nabzı kırık yaralar kusacağım ayaların yoklarsa sanrımı yeni bir mesel yaratarak sana çatlayan atların kalp seğirmesinde duracağım beni bağışla sigarayı tersten yakan sofular kadar anlıyorum aşktan çekilirse sesime yazgından bir perde yolumu bulacağım

Bu şiirde hiç kafiye yok Acılar zaten yeterince kafiyeli Herkes bir parça alıp gitti benden Bir akşam ki şairin çöktüğü andır Bu şiirde hiç şaka yok Hayatın kendisi komik ve hileli Gülmeye gerek var mıydı zaten Gülsek bile içimizde olan kandır Bu şiirde hiçkimse kavuşmayacak Tükettik o bilinen mutlu sonları Alternatif evrenlere kaydık sevinçle İstemeden olasılık hesabı yaptık Bu şiir dinleyenleri avutmayacak Herkesin içinde olan teselli kodları Yaşamıyor artık cümlelerin teninde Öldü, gömüldü ve toprağını sattık Bu şiir burada bitiyor sanırım Çünkü anlatılacak bir şey kalmadı Zaten susmak denilen eylemi tanırım Daha fazla yazmayı içim almadı

ben bugün içmek istedim. oysa hiç içmemiştim ömrümde, kadeh tutmayı bile bilmezken şişeler devirmek istedim oysa hiç içmemiştim ömrümde. anladım ki insanın kederi yalnızlığında gizli, anlaşılabilme lüksü fazlasıyla gizemli, ben de bugün içmek istedim yalnızlığıma, anlaşılamadığıma oysa hiç içmemiştim ömrümde. tutunduğum dallar yanıyordu tutsam ölüm, bıraksam ölüm. işte ondandır bu isteğim hiç bilmesem de ben bugün içmek istedim. hiç ama hiç, oysa hiçin bile ötesinde içmemiştim ömrümde.

Olmasa bile içinde sevinç Gözlerinde bir ışık vardı Geceyi güne çeviren Bir avuç umudun vardı Var olsun o güzel umutlar Umut olalım umudu olmayanlara Olalım ki onlarda olsunlar Hep var olsun umutlar Bir kere tadınca umudu Hiç bırakmak olur mu Umutlu insanlar değil miydi Hayata bağlayan bizleri Ekmek ve su gibidir umutta Böyle masum ve çocukca Bakınca şöyle bir ağaca Görüyorum ki aşılamış umudunu toprağı yara yara *purfley

Her Allah'ın günü KPSS çalışırım Gelecek kaygısından zihnim köreldi Memurluğu düşlerimde okşamaya alışırım Bilirim ki puan değil sıralama önemli En korktuğum konudur karmaşık sayılar Zaten matematiği hiç anlamazdım Kabuslarıma girer durur hep yiyişen dayılar Bilseydim o vidyoya hiç yanlamazdım Şu an ne yapıyor acaba internet mafyası Benim gibi bir hayat yaşamadığı kesin Karşımda olsaydı yutub tayfası Derdim ki onlara palavrayı kesin Yine de pes etmemek lazım hayatta Bir gün şahit oldum ki her gece bitiyor Yıkılmamalı asla ve hep durmalı ayakta Çünkü var olmak mücadeleyi gerektiriyor

Şüphesiz şarabın testiye dökülüşü gibiydi beni sevmen Ey dokunduğu her şeyi sorhoş eden gel Gel ki kırılmış bir testiden dökülen bir şarabın hüznünü taşıyamıyorum ben Gel ki pazarlarda kaybolan tüm çocuklar annelerini geri bulsun Gel a***** k*****mun karısı gel Gel sana neler edicem Not: bu entrymi bulamıyorum o yüzden yeniden girdim.

Size şiirler yazmayacağım güzel sözler söylemeyeceğim sadece bir dilekte bulunacağım iyi geceler.

Tek dize yeter bu geceye Nihal Atsız dökmüş zaten kalpten heceye Mutlak seveceksin beni bundan kaçamazsın Yüreğini kapattın mi bir daha açamazsın Sevgi kıskançlığın etini yemiştir Atilla duymuş bunu ve şöyle demiştir Ben sana mecburum bilemezsin Bilsen bile yine aksini dilemezsin Başka ne söylemek isterdi aynı şair Varsa vardır onda bir garip eğilim Ne biliriz ne anlarız insana dair Aysel git başımdan ben sana göre değilim Kaldırımlar büyür mü gerçekten içimizde Adını unutup kendine üstad demişler Bazen hayalde yaşarız ikimiz de Atılan çığlıklar sessizliği yemişler Tüm şairler otursaydı bir masaya Edip Cansever tutup masayı överdi Ben ayakta kalırdım uyarak yasaya Onlara saygımdan şiirlerime söverdim

Bir şehvete eğledin beni hüsran Ya bu dönecek devran Ya da tek başa yola devam Bir gülüş geri de kalan Gerisini doğaçlama getirin

Gecelerin içinde Bir ağıt var saklanan Yalnız yaşanan gecelerin içinde Düşmekte tereddüt eden göz yaşları Böyle bir gecede akmayı seçerler Bizim sevgimiz Kafiyesi olmayan şiirler gibiydi Gizlenmiş ağıtlarla seslendirilmiş Ve düşen gözyaşları ile yıkanmış Kafiyesi olmayan şiirler Bende kalmış bir liste var sana ait Anlamayacağım şeylerin listesi Mesela yağmurdan hemen sonra Bozuk kaldırımlarda yürüme stresi Mesela aklını kaybetmenin verdiği huzur Mesela akılıllıların duymadığı bir müzik sesi Bu duyguları bir gün sen de yaşarsın Delirmek için sevdalanmaya gerek yoktur Konuşmak istemezsin gelir şiir yazarsın Hiçbir şey tatmin etmez seni yaşamak boştur Bu son dize olmasa da olurdu mesela Sen olmasan da dünya dönerdi Kafiyesiz olsa bu şiir Ya da bir tarafları eksik olsa Ya da sonu olmasaydı Aynen devam ederdik yaşamaya

prensip gereği ciddi ciddi karaladıklarımı kimse ile paylaşmam. ama şu gibi öylesine şeyleri arada bir saçarım sağa sola; - (#2047483) - (#2149138)

Taze bitti

Az önce notlar kısmında dolanıyorken rastladım şoke oldum :d Ne anlatmak istedim, ne üzerine yazdım inanın ben de bilmiyorum hiç. Ama paylaşmak istiyorum nedensiz. --- spoiler --- Göğsümdeki sisi çıkarın İçerideki minik adamlar boğuluyorlar İçimdeki göğü bırakın Öksüz çocuklarım içerliyorlar 02:52 11 Eylül 2020 --- spoiler --- Tarihi filan ekledim çünküü notlarım giderse yine de bileyim ne zaman yazdığımı diye. Tşk.

genelde epik şiir yazarım. onlardan birini de buraya sunayım: Son nefesimize kadar mücadele ettik usanmadan, yılmadan Hep inandık kazanacağımıza umutsuzluğa kapılmadan  Bir bir sorduk her bir şehidin hesabını düşmandan Kan döktük bu uğurda, yine de vazgeçmedik al bayraktan Sırtında 250 kiloluk mermi Onbaşı Seyit'in Kim derdi ki "taşıyabilir" olmasaydı inancı kalbin İnanmazdı duysaydı, kulağı olsa yerin Son gücünü de kullandı, bu vatanı korumak için Mezun vermemişti 4 yıl boyunca o liseler "Biz Çanakkale'ye gidiyoruz" diyerek helalleşti çünkü öğrenciler Bir an tereddüt etmeden şehadet şerbetini içmeye gittiler Çanakkale kazanıldı, onlar geri dönmediler  kendi oğlu gelince karşısındaki sedyeye "kurtulma şansı yok" dedi, halini görünce Sarıldı cansız bedenine şehitliğe erdiğinde Çanakkale böyle kazanıldı, fedakarlık ede ede. Şafak doğarken çanakkale'den tüm kızıllığıyla Bayrağım boyanmıştı mehmetçiğimin asil kanıyla. Bir destan daha yazılmıştı Türk tarihine layıkıyla Çanakkale böyle kazanıldı, çocuğuyla, erkeğiyle kadınıyla.

Senedim olmasa da hükümet benden alacaklı. Bir sürü sınav var önümde hepsine para saydım. Ders çalışmaktan ne huzur ne kafa kaldı. Düşünüp dururum konular yarım kalacak mı? Yetişmedi konular ama yine gircem sınava. Okula önceden giderim yanar birden cıgara. Uzun uzun düşünürüm ne olur bilmem kısaca. Paragraf sorularını çözdüm de tarihte bakakaldım. Babam sonuçları sorsa ona desem mi? Yargı mı benimhocam mı yoksa pegem mi? Olmuyorsa üzülme tekrar zorla neden mi? Pes edersen bütün keyfin kaçar artık.

Madde madde anlatayım sizlere Mutlu olmak için ne yapmalı Akşama doğru kahve içme bir kere 12 oldu mu kafayı koyup yatmalı Hele gece vakti kimseyle konuşma Uyku tutmazsa ağır kitaplar oku Yoksa bitmez zihnindeki duruşma Beraat almak imkansız geçmişi kaplar korku Geceleri düşünmek ebedi bir vebâdır Düşünmek yerine müzik dinle ruhunu onar Klasik müzikler sıkıntıya vedadır Bethooven çaykovski vivaldi ve mozart Bir sigara yakarsan efkâr dağılmaz inanma Gece sigara yakarsan kendini yakarsın Zamanında denemiş bunu bir aptal Sen deneme sakın mutlu mutlu yatarsın Umarım güzel bir şey görürsün rüyanda Ve umarım rüyayı gerçek sanarsın Böylece sevaba dönüşür tüm günahlar Böylece rahat rahat gecelere akarsın

Öyle şiir yazılmaz diyip durdular. Birbirlerini övüp göğe erdiler. Gök kubbede Cebraili gördüler. Benim tapum sende mi kaldı zındık? Bana hiç laf söylemek senin işin mi? Buna tecrüben mi yeter, yoksa yaşın mı? Suyumu mu verirsin, bir lokma aşım mı? Benim tapum sende mi kaldı zındık? Haddini aşıp herkese haddini bildirdin. Kafan boş dururken ağzını doldurdun. Kendine kızdın da etrafa saldırdın. Benim tapum sende mi kaldı zındık?

Evimin penceresi benden hoşlanıyor Ne zaman gökyüzüne baksam Çaktırmadan izliyor beni Pimapen olmasaydı belki yüz verirdim Çay içtiğim cam bardak bana aşık olmuş Hisleri de karşılıksız değil hani Sadece onu kırmaktan korkuyorum Tutuşlarım da pek güven vermiyor sanki Kafamı koyduğum yastık soğuk davranıyor İnanın böyle olması daha iyi Çok da samimi olmayalım yastıkla Bardağı kıskandırmayalım şimdi Yani sizin anlayacağınız Yalnız değilim şu hayatta Çevrem oldukça kalabalık Beni de seviyorlar yani

ben bitmişim ceketim hüzünlü mobilyalar yorgun düşüncelerim volta atıyor kafamda ne zaman bitecek bu sorgu hayalimdeki kadınlar silahı bana doğrultur dolu ve hatta taşkın silahlar içlerini ben doldurdum ancak kurşun ile değil kin nefret ve öfke ile dedim bu vazgeçişlerin müsebbibi benim emniyet kilidini kapatın, vurun beni içimdeki kırmızılar tüm canlılığı ile yaslansın suratınıza benden size kalan son bir hatıra belki sizi de kan tutar siz de bayılıp düşersiniz yanıma ölüm yanınızdan geçer ve girer kanıma böylece mutlu girerim en son ânıma tanrı demişti bunları kitabında söylemişti şair de ölecek herkes gibi bir daha da gelmeyecek bir isa değil ki ölünce bana ne olacak peki tanrım? onu söylemeyi unuttun sanırım işte insan bilmediğinden korkar ya şair de bunu bilmediği için ölemiyordu bir türlü ama ölmek de istemiyordu için için

Ekşi sözlükte zamanında absürt bir olay sonrası yazdığım bir şiiri buldum bugün. --- spoiler --- karşımda oturma gözüm sana kayıyor. hiç sırası değil şimdi aşık olmanın öfkeli ve kasvet doluyum. aşkınla yeni bir yükü sırtlanamam. yaşadıklarımdan memnun değilim. oysaki sen bir ay parçası gibi bana bakıyorsun. gözlerin ki derinliğiyle aklımı karıştırıyor. canımı yakarcasına saçlarını savuruyorsun. yorgun ve takatsizim. yeni bir aşkı kucaklayacak kadar cesur değilim. ayaklarım yere basmalı, gücüme ihtiyacım var. kendimi sana bırakamam. bilmiyorum ki; düşlediğim sen misin? ne yazık... yazık ki fazla güzelsin. hiç sırası değil şimdi aşık olmanın. karşımda oturma gözüm sana kayıyor. --- spoiler --- Şiire ilham veren olay için ekşideki başlığın ilk entrysinden konuyu öğrenebilirsiniz. Link

püüü; (#4001113) bir gün buraya sahici bir şeyler akıtıcam ama du' bakalım.

Mutsuz şehirlerin kralı Yüzük asık binaların mimarı Ağlak sokak lambalarına can veren Aşıkların kalbine gözünü dikmiş bir cadı Uykunun güzel perileri sararken üstümü Yangınlar hüküm sürmekte şehrime Gözlerin bir soğuk pınar gibi akarken içime Tanrı güzellikleri bana bahşediyor bakışınla. (bkz: bendeniz )

kenetlenmissin kalbime.. ilmek ilmek... islenmis gibisin... hasretinle.. yuregime.... nereye boyle.. bileyim soyle..

Uzunca zamandır görmeyeli seni Bir başka kadın, bir başka hoş olmuşsun Kollarıma alıp da sarmayalı seni Beyaz peynir gibiydin, kaşar olmuşsun Teşekkür ederim posta gazetesi bu nadide ve güzel şiiri hayatıma kattığın için😂😂

Yazdıklarım arasında en hoşuma giden şiirden bir dörtlük paylaşmak isterim. --- spoiler --- ... Şimdi vakitlerden yangın Düşleri süsleyen varlığın Karanlığı zapteden ışıklar gibi Kör ve çaresiz bir gönüle yayıldın Raks ediyor yıldızlar Bakışının esrarengiz cinayeti Bahçeler sunuyor sun Çiçekler dolu gülüşünle ... --- spoiler ---

Bir beşlikte hadi ben patlatayım. El vardır, ele olur el. Bel vardır, bele olur bel. Dil vardır, dile olur dil. Göl vardır, göle olur göl. Döl vardır, döle olur döl.

hayatimda ilk siiri babannemden duymustum sizlerle paylasiyorum simdi; yaza yaza yaz geldi carsiya kiraz geldi daha yazacaktim ama dedenden gina geldi

Şiir demeyelim de, arayıp sormayan kankaya mani yazdık diyelim ıhım ıhımm Geldi yine ramazaaaannn Kalplerde taht kuraaannn Ey benim ceylan gözlüüüümm Müsait misin Bi arayaaaammm (elimde davul olduğunu düşünelim öyle okuyalım lütfen saygı biraz)

(#4326894) benim kafa burda halen

Delirmezsem kaldıramayacaktım anne gerekeni yaptım Tüm aşk cümlelerimi ilaçlarıma yazdım Kafayı toparlarsam ağlayacaktım Daha çok dağıttım Yine ağladım Sürüncemede kalmış hayallerim ve dökülmüş saçlarım Çıkmaz sokaklarım Akşam üstü kokusunda nefes boruma sızan katran Kan sıçramış duvarlar Çay dökülmüş halılar ve fiyasko tüm yaşamım Özlenen mutfak kokuları O kokuları kanatan babasızlığım Anne senin eksik yanın Küçük yaştaki o farkındalığım Huzur sanışlarım ve dibe vuruşlarım Özendirici bahar pozları Bıraktım artık umursamayı Anne ben de saldım sikeyim o anıları Kalmamış zaten duygularım Olmasa arada bir uğrayan ağlak yanım (Anlık gelişen siksok şiirimi sonuna kadar okumayı başar sabırlı insanların gözlerinden öpüyorum. Duygusal saatlerimdeyim)

buraya birinin fotoğrafını atmak, var bir hayalimiz.

Lisede edebiyat hocamız her sınavda şiir ya da düz yazı yazdırırdı. Amacı kalbimizin dilini öğrenmekmiş öyle söylerdi ve bazı öğrencilerle daha yakın muhabbet ederdi. Yakın olduğu tüm öğrenciler çok iyi puanlarla polisliğe ya da hukuk fakültesine girdi. Meğer herif soruları çalan ekiptenmiş de soruları dağıtmış.

masanın üstünde bıçak neyse baba kendini vuracak vurma neyse baba vurma sözlüğün kızları kime kalacak çal keke çal

Seni kendimden bilerek uzaklaştırdım kendimden Yokluğuna ancak böyle dayanabileceğimi düşündüm. Dayanamadım, dayanamıyorum Ağlamak istiyorum ağlayamıyorum. Seni göz yaşlarıma hasettim Ağlarsam damla damla akıp gideceksin hayatımdan Yapılan hatalar ve pişmanlıklar Kahrediyor beni Zamanı geri alabilsem ve durdurabilsem En mutlu olduğumuz anda kalırdık Aradan bunca zaman geçti, hatalardan dersler alındı Ama sen yoksun Düzelen şeyleri göremeyeceksin Belki sen de en az benim kadar yaralısın Yaralarını sarmaya çalışırken başkası da yaralamış olabilir Belki sen de en az benim kadar özlüyorsundur Yaşanan o güzel ve tatlı zamanları Belki senin de içinde hâlen bir şeyler kalmıştır Ama yaptıklarımdan dolayı yanaşamıyorsundur Eğer ki içinde kalan bir şeyler varsa Bir adım at ben bin adım atacağım Yaşanan güzel anılarımıza yenilerini ekleyeceğim Hâlen geç kalınmış değil Sen bir adım at yeter ki Özlüyorum seni insanın çocukluğunu özler gibi Dönmeme ihtimaline karşı hâlen de seviyorum seni Dön gel ben buradayım Seni beklediğim duraktayım Yaralanmışsan, üzüntülüysen, ne olmuşsa olsun Gel! Yeter ki başkaları seni daha fazla üzüp yaralamasın Yaralarımızı beraber saralım Sarılalım birbirimize Kalplerimiz birbirimize değsin, mühürlensin Bir daha bırakmayalım birbirimizi Gel ki şu bayramda aldığım en güzel hediye ol Yeniden hayatımın baş köşesinde ol

şiirimin adı şiirim geldi. ŞiiRiM GELDi sen giderken şiirim geldi. şiirim geldi davarları güderken. mezarlıklarda baykuşlar öterken, gerçekler hayallerimi uçurumlardan iterken, bir masal daha başlamadan biterken şiirim geldi...

Belki yıllar sonra geleceksin aklıma Bir keşke ile baslayan cümlenin devamı olacaksın Seni anarken içeceğim sigaranın Dumanında hayat bulacaksın Belki bir rakı sofrasında, Şerefe derken Eda'ya diyeceğim Eda'ya, geride bıraktığım Zorunda olduğum O kadına.. #dusukses

Kaçmaya çalıştıklarının içinde kayıp mı oldun sen? Gençliğimiz solar, gider. Sen solmazsın, bir fotoğraf karesinde. Babamın tebessümünde sezinlediğim o ince gurur gibi, müstesnasin. Geldiğin yeri hatırla. Dünü geçmişi, geçmişte hayalini kurduğun her ne varsa.. Geçtiğin yolları unutma. O yollarda ellerine batan dikenleri de.. Unutma yanlızca pes ettiğinde pişmanlık duyacağını. Allah kendine dayanan temiz bir kalbi asla yarı yolda bırakmaz. Başını göğsüme yasla biraz soluklan, gözlerini kapattığında, bir düş gibi hatırla kayıp giden zamanda bizi ve bir dua gibi, düşürme dilinden kimsesizliğini Yollar, evler yeniden yollar inşa eden nice kalabalığın. Kalabalıktan bunalmış bir kuş, hani atmıştı ya kendi çatıdan.. Sahi sen miydin o yağmurda şemsiyesini açmayan? Evimi sırtımda taşıdığıma inanırdım, bu yüzden olsa gerek, hiç başıma yıkılmadı. Çünkü evinden kaçtığında içinden kaçamıyor insan. Binlerce yıllık yorgunlugum, uykusuzluğum. Binlerce yıllık yorgunlugun, umutsuzluğun. Saat, parmak uçlarında yürüyüp çit çıkarmamayı 5 geçiyor. İnanmazsın, sonu gelmeyen her şey gibi, bu da bitecek. Dünyanın bile dibini göreceğiz. Yitir endişeni. Senin ışıl ışıl bakan gözlerin, benim uzun ince parmaklı titrek ellerim, Bir yanımız hep çocuk, çocukluğumuz hep bir eksik Ah benim sevda kuşum, deli başım, bozuk düzenim, tatlı sarhoşluğum, hatırla bir an evvel kendini.