neşet ertaş zamanında sevdiğine "evvelim sen oldun ahirim sensin" demişken, ben bugün kıza bir günaydın diyemiyorum. i̇yi geceler dostlar.

anlatacağım hikaye dünyanın en hüzünlü olayı mıdır bilmem ama benim için büyük tramva yaratan hüzünlü bir olaydır.
"henüz 5. sınıfa gidiyor. yeterince küçük. o gün minik kızın doğum günü. aylarca arkadaşlarının doğum günlerine katıldığından heyecanlı. aynı şeyleri yaşamayı umuyor. yani en azından bir kısmını. sabah aileden ses seda yok. öğlen yine yok. yıkmıyor inancını. gidip marketten kek alıyor bir tane. aslında arkadaşlarının doğum günündeki gibi kolada almak istiyor ama annesi izin vermiyor minik kıza. 'olsun' diyor kız. akşam ev ahalisi odada otururken bir masa koyuyor ortaya üstüne de keki. kuzenlerinin doğum gününden kalma mumları da dikiyor üstüne. 'bugün benim doğum günüm' diyor mutlulukla. kimseden ses seda yok. kafalar bile dönmüyor. beceriksizce yakıp mumları buruk bir tebessüm eşliğinde gozleri dolu dolu üflüyor. o gün mumlar sönerken kızın minik hayalleri de sönüyor. dilekler bir bir dağılıyor etrafa. bir küçük kızın kalbi daha yara alıyor hiç farkedilmeden. dünya 1 saniyeliğine kötü bir yer oluyor. minik kız büyüyor."
o kız şimdi kendi ayakları üstünde durmaya çalışıyor. ne kadar güçlüdür bilinmez. umarım hiç yıkılmazsın.
not: kız benim.

hani çok sevdiğiniz bi küpenin tekini kaybedersiniz.diğerini çok takmak isteseniz de takamazsınız eşi yok diye,  ama atamasızsınız da o bi yerlerde kalakalır öylecik. bazı insanlar da tam olarak böyle işte.çok sevdikleri eşi kaybolmuş öylece kalakalmışlar..

birisine boşunaymış demek. gösterilen onca çabanın, sarfedilen onca emeğin, dökülen onca gözyaşının bir hiç uğruna olması bana göre dünyanın en hüzünlü olayıdır

"çok acı çekmiştir kızım, keşke kurşunla öldürselerdi." özgecan aslan'ın annesinin kızı öldükten sonra söylediği söz. diyecek başka bir şey bilmiyorum.

yıl olmuş 2017. her medeniyet muasır seviyeye ulaşmış. bizim dincilerimiz de bunun içilip içilmeyeceğini tartışıyor.

allah aşkına salın şu milleti artık. ben türkiye'nin böyle konularla meşgul olmasını istemiyorum. diğer insanlar gibi mantıklı şeyleri tartışın.

kadın-erkek farketmeksizin tacize uğrayan tarafın ruhunda onarılamaz yıkımlara neden olabiliyor. mesela gün itibariyle kendini asarak intihar eden linkin park'ın solisti chester bennington da çocukken cinsel tacize uğrayanlardandır. kendisi gün itibariyle 41 yaşında ve 5 çocuk babası olduğu halde intihar etti. bu denli büyük yıkımların en temelinde bir şekilde çocukken yaşanılan cinsel taciz mevzusu çok fazla yer kaplayabiliyor.

muhtemelen her kızın başına gelmiştir. parklardan, kaydıraklardan nefret etme sebebim oldu. küçücük bir kıza bunu yapmaya ne hakları vardı ki? i̇nsan gerçekten kaç yaşına gelirse gelsin unutamıyor

sinir kat sayısı fazla olan bir kişi olarak iyi ki denk gelmedim mi desem bilemiyorum.

yetişkin insanlara olan tacize bile midem bulanıyorken bir çocuğa yapılan tacize şahit olsam katil olurdum heralde.

kur'an-ı kerim öğretme işi yapan kurslardır.

bugün cumadan sonra cami imamını gördüm kursa gelen çocukları toplamış bir yere götürüyordu. dedim hocam hayırdır çocukları mı gezdiriyorsunuz. her cumadan sonra çocuklara birşeyler yediriyoruz dedi . çocukluğum geldi aklıma.

benim babam imamdı bir ilçede yaklaşık 4 yaşından beri kuran kursuna giderdim. babam cami bahçesine basketbol potası yapmıştı tenefüste babamla çocuklarla basket oynardık.caminin önünde kızlarla voleybol oynardık öndeki sokakta futbol oynardık. bunları babam düzenlemişti zamanında topları falan o ayarlardı. kursun son haftasında da bahçede piknik yapardık her çocuk evinden birşeyler getirirdi hep beraber yer içerdik. çok güzel gunlerdi be.