kişinin büyüdüğünü anladığı an

Çocukken banyo yapmayı hiç sevmezdim babam ıyyyy iğrenç kokuyorsun koş banyo yap derdi yapar yanına gelirdim kokla bak mis oldum derdim o da önce saçlarımı koklar sonra saçlarımdan öperdi. Zamanla iğrenç kokuyorsun demeden banyo yapar yanına gelirdim o da saçlarımı koklar saçlarımdan öperdi. Sonra biraz daha zaman geçti babam sadece öper oldu. Sonra biraz daha zaman geçti ve babam beni öpmeyi de bıraktı o zaman işte.. Döndüm kendi kendime dedim ki sen çok büyüdün vallahi öyle bir büyüdün ki.. Ama olsun ruhum hâlâ 7 yaşında bir çocuk ve hiç büyümüyor. :)

kendi kazandığım parayı harcamaya başladığım zaman :)

Evin faturalarını gıda alışverişini karşılamaya başladığım zaman. Şimdi babama harçlığını anneme harçlığını veriyorum evi bakıyorum iş yerinin giderlerini karşılıyorum kardeşimi okutuyorum ve evli olan 2 ablama gerektiğinde yardım ediyorum

Hani küçükken sofradan küsüp kalkınca arkandan birileri gelir ya. İşte o birileri arkamdan gelmeyi değil kuru kuruya çağırmayı seçtikleri zaman anladım büyüdüğümü.

Hayal kurmaya çalıştıkça beynimin gerçek düşüncelerimi zorla on plana attığını fark ettiğim an Tamam dedim sanırım büyüdüm artık saçma sapan hayaller kurup kulaklığımi kulağıma takip o nakaratlarda uçmayı bıraktım Kanatlarım gerçeklerin hanceriyle ortasından ikiye bölünüp öylece düşmüşüm gökyüzünden ucamiyorum artık hayaller dünyasında :(

ebeveynlerinin kahraman gibi gözükmediğini anladığında büyüyorsun.senin gibi duyguları olup bocaladığını anladığın zaman tebrikler artık yetişkinsin.

Küçükken yolda ya da parkta, asansörde falan karşılaştığım ve benimle sohbet eden abi/ablalara çok özenirdim. Dışarıda gördüğüm çocuklarla o abi/ablalar gibi konuştuğumu farkedince büyüdüğümü anladım. Ha bide şey var: Kötü olaylar yaşarken okulda/işte bunların zerresini insanlara hissettirmeyip hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya çalıştığımda ve bunu çok iyi bir şekilde becerdiğimde "ben büyüdüm be." Demiştim kendime.

Hastaneye tek başına gitmeye başladığı andır.

Buna 'abi' diye hitab edildiğim zaman demek isterdim fakat başvuru için gittiğim her işten 'başkasını bulduk, kontenjan dolu, biz sizi ararız' diyip yollanırken, kapısından çıkar çıkmaz sigara yaktığım an.

Belki birçok an vardır ama bugün top oynarken tekrar anladım. Eskiden oynadığım her oyunu, girdiğim her mücadeleyi kazanmak için inanılmaz bir hırsım vardı. Kaybetmeye tahammülüm yoktu. Yediğim bazı gollerde çıldırırdım. ( ilkokuldan beri hep kaleye geçerim. Sanırım yerimde duramadığımdan, hoplamayı zıplamayı sevdiğimden başladı bu kalecilik olayı) Saçma hatalar yapan takım arkadaşlarıma ateş püskürürdüm. Ama bugün fark ettim ki odaklandığım tek şey oyunun güzelliğiydi. Yediğim bazı gollerde pasın, şutun güzelliğini takdir ettim, mutlu oldum. Hırslanıp birbirine zarar verme seviyesine gelenlere engel oldum falan. Baya baya abi olmaya başlamışım artık dedim içimden. Bugün mesele kazanmak veya kaybetmek değildi. Sadece zevk almaktı. Ve böylesi çok daha güzelmiş. Yani belki o zamanlar adrenalin hat safhada olduğu için öylesi zevkli geliyordu. Sanırım artık eskisi kadar hızlı akmıyor kanım.

Beni üzse bile doğru olanı yaptığımı bildiğim an. Ne kadar öyle olmasını istemesem de öyle olması gerektiği için bir şeyler yapıyorsam büyümüşüm demektir.

biz her bayram köye gideriz. küçükken birileri arabayı kullanırken ben yolu izleyip, saçma sapan sorular sorup, şoförün başını şişirirdim. geçen bunu bana kardeşim yaptı. ben saçma sorular sorulan şoför olmuşum lan.

Bebekligini bildiğim, bebeklerin evlendiğini gördüğüm an.

geçen hafta gebelik testi yaptım ilk defa. ihtimal yok, bi süre böyle bi planımız da yok fakat geçmeyen mide bulantım sebebiyle doktor istedi. negatif çıktı tabii ama testi yapmak hatta babamın arayıp gebelik testi yapsın dedi doktor demesi acayip hissettirdi. kocaman kadın olmuşum ben yauv.

babamı mezara koyduğumda, başının altına rahat etsin diye yumuşak toprak koyduğumda fark ettim büyüdüğümü.

Annenizi yıkamaya başladığınız ana tekabül eder. Zordur aynı zamanda, insanın içinde fırtınalar kopartır.

Eskiden ben başımı annemin omzuna koyardım, şimdi ise annem başını benim omzuma koyuyor, iyi ki varsın, iyi ki yanımızdasın diyor. Bana büyüdüğümü bundan daha iyi anlatan bir an olmadı.

Vergiye tâbi olmak..

sıçtığı andır

Sorumluluklarımı yerine getirirken zorunluluk duymamak, getirmediğimde ise suçluluk duymamak.

Top oynayan çocukların abi topu atabilirmisin dediğinde anlarsın büyüdüğünü

aileden ayrılıp üniversitede tek başına kaldığında

Hiç büyüdüğümü anlamakla uğraşamam, hatta umarım hiç büyümem hep böyle kalırım, büyüdüğümü hiç anlamam. Zaten yeğenlerim ne teyze ne de hala diyorlar, amca dedikleri gün büyüdüğümü anlayacağım,söz

Evin en büyük çocuğu olunca bunu daha erken hissediyorsunuz. aksine en küçük çocuğu ise asla büyümez.

ailen, arkadaşların, sevgilin.. her bir cepheden teker teker acımasızlık, vefasızlık ve hayırsızlık gördüğünde bu hayatta elinde sadece kendinle kalakaldığını anladığın andır

Bir bisküvi paketini tek başıma bitirebildiğimi fark ettim biraz önce ve bu durum beni böyle bir sonuca ulaştırdı. Eskiden birkaç tane alıp kalanı bayatlamasın diye ne yapacağımı bilemezdim, sürünürdü sağda solda o paket ve bir süre sonra maalesef çöpe giderdi. Şimdi öyle mi? Katır kutur yiyorum bana mısın demiyor vücudum hatta yeni tatlar arıyor. Midem büyümüş, her şeyi hazmede hazmede bir bisküvi paketini küçük görüp yetinemeyecek seviyeye ulaşmış. Gerçekten mecaza uzanan bu aydınlanma için teşekkür ediyorum fındık kremalı ikram.

Adresi biliyorsun şarkısına çocukken bayılırdım, olmayan aşkıma cilve yapa yapa eşlik ederdim. Az önce öyle bir mırıldanayım dedim. İlk iki cümlesi burnumun direğini sızlattı. "Şimdi senle ayrıldık mı yani Kaybedenlerden olduk mu yani?" Çocukken beni zerre etkilemeyen ve umrumda olmayan sözler şimdi bir inceden üzdü.

Büyüdük bee. Ehliyet kursuna yazılıyorum şaka maka.

Yaklaşık 7 senedir Enpara müşterisiyim ve aktif olarak kullanıyorum. Birkaç gün önce acil para lazım oldu ve 7 senedir ne kredi ne kredi kartı veren banka kredi verdi. Lan bu güne kadar ne falsomuzu gördün de şimdi veresin geldi.

psikoloğa basladığım zaman anlamıştım. (bkz: ne demek çocukluğuma inelim ya orda değil miyiz?)

Bel ağrısı kesinlikle ulan en ufak ters hareket edince ağrıyor

Sade Beypazarı içmeyi sevince

İnsanlardan ısrarla aldığım eleştirileri gece yatmadan düşündüğümde hiç içim sıkılmıyor artık.

Fenerbahçeliler için 30 yaştır. 30 yaşına kadar Fenerbahçe herşeyi becerebilecek, uçup dağları delecek süper kahraman baba gibidir. 30 yaşından sonra Fenerbahçe naparsan yap bi baltaya sap olmayacağını bildiğin ama umut etmekten asla vazgeçmediğin çocuğun gibidir. ama herşeye rağmen seversin. dünyada başka hiçbir takıma nasip olmaz. değerini bilin lan Fenerbahçe’nin.

gorsel Anlamamışım gittim bugün bunu aldım kendime annesi sanıyor beni :)

Aile içinde küçük büyük sorumluluk gerektiren her haltın bana da sorulması verdiğim cevaba göre de sorumlu tutulmam. Bunu yaptıklarında büyüdüğümü fark etmedim ama bunu yaptıkları için büyümek zorunda olduğumu fark ettim sonradan.

salıncağa sığmadığımda farkettim ben

Sade Beypazarı icebildigimde anlamıştım

etrafımda teyze diye gezen veletler var. e bi zahmet.

Anne babamın yaşlanmaya başladığını fark ettiğim andır.

...kendisinden küçük futbolcuları Şampiyonlar Liginde izlediği andır.

ay sen de her şeyi sorma ya (bkz: sözlüğe sinirlenmek)

iki hafta kadar önce gece saat on ikiye kadar dışarıdaydım, annem eve gelmem için aramadı. gelince yokladım, büyüdüğümü ve daha geç saatlere kadar dışarıda olabileceğimi söyledi, birde karar kıldık. bir gece eve giriş saatim saat dokuzdan bire çekildi, elim ayağım titriyor heyecandan.

Önceden sanki fazlasına sahipmişim ve tutabiliyormuşum gibi hissettiğim zamanın artık su gibi akıp gittiğini fark ettiğimde.

ben koasa ve kavgaya aşırı meyilli bir tiptim ve severdim de. geçen arkadaşımla konuşurken bana şey dedi "farkında mısın hiç eskisi gibi değilsin her şeyi çok sakin konuşarak ve asla tartışmaya girmeyerek hallediyorsun. eskiden tartışırken sinir bozucu mimikler yapardın ciddiye almazdın." yaş ilerledikçe cidden bi sakinlik alıyor hiç kimseyle tartışmaya girip laf anlatasın bile gelmiyor, öyle mi anlamış tamam. sakince konuş olmadı hiç konuşma bi daha, yani ne uğraşacaksın.

çok da ütopik bir an değil fakat bugün büyümüş gibiyim. dün arabayla uzunca bir yol yaptım ve iki abim arka koltukta uyumak istedi, büyümüş hissettim. çünkü yolculukta her zaman uyuyan çocuk melodi olurdu. bunun dışında büyümek ya da yaş almak sanırım eski heyecanın farklı şeylere dönüşmesi gibi bir şeymiş. ve son olarak bu yazıyı yazmak için arabayı kenara çektim, bir bank buldum oturdum. ben dalga seslerini dinlerken bu yazıyı yazıyorum. rüzgar biraz yanağımı okşuyor. aferin evlat! gorsel

Annemin ve babamın davranışlarını benimseyip onlar gibi davrandığım zaman.. (bkz: herkes olmaktan korktuğu kişiye dönüşür)

düdüklü tencereyi kullanabiliyorum.

Kendi kendine yetebildiğini farkettiğin andır. Kalabalığın aksine yalnız olmaktan daha çok keyif almaya başlarsınız.

istesem hiç sıkıntıya düşmeden para vereceklerini bildiğim halde sırf maaş aldığımdan dolayı ailemden para isteyemediğim zaman anlamıştım. koca şehirde üç kuruş maaşla geçim derdine erken düşmüştüm.