abla olmak

dort kardeş sahibiyim basket maçi olsa takım hazir en büyük olduğum için anne babanın deney tahtası oldum bi o eksisi

teyze anne yarısı derler ama bence abla demek daha doğru olur

hayattan vazgectigin oluyor bazen, kendini odaya kapatip cama cikip atlarsam ölür muyum hissi oluyo bazen. ama uc yasinda minnak bi kızın ablasiysaniz kapiya minicik ellerini vurup, az buz konusmasiyla, 'bana çizgi film açar misin?' diyorsa kusura bakmayin ama onun icin yasiyorsunuz

ne abla oldum,ne abi oldum. ezilen kardeş oldum hep ben.

bir aralık ayında 'kardan adam' diyeceğime 'kardan kardeş' demişim. henüz parçalanmamış ailem ciddiye alıp kardeş yapmışlar. o benim aydınlığım. adını ben koymuşum. dolabıma dadanıp 'abla bunu giyebilir miyim?' diye sorması, bunu yaparken gözlerini kırpıştırıp kediye benzemeye çalışması bile beni kaç kere intihardan döndürmüştür bilmem. şu hayatta uzatmaları yaşıyorsam onun sayesinde, onu bu bataklıkta yalnız bırakamayacağım için. ama gariptir ki onu kendimden çok sevmeme rağmen bir elin parmaklarını geçmemiştir bunu belli etmem. nasıl bir psikolojiyse o bile gider diye düşünüyorum. yaptığım her şeyi taklit etmeye başladığında konuşmamdan tutun giyimime kadar her şeyime dikkat etmeye başladım. dolabıma koyu renklerden başka bir şey almasam da o istedi diye beyazdan pembeye her rengi giymişimdir. o fark etmeden onu hep gizliden gizliye koruyup kolluyorum. o, 'anlıyorum' kelimesi ardına saklanan ve beni kendi amaçları doğrultusunda kullanabilecek birisi değil. anlıyor çünkü aynı şeyleri yaşadık. ama çok şanslı ki ben tüm zorluklarla karşı kendimi parçalarken onu arkamda tuttum ve saçının teline bile zarar gelmesini engelledim. kötü tarafları o küçükken çok fazlaydı. şimdi çocukluktan çıktığı için daha rahat anlaşabiliyoruz ama zamanında onlarca sene arkadaş buluşmalarına gidemedim bana kuyruk oluyor diye. ne zaman kavga etsek anneme bir sırrımı anlatırdı. onun yüzünden az terlik yemedim. hala çoğu anlarda yoluma çıkan koca kayadan başka bir şey olmuyor. büyüdüğünü kabullenemiyorum. bir gün onun toplantılarına gideceğim ve böyle gururlanacağımı düşünmezdim. yaşadıklarımız yüzünden çabuk arkadaş edinemiyor, arkadaş olduğu kişilere onu bırakmasınlar diye kendini ezdiriyor. gidip o haberi bile olmadan konuşuyorum ona bunu yapanlarla. düzelince ela gözleri parıldıyor kuşumun. canına kurban olurum ben onun, farkında değil. şu hayatta ne yaparsam yapayım, abla olma duygusunun ötesine geçemem. canımın aynası. uyurken öptüm saçından anca vızıldansın. edit: yemek yapmayı bile onun yüzünden öğrendim. anne çalışıyor, baba yok. minik'e yemek hazırla, dersini çalıştır, uyut. canım çıkıyordu. şimdi acıkınca beni beklemeden kendisi bir şeyler yapıyor.

cinsiyetim ve tek çocuk olmam neticesinde değilim, ama en büyük hayalim kızımin abla olması. (bkz: en az 3 çocuk)

2 yaş küçük erkek kardeşim var her giyindiğinde bana sorması çalışan anneye sahip olduğumuzdan her işinde beni yanında araması bir kızla konuştugunda bana danışması şu hayatta en çok bana düşkün olması her kavgasında gelip bana anlatması ona söylemeden arkadaşlarımı devreye sokarak canını sıkanları ondan uzaklaştırmak lise son sınıftaki stresimde her zaman elimden tutup beni kaldırması parası olmadığında gelip benden istemesi bile şu hayatta en azından bi boka yaradığımı bana hatırlatıyor ve üniversite kazandığımı ve gideceğimi öğrendiğinde ki o allak bullak olmuş yüz ifadesi hayatım boyunca aklımdan çıkmayacak

biraz daha sorumlu olmaktır. genel olarak bu olmakla birlikte kız kardeş ablası olmakla erkek kardeş ablası olmanın çok farklı olduğunu düşünüyorum. ikisini de yaşayan biri olarak böyle bir tespit yapabilirim sanırım. kız kardeş için ikinci anne hatta bazen anneden de öte olabiliyorsunuz eğer yaş farkı fazlaysa. örnek aldığı insan da kıskandığı insan da sensin ve bu nedenle dikkatli olman gerekiyor. ne kadar onun yanında ağlamak istemesem de olur da ağlarsam benden çok dert ediniyor, onun da gözleri doluyor. öyle anlarda gerçekten kardeşlerin arasında kalpten kalbe uzanan bir bağ olduğuna inanıyorum. bir de benimki kültürlü bıdık, odasından klasik müzik dışında bir şey duyulmaz. sayesinde birçok isim tanıdım. erkek kardeşe gelirsek olay o kadar da özel değil gibi görünüyor ilk başta. kız kardeş kadar ilgili değil, erkek sonuçta diyorsunuz. ilgi alanlarını paylaşamamanın ezikliğini hissedip kendimi yetersiz buluyorum bazen. onunla ne galatasaray maçını izleyebilirim ne basketbol oynayabilirim. satrancı çok sever ancak onu da ben sevmem. neyse ki profiterol yaptığım zaman gözlerindeki ışık benim için yetiyor. bazen o da yardım eder bana. kim demiş erkekler mutfağı sevmez? bir de beraber tamamladığımız puzzlelar var. benimle beraber gömülüp saatlerce bir parçaya uygun olanını arama azmine hayran oluyorum. dünyanın en düşünceli, sakin ve kibar erkeğini yetiştirdik bence ; inşallah ileride kıymetini bilen bir kız karşısına çıkar. kardeşlik çok özel. kız ya da erkek sizi abla yapan herkes sizin için candan öte oluyor.

yaklaşık 16 yıldır ablayım. 2 tane hödüğün ablasıyım hem de. çoğu zaman didişiriz. hatta her zaman. ikisi de erkek olduğu için birbirlerini daha çok severler. beni dışlarlar hani. birlikte yaparlar çoğu şeylerini. ama bir kere kuçuk olanı gelip yanıma "abla biliyor musun ben seni çok seviyorum" demişti. gözlerim dolmuştu. bir diğeri de yaptığı bir hata yüzünden gece gece gelip özür dilemişti. başka şekillerde anlıyoruz biz birbimizi sevdiğimizi. değer verdiğimizi. yokken anlıyoruz.

abla olmak anne olmanın fragmanıdır yaşayan bilir.

part time anneliktir. bazen annem misin bana karışma söylemlerine denk gelebilirsiniz. hele ki kardeşiniz erkek ve yaş farkınız azsa çok daha zor. ama canımı istese düşünmeden koyarım önüne eğer ona zarar vermeyecekse..

karşılıksız sevmektir abla olmak. her ne yaparsa yapsın sinirden delirtecek kıvama da getirsin vazgeçemezsin. dilin söylese kalbin söylemez. hele bi de küçük kardeşiniz varsa anneliği öğrenirsiniz genç yaşta. küçücük kollarıyla gelip sımsıkı sarılıp bi de öpücük kondurdu mu yanağına. başka birşeye gerek yok.

ev işlerini kardeşe kitlemektir

sorumluluk sahibi, fedakar, sırdaş, sabırlı, kardeşine iyi örnek olmaya çalışmaktır.

ebeveynlerin gözüne en çok sen batarsın. yediğin, içtiğin, giydiğin büyük önem taşır. küçük yaşlarda omzuna sorumluluk yüklenir. bazıları bu sorumluluğu yüklenir, anne babasının istediği gibi abla ya da evlat olur. bazıları ise bu sorumluluğun altında ezilir. ben ezilenlerdenim, abla olmanın artısını değil eksisini yaşadım hep.

bütün kıyafetlerini kardeşinle paylaşmaktır

dünya'nın en müthiş hissi olabilir. bir nevi annesi oluyorsun. aman üşümesin, aman aç kalmasın diye evhamlanıyorsun. sarılmasıyla veya öpmesiyle dünyalar senin oluyor. daha da nasıl anlatacağımı bilmiyorum

anneme "benim niye kardeşim yok" diye serzenişte bulunmama neden olan harika şey.

dokunmaya kiyamamak ama yeri gelince iki tane yapistirmaktir sevmek ama bunu asla gostermemek kalbindeki en özel yere koymak ama bunu ona anlatamamak arada yas farki cok veya az olsun onun 2. annesi olmaktır

ben evin en küçüğüyüm. hep sakındılar beni. her yönden rahat ettirdiler, maddi-manevi. şimdi bu entrylerin hepsini okuyunca bir kez daha minnet duydum ablalarıma. ablam bana "sen benim evlatlığımsın. çocuğumsun." der. şaka zannederdim, değilmiş meğer. bir kez daha aşık oldum onlara. siz diyorsunuz ya "canımı istese veririm." diye. aynı şey küçük kardeşler için de geçerli. canımı istesinler, düşünmem.

Sanırım şöyle bir şey. Arada bin küsür kilometre de olsa bazı bağlar ve hisler inanılmaz derecede etkileyici olsa gerek. Bu arada bu açlığımın sorumlusu bizzat sözlüktür, eshefle kınıyorum sizleri de jahahag

2 erkek kardeşe sahibim bazen sevesim geliyor bazen dövesim o yüzden döverek seviyorum

üvey annenden bile olsalar, uzak şehire okumak için gitmiş olsan aklının onlarda olması demektir. ailenin yanına döndüğünde ablam diye sarıldığında her şeyi bir anda unutmaktır. ileride annene babana bir şey olduğunda onlara daha iyi bir gelecek sunmak için çalışmaktır. abla olmak çok güzel şey be.

hiç tadamayacağım olay. çünkü erkeğim aq

ben çok uzaklara gidicem diyince hayır olmaz diyip size daha sıkı sarılması ben seni çok özlerim sen beni özlemez misin diyip size hem dudak büzüp hemen ağlama moduna girmesi ve ona daha sıkı sarılmanız. ya saçmalama ben sensiz nereye gidicem diyince size içten gülüp sevgi sarılması diyerek size daha çok sarılması. ya cidden o mükemmel duyguyu anlatamam. size hayatı daha yaşanılır kılıyor böyle mükemmel detaylar.

bir ömür tadamayacağım duygu. çünkü memem yok.

hayatımdaki en büyük şans abla olmam şüphesiz

güzel lakin zor

hayatta canımı verebileceğim tek insan kardeşim. bir şey olsun içim sızlar, parçalanır. boyle ayrı bir sorumluluğu var abla olmanın. bazen de boğup atasım geliyor çocuğu. abla olmak çok zor jsjskks

her okula gittiginde lütfen gidip erken dönsün diye dua eden kardeşe sahip olmak demek. küçük kardeşle beraber uyumak demek. uyurken sana anneymis gibi sımsıkı sarılması demek. bazen anne, bazen arkadaş bazen dost olmak demek. anneye söylemeye çekinilen şeyleri ilk önce ablaya söylemek. bunlar muhteşem detaylar. i̇yi ki ablayim 😙

birine, hayatınıza giren hiçkimsenin kıramadığı kadar kalbinizi kırma yetkisi vermenizdir. o kadar çok kırdı ki kalbimi, onu düşününce aklıma güzel şeyler gelmiyor artık, gülümseyemiyorum, sadece gözlerim doluyor.. yazacak tek güzel şey bulamadım.. üzüldüm bile diyemiyorum, umarım bir gün fark eder bunu...

çok değişik bi duygu. anne olmanın hazırlık fakültesi gibi. yanlış bi şeyler yapınca anneme söyleyemiyo gelip bana anlatıyo. kızıyorum bağırıp çağırıyorum sonra kedi gibi bakıp arkasını dönüyo. orda içimde bi sürü şey kopuyo. yanına gidip "abla" gibi konuşuyorum. çünkü "anne" gibi konuşmamam için bana geliyo zaten. i̇yi ki, çok şükür ki ablayım.

çok güzel bişey,bazen çok sinir olursun ama hep seversin

aranızda on dört yaş varsa abladan çok anneliği öğrenmek gibidir. yeri geldiğinde ablalık yeri geldiğinde annelik yapmaktır. gözlerine baktığınızda gülümseme sebebinizde mesela o. benim bücürümde grip olmuş burnu akıyor gelmiş yanıma buynum aktı silsene diyor. ya alıp göğüs kafesine sokasın geliyor be. abla olduğuna şükredesin geliyor. onun için herşeyi yapasın geliyor. yeterki yüzündeki gülümseme solmasın be ablam sen yeter ki iste

erkek kardeşim var yaş vardı çok yok. peşime çok takılırdı küçükken çok kavga ederdik, anlaşamazdık filan ama üniversiteye gelince sanki ben ondan 10 yaş büyükmüşüm gibi bişeyler anlatıyor soruyor aynı zamanda da kankam gibi benle daha geçiyor. en sevdiğim kısmı ise benden para istiyor sende vardır abla yollar mısın evdekilere söyleme de diyor bi kaç kez yolladım teşekkür filan ediyo canım ablam diyo o an o paramın azalmasına rağmen o kadar mutlu oluyorum ki.

büyük sorumluluktur bana kalırsa. hele de kızsa kardeşin direkt seni roll model alıyor mesela en basitinden benim su içiş şeklime kadar aynısını yaptığını görünce kendimi çok tuhaf hissetmiştim. sırf ona kötü örnek olmamak için sigarayı bıraktm

senden nefret edeceğini bile bile iyiliği için uğraşmaktır.

hele bir de yaşlar yakınsa süper bir şey. hem herşeyini paylaşabiliyorsun, hemde istediğin kadar dalaşıp eğlenebiliyorsun chjdsj

birisiyle aramızda iki yaş var. aslında abladan öte çok yakın arkadaş gibiyizdir. bana davranışlarından sözünden bakışından anlarım ne demek istediğini. bir çok arkadaşa göre yakın yaşlarda kardeşiniz olması paha biçilmez bir duygu. seni anlaması bir yana herşeyiyle hayatınızı kaplar ve yeri doldurulamaz olur.

bazen sıkıca sarılıp saçlarından öpmek,bazen kafasını kopartıp camdan fırlatmak gibi isteklerde bulunsam da hayatımda sahip olduğum en değerli şey kardeşlerim.abla olmak demek kardeşine/kardeşlerine karşı belli bir sorumluluğun olması demek,evin 2.annesi olmak demek,kaç yaşında olursan ol birlikte oyun oynamak demek,istese canını verebileceğin kadar cesur olmak demek.

kardeşlerini kimseye ezdirmeyip kendin hunharca hırpalamak

başka bi şehirde üniversite okuyorum eve dair özlediğim tek şey kardeşim 2 yaş var aramızda ikiz gibiyiz daha çok o erkek bu arada. eve gittiğimde bi çocuk gösteriyorum 'bak bana yazmıştı bu çocuk' diye 'iyi bana ne' diyo.. 'güzel kız var mı' diye soruyorum 'bizim dönemde yok da bi alt dönemde var abla yaa' diyo klsdmvlf onun tişötlerini, hırkalarını giyiyorum tabi parfüm sıkmama izin vermiyo ondan gizli sıkıyorum ama ben lksfdcfkd bazen gelip yanıma yatıyo 'sarılsana' diyo sarılıyorum öyle uyuyoruz falan abla olmak güzel şey ya

şehir dışında öğrenci olmaya çalışıyorum ve ailemin yanında olmalarına rağmen hala benden para istiyorlar lan

bir ablam ve bir kiz kardesim var. uzgun oldugumu gozlerimin icinden anlarlarla her ikiside. kiz kardesim dunyanin en tatli kardesidir. kizarim kuserim ama o yasina ragmen beni saatlerce dinleyip kucucuk akliylq akil vermeye calisir. neden bilmiyorum ama icimde koruma icgudusu var deli gibi. i̇leride sigara icemez mesela. cok kizarim izin vermem. ablam deseniz gercekten dunyanin en tatli ablasida bendedir. bunaldigimda hadi cikalim disari der dertlesir sabaha kadar suraya gitmek istiyorum derim birlikte gideriz. sunu unutmayin arkadaslar satar cunku bir kan bagi yok yeri gelir sevgilide satar ama kardesler asla satmaz bilin degerlerini. i̇kisininde canina birsey olsa benim canim yanar. ben yanarim

kardesim çevik kuvvet olucam dedikçe kalbimi sıkıyorlar yemin ederim. engel olmayi bile düşündüm ama abla hayalim dediginde hersey bitiyor.

benim bir kız kardeşim var. yavrum o benim. üzerinde hak talep ettiğimi iddia ediyorum ara ara evde, neticede ben büyütüyorum. can içim, her şeyim. allah eksikliğini vermesin. çocuklardan zerre haz etmeyen biri idim, şimdi her birinde yavrumu görüyorum. çok güzel şey, hepiniz kardeş sahibi olun isterim. tabii yaş farkımız çok, şu an 6 yaşında toplum içinde benim çocuğum ya da üvey annemin gibi ajitasyonlar yapmadığımı iddia edemem, allah affetsin.

küçükken kardeşimle kavga ederken büyüyünce polis olucam küsünce seni tutuklayıp barışınca serbest bırakıcam derdi ulan böyle bir masumluğu hak edecek ne yaptım ben

abla olmak çok farklı bi olay ya. ne zaman annem yanımızda olmasa sanki kardeşime annelik etmem gerekiyomuş gibi davranıyorum. sürekli bi şeyler yedirmeye çalışıyorum. (ben 18, kardeşim 17 yaşında) ilkokul döneminde aynı okuldaydık o yorulmasın diye hem kendi çantamı hem kardeşimin çantasını taşırdım. benden büyük bi ablamız daha var ama bana benim kardeşime davrandığım gibi davranmadı. o da benden küçük olana yapar çoğu şeyi. küçükken de beni dışlardı hep. onun yüzünden çok ağlamışlığım var. şuan aramız genel olarak iyi.

hayatta kiz kardesimi cok severim herseyimi ona anlatir onunla en rahat olurum ona yaptigim harcamalar bana mutluluk verir ogrenci adamiz malum. suan bile aq malina internetimi paylasiyorum wifi sini bile benden cekiyo ama can kurban ona en cok da onla kavga ederiz arada sirf zevk icin bile birbirimize daldigimiz olmustur.

cemaat ablalarından bahsediliyor sandım kddjd