anneanne

Beni son 1.5yıldır yoran kişidir kendisi, hiç hissetmeyi istemediğin hisleri yaşatmıştır, düşünmek istemediğim şeyleri düşündürtmüştür. Ailemi ve beni oldukça üzen kişidir. Beynine pıhtı attı 1.5yıl önce şuanda hiçbir etkisi kalmadı eskisi gibi beyni, kalıntı yok ama kendisini bıraktığı için bize eziyet ediyor ve cidden yoruldum/k. Anlık olarak bu konularda üzdüğü için bu ikisini yazmak istedim diğer türlü gün içinde illallah ettiriyor zaten başka konularda. Ben kardeşlerimde en büyüğüm ve devamlı kız kardeşin senden uzun olacak diyor... Tamam olsun?? Neden 50 milyon kez diyorsun şimdi? Bir de şey var kanaviçemin ip uzunluğuna karışması... (sadece anneannem değil bütün tanıdıklarım karışıyor?? Sadece annem karışmaz, canım anam) anneanneciğim istediğim uzunlukta yaparım, dolaşırsa ben çözeceğim nasılsa sen mi çözcen???

ilginç özelliklere sahip, iyi kalpli, sevgi dolu bir kadın. elden ayaktan düşmeden önce gelinlerinin saçını hep şefkatle tarar, işlem sırasında bolca tükürük kullanırmış. kaç kere dili damağına yapışmış zavallının. doğumuma da pek sevinmiş. rahmetli kocasının adını vermek istemişler. isimsiz kalsın, kocama kurban olsun, gebersin demiş.

Hiç bir zaman sevgisini görmedim diyebilirim. Zaten çok ama çok az görüştük ama bu görüşmelerde hiç torunuymuşum gibi davranmadı, bize geldiğinde saygıda hizmette tek bir kusurum olmamasına rağmen sürekli beni diğer kuzenlerimle kıyasladı. Daha ilk doğduğum zamanlarda sürekli ağladığım için anneme gelip “keşke ölse de sen de rahatlasan “ demiş. Bunu söylemeye nasıl dili varmış anlamıyorum Açık olmam beni sevmemesindeki en büyük etken bence,sülaledeki tüm kapalıları seviyor çünkü... 1 haftadır hastanede yoğun bakımda, büyük ihtimal çıkamayacak da ama içimde hiç gram üzüntü yok. Şimdiden ölmüş gibi evin işini yapıyorum , taziye için gelecek misafirleri düşünüyorum falan filan

Bu hatırladıklarım bile yetiyor seni sevebilmeye. Sen yerine malum kişi olmamalıydı burada. O kadar az yıla ve o çocuğa mütevazi anılar sığdırdın. Ne kadar tanımasam da kötü bir duyguyla anamam seni ,yapmam.

Diğer anneanneler nasıl bilmem ama benimki arkadaştan öte dosttu. Yeri gelir erkek arkadaşımı anlatırdım, arkadaşlarımla olan sorunlarımı anlatırdım.. bana yol gösteren hep O idi hep. Mekanı cennet olsun yokluğunu hep hissediyorum seni çok özlüyorum..

Canım kadın. Onunla sohbet etmesi o kadar güzeldi kii.. :(

Valla varlığımdan pek haberi yok bende açıkçası Allah’a havale ediyorum yaptığı evlat, torun ayrımlarının hesabını orada versin

Tarif edilemez bir yeri var bende, Allah daha uzun ömürler versin. Yaşı ne olursa, zaman ne olursa olsun yokluğu her zaman zamansız bir gidiş olacak benim için.

aristokrat oğlu menüyü beğenmediği için akşam sofrasında hiçbir şey yemedi diye kahrolup önce salya sümük ağlayan, sonrasında annemin "yok yok üzülme, biz içerideyken o mutfakta menenen yapıp yedi" haberini dizlerine dizlerine vurarak "allah belasını versin, zıkkımın kökünü yesin. onlar evdeki son yumurtalardı!" şeklinde karşılayan hem numune hem çilekeş kadın.

Çocukluğumdan beri vakit geçirebildiğim tek aile büyüğüm. Dedelerim ve babaannem ile ne yazık ki pek anı biriktiremedim. Anneannem her zaman bizim evimize yakın oturdu. Bu sebeple aile evinde olduğum dönemlerde kendisi ile vakit geçirme şansına sahip oldum. Aşçılık bilgimin çoğunu ondan öğrendiğim tarifler ile edindim. Hayat dolu, gezmeyi seven bir yandan da aşırı inançlı bir kadın. Hac için Mekke'ye beraber yolculuk yapmıştık. Dini sorumlulugunu yerine getirmesine yardımcı olmuştum. Bana her zaman kızar, inançlı olmadığım için ama asla kıyamaz, bana hep dua eder. Anneannem ile vakit geçirmeyi çok severim. Yürümeyi, yemeğe çıkmayı, müzik dinlemeyi hatta gizli gizli alışveriş yapmayı... İki hafta önce alışverişe çıktık bir tane yeleği çok beğendi ama yanına kartını almadığı için vazgeçti hatta ben kendisine almak istediğimi söyledim ama kabul etmedi. O yeleği almadığım için, ısrar etmediğim için bu kadar pişman olacağımı düşünmezdim. Tam on gün önce; sabah erken saatlerde telefonum çaldı ve anneannem iyi olmadığını söyledi. Ambulans ile hastaneye kaldırıldı ve on gündür yoğun bakımda. Sabah evde yanına gittiğim zaman elimi tutup korktuğunu söyledi. Kalp yetmezliğine dayalı akciğerleri su toplamış. Her sabah yanına gidiyorum belki iyileşir diye ama her geçen gün kötüye gidiyor. Doktor bugün pek iç açıcı konuşmadı. Benim hayata karşı olan bakış acımı değiştiren ve bana çok şey katan bir insanı kaybetmeye pek hazır olduğumu düşünmüyorum ama hayat bu.. Genç yaştaki birçok yakınımı kaybetmeme rağmen anneannem beni çok etkiledi. Bu savaştan çıkabileceğine karşı olan inancımı artık kaybediyorum. Canım anneannem; uyan gel lütfen. Daha yapacak bir sürü şeyimiz var bu hayatta.. Seni çok seviyorum.

Dün toprağa verdim kendisini ve artık eminim ki ardımdan dua eden kimse de kalmamıştır.

Hep gezmeyi çok seven ve yaşına göre diri birisiydi ama son bir iki yıldır biraz biraz yaşlandığını hissetmeye başladık. Şimdi İstanbul’a yanıma geldi, dizlerinde kireçlenme olduğu için eskisi gibi yürüyüp gezemiyor. Bugün Kanlıca sahile gidip oturduk, birer simit aldık. Küçük serçeleri beslemeye başladı parçalar atıp. Kendi kendine, ne kadar zevkli, diyip durdu :) Eskisi gibi olamaması beni üzüyor ama yine de mutlu olabiliyor neyse ki.

Oyşşş kurban olurum ona

sevmiyorum, çünkü o beni sevmiyor

“Paran varsa yancıkta, si*in oynar a*cıkta” sözünün sahibi kimse.

şahsen kendisinin bencil biri olduğunu düşünüyorum ve bunu da dile getiriyorum zaten ama annem annesi olduğu için bunu kabul etmek istemiyor. bu akrabalardan birinin faydalı olduğunu da görmedim zaten aq

Küçükken anneannemle ablam telefonda konuşurlarken ablam efendim diye söze başladığında anneannem de her seferinde “efendiler beyin olsun” derdi çok hoşuma giderdi. Büyüdükçe ben de telefonları efendim diye açmaya başlayınca bana da der genelde. Ahh anneanne efendiler neredee¿

Hiç sevmedim. Kendi çocukları arasında kız/erkek ayrımı yapan bir kadın haliyle torunları arasında da yapardı. Kendisine göre erkek çocuk ilah gibi bir şeydi, kızların burnundan getirirdi her şeyi. Hasta yatağındayken ne gördüm, ne aradım. Öldüğünde sadece anneme destek için cenaze evine gittim ama mezarına gitmedim. Kendisi hak yemeyi oğullarınada öğretmiş ki onlar da hala kız kardeşlerini dolandırma peşindeler. Neymiş hasta yatağında oğulları bakmış o yüzden büyük hak onlarınmış. Bu sevgisizliği yaşarken tatmasını isterdim. Yine de toprağı bol olsun deyip geçiyorum.

Ben doğmadan önce vefat etmiş ablam bile çok hatırlamıyor Gerçekten insanları çok seven özellikle babamı kendi çocuğu gibi seven tonton bir ananeymiş beraber çekildikleri 1-2 fotoğraf vardı babam çerçeveletip duvara asmıştı. Mekanın cennet olsun ananem ben seni tanıyamadım ama anlatılanlara göre melek gibi bir kadınmışsın bir gün görüşmek üzere..

Alzheimer hastası... ilk evrelerinde sanırım. Yavaş yavaş unutuyor bizi çünkü. Dün konuşsak ertesi gün "uzun zamandır sesini duymadım niye aramiyorsun" diyor. Çok şükür ki ev almıştık 2 yıl oldu alalı. Geçen anneme "dünyada bir tane derdim kaldı, sizin de bir eviniz olsun gözüm açık gitmiyim" demiş. Annem "ev alalı 2 yıl oldu ya sen de geldin geçen hatırlamıyor musun" diye cevap verince bu sefer sinirlendi "bana niye demiyorsun, haberim yok" diye cevap veriyor. Dedemi üstüne bir de dayımı kaybettikten sonra iyice kötüledi. E yaşı da var tabi, kronik hasta... kim bilir bizim yaşlılığımız nasıl olacak.

midesiyle ilgili bazı problemleri olduğundan hastaneye gitmesi gerekti. bu ulvi vazife için beni görevlendirdiler. birlikte yola koyulduk. şikayetlerini dinledikten sonra doktor ilaç yazıp bir de film çekmemizi söyleyerek ertesi güne yeniden randevu verdi. dediklerini yaptık. sonraki gün yine hastane yollarına düştük. genç doktor anneannemi görünce tatlı tatlı gülümseyip: -ee teyzeciğim, bugün nasılsın bakalım diyerek yerine geçti. yaşlı kadının yüzünde güller açtı sanki. +sağolasın yavriim. ağrılarım diniverdi. maşallah, film mideme çok iyi geldi dedi. sözlerini beni türk hekimlerine emanet edin gibilerinden sürdürmesini bekledim ama yapmadı. adam şaşkınlıkla nineme, ninem de bana baktı. bense o sırada güzeller güzeli sekreter kızı süzmekle meşguldüm.

aşırı bencil bi insan. annemi de kızı gibi görmüyor daha çok derdini döktüğü arka bahçesi gibi davranıyor ona. her şeyin tribini anneme atıyor yetmezmiş gibi sürekli ilgi de bekliyor bunu daha önce anneme çok anlattım ama işte. kendisini bu yüzden sevmiyorum annemi tüketiyor resmen annem de kendi annesinin yaptıklarını fark etmeden de olsa bize yapmaya çalışıyor. hayatında kötü giden şeylerin sorumlusu bizmişiz gibi davrandığı oluyor ama buna izin vermem ne kardeşim ne de ben kurban değiliz sikerim ailenin derdini tasasını tribal enfeksiyonunu

Telefonu değişmiş numaralar gitmiş diye telefonunu verip numaranı ekle dedi. Arayan kişiyi de fotoğraftan tanıdığı için rehbere eklemek üzere kendi fotoğrafımı attım whatsapptan. Galeriye bi girdim baktım dedemle yeşilliklerde selfie yapmışlar, dedem durmuş nenem fotoğrafını çekmiş nenem durmuş dedem fotoğrafını çekmiş :) yerim ulen sizi yerimmmm. Bir sürü fotoğraflarını gördüm güzel tatlı :) maşallah onlara kurban olurum yerim onları muaahhhh

Düşününce kendisine çok üzülüyorum. 12-13 yaşında hiç görmediği biriyle evlendirilmiş -dedem kötü davranmamış Allah'tan. Regl bile olmuyormuş evlendiğinde ve düşününce o kadar iğrenç bir durum ki. Çocukluğunu yaşamasına izin verilmemiş. Bir kere arkadaşlarıyla sokakta oynamak istediğinde 'sen kocaman kadınsın artık, ne ayıp' diye hevesini kursağında bırakmışlar kadının. Hep daima birinin sözünün geçmesine inanıyor kadın çünkü hep böyle görmüş. Birçok davranışını da bu kabul edemediği travmalarına bağlıyorum maalesef. Kabul edemediği diyorum çünkü ona göre şimdiki dönem kötü, kendi dönemleri iyiymiş. Anlayamıyorum gerçekten hangi akılla bunu söyleyebiliyor?? Kast ettiği şey de genelde, anneler daima oturmalı ve bütün ev sorumluluğunu 'kız' çocukları yapmalı. Kendisi bu saçma düşüncesi yüzünden hareketsizlikten mahvolmuş, sürekli diz ağrısı çeken, vücudunda ödem bitmeyen ve artık istese de doğru düzgün hareket edemeyen biri. Üzücü. Çok üzücü. Ama daha üzücü bir şey var ki asla akıllanmayışı. Maalesef inanılmaz ataerkil kafaya sahip. Bir kadına asla hiçbir şeyi hak görmüyor. Yanında evlilikten bahsedemeyiz mesela biz çünkü 'kızlar böyle şeyler konuşmaz'mış. Kızlar sürekli dışarda olmamalıymış ne işimiz varmış. Biz sürekli herkese hizmet etmeliymişiz. Evlenince tabiki el kızı oluyormuşuz, kütük ve soyadı değişikliği sartmış. Biz ne anlarmışız vs vs. Kendi dönemlerinin iyi olduğunu söylediğinde 'anane çocuk yaşta evlenmek mi güzel' diyorum. O kötü ama diğerleri güzel diyor. Ama zerre şikayeti olmadığına da neredeyse eminim maalesef. Bu konuda kendisi hakkında içimi dökmek istediğim o kadar çok konu var ki. O kadar büyük saçmalıklar üzerine kurulu ki hayatı. Ah anane ah, ne olurdu biraz yaşadıklarından ders alsan? Ben sizi görünce çok büyük sorun olduğunu görüyorum da siz yaşarken nasıl görmüyorsunuz?