kalbim deli gibi çarpıyor.
kulaklarımda müthiş bir ağrı, ifade edemediğim birçok sızı gibi.
gözlerimin içi yanıyor, göremiyorum gelecekteki vaatleri.
sessiz kalıyorum.
farkında olmadan birkaç damla dökülüyor gözlerimden.
yalnızlığı düşlüyorum. bütün bu içimde kopan fırtınalara rağmen, yalnızlığı düşlüyorum.
üzülüyorum.
öylesine saçma bir durumdayım ki sığıntı sayılacak düzeyde bir hiç belki.
içim yanıyor. kelimeler dudaklarımdan çıktıktan sonra, kulaklarıma ulaşamadan geberiyorum.
geberiyorum, çukurundan dünyanın.
geberiyorum, içerisinde kapalı kaldığım duvarların.
giderek yok oluyorum.
hepsi bu!