şu aralar her şeyde ama her şeyde aşırı başarısızım. hayatımda bu kadar üst üste başarısızlıklar yaşadığımı hatırlamıyorum.

vizelerde en çok çabaladığım derslerde başarısız oldum, 3-4 yıl sonra ilk defa birisiyle ciddi manada sevgili olmayı düşündüm ama bugun reddedildim. ailemle şu aralar kötüyüz, sevmediğim ne kadar şey varsa yapıyorlar bense onları sürekli alttan almaktan çok yoruldum ya.

ardından beni yıkan olay ise okuduğum bölümü dokuz eylül veya anadolu üniversitesinde tuttururuken sırf yeni sistemde siralamam düşük diye o istediğim üniversiteleri feda ettim ve pamukkale üniversitesi yazdım. bunu öğrenince sudan çıkmış balığa döndüm.

harbiden çok zor bir süreç geçiriyorum. hayatimda en ihtiyacim olan seylerde tam bir loserım. umarım akıl sağlığımı kaybetmeden atlatırım şu iğrenç süreci.

her geçen gün bazı şeylerin değerini daha iyi kavrıyorum, bazı şeylerin değersizliğini de.
önceden de bu hissi yaşamıştım ama bu seferki daha şiddetli. hoş bi şey

mağusa limanı
Türküyü yaratan olayın kahramanı Arap Ali, Limasol’un Arnavut Mahallesinde oturan zenci Arap Mahmut Efendi ile beyaz ırktan Hatice Hanımın oğludur. Arap Ali’nin bir erkek iki de kız kardeşi vardı. Günümüzde hepsi rahmete kavuşmuştur.

Arap Ali, oldukça mert ve cesur bir Türk gencidir. O, yemeyi ve içmeyi seven birisiydi. Olayın geçtiği gün, Mağusa’da gümrükteki işini bitirip biraz eğlenmek amacıyla bir meyhaneye gider ve içmeye başlar.

ingiliz askerleri de aynı meyhanede içki içerken Arap Ali’ye sataşırlar ve bu yüzden aralarında kavga çıkar.Kavga esnasında Arap Ali’nin ingiliz askerlerinden sekiz süngü darbesi aldığı ağıttan anlaşılmaktadır.

Yere yığılan Ali, hemen orada can vermiştir. Cenazesi memleketi olan Limasol kentine getirilmiş ve kılınan cenaze namazından sonra Türk kabristanlığına defnedilmiştir.

Bu genç ve yiğit delikanlının ölümü o yörede öylesine etkili olmuştur ki adına ağıtlar yakılmış ve bestelenmiştir. Böylece bu “ağıt-türkü”,günümüze kadar gelmiş, sürekli okunmuş ve söylenmiştir.

galiba yine birazcık kendimi dolu ve kötü hissediyorum, bir şeyler yazıp karalamam lazım ama lanet olası vizeler izin vermiyor umarım şu 2 gün içinde dışa vurmak istediğim duygularım içime gömülmez yoksa kendimi bir müddet daha iyi hissedemeyeceğim ...

mutfakta namaz kılıyordum. abim rol yapıyorsundur sen kılmıyorsundur diyip secdedeyken ufak bi tekmükle beni devirmişti. sonrasını gülme krizine girmişim hatırlamıyorum :d

bi başlık var
açtım, okudum, dokundu.
her bir entiri dokundu.
bu konu çok fena.
canım yanıyor ve kimseye anlatamam bunu.
canım yanıyor deyince olmuyor, yetmiyor.
asla gücüm de yetmiyor.
düzeltemiyorum sadece batıyorum.
bunu ben mi yaptım bilmiyorum,
bir şeyin fark edilmesini sağlayınca suçlu olur mu insan?
gözlerimi kapatsam geçer mi, hiç olmamış gibi yapsam?

Karanlık bir gece yol görünmüyor,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.
Kara çalı bana aman vermiyor,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Güneş erken doğup şafak sökmüyor,
Gökteki dumanı silip atmıyor,
Ay karardı yıldız ışık tutmuyor,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Sonlanmadı menzil ile durağım,
Belki çok yakınım belki ırağım,
Yaralandı parça parça ayağım,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

Yavaşa yavaş ilerlerken kaplani,
Benim ile yola çıkanlar hani?
Geri dönsem taşa tutar dost beni,
Yürüyorum dikenlerin üstünde.

selda bağcan -

meeeaaaavvvvv

elif dedim türküsünden ...

i̇lkokulda şiir yarışmasında 1. olmuştum bu heralde :(