üniversite anıları

koskoca amfide tek başıma otururken (yazar vize dönemi yaklaştığından mütevellit ders çalışmaktaydı ve sınıfın en sessiz & ders çalışılası ortam olduğunu düşünmekteydi) bir kız gelip "pardon bakar mısınız?" dedi. amfide hangi dersi beklediğimi soracağını düşünerek döndüm kıza, "ben lise son sınıfım ve hukuk okumayı düşünüyorum. bana fakülteden, derslerden bahseder misiniz?" sorusunu duyunca hafif afallamıştım. ah be kuzum, bu soruyu ben bile kendime sormamıştım ki. soru - cevap şeklinde sohbet etmeyi önerdim, kabul etti. derslerin zor olup olmadığını sordu (ne yaratıcı bir soru ama), hocaların dersi iyi anlatıp anlatmadığını sordu (işte bu aslında önemli bir soru), bu soru - cevap faslı bir süre devam etti. sonra da dedi "benim babamla abim avukat, ben de hukuğa yöneldim". maalesef ki babası (veya abisi) sondaki k'nin yumuşamadığını söylememiş. içimden de "abinle baban hazır avukattı da bana niye geldin?!" demiyor değildim ama söyleyemedim. iki tarafın da sessiz kaldığı o lanet anda bir süre sonra kız "iyi dersler" deyip gitti. bu da (bkz: ben ne yaşadım şimdi) dediğim bir anıydı.

Birinci sınıf, dil bilgisi dersindeyken konunun ne olduğunu hatırlayamıyorum tam, hoca konuyu anlattı ve herkesten örnek istedi. Sıra bana geldi benim örneğim de aşağı yukarı şöyle bir şey: "Üçlü priz demek yerine üçlü diyoruz ve bu herkes tarafından rahatça anlaşılıyor." Hoca, bunu söyledikten sonra hafif sırıttı sonra ön sırada oturanlara örnek doğru mu değil mi diye sordu, anlaşılıyor mu çünkü ben anlamazdım gibisinden bir şeyler söyledi. O arkadaşlarda anlaşılmadığını söyledi. Bende hafif tebessüm ettim siz salaksanız ben napayım amina koyim dedim. Daha doğrusu demişim, ben bunu herkes bana bakmaya başlayınca idrak ettim. Edit: herhangi bir şey olmadı ders işlemeye devam ettik. Sadece 2 yıldır alttan alıyorum dersi, biraz zoruna gitmiş galiba hocanın. (bkz: bu da böyle bir anımdır )

İlk girdiğim zaman dedim ki: Of ben bunlarla nasıl aynı yere düştüm.?

Klinikte staj yaparken bir tane hocamız gelmişti bana bir şey sormuştu ben hasta yoğunluğu ve telaştan ona abla git mihriye (sınıf arkadaşım) sor demiştim fjdmfm

Hoca cinsel sapkınlıkları anlatıyordu. İşte, şu şudur, bu budur. Patolojisi, belirtileri, davranışları... Anlatıyor. Ben de baya derste pür dikkatimdir, sorular falan sorarım. O derste de az kişi olduğumuzdan, soru cevap gibi gidiyordu ders. Hoca da bana hayali bir vaka verdi. Vakada da, allah ne verdiyse var. Fetiş, Sado-Mazo... Öyle dalmışım ki derse, vakanın hayali olduğunu unutup şey diye geçirdim içimden; "Ulan ağzına kimin neyini aldığı belli değil, burada bizim kafamızı açıyor yavşak." Yani ben bunu içimde geçirdim sanıyorum. Söylemişim. Hoca da güldü geçti.

ben ilk gittiğim yıl sürekli bi banka gider ağlardım ailemi özlediğim için sürekli sonra bi amca gelip bana sormuştu neden ağlıyorsun falan diye anlatmıştım o gün bugündür hala görüşüyoruz çok da sevimli bi amca

bi hocamız vardı, adı martin'di. soyadını hatırlamıyorum şimdi ama yabancıydı. gramer dersimize girerdi, güney afrika doğumlu beyazlardan. baya da yaşlıydı. adam aslında türk asıllıymış hatta dedesi karamanlıymış. osmanlı, kıbrıs'a karamanlı gönderdiği dönemler gitmiş dedesi, sonradan güney afrika'ya göçmüş falan. adam türkçe biliyordu ama hiç türkçe konuşmadığı ve türkçe konuşanlara tepki vermediği için öğrenciler, özellikle yeni gelenler bilmiyorlardı adamın türkçe bildiğini. eski öğrencilerden falan duyan olmuş da uyardılar, aman ha nasılsa anlamıyor diyerek kötü konuşmayın diye. çünkü bir efsaneye göre türkçe bildiğini bilmeyen öğrencilerinden birisi, senin kelini s.keyim demiş asdhjfkglgşii! arkadaşın akıbeti hakkında bir bilgimiz olmadı.

Sınav sonucu açıklanmış twitterdaki hocalardan tercih için bilgi alıyoruz orda bi kızla tanıştım kız fake hesap ama bana Galatasaray iktisat istediğini söyledi bende İstanbul hukuk tercihlerden sonra konuştuk ikimize de Marmara Hukuk gelmiş okula geldik gittik ama görüşmüyoruz sonra bi gün memleketten bi arkadaşımla yemekhaneye gidecektik bi kızla beraber geldi bu meğer bu kızmış akşam twitterdan mesaj attı bana tuhaf gelmişti o sırada

Her gun söve söve gittigim okul icin bir de yüksek lisansa hazirlaniyorum

Şimdi okuyunca komikliğini yansıtamadığımı farkettim ama şöyle bi anımız oldu ilk günden

Dört yıl önce matematik bölümü okumak için İstanbul dışında bi üniversiteye gitmiştim. Zaten ana baba özlemi var her aradıklarında kapatınca ağlardım hüngür hüngür. Neyse okula geldik bi kaç ders geçti hocalar tatlı filan derken analitik geometri diye bi ders. Hocası da uzun boylu kel sinirli bi duruşu vardı, adam konuşmaya başladı ilk cümle; “boşuna çalışmayın bu dersi geçemeyeceksiniz”. (Gayet güzel geçmiştim). Bölümü kazandım filan ama tereddütlerim var her an bırakabilirim. Dersler çok zor hocaların hepsi yaşlı mübarekler. Şu an da İstanbul’da ebelik okuyorum. Buna karar vermem sebep olan şey; analiz diye bi ders vardı Hocası baya kıl ufak bir şeyden soruyu silen tipten (geç öğrendim böyle olduğunu) neyse. Vize zamanı geldi har har çalıştım sınava girdik iyi işte 60-70 alırız bilmem ne, sonuçlar açıkladı 05 almışım ağla ağla helak oldum o gün. Sayfalarca ispat ezberlemiştim ama bir içe yaramadı, işte o gün dedim ben burada bu bölümde yapamam bana göre değil. Öğretmen olma ümidiyle yola çıkmıştım anladım ki o da zormuş zaten. Şu an okuduğum bölümde mutluyum sanırım bakalım zaman bize neler gösterecek..

1. sınıf 1. dönemde matematik dersi alıyorduk. diğer bölümlerin servis derslerinden farklıydı bizim fakültedeki bu matematiğin kodu. ders pazartesi sabah 9-11 ve çarşamba 1-3 hiç unutmam. calculus matematiği olduğu için de pzt sabahları sınıfın performansı düşük oluyor doğal olarak. 1 hafta 2 hafta 3 hafta derken bi pzt sabahı hoca patladı artık, dayanamadı: - eşşeği bağlasan 4 yılda burdan mezun olur, 5. kez bu dersi alanlar var aranızda, dedi. (eşşeği bağlasan 4 yıl dediği de mimarlık fakültesi anasını satayım, fen edebiyat’tan buraya ders vermeye gelmiş artistlik yapıyor çakal) tabii kıpçak bey durur mu yapıştırmış cevabı: - hocam 2 yıl daha bağlayınca akademisyen olur, dedim. o gün bugündür mat1821’i veremiyoruz bakalım ne zamana nasip...

alınmayacak şeyleri alınıp alınacak şeylere asla alınmam. bununla ilgili bir anımı paylaşmak istiyorum. üniversitesinin ilk yılı arkadaş grubumuz var takılıyoruz. birbirimizi de yeni yeni tanımaya başlıyoruz. kantine girdik yine ben bir gıcıklık yaptım kız arkadaşımda kantinin ortasında bana bağırmaya başlamıştı, bencil nankör falan diyo, gülüp geçmiştim. sonra bana gelip sen bana böyle şeyler söyleme ben alınırım dedi ben de tamam demiştim. başka bir gün video izliyordu yolda yürüyoruz. ben de bir ağaç gördüm şurada bir fotoğraf çekilelim mi, şurada hiç fotoğrafımız yok diyip duruyorum. cevap vermedikce devam ettiriyorum. bana dönüp yüksek sesle kanka bir dur video izliyorum dedi diye oturup ağlama başlamıştım ve hiç benden böyle bir şey beklemediği için şok olmuştu ve sonrasında baya özür dilemişti kfkfjf yaşarken komikti anlatırken komik değil xjdj her muhabbeti geçtiğinde gülüyoruz

Yine günlerden bir gün sevgili hocamız kendi çapında bi espri yapmıştı ben de arkadaşıma dönüp ortega Sedat gülüşüyle gülüp (bkz: Ahahğ ahahğ ahahğ ) çok komikmiş valla dedikten hemen sonra hocayla göz göze gelmiştik. Aynı ders içinde bir iki espiri daha yaptı ve tabi ben kafamı gömdüm kaldırır mıyım hiç haksjshdh Gecenin bu saatinde bu anının gelmesi?¿ (bkz: ben bir malım gelin beni alın)

Üniversitenin ilk günü daha sınıfları,hocaları hiç bir şeyi bilmiyorum.osmanlica dersine girdim hoca ders anlatıyor falan arada muhabbet.bi ara kendimi tanitmadim ismim su falan dedi ama benim hocamın ismiyle aynı değil.ders bitti asistanlardan birine hocayı sordum bugün izinli olduğunu derslere giremeyeceğini soylediler.okulun ilk günü boş dersimi yanlış derse girerek heba etmiştim

erkek arkadaşım (şu an eşim olur) ziyaretime gelmişti üniversitede. ayrı şehirlerde okuyorduk onunla. uzak mesafe ilişkisi klasiği ayrılmıştık, bu da kalktı geldi süpriz diye. neyse, o geldi diye elbette derslerimi ekmediğim için kantinde falan bekliyordu ders arasını, şehir de avuç içi kadar olduğu için herkes bizi gördü. bi gün sınıftayım kızlar sardı etrafımı, yanındaki kimdi diye. kimseyle tanıştırma gereği duymadığım için her zamankisi gibi, merak etmişler. dedim erkek arkadaşım. aboov herkes bir şok oldu, galiba sevgilimin olmasına şaşırdılar diye düşünüyorum, kız ne o öyle taş gibi götü var dediler. ben dumur oldum. üç yıldır birlikteydik o zamanlar ben dikkat etmemişim adamın götüne, bütün okula yayıldı, herkes benimkinin götünü konuşuyor. yurda gittim eşyalarımı bırakmaya. kızlara anlattım durumu, aa evet götü güzel dediler. bir de yurt malzemesi olduk. yeter dedim, o göte bakmak asıl benim hakkım ahdjfkgl. buluşmaya yanına gittim. dedim sen bi dönsene şöyle. noldu dedi, dedim dön bi. döndü etti benim kafamda sorular, bildiğimiz göt yani bunun nesini bu kadar beğendiler. noldu ya dedi. kızlar senin götü çok beğenmiş bir de ben bakayım dedim dedim. kıpkırmızı oldu. o gün baya tedirgin oldu ahsjfkf. yalnız kızlara da çok gücendim. arkadaş dedim bağrıma bastım, manitanın götüne göz diktiler. kimseye güven olmuyor.

Hocanın taramalı tüfek gibi konuştuğu, en önde oturup tüm dikkatimi vermeme rağmen bir yerden sonra takip edemediğim dersten çıkmış, koridorda oturuyordum. Arkadaşım geldi, o dersi kaçırmış, bana hocanın bugün hangi konuyu işlediğini sordu. Sorun şu ki ben yeni çıkmış olduğum derste hangi konunun işlendiğini hatırlamıyordum.

Hiç unutmam, birgün canlı dersim vardı bilgisayarı açtım ama havada nasıl soğuk neyse derse girdim benim görüntü araya bir beyaz oluyordu. Niye felan oluyor derken kulaklıktan bir ses; evladım o sigarayı söndür dedi. *Uzaktan eğitim anısı, ulan böyle anı mı olur. Buram buram soğukluk kokuyor, anı işte .

Bu yıl İstanbul'da deprem olduğunda okuldaydık, ve okulun en eski binasının en dipteki anfisindeydik, daha önce de hiç deprem yaşamamıştım. Bir anda nolduğunu anlamadık, herkes afalladı. Hocamızın da yakasında mikrofonu vardı sınıf büyük olduğu için. Bir anda hepimiz çıkışlara yöneldik telaş halinde. O sırada hocanın mikrofonundan bir ses yükseldi; herkes duraksadı. -->Bir şey olmazsa geri gelin, derse devam edelim. Ahsja, 'la havlee. Kızın biri ağladı, dersler iptal oldu; bizim hoca hala ders peşindeydi.

yaşandı ve bitti. hiç var olmamış gibi. orada ama değil de hani.

Şimdi bizim kampüs epey büyük, içeride de tramvay dolanıyor çoğu fakültede durağı falan var, o zamanlar yeni tramvaylar gelmişti kapıları otomatik olduğu için kapanmadan bindin bindin yoksa kalırsın dışarıda. Bir gün tramvaydayız derse gidiyoruz, haliyle öğrenciler biniyor derken bir grup kız öğrenciden ikisi bindi diğeri binemeden kapı kapandı, binen kızlar içeride kahkaha atıyor dışarıda kalan arkadaşları için, bizde arkadaşımla güldük allahtan böyle bir şey yaşamadık rezillik resmen diye. İkinci öğretimiz akşamları da tramvay baya seyrek geliyor akşam karanlığında çıkıyoruz çok tenha fakültenin orası neyse aynı gün çıktık dersten tramvay bekliyoruz o gün yanımızda birkaç arkadaşımız daha var. Ve kaçınılmaz sonu yaşadık, ben bindim yanımızdaki arkadaşlar bindi en yakın arkadaşım binemeden kapı kapandı. Hem epey güldüm hemde tenhada tek başına kaldığı için korkmuştum. Kızlara güldüğümüz gün başımıza gelince bir daha kimsenin haline gülmemeye karar vermiştik, hala hatırlar güleriz kendi halimize.

yaşadığım şehirde okudum. üstelik iki yıllık bir bölümdü. bu yüzden oturup arkadaşlarımla kahve icmem dışında hiçbir anım yok.

Bir sınavda hoca telefonları masasına bırakmamızı istemişti. Benim telefon da bir arka koltuktaki yağmurluğumun cebindeydi ve uçak modundaydı. Arkadaşım "Rakun sen de götürsene telefonunu" deyince arkaya uzanıp, yağmurluğun cebinden telefonu alıp hocanın masasına götürmeye üşendiğimden "belki telefonumla gelmedim?" demiştim. Garibim "çok mantıklı" deyip sessizce gülerek önüne dönmüştü.

Bahar şenliklerine bayılan biri olarak çevre ünilere de giderdik :) Atladık Sivas’tan trene , Malatya’ya gidiyoruz, çünkü orada Eti Fest var :) Duman geliyor uvvv. Dumandan önce Pilli Bebek sahne alacak ama , önümüzde bir ekip var , hap atmış gibi hareketliler “hadi bebeeekkkk!! çık artık, çıkkk” diye bağırıyorlar. Bizde adamlardaki Pilli Bebek sevgisine hayretle bakıyoruz , hani Duman çıksa ben kendimi o kadar yırtmam, ben de gaza geliyorum içten içe... içimden diyorum ki Duman çıkarsa kendimi parçalayacağım , tişörtü sütyeni atacağım sahneye diye dhshhsh Neyse Pilli Bebek sahneye bir çıktı bizim ön ekip sus pus , birbirlerine küfür ediyolar “hani la kadın çıkacaktı?” Öteki de diyorki “Ne bileyim sınıftaki kız öyle söyledi” shshshsj . Biri oynamış gariplerimle :) Ulaannn :))) az kalsın bunların bok yemesine ben de Duman için soyunuyordum :)

Üniversite deyince aklıma direkt mezuniyet günümde otobüste bayılmam geliyor. Çok yorulmuşum ve açım mezuniyet bitti bindik otobüse arkadaşın evine gidicez. Annem, halam, dedem, kardeşler, yeğenler herkes var. Ankara'nın meşhur Kızılay'ındaki duraklardan birinde otobüsün içinde bayılmışım. Ön taraflardan biri 'açılın ben tıp öğrencisiyim' diye gelmiş. Oturmuş yere yatırmış kafamı kucağına. Sara nöbeti felan geçiriyorum sanmış. Dilim boğazıma kaçmasın diye ağzımı açacak bir şey ararken ablam yerdeki telefonumu görüp tıkmış hemen. Dişlerimin sızısıyla o beyaz ışığı görerel uyandım kalkmaya çalışırken şoförün manevrasıyla kafam tekrar çocuğun kucağına düştü. Neyse kaldırdılar koltuğa oturttular. Annem bir yandan su içiriyor. Kimin diye sordum bilmiyorum dedi. Sanki ölmüşüm gibi herkes başımda ağlıyor sdsads. Eve gittik ablam 'allahım bayıltcak insanı bilmiyorsun, bayıltsaydın beni uyansaydım o yakışıklı çocuğun kucağında, nolurdu ha nolurdu, belki aşkımız başlardı' diye başladı goygoya. Lan benim elim kolum tutmuyor ablam koca derdin. Söylenene göre çocuk çok yakışıklıymış, ama ben gözüm açık bayılınca lensim çıktığından çocuğu göremedim bile. Teşekkür ettim birine ama kim görmediğimden hatırlamıyorum. 1 aydan fazla kollarım simsiyah dolaştım. Ablam tutmaya çalışırken baya sıkmış çünkü :( Anıya bak be allah kahretsin.

10 yıl oldu ilk üniversitemin kapısından gireli hala kampüslerde takılıyorum, ben şimdi size hangi bir anımı anlatayım? 10 yılda 3 farklı üniversite tanıdım. Her birinden milyonlarca anı birikti, birini yazsam öbürü eksik kalır. Konya yolunda kazamız, Karaman'da 140 ile giderken şoför arkadaşımızın poposuna sigara düşürmemiz, Anıtkabir'e ilk kez gidişim, Artvin'de uçurumdan yuvarlanmamız, Kocaeli'de baraj kıyısında kampımız ve bunların hiçbirine şahit olmayan canım @serfun ile anılarımız (🌻) Düşünüyorum da serfun ile olmayanların hepsinde başıma bir iş gelmiş, onsuz gezmemeliyim.

3 arkadaş. korku filmlerinden korkup yine de izleyen üç tane deli. film de cin filmi. türk cin filmleri de yabancılara göre daha bir etkiliyor maneviyatı yüksek diye tahmin edersiniz ki. iki tane yatağı birleştirmişiz böyle. ortamı falan kurmuşuz. filmi izliyoruz. filmin ortasına gelince birden sallanmaya başladı yatak. arkadaşımın biri diyor “olum sallama şurayı” diğeri diyor “ben sallamıyorum” sonra bana dönüyorlar sallama diye. “yemin ederim sallamıyorum lan” falan. kimse inanmıyor ama birbirine. kesin sallıyor biri yani. sonra sallanma bir şiddetlendi. biz bir panik olduk. anlatamam size. çığlık ata ata açtık ışığı. baktık tavandaki avize de sallanıyor. lan deprem oluyor diye odadan bir kaçışımız var. ben deprem olduğunu idrak edebilmemize bile şaşırıyorum mesela :d uzun bir süre film açamadık o geceden sonra dkdjcoxjxkxjzkjxjx

3. Sınıfta eşimle tanıştım

yine bir klasik olarak siktiğimin bir nöbetinden çıkmıştım ve saat 10 gibi vize vardı. arkadaşlarıma nöbet çıkışı olduğumu, biraz uyuyacağımı söyledim ve beni arayarak uyandırmalarını istedim. ben uyku ile o kadar çok kendimden geçmişim ki arkadaşlarım aradığında ben uyandım, bi daha aramayın diyip telefonu kapatıp geri uyumuşum ama hala hatırlamıyorum öyle bir şey dediğimi. vizeye yarım saat kala tekrar aramışlardı nerdesin diye de koşarak taksiyle zor yetiştiydim.

Ara tatil bitmisti ve gideceğim üni icin saat 3 te biletim vardı.Otogara gittiğimizde otobüsün arıza yaptığını söylediler ve bende saat 6 otobüsüne binmek zorunda kaldim.Sonunda ineceğim sehre geldim ve biraz yürüdükten sonra dolmuş duragina vardım.Hafta sonu olduğu icin gelen dolmuslarin hepsi doluydu ve en son birini bulabildim.Biraz vakit gectikten sonra dolmustan herkes indi ve şoförle başbaşa kaldım.Tabi benim göt tutuştu,adama durumu anlattım ve o da beni köprü altında bırakacağini söyledi.Biraz da orda götüm tutuşarak bekledim ve sonunda gelen dolmuşlardan birine zorla bindim.Kartimda para var mi yok mu hatirlamiyodum ve şoföre yanlis otobüse bindiğimi kart basmak istemediğimi söyledim.Ama şoför tabi ki kabul etmedi ve karti tutar tutmaz "yetersiz bakiye" sesini duymam bir oldu.Derin bir of cekip şoföre parasini verdim.Yurda ise girebilecegim son saatlerde girmemle günü bitirmis oldum :') (bkz: bahtsız bedevi olduğumu söylemis miydim )

Malum kişinin sahip olmadığıdır.

Arkadaşlarla bir çocuğa çok sinir oluyorduk çünkü arkadaşımızın sevdigi çocuğun aklını dolduruyordu ve kıza bir türlü acilmiyordu yani biz öyle düşünüyorduk neyse kızlarla fake hesap açtık tabi hepsi ben konuşmam diyor olay bana kaldı o çocuğu oyalamamiz lazım ki arkadaşını doldurmasın neyse ben epey vakit konuştum çocukla zamanla ben çocuğa aşık oldum ayvayı yedim tabi neyse kendimi itiraf ettim bir cesaret meğer o da benden hoslaniyormus biz çıkmaya başladık tabi sonra ben gerçekleri söyledim ve hissettiğimiz doğruymuş arkadaşı arkadaşımdan hoslaniyormus ama yine birbirlerine acilamadilar sonra biz bir sebepten ayrıldık arkadaşım da mezun olunca evlendi baskasiyla. Sevdiği çocukla aynı şehirde kaldık ve çocuk arkadaşım evlenince depresyona girdi olan yine bana oldu tabi fjjfkfkfld

Gidebilsek bizde anı biriktireceğiz de…

Gidemedik ki anımız olsun be

2 gündür hem bebeklik arkadasımla hemde üniversiteden arkadasımla o kadar cok yâd ettik ki üniversite ve Ankara günlerimizi... iki bira alıp 2 kisi gittigin segmenlerde bi anda kalabalık bi güruhla tanısıp muhabbet etmeyi, ordan tunalıya inip balkonun kösesine oturup bi yandan icip bi yandan kalabalıgı seyretmeyi. Atatürk Orman çiftliğinde kokorec yemeyi. 12de dersten cıkıp sesine asık oldugum solistin cıktıgı pub'a gidip saatlerce -yanımda arkadaslarımı sürükleyip- onu dinleyip sarkılara eslik etmeyi. süleyman abinin bara gidip sabaha kadar icip her yere kustuktan sonra bi daha bunu buraya getirmeyin demesine ragmen yine her seferinde gidisimizi .d daha aklıma gelmeyen onlarca güzel anı...

Üniversite tercih listemde 16. Sıra da Tekirdağ ilini yazmıştım. 15 taneden kesin çıkar diye umut ederek Çünkü Tekirdağ kesin geliyordu neyse babama tercih zamanı bitti mi bunu söyledim demesin mi Tekirdağ'a yollamam seni. Başladım dualar etmeye. Çok şükür açıklandı ve 17. Sırada olan bilecik geldi. Bir çok insan için gereksiz ve küçük şehir benim için koskoca bir anlam ifade ediyordu. Ha bu arada 3. Sınıfta eşimle tanıştım ve kendisi bilecikli :)

bi gün yine dersteyiz, internetimiz de var tabii o gün. sonra hocanın tableti bozuldu. bağlanamadı işte derse. bitti sonra. (bkz: online mezun olmak)

üniversite 1.sınıfım okulun ilk zamanlarıydı.Matematik dersine giricez tanimadiğim bi numara beni aradı.ne ara vermisim ki numarami ?? bi kız sesi ben bugün derse gelemicem yerime imza atar misin dedi bende okey dedim kapadim telefonu.Derse gireli birkac gün oluyor ben birkac imza attim bile, baktim acımıyo bişey demiyolar, attim imzayi.Sen git o güne kadar yoklamaya bakmayan hoca 30 kisilik sinifi say,imza atildigini anla :) imza atanlar yanima gelsin yoksa kötü olur falan dedi (bkz: bedelini ödiceksin kankaa, ödiceksin bedelinii). Toplam iki kisi imza atmisiz bir cocuk kizin yerine atmis bende tanimadigim kizin yerine atmisim.Biz böyle toplasip hocanin yanina gittik ve hoca dedi ki bana, sen niye geldin :D dedim hocam imza attim ben,hoca da yok sen atmamişsindir dedi kovdu beni yanindan :)) Neye dayanarak böyle bi tespitte bulundu bilmiyorum ama kırıldım hocam bilessiiin..

Kaliteli olduğuna inandığım hoca tarafından fakülteden kovuldum ve restleştik. Kendi okulumda 4 farklı hocadan ve yaz okulunda kendi hocasından da kaldığım bi derse girdi kendisi shshah Kendi okulumda girdiği başka derslerden de kaldım bütler ve yaz okulu dahil sınavda yanıma gelip ne zaman geçeceksin artık diyordu ahahah hocam önce Allah'a sonra size kalmış Allah ile hallettik gibi ama sizi bilmiyorum diyordum shshsh 4 hoca eskittiğim ders 1.sınıfın ilk dönem dersiydi ve 5. senemde pandemi diye onlineyken verebildim ahahah

Anımız yok sayın sözlük. Teşekkürler uzaktan eğitim.

hayatımız oldu yahu ne anısı. üniversiteden öncesini hatırlamıyorum. sonrası olacak mı onu da bilmiyorum. sanki burada doğmuşum gibi ve işin kötüsü sanki burada ölecekmişim ve beni kampüsün bahçesine gömeceklermiş gibi geliyor. (bkz: iyi mimarlar hep 7 senede bitirmiştir)

Üniversite anılarım ikiye ayrılıyor. Tekrar yaşamak istediklerim ama asla yaşayamayacaklarım. Bir de asla yaşamak istemediğim ama her gün daha kötüsünü yaşadığım anlar. İleride çocuklarıma çok güzel şeyler yaşadım diye anlatacağım yıl geçen yıldı. Yaşamak isteyeceğim her şeyi yaşadım ,güzel insanlarla karşılaştım ve harika anılar biriktirdim Bu seneye gelecek olursak kafamdan silmek istediğim tonlarca anım var. Hayatın bi başka yüzünü gördüm ,en çok da kendime destek olmayı öğrendim. Buradaki anılarımı da şunları şunları yaşadım ama tecrübe oldu şeklinde anlatacağım.

gorsel Dersteyken defterimde şöyle minik bi konuşma geçmiş. Dün gece defterlerimi düzenlerken gördüm… üniversiteyi özliyceğimi düşünmezdim :(

pandemi döneminde 3 kişi ortak girdiğimiz sınavda kağıdıma bismillah yazmadığım gerekçesiyle dersten bırakıldım. işin saçma yanı arkadaşlarım da kağıtlarına bismillah yazmamıştı. heh hocanın gerekçesi de şeydi “her işe besmeleyle başlanır” not: ilahiyat fakültesi değil

İşte sabahın köründe kalkıp zorla hazırlanıyorum (hazırlanmak bile denmez. Elimi yüzümü yıkayıp saçımı tariyorum, en en rahat eşofman ve sweatlerimden seçip giyip çıkıyorum. Sıfır makyaj...) o kadar ki seviyorum yani bölümü de kampüsü de(!). Şimdi gelelim ki anılarıma. Otobüsten iniyorum, yürüyorum işte bayır var biraz yoruyor. Sınıfa giriyorum derslik kaçta olduğumu her sabah unutuyorum (her gün farklı çünkü) "aaa şu sınıftaymisim" diyorum. Sınıfa doğru yürüyorum (o sıra sevmediğim kişileri görünce içimden sövüyorum) sınıfa giriyorum, oturuyorum. Biraz telefonda uğraşmaca, takilmaca. Hoca geliyor, dersi dinliyorum (en önde oturuyorum hep) güzel güzel notlar alıyorum (çok sevdiğimden değil lütfen yanlış anlaşılmasın bir an önce sikik bölümü bitirip alttan ders bırakmamak için yapıyorum) neyse işte ders bitiyor. Ders biter bitmez hemen "ay en erken otobüsün gelmesine kaç dk var" diye telefonuma sarılıyorum. Koşa koşa durağa gidiyorum (çoğu zaman 10 dklik yolu koşarak 3 dk da gitmişimdir, 1,5 saat daha fazla beklememek için). İşte üniversitede unutamadığım anım :) her gün mü böyle olur canım... Her gün aynı anıyı yaşıyorum... Edit:benzer işler

Dersler başlar başlamaz gruplaşmalar oldu sınıfta. Kız gruplarından birisi sınıftan diğer gruptan bi kızla erkeğin sevgili olduğunu sanıyor ve arkadaşları ile olan wp grubuna ses atmak yerine yanlışlıkla bu sesi sınıf grubuna atıyor.. gerisini tahmin edin dmdkjdkdjd

Online muhabbetleri yüzünden İlk yüzyüze girdiğim sınav mukavemet 1’di asla unutmam o ilk kağıdı gördüğüm anı. Yani en son lise 4’te sınava girmiş adamım mal gibi kağıdı izledim 30 dkka. İnsan fizik 1-2 alır da bi hazırlık yapar ben tabi onlineda google ve biraz lise temelim sayesinde DD falan filan halletmişim. Allahtan finalde topladıydım okul uzamadı. Anasını sattığımın bölümünde bağıl olmayan bir tek inkilap 1-2 var. Herhangi bir dersten kalınca 1 sene uzuyor. Akışkanlar mekaniği hidroliği hidrolik su yapılarını su yapıları su yapıları tasarımının bağılı. Ve bu derslerin hepsini iki kere dönsen zaten 8 yıl oluyor. Her şey çok zor. Burdan mezun olunca, bi videoda diyordu kimya okuyan eleman maaş beklentim 125bin tl diye, he ondan istiyom. Bu entrymi hor görmeyin 4 yıllık üninin 2 senesi online 1 dönemi hibrit geçti ne anım olabilir ki en fazla :/

hiçbir anımız yok 1 sene zaten online eğitime gitti. 2.yılımızın ilk döneminin sonu online oldu. 3.sınıfın ikinci dönemi de online oldu. online ola ola son yıla geldik şimdi de tez yazma derdine girdik.