abla olmak

biraz daha sorumlu olmaktır. genel olarak bu olmakla birlikte kız kardeş ablası olmakla erkek kardeş ablası olmanın çok farklı olduğunu düşünüyorum. ikisini de yaşayan biri olarak böyle bir tespit yapabilirim sanırım. kız kardeş için ikinci anne hatta bazen anneden de öte olabiliyorsunuz eğer yaş farkı fazlaysa. örnek aldığı insan da kıskandığı insan da sensin ve bu nedenle dikkatli olman gerekiyor. ne kadar onun yanında ağlamak istemesem de olur da ağlarsam benden çok dert ediniyor, onun da gözleri doluyor. öyle anlarda gerçekten kardeşlerin arasında kalpten kalbe uzanan bir bağ olduğuna inanıyorum. bir de benimki kültürlü bıdık, odasından klasik müzik dışında bir şey duyulmaz. sayesinde birçok isim tanıdım. erkek kardeşe gelirsek olay o kadar da özel değil gibi görünüyor ilk başta. kız kardeş kadar ilgili değil, erkek sonuçta diyorsunuz. ilgi alanlarını paylaşamamanın ezikliğini hissedip kendimi yetersiz buluyorum bazen. onunla ne galatasaray maçını izleyebilirim ne basketbol oynayabilirim. satrancı çok sever ancak onu da ben sevmem. neyse ki profiterol yaptığım zaman gözlerindeki ışık benim için yetiyor. bazen o da yardım eder bana. kim demiş erkekler mutfağı sevmez? bir de beraber tamamladığımız puzzlelar var. benimle beraber gömülüp saatlerce bir parçaya uygun olanını arama azmine hayran oluyorum. dünyanın en düşünceli, sakin ve kibar erkeğini yetiştirdik bence ; inşallah ileride kıymetini bilen bir kız karşısına çıkar. kardeşlik çok özel. kız ya da erkek sizi abla yapan herkes sizin için candan öte oluyor.