anın betimlemesi

hem ilgiye açım hem de karnım yemeğe aç şu an yorganıma sarılmış bir vaziyette sessizce içime ağlıyorum.

annem televizyonda kendi dizisini izlerken pc maç izliyor ben ise tekli koltukta ölümü bekliyor bir yandan da kardeşimin ingilizce ödevini yapıyorum bu oda da yaşantım böyle birazdan kendi odama geçip gecenin sessizliginde boğulacağım

perdenin desenlerinden duvara vuran yansıma ve rüzgarla beraber pencerenin önünde sallanan ağaç sesi birde yoldan geçen arabalar hiç güzel değil bir de buz kesmiş ayaklarım

sokağın lambasından çıkan ışık hüzmesi kederini ardına almış, perdelerinden arasından içeriye yüzüyor ve arkada çalan klasik parçada boğuluyor. işık karanlıkta yüzüyor, parçanın yoğunluğunda ve derinliğinde boğuluyor. sessizliğin anlam kazandığı ve günün koşuşturmasından geriye kalan sakinlik, huzur olarak değil iğneleyici bir şekilde batıyor kalbime. ve şu anlarda en çok da göz yaşları dans ediyor, müzik notalarının üzerinde.

gözden kaybolurken ışığımı kapatıyorsunuz diye dağlara trip atmış bir güneş kadar fuzuliyim tam şu an. mevzu haksız sitem değil. mevzu dağların sikinde bile olmamak. yaptığım atar gider o yüzden bu kadar boş kalıyor. iyinin hiç mi yeri yok sorusunun hemen altına; “evet!” cevabını resmedercesine başımı sevdiğimin omzuna değil de bilmem kaç yerinden dikine jiletlenmiş bileklerimin üstüne yaslayıp siktir olup gidesim var. gel gör ki intihar haram. yaşamak kadar günah mıdır acaba.

balkondayım. hava - 2 derece hissedilen daha soğuk felaket bir ayaz var. ama hava açık adeta parlıyor. yıldızlar şimdiye kadar görmediğim kadar net, parlak ve pürüzsüz. dolunaya yakın bir ay var tam karşımda. sigara içiyorum bir yandan cem karaca ıslak ıslak çalıyor. kafamda onlarca düşünce içimde sebebini bilmediğim ince bir sızı. nefesimi her verdiğimde içimdeki ateşin dumanı çıkıyor. kafamdaki düşünceleri ayıklamaya çalışıyorum,cevaplar atıyorum beni tatmin edecek. bu arada sigaram bitiyor. üşüdüğümü hissediyorum. bir çay almak ve ısınmak için içeri giriyorum. ve şimdi yine dışardayım. tekrar bir sigara yakıyorum ve cevaplar arıyorum. i̇yi geceler sözlük.

yurttayım e tabi bu saatte normal olarak neyse. yurdun her santiminde var olarak elimde aquaterapi notu kulağımda kulaklık( model-mey) çalışıyorum. her santimde var olmak şu demek; dolapların üstüne oturmak tabiri caizse çökmek, şarkı eşliğinde orda ayaklar havada sallanmak, masalara bağdaş kurmak, gezinmek, yürümek, mutfağı turlamak, biraz da merdivenlerde turlamak, arada şarkı söylemek(allah'tan lobyde insan yok. gerçi doluyken de böyle yapıyorum, neyse) , koltukta oturmak ama uzun süre kalamamak ve yine kalkmak. ve bu döngünün başa sarması. kızlar bile yurdun her karışını kullanıyorsun kardeşim bravo diyorlar. acaba hiperaktif miyim? balkonu kitlemeseydiniz orda volta atacaktım ben. birazdan şu boruda barfiks çekeceğim. teşekkürler vizeler. gelsin ikazlar.

salı günü jüri için kendisine sıra gelmeyenler var şu an sınıfta ben dahil. jüriye girenlerin çok büyük bir çoğunluğu gelmemiş, salı günü sırası gelenlerden 2-3 kişi de hocalarımızın bizlere vereceği kritikleri dinleyip bir şeyler kazanmak için gelmişler. hocalarımızla beraber koca sınıfta toplam 20-25 kişiyiz. jüri 15 dk önce falan başlamış bulunmakta. sınıfın 2 bölgesinde ikişer masa birleşik ve etrafında kritik veren hocalarımız, kendisine kritik verilen öğrenci ve kritiği dinleyen öğrenciler toplanmış. bizim grupta ismim 3. sırada. az önce bu entriyi girerken babam aradı ve sınıftan çıkıp onunla konuşup geri döndüm. şu an kürsü kısmındaki masaya oturmuş durumdayım ve sıranın bana gelmesini beklemekteyim.

kıbrıs güneşi odamın içini ısıtıyor. camım açık masanın üzerinde simit var güneş ışınlarıyla ısınsın diye koydum ve simit kokusu burnuma geliyor. masanın solunda çalışmam için koyduğum anatomi atlasım duruyor. ve eve gidebilmek için gün sayan bir ben bu entryi yazıyor.

çalışma salonundayım pencere kenarında. önümde yığılı evrak ve kafamda bir sürü düşünce. i̇çimde babam gibi bir ben. elimde çayım ama aklım başka bir yerde galiba. bunları yazarken n bile buna odaklanamıyorum. gözümün önünde beyaz bi belirsizlik merağımı cezbediyor. galiba biraz da onunla ilgileneceğim. kendimi ve babam olan beni susturmam lazım. belki bir sigara iyi gelir düşüncesiyle balkondayım. hava biraz soğuk ama güzel bir manzara var. sigaramı bitirip derse başlamam lazım. eyvallah.

minik bir melek yanımda oturmuş buz devri izliyor. kahkaha atıyor, kahkaha atarken kısılan gözleri ve başını geriye atışı muazzam bir şey. bir de ikide birde dönüp benim tepkilerimi ölçmek için suratıma bakıyor. yarın finalim var ama yemişim finalini. bu muazzam tabloyu bırakamam.

kulaklığımda çalan müzik eşliğinde otobüsün ıslak camından yağan yağmuru ve garajdaki insanları izliyorum. bir yandan da yine gidiyorum kodumun yerine gibi cümleler geçiriyorum içimden.

zaman sanki kendine göre dar bir kapıda ve geçemiyor, çırpınıyor didiniyor ama başaramıyordu. her deneyişinde biraz acı biraz sıkışmışlık hissi yaşıyordu. önümde kağıtlar zamanın kapıdan geçmesini beklercesine çalışmaya devam ediyordum.

önümde kitaplar defterler açık, bir yığın notun içinde kayboluyorum, elimdeki telefonu bırakmaya niyetim yok gibi

sıcak bir yurt odasında ranzanın üzerinde uzanmış çalışma masasındaki final notları öyle melül melül beni beklerken hiç sınava ben girmeyecekmişim gibi rahatça telefonla oynuyorum

yağmurlu bir i̇zmir akşamiydi o an kyk nin efsane süper hızlı interneti ile sözlükte bir şeyler yazmaya çalışıyordu daha bir saat önce galatasaray'ın kaybetmesi onu derinden uzdugu için sigara üstüne sigara yakıyordu haftaya finalleri vardı fakat umurunda mı finaller ?

karanlık bir oda ve bir yatak. bir yatak da 3 nefes. 3 fikir, 3 yaşam. ulan ben iki tane erkekle niye yatıyorum? i̇ki erkekle yatmanın en kötü yanı sabah iki erkekle uyanmaktır.

çalışma odasında tek başımayım. önümde osmanlıca metinler okumaya çalışıyorum. sigaranın keskin rahatsız edici kokusu hala burnumda. aha mesaj geldi şimdi. attığım duruma bir cevap. az uyuyorsun dikkat et kendine. mutlu oldum lan şu anda. şimdi telefonu kapatıp kitaplarımın ine döneceğim. (bkz: ya edebiyat beni alır ya da ben edebiyatı )

çalışma masamda çalışılmayı bekleyen tonla not var, ezberleme yapmak bi yandan translate ile paragrafları çevirmek bir yandan derken youtubedan müzik açtım kalacağımı kabullendim sigaramı yaktım bu satırları yazıyorum aklı olan ingilizce bölüm okumaz amk

ağır küfürler elinde kitabı kalemi dağıtıp odaya geldim oda karanlık, küçük, sessiz. rastgele açtığım bir şarkı çalıyır şimdi arka planda. geçtim kenara kafayı yemeyi planlıyorum. belki sınavdan muaf olurum.

fındıklı nescafem elimde önümde geometri kitabım. ben, nescafem ve geometri kitabım mutluyuz.

yanimda dunyanin en değerli ve en sevdiğim kişi, yanı başımızda kütür kütür yanan bir soba. sıcacık ev ve ben onu izliyorum. daha baska ne isteyebilirim ki.

oturacak yer bulamadım evde. ben de şimdi mutfağa geçtim oturuyorum çayda demledim. hafif bir ışık var kapı aralığından sızıyor. babamın sigarası ile kesişiyoruz ama içmeyecem sanırım. kulaklığım takılı radyo dinliyorum. burun bir çay içelim. sigaralar sizden :)

yanımda 5 yaşındaki bücür kardeşim uyuyor. bir dağınık uyuyor ki sormayın gece milyon kez üzerini açıyor, ayağını bacağını üzerime atıp beni tekmüklüyor, dişlerini gıcırdatıyor. ama herşeye rağmen nefes alış verişi huzur gibi. kolunu boynuma sarmış öyle uyuyordu terden yapışmamıza rağmen çekmedim üzerinden öyle bir aşk. yanımda bir melek uyuyor melekler nasıl betimlenir ki

dolmuştayım ve dolmuş şoförü efkarlı bir şekilde sen leyla ben mecnun olmaz olaydık şarkısını söylüyor diyeceklerim bu kadar.

acemkürdi makamından çalan türk sanat müziği, karanlık oda, hasta ben ve yanı başımda bekleyen sigaram. gelmeyen uykular aklımda olmayan kişiler. i̇yi geceler sözlük. teşekkürler hayat

okulum bitiyor birkaç ay içinde, ben arkadaşlarımın yazdığı yıllık yazılarını düzenliyorum, birkaç tane ben yazıyorum. geçirdiğim güzel zamanları hatırlıyorum bir yandan, diğer yandan geçireceğim güzel zamanların hayalini kuruyorum. uzun zamandır ilk defa çok sakin, dingin ve mutluyum. telefonumda ben uyurken, beni mutlu etmek icin yazılmış seyler bulacağımı bilerek uyanıyorum sabahları. ve gunun her anında o huzur hissi devam ediyor. hayat güzel, şu yaşadığım an en güzeli, bir sonraki ansa ondan da güzel olacak biliyorum.

kocaman mavi baraj tren yolu martı sesleri güneş ve hafif esen rüzgar harika

bu betimlemeleri okuyunca farkettim dikkatli dinleyince dışarıdan serçelerin sesi geliyor, uzun zamandır sesini duymadığım guguk kuşlarından biri ötüyor, bir kedi ağlıyor ve kargalar da arada gaklıyor. sokakta şehrin gürültüsünden başka baya bir ses varmış.

yurdun yanındaki çam devrildi amk.

şu an babam kombiyi bozdu annem her zaman çok fazla telaş yapar yine öyle oldu kombiyi patlatacaksın diye babamı azarlayıp duruyor az önce o kadar sinirli olan kadın kapı çaldı tamirci gelince bir anda tüm güleçliğiyle kapıyı açtı .neyse inşallah patlamaz kombi sabaha kadar entry giremezsen bilin ki ölmüşümdür:)

dersteyim. en önde olduğum için rahatta değilim. büyük azap çekiyorum. help please.

sabahki derse gitmedim. uyudum mis gibi. bayagi bayagi uyudum. aksam da 9 da yatmistim. iki günlük uyudum oh. ama ben bugün gitmedim ya kesin bi sey olmuştur okulda,gruba yazarlar şimdi. :d

inanılmaz güzel bi havada içimdeki bulutları dağıtmaya çalışıyorum. akıllanmıyorum ki sözlük, hemen her şeyimi verip elimde hiçbir şey kalmamasının boşluğunu böyle güzel havada günün bu vaktinde bile taşımak zorunda kalıyorum

kalbim deli gibi çarpıyor. kulaklarımda müthiş bir ağrı, ifade edemediğim birçok sızı gibi. gözlerimin içi yanıyor, göremiyorum gelecekteki vaatleri. sessiz kalıyorum. farkında olmadan birkaç damla dökülüyor gözlerimden. yalnızlığı düşlüyorum. bütün bu içimde kopan fırtınalara rağmen, yalnızlığı düşlüyorum. üzülüyorum. öylesine saçma bir durumdayım ki sığıntı sayılacak düzeyde bir hiç belki. içim yanıyor. kelimeler dudaklarımdan çıktıktan sonra, kulaklarıma ulaşamadan geberiyorum. geberiyorum, çukurundan dünyanın. geberiyorum, içerisinde kapalı kaldığım duvarların. giderek yok oluyorum. hepsi bu!

tuvaletim var yatağın başucunda telefon şarjda ve uzanarak telefonla uğraşıyorum

bir banktayım....üzerimde günesin o huzur veren ısısı ...saclarimda hafif bir rüzgar....onumde masmavi deniz....uzerinde gümüşi ışıkların oyunları...uzakta bir yerde galata kulesinin silueti ....guzel bir gun :)

büyük bir hışımla girdim içeri, yeni uyandım neyin sıkışması bu bilmiyorum yarım saattir oturuyorum, karşımda bi çeşme var üzerinde ayna. çeşmenin kenarında bi saç lastiği var üzeri saç dolu. annem görürse ağzıma sıçar. ahh ayağım uyuşmuş kalkamıyorum, o saç lâstiğini biran önce kaldırmalıyım. ananskm peçete yok!!!! öylece kaldım klozette umrarım bir çare bulurum.

yatağımda iki büklüm olmuş cenin pozisyonunda uzanıyorum. ışık kapalı, odayı aydınlatan tek şey telefonun ışığı. kulağımda kulaklık, mavi duvar çalıyor. çok özlüyorum. canım çok yanıyor. onun bende yarattığı boşlukta savruluyorum. çok özlüyorum.

masanın başında gözlerimi açık tutup ders çalışmayı deniyorum.

sırtımı baza başlığına dayadım ındila dinliyorum. mabelin bir hadise var şarkısından sonra beni saran ikinci şarkı comme un bateau ikisi dönüp duruyor. dolaplari kapının kesiştiği yeri inceliyorum.

mal mal ekrana bakıyorum her şey mi ters gider arkadaş ya

yol hareket ve işçi havuz problemleri arasında boğuluyorum

telefonum şarjda çömeldim telefon oynuyorum. üşenmezsem derse gideceğim

aylardır i̇stanbul'daydım ve ömrümde ilk kez adana'ya geliyorum. dağ taş görmeyi özlemişim yalnız. öyle yollardan geçiyorum ki bir tane bina yok. uçsuz bucaksız tepeler, ovalar, ormanlar...

sabahın köründe okula gelmiş canım sıkkın şekilde oturuyorum. sabah deneme sınavı olmasının umuduna tutunup gelmiştim. duydum ki aslında sınav yokmuş. onca hayal kırıklığına bir de bu eklenmişti. hocanin sesiyle irkildim. şimdi ise beyaz tahtayla bakışıyoruz. saçma bir dönel permütasyon sorusu var. hoca bizi boş bıraktı ve sınıfta gereksiz bir uğultu kulaklarımda yankılanıyor. eve gidip sıcak battaniyemin içinde kıvrılıp uyuma hayali kuruyorum. sonra aklıma kaygılarım geliyor. gelecek, sınav, hayat kaygısı. her geçen gün yaklaşan sınavı ve benim hiçbir şey yapmayışımı düşünmek beynimi acıtıyor. dayanamıyorum, bitsin istiyorum.

okuldayım kulağımda kulaklık var. bir saat boyunca sırada uyumaya çalıştım. uyuyamadığım için sinirliyim bir miktar. saat 10'da deneme sınavı var. kesilecek kurban gibi denemenin gelmesini bekliyorum. keşke uyuyabilseydim denemeden önce

hastanedeyim. randevu saatini bekliyorum. erken geldim biliyorum ve bir kaç sayfa bir şey okumaya çalışıyorum. ama karşımda oturan çift dikkatimi dağıtıyor. hastaneye de sabretmeyi de sevmiyorum saygılar.

terasta kuş cıvıltılarıyla oturuyorum bir yandan cruise çalıyor bir yandan türk kahvemi içiyorum. sözlükte bugün yazılan entryleri okuyorum, acayip keyifli geliyor.

okuldan gitmek için saatin dolmasını bekliyorum, denemden çıkmış bitik bir haldeyim. iğrenç bir sınıftayım ve bomboş. bir an önce eve gidip yatağa geçip dinlenmek istiyorum. akşama da türev çalışmak.