abla olmak

kıyafetlerinin sürekli kız kardeş tarafından habersizce giyilmesi. bir gün önceden planladığım kombinim kesinlikle kardeşim sayesinde tutmaz.

kızın ablası olmak ayrı. erkeğinki ayrıdır diye düşünüyorum. 2 tane hanzonun ablasiyim. biriyle beraber büyüdüm. aramızda 2 yaş var. o küçücük yaşımda bile onun altını değiştirmeye çalışmisim. aslında çok kavga ederiz onunla ama su aralar bana sırlarını veriyor. seviyor sanırım beni. diğeri de ileri de anne olursam ilk tecrublerimi tattigim varlık. altını değiştirdim, banyosunu yaptirdim, yemeğini yedirdim daha neler neler. ve daha 1. sınıftim. küçük olanı şimdiden abilik taslamaya başladı. gözümden bir damla yaş düşsün kıyamaz bana. ben de ona. şu hayatta olmayı başardığım tek şey sanırım. çok seviyorum. yeşil yeşil gözlerine kurban olayım senin ben.

tek kişilik hayatımı 9 seneden sonra iki kişiye katlamaktır kendine bir sey alirken ona da almak bazen kendinden bile vazgecmektir

bi ablam var ve ne kadar muthiş bi his oldugunu ancak ablasi olanlar anlar..2sene once bi kazada ayagimi kirdim..aksam 10,30gibi ablama haber verdik şehirdisindaydi antepteydi...ben mugla/milas'ta hastanede yatarken bi ara saat 6gibi mi ne gozumu bi actim sag yanimda agliyo..o ani hic bi zaman unutmayacagim..erkek kardeslerine inanilmaz duskun oluyolar..ne zaman ihtiyacim olsa yanimda..dert,tasa,keder,mutluluk,muhabbet her seyi yapabilirsin ablanla..en guzelide siyasi olarak karşitsaniz offf değmesin yagli boya..ilerde iki cocugum olsun önce kız sonra erkek...gercekten super bi durum...tum ablalara selam olsun :)

neymiş efendim mardin urfa gezisi varmış gidecekmiş. yav okula giderken bile aklım onda kalıyor. kafayı yerim herhalde. mesaj attım whatsapp tan gidersen bacağına sıçarım diye engellemiş saçaklı 😀

10 yaşımdayken evimize gelen o minnak sanki annemin değil de benim evladımdı. onun canı yansa kalbimde hissederdim. ne bileyim annelik gibi birşey. allah ona güzel bir ömür nasip etsin... amin.

bazen anne bazen arkadaş ama her zaman sırdaş olabilmektir.

her ne olursa olsun güzeldir abla olmak. çok hastayım okula bile gidememiştim o gün. kaldığım evden kendi evime geldim yatıp dinleneyim diye. cenaze oldu annem gitmek zorunda kaldı. küçük kardeşimde bana kaldı. ikimizde grip olmuşuz. yemek yedirmeye çalışıyorum istemiyor daha dört yaşında benim kuzum. hasta olunca da hiç kıyamıyor insan bi sakinlik çöküyor üzerine. o gün onunla uğraştım. zorla ikna edip çorbasını içirdim ilacını içirdim. burnu aktı kendi burnumdan önce onunkini sildim. en son yoruldum yattım kaloriferin yanına. geldi yattı o da yanıma telefonla oynuyor. uyuyakalmışım öylece. uyandığımda kollarımda da o da uyuyakalmıştı. i̇şte o gün daha iyi anladım ablalığın ne demek olduğunu. o masum uyuyan yüze bakınca tekrar anladım. kardeşim için, gözümde hiç büyümeyecek o dört yaşındaki prenses benim herşeyim be sözlük

güçlü kalmaktır her ne olursa olsun hani annelerde hep şey vardır ya ben yaşayamadım çocuğum yaşasın aynısı vardır ablalarda

en tatlı kavgaları edebilecegin kıyafetlerini eşyalarını kullanabilecegin her hareketine ozenebilecegin bir kız olmasıdır. bazen kıskandığın, onu gıcık etmek için uğraştigin ama yine hayatta en çok guvenebilecegin insandir. ben öyleyim

fedakar olmaktır.. kardeşiniz oyuna girdiğinde oyun kasmasın diye video izlememektir..

dünyanın en m ü k e m m e l şeyi bu ya. sıkıldın mı? döv sıkıldın mı? ısır sıkıldın mı? git mıncır falan resmen sıkıntı gidermelik bu kçççk kardeşler

anne yarısı olmak demektir. karşılıksız sevgiyi öğrenmek demektir. kendine aldığı kıyafetleri, ayakkabıları, yiyecekleri paylaşmak zorunda olmak demektir. kendine almayıp kardeşine almak demektir. gece uyanıp kardeşini kontrol etmek demektir. onun için en iyisi olsun kötülükler ondan uzak dursun diye hergun dua etmek demektir. abla olmak demek çok şey olmak demektir..

abla olmak bu kadar güzelken kim bilir anne olmak nasıldır diye düşündürüyor

benim kardeşim benden 2 yaş küçük. çakal çocuk işine gelince sen ablasın diyor işine gelmeyince 2 yaşla abla mı oluşurmuş diyor. biz daha çok sürekli kavga edip aynı zamanda birbirinden ayrılamayan yaşıt kuzenler gibiyiz.

her ne kadar kavga etsekte beni örnek aldığını biliyorum ve onun sorumluluğu da farklı oluyor yani annem olmadığı zamanlarda bilhassa daha çok hissediyorum bunu. her yönden yanında olacağım ve ona yön göstereceğim bu bile müthiş hissettiriyor.ben bazı şeyleri kendim araştırarak vs öğrendim yol gösteren biri yoktu çevremde ama o bu yönden daha şanslı bildiklerimi paylaşıyorum onunla daha bilinçli mutlu bir hayat sürmesini istiyorum ...

2 kız kardeşim var yaşlarımız birbirine yakın. çoğu zaman güzel bir duygu derdin olduğunda kimsen olmasa onlar oluyor mesela sonra onların bir sorunu oluyor ve sen koruyorsun kolluyorsun. tek kötü yönü kıyaferlerini paylaşmak zorunda kalıyorsun:(

(#1655815) haklıyım.

. Sabah masamın üstünde böyle bi şey buldum başta küçücük kağıt atıcaktım sonra önemli bi şeydir felan diye bakayım dedim bu yazıyı gördüm hala gülümsüyorum çok hoş bi duygu be

(bkz: turnusol başlıklar) (bkz: ya allaaaah bismilllah)

eğer yaşlar yakınsa arkadaşa ihitiyaç duymazsınız çünkü o sizin en iyi arkadaşınızdır

114 kilo 1.78 boy 24 yaş iri kocaman sakallı bir adam. ama benim için hala süt kokuyor hele uykusunda öperken içim titriyor. abla olmak hele bir de eline doğduysa anne olmaktan bile güzeldir hem arkadaşın var hem kardeşin hem çocuğun. abla olmak işten eve gelip kardeşi bulamayınca aynı anne tavrıyla oğlum nerede demektir... hiç çocuk istememektir. onun dudağı biraz bükülse dünyayı yakmaktır. gerektiğinde anneyi babayı kırmak ama onu korumaktır.

mükemmel bir duygu bu yaa. çok seviyorum kardeşimi yerim, parçalarım, gıdıklarım onu. az önce whatsapp'tan "abla" yazmış uzun zamandır görmediğimden ve çok özlediğimden dolayı mesajı okuyunca gözlerim doldu. (bkz: ayat bunu neden yabıyon bea)

sırf o istedi diye slime yapmaktır.

yeri geldi mi anadan babadan daha çok korkulan insan olmak , yeri geldi mi dünyanın en kötü insanı olmak , yeri geldi mi gaspçı olup bayram harçlığını yürütmek , yeri geldi mi eve alınmayan evcil hayan mualemelesini senden küçüğe göstermektir. açıkçası ballı bir müessese olup kaymağını çok yedim. canım kardeşim.

abla olmak kardeşinin sebep olduğu bi konu yüzünden babadan dayak yemektir. ertesi gün yine de kardesin isteyince ona mısır patlatmaktir. ne kadar elinin tersini patlatmak istesen de..

ben 2 yaşında ranzada yatmaya başlamıştım. ablam da üst katımda yatıyordu. arada bir bana sesleniyordu, yukarı bakmak için kafamı soldan çıkartıyordum acaba bir şey mi diyecek diye, suratıma tükürüyordu. canım ablam.

çok güzel bir duygu ya. 3 yaşında bir erkek kardeşim var. aşığız birbirimize. sürekli gelip saçlarımı örüyor. sonra da dili döndüğü kadar: " abya, geyin gimi oldun " diyor. haziran ayında düğünüm var ve ben bu aslan parçasından nasıl ayrılacağım hiç bilmiyorum. seni çok seviyorum canım kardeşim, anıl'ımmmm.

her boku bilmek zorunda değiliz tamam mı

benden 15 yaş büyük,işinde gücünde, tonlarca kitap bitirmiş , 2 çocuk annesi zeki bir kadın var karşımda. ama onu bana sevdiren bu özellikleri değil. i̇lk sigara içtiğimde beni engellememesi, ilk sevgilim olduğunda kızmaması, ilk okuldan kaçtığımda anlayışla karşılaması,başım sıkıştığında kilometrelerce öteden sorunlarımı çözmesi de değil. gece yeğenimin üzerini örterken benimkini örtmesi, hasta olduğumda serum takıp çorba yapması bile değil. o bana arkadaş. sürekli zıt düştüğümüz ama asla kavga etmediğim arkadaşım o benim. asla bana kıyamayan asla ona kıyamadığım can yoldaşım. bugün tek bir arkadaşım bile yokken bu yokluğu hissettirmeyen kardeşim. abla olmak ister miydim? benim gibi bir kardeşim olacaksa hayır. ama kardeş olmayı sevdirdiğin için teşşekür ederim ve seni çok seviyorum.

ablam der ki annenin olmadığı yerde ablan annendir.

annemin bana söylediği şeyleri 10 yaşındaki kardeşime yaptırıyorum. tabi sadece çöp atmak gibi şeyler var.

çok mükemmel bir şey bir de kız ablasıysanız ayrı güzel.yeri geliyor sırdaşım,stil danışmanım oluyor.bende onun bazen annesi bazen düşmanı bazen de küçük kız kardeşi oluyorum.ama en zevkl en güzel yanı kavgalarımız ama öyle sinirden olanlar değil mesela oturuyoruz öyle abla hadi dövüşelim diyor giriyoruz birbirimize artık annemde alıştı zaten karışmıyor :d bir de beni örnek alması var zaten tip olarakta aşırı benzetiyorlar hareketler de aynı olunca benim cosplayim gibi :d ya kısaca abla olmak çok güzel bir şey ama bu kadar güzel şeyler yazmamın sebebi özlemden beraber yaşasaydım buraya çok daha farklı şeyler yazardım eminim :d

az evvel evden çıktık koşa koşa geldi elimi tuttu kardeşim. bir de diyor ki sevdigimezaralti abla kışın senin elini tutmayı çok seviyorum çünkü ellerin hep sıcak. iyi ki doğmuş ya yemin ederim iyi ki abla olmuşum. bunca şeyin arasındaki tek güzelliksin.

bugün aradım kardeşimi. özlemişim keretayı, neyse. "dershane nasıl gidiyor?" diye sordum. "i̇yi" dedi. "güzel kız var mı şöyle ilgini çeken falan" diyip sinsice güldüm hshsjdkdf "hehehe çok komiksin tamam eğlendirdin beni" dedi. "salak mısın oğlum bi soru sordum" diye kızdım. "dur sana bi soru sorayım" dedi, faiz problemi okudu bana.. ulan ben sana anlatmıyor muyum? bal gibi de anlatıyorum, çok takmıyorsun beni o kadar. sen neden ablana anlatmıyorsun yavrum? neyse ben eve bi geleyim de o zaman gör sen kız mevzusunu...

o zamanlar ben yedi ablam sekiz yaşında. niye hatırlamıyorum ama çok kötü kavga etmiştik. benim saç diplerim onun da kolu kanıyordu o kadar kötü kavga etmişiz. annem başedemedi bizimle terlikle dövdü yine en hafifini yapmış. neyse annem bizi dövdükten sonra ben odanın bir köşesinde ablam diğer köşesinde çekmişiz bacaklarımızı kendimize biraz hırstan biraz da acıdan içli içli ağlıyoruz. bir süre sonra ablam dizlerinin üzerinde emekleyerek yanıma geldi, oturdu. gözyaşlarını elinin tersiyle sildi titrek sesiyle; "çok acıyo mu?" dedi. "yok, senin?" dedim o da yok dedi. güldük mahçup mahçup. aslında çok acıyordu ama ikimiz de ses etmedik. aradan yıllar geçti hâlâ öyleyiz. bir yerim acısa ilk ona koşarım. o da kendinden önce beni düşünür. iyi ki var be. cidden iyi ki. hayatımın en büyük şansı ona sahip olmam sanırım. başımdan eksik olmasın..

kardeşim gelmis abĺa abla..

sen ne biçim abisin diyen kardeşlerimin karşısına kestirip çıkıcam bi gün. bakalım onu beğenecekler mi.

küçüktüm erkek kardeşimi mahalle maçına almadılar. neymiş efendim yaşı küçükmüş, baktım bi köşede seyrediyo gittim yanına ne oldu dedim "abisi olup benden küçük olanları bile aldılar." dedi. abla yüreğim dayanmadı tabi o zamanlar sitede yaşıtım hep erkek girdim takıma forvet oynuyorum, bizim ufaklık da kaleci oldu. bir daha da onsuz maça çıkmaz oldular güzel kalecidir. şu son bir yıldır da yedek annelik yapıyorum küçük bir adam var henüz abla demiyor düzeltebildiğince adımı söylüyor ama olsun. abla olmak muhteşem bir sorumluluk.

istemsiz olarak kardeşime oğlum diyorum. çünkü küçükken benden izin alırdı çoğu şey için, geceleri eve geç geldiğinde benim odamın camını tıklatırdi kapıyı açardım. herkesten korurdum. 15 yıl önce , babamın o yoklukta binbir güçlükle aldığı kardeşimin en sevdiği casio saati , kavga ettiğimiz için sinirlenip bilerek kırmıştım. kardesimin göz yaşı ve çığlıkları hala aklımda. ve sonra kardeşim beni affetti bu olayı unuttu. ama bu benim abla olmayı beceremedigim, berbat bir abla olduğum gerçeğini değiştirmiyor. benden abla olmazmis,

mis gibi uykumdan uyandım neden? çünkü kardesimi okuldan alıcam. hayır aglamiyorum gözüme biraz uyku kaçtı:/

yıllar önce ilk doğduğun gün geldi aklıma miniciktin o zamanlar benimde yaşım küçük olduğundan yanına almadilar beni diye bir süru ağlamıştım, seni gördüm hemen bana benziyor bana benziyor demiştim , yavaş yavaş büyümeye başladın haliyle kavgalarimiz başladı baş belam olmaya başladin yeri geldi birbirmizi yedik yeri geldi güldük ağladık , ama et tırnaktan hic ayrilmadi iyi ki varsın gamzelim benim allah bizi ayırmasın prensesim olsun iyi benim kardeşimsin şükürler olsun

kaloriferlerin yanmadığı buz gibi bir odada onun soğuktan etkilenmediğini ve üstünü örtmekten hoşlanmadığını bilmene rağmen yere fırlattığı yorganı; kendin en ufak kıpırtıya uyanınca uyuyamamana, bölünen hafif uykuna ve soğuğa karşı aşırı hassas olmana rağmen yataktan çıkıp onun üzerine örtmektir abla olmak. doğurmadan anne olmaktır.

bu saatten sonra dönsem bile tadamayacağım duygudur

dışarda olduğum zaman annem "yurda gittiğinde mesaj at" der bana hep. ben de bazen atarım bazen atmayı unuturum. i̇ki gün önce kardeşim ankara'ya gezmeye gitti, okulla beraber. annemler de uğurlamak için onunla beraber gitmişler. beni aradı, annemler gitsin beklemelerine gerek yok dedi. ben de annemlere söyledim bunu. binbir triple beraber kardeşimle vedalaşmadan eve dönmüşler. tabi gezi boyunca da konuşmamışlar... bu durumda onunla ilgilenmek de bana kaldı. yoldayken "ankara'ya varınca mesaj at" yazdım, nerelere gidersen bana bildir demeden canını yediğim bana söyledi nereye gittiğini. sonra dönüş yolunda da "eve gidince bana yaz" dedim. ilk defa annem gibi hissettim. i̇şte tam bu anda annemin neden benden yurda gidince mesaj atmamı istediğini anladım. he bir de ben galiba bu çocuğu kendimden çok aşırı seviyorum ya. canım kıvırcığım benim

öf çok özledim kardeşimi resimlerini büyütüp büyütüp öpüyorum

kardeşim bana bağırdı dedi ki bu gece yatmak için beni sen hazırlama seni sevmiyorum. o kadar sinirlendim ki "seni her gece ben hazırlamıyor muyum, sana hikaye okumuyor muyum, korkunca yanıma koşmuyor musun?" diye bağırdım. hızımı alamayıp ibrahim tatlıses edasıyla "seni pezevenklerin elinden ben kurtarmadım mı? " demekten kendimi alıkoyamadım. garibim değişik değişik suratıma baktı jdjsydhdb

sömürülerin en güzelini yapabilmek, canım kardeşim ya..

değişik bir duygu.yarı anne gibi oluyorsunuz.hatta annem kardeşime karşı fazla yumuşak olduğundan genelde bir yere giderken ablana sor der.sadece bu da değil.tabi ki annelik kadar olamaz ama kendi canınızın bir önemi kalmıyor onun yanında,ama bu işin duygusal kısmı.bir de eğlenceli kısmı var.aramızda 5 yaş var kız kardeşimle ama kendisi yüzücü olduğundan benim gücüme hayli hayli yetişiyor.oturuyoruz mesela öylece,birden yapışıyoruz saçımıza ayırabilene aşk olsun.kavga taktikleri öğretiyorum,güç kontrolü nasıl olur onu öğretiyorum falan anlatamıyorum ama effsane bir şey işte.tabi olaya bu kadar duygusal bakmamın bir sebebi de 1.5 aydan fazladır göremiyor olmam.takvimimde onun resmi,yastık kılıfım onun tişörtü mesela.velhasıl kelam şu anlık abla olmak çok mükemmel 3 hafta sonra bu konuda neler düşünürüm allah bilir :d