abla olmak

nasıl anlatsam bilmiyorum ama bir insanı bu kadar sevmek olağanüstü bir şey gibi geliyor. en mutsuz olduğum anlarda, hayatımın en karanlık günlerinde, kimseyi görmeye tahammülümün olmadığı dönemlerde onun varlığını bilmek bile iyi geliyor. yanıma gelip elini bir omzuma koyması bile ışık oluyor bana. ciddi anlamda hayranım ona, bu kadar zeki, komik, yetenekli ve aynı zamanda insanların duygularına önem veren bir insan nasıl olunabiliyor bilmiyorum ama rabbim başımdan eksik etmesin onu. 5 yaş küçük benden ama annem, babam, dostum, oyun arkadaşım, dert ortağım her şeyim o. anne-baba ayrı bir ailede büyüdüğümüz için hafta sonlarında, ara tatillerde, yaz tatillerinde anne-baba tarafları arasında giderdik. her şey değişirdi ama biz ayrılmazdık, belki de o yüzden bu kadar düşkünümdür. iyi bir abla mıyım, bu işi becerebiliyor muyum bilmiyorum ama ne olursa olsun onun yanında olduğumu sadece sözlerle değil hareketlerimle de belli etmeye çalışıyorum hep. hiç kimsenin beni gerçekten sevmeyeceği için çığlıklarımı içime içime attığım gecelerde tek duam kardeşimin hep çok sevilmesiydi. öyle de oluyor galiba. annemin, babamın, akrabaların favorisi o. bunu her gördüğümde ve hissettiğimde kocaman bir gülümseme oluşuyor yüzümde, hep çok sevilsin. hiçbir zaman ''kimse beni sevmeyecek'' diye gözyaşı dökmesin. ben zaten gücümün yettiği kadar her zaman her şeyde yanında olacağım onun. tekme tokat kavga etmesi de, çatlayan kadar kahkaha atması da en çok seninle güzel. seni çok ama çok seviyorum.

son zamanlarda psikopatça bir düşünce yaşıyorum. kardeşimin üniversitede okuyacağı bölümü ben de okuyup zorlandığı yerde ona yardımcı olmak istiyorum. bu fikirden vazgeçmem için çok ciddi ikna edilmem lazım ahahah.

Tatmayı çok istediğim bir duyguydu. Son zamanlarda kuzenimin bir aylığına bize gelmesiyle kısmen yaşıyorum bu duyguyu. Dertleşmek, kafama estiği anda onu gezdirmek, ev işlerini bölüşmek, kombin yapmak, şu an olduğu gibi evde saatlerce makyaj yapmak ve bence en önemlisi güvenini kazanmak. Galiba benden iyi abla olurmuş

Kardeşine kol kanat germek, her haltını bilmek, onun yalanlarına ortak olmak , onu çok ama çok sevmektir. O da sizin kredi kartınıza, gerektiğinde odanıza, bazen de çoraplarınıza ortak olur, o da sizi çok sever. Sevgi noktasında hep buluşuruz. Benden 5 yaş küçük ama yanında sevgilisi gibi duruyorum diye yanında dolaştırmıyor beni. İyi ki bu çocuğun ablasıyım ay <3

Teyze değil abla anne yarısıdır. İstiyorsun ki tüm dünya ondan uzak dursun, ona gelecek tüm kötülüklerin önünde durayım, kendinden önce o mutlu olsun istiyorsun. Bir yeri ağrısa durup dururken dert sahibi oluyorsun. Velhasıl ablalık annelik ön fragmanı gibidir. En güzel yanı da annesi gibisin ama harçlık vermiyorsun, yemeğini hazırlamıyorsun, okula göndermiyorsun,bakmakla yükümlü değilsin mütiş olay.

bir de evin en büyüğü olup anneniz çalışan bir kadınsa anne rolüne giriyorsunuz. biraz önce evde herkes varken erkek kardeşimi dışarıdan çağıran arkadaşına şey dedi "çıkamam, ablam izin vermez."

Garip bi durum. Hem cok sinir olup hem de onu her seyden korumak istiyorsun. Ne kadar kızdırırsa kızdırsın asla küs kalamıyorsun. Sen ona her seyi söyleyebilirken baskasi bi sey söylediğinde karşısına dikiliyorsun. Tek çocuk olan arkadaşlarıma imrendiğim zamanlar oluyordu ama evden uzaklasinca anladim kardeş cok kıymetleymiş.

kardeşim aradı bugün hastahanedeyim hayırdır abla telefonu kapat der gibi konuşuyorsun dedi yok paşam buyur dedim.( bu erkeklerin hayattan umudu kesip birilerini suçlama tribide muazzam) bir saat ağladı( burda ağlamak söylenmek şikayet etmek manasında) yabancı öğrenciler bunun zimmetinde, anne gibi her şeyleri ile ilgileniyor. evlilik arefesinde abla bana bi 43 bin atar mısın mobilya alcam diyo. seneye evlenecektin dedim. tamam evi kurayım seneye evlencem diyo yalnız kalmak istiyormuş… bu küçükken abla benim harçlık bitti bana senden versene derdı o zaman çikolata parası istiyordu şimdi mobilya. o zaman boşaltılsın hesaplar!

Yedek oyuncu olmak gibi bisey. Anne evde yokken veya hastayken yerine geçiyosun hadi bakalim yemek yap evi temizle sil süpür ekmegi de sen al markete de sen git birde bunlar yetmiyomuş gibi kardeşin evde yokken geç kaldıysa babana karşı kolla aman baban ona kızmasın. Ğööhhh ebesinin nikâhı. İstifa edemiyomuyuz ya?

bkz ikinci anne görevi görüyorsun. küçük yaşta alınan büyük sorumluların oluyor.

olmayı çok isterdim ama maalesef..

Mükkemmel bişey ya kelimelerle anlatılamaz.Kız kardeşiniz varsa ve yaş aranız 1-2 yse aynı kıyafetleri kullanabiliyosunuz.En yakın arkadaşınız o oluyor.Kafelere,publara gidebiliyorsunuz.Yeryüzünde cenneti yaşamakkkk

keşkem olaydı 1 tane.

geçen hafta kendime elbise aldığımda bulup giyemesinler diye dolabımın en arka tarafına sakladım

Bir zamanlar hayatımdaki güzel şeylerden gibi gelirdi. Şimdi en kötü şeylerden gibi geliyor. Her konuşmamızda kardeşlerimin hayata dair kırgınlıklarını duyuyorum, küçüklüklerinden içlerinde kalanları duyuyorum. Öyle dertleşirken anlattıkları için de değil, bazen sitem bazen öfke nöbeti halinde. Her şeyimi, istedikleri her şeyi veririm mutlu olmaları için ama bana gönüllerinde bir sıcaklık hissedip de sığınamadıkları için kahroluyorum.

kardeşim sigara içtiğimi bildiği halde hiç sigara içtiğimi görmemiştir. abla olmak böyle bir şey bence. hiçbir zararlı şeye merakı olsun istemezsin