Bu şiirde hiç kafiye yok
Acılar zaten yeterince kafiyeli
Herkes bir parça alıp gitti benden
Bir akşam ki şairin çöktüğü andır
Bu şiirde hiç şaka yok
Hayatın kendisi komik ve hileli
Gülmeye gerek var mıydı zaten
Gülsek bile içimizde olan kandır
Bu şiirde hiçkimse kavuşmayacak
Tükettik o bilinen mutlu sonları
Alternatif evrenlere kaydık sevinçle
İstemeden olasılık hesabı yaptık
Bu şiir dinleyenleri avutmayacak
Herkesin içinde olan teselli kodları
Yaşamıyor artık cümlelerin teninde
Öldü, gömüldü ve toprağını sattık
Bu şiir burada bitiyor sanırım
Çünkü anlatılacak bir şey kalmadı
Zaten susmak denilen eylemi tanırım
Daha fazla yazmayı içim almadı