Küçükken yolda ya da parkta, asansörde falan karşılaştığım ve benimle sohbet eden abi/ablalara çok özenirdim.
Dışarıda gördüğüm çocuklarla o abi/ablalar gibi konuştuğumu farkedince büyüdüğümü anladım.
Ha bide şey var:
Kötü olaylar yaşarken okulda/işte bunların zerresini insanlara hissettirmeyip hiçbir sorun yokmuş gibi davranmaya çalıştığımda ve bunu çok iyi bir şekilde becerdiğimde "ben büyüdüm be." Demiştim kendime.