anın betimlemesi

Karanlık bir gece yarısı, dışarısı soğuk ve yağmurlu, içerisi zifiri derecede sessiz ve yalnızlık kokuyor, uzanmak olduğum yatak bıkkınlık derecesinde yorgun, yastık kılıfım o kadar mutlu ki sevinçten kabarmış, yastığa koyduğum başım düşünceli içinden binlerce fikir çatırtısı duyuluyor, kalbim soğuk, üşüyor, kan gitmeyeli çok olmuş öyle söylüyor, tek işi kan olan bir organ böyle söylüyor işte varsın diyor atmasın, gecenin karanlığında dursun zaman ve mekan, varsın bu gece de özlemeyelim, varsın bu gece de vazgeçelim, canımsa sıkkın geçmişin dertleriyle geleceğin kaygılarıyla uğraşmaktan gözleri kan çanağı olmuş, uyumak istiyor, uymak istiyorum, istiyorum, seni istiyorum, eski güzel günleri istiyorum, geri istiyorum, zamanda geri gitmek ve gelmemek istiyorum, olmuyor, olduramıyor ve uyuyamıyorum.

üstüme sinmiş sigara kokusuyla karanlık bir odada pencere altı yatakta uzanıyorum. otobandan geçen arabaların sesleri geliyor. şehir beyazlara bürünmüş, kefeni andırıyor. içimde bir sızı var; biraz intihar korkusu biraz da çaresizliğin acısı.. iştahsızlıktan uyandığından beridir yemek görmeyen midemin guruldama sesi geliyor ara ara. uykusuzluk ve ağlayışlar göz altı torbalarımı daha da ele verdi. gecenin karanlığı ve kafamdaki düşünceler sarıp sarmalıyor her yanımı. gitmek istiyorsun ama nereye? kime? nasıl? tek bir yere gitmek istiyorum, hiç kimsenin gitmekten hoşlanmadığı bir yere...

Dışarıda kar yağıyor. Elimde çayım mağazanın önünde karı selamladım önce. Deliymişim gibi bana bakan insanları görmezden gelip kendimi sokağa attım. Kollarımı sonuna kadar açıp yüzümü göğe çevirdim. Karı kucaklıyorum. Rüzgar saçlarıma kar yüzümü ve bedenime çarpıyor. Mutlulukla gülümsüyorum. İçeri girdiğim an yüzüme sıcaklık çarpıyor. Arkadaşlarım bana gülüyor. Mutluluk bulaşıcı demiştim diyebiliyorum sadece. Mutluluk bulaşıcıdır...

kar yağıyor!! tüm betimleme beyazlık, güzel bi soğuk kokusu ve de o hepimizin bildiği dinginlik. bu moda girmem iki dk kar yağmasıyla sağlanabiliyor.

bir aykutçuya hak vermenin şaşkınlığı içerisinde... - link

teknolojinin hükmettiği çağda; dışarıdan gelen çocuk sesleri şarkımı bölerken uzandığım yatağımdan kalkıp cama yürüyorum -tabii dinlediğim şarkı arkada çalmaya devam ederken- karanlık odamda perdemi açıp dışarıya bakıyorum, bu sırada dinlediğim eğlenceli şarkı yerini buruk hayallerimi hatırlatan şarkıya bırakıyor.. kafamı sokak lambasına çevirip kar mı yoksa yağmur mu yağdığını anlamaya çalışırken etrafı örten beyazlıkları fark edip kar yağdığını düşünüyorum, başımı biraz kaldırıp karşı dağlara sis inip inmediğine bakıp perdeyi tekrar kapatıp yatağıma dönüyorum ve telefonumu elime alıp sözlüğe giriyorum ardından başlıklara göz gezdirirken bu başlığı görüp entrimi yazıyorum

Sanki döner dürümün yarısında ayranım bitmiş gibi

hava -2° hafiften yağmur çiseliyor ve ben her zamanki bankta oturuyorum. bankı aydınlatan bir sokak lambası var. havanın soğukluğundan mıdır bilmem, kimse yok etrafta köpeklerden başka. köpeklerden korkardım artık korkmuyorum bile. şuan bana doğru geliyor. ellerim uyuştu soğuktan, parmaklarımı zor hareket ettiriyorum. yazacak bir yer var mı buradan başka? yok. ne hikmettir ki tek nefes aldığım ve kendimi iyi hissettiğim yer bu şehirde burası. kulağımda kulaklık "bu şehir girdap gülüm" çalıyor. bu şehir beni boğuyor sözlük. bir çukurdayım ve sanki üstünü toprakla kapatıyorlar gibi bir his. kalabalık içinde de yalnızdır ya hani insan, tam olarak öyle. ama bu bankta kendimi evimde hissediyorum. ne zaman geçecek bu içimdeki ateş bilmiyorum. hiçbir şey dindirmiyor...

Bağevine geldik, allahım böyle bir soğuk yok. Sobayı yakıp dibine kıvrıldım hemen. Gelirken de birkaç fidan aldım ki dikmek için çağırmasınlar diye dua ediyorum. Bir de buranın müdavimi olan 2 kedimiz var, biri beyaz biri sarı. Yerim onları canlarım benim.

An'a tükürem

Yabancı ama gide gele artık yabancılık çekmediğim bir şehirde bankta oturuyorum. Önümde güzel bir manzara, hafif esen bir rüzgar, etrafımda bulunan ağaçlara konmuş birkaç kuşun cıvıltısı, uzaklardan gelen ancak kulak tırmalayan bir inşaat aletinin sesi, trafiğe karışan araçların motor gürültüleri eşliğinde sevgilimi bekliyorum.

Hapşurdum

Köyde evde kalıyorum kaldığım oda balkonun yanında bahçenin aşağısından dere geçiyor. Açtım camı derenin akma sesini dinleye dinleye birazdan uyuyacağım. Buranın sessiz oluşu sadece su sesi duymak biraz huzur veriyor

evdeki herkes uyudu. bilgisayarım ve ben yine baş başayız. artık havalar ısındığı için biraz serinlesin ortalık diye pencere açık. ve ben yine bir şeyler yazıyorum

evde sadece yeğenim ve ben varız. ben pc başındayım yeğenimi kaldırdım kalk yemeği hazırla diye, yazık kalktı hazırlıyor.

agalarla çekirdek kola yaptık, eve yeni geldim bir kahve yaptım, yaktım bir sigara ve şuan arkada sezen aksu çalarken entry giriyorum.

Bir AVM'de yemek bekliyorum şu an. Okulda olacak mezuniyet programı için yine sunucu ben oldum. Bu da demek oluyorki bu akşam uzun sürecek ve ben işten geç çıkacağım. kafam dolu biraz. Niye olduğunu ben de bilmiyorum. Hayatımın garip bir noktasında hissediyorum kendimi. Ya bir çok şey düzelecek benim için. Ya da her şey aynı kalacak hayatımda. Aslında andan keyif almaya bakan biriyim. Sonuç değil süreç daha önemli derim hep. Ama bir yandan da güzel sonuçlarda bekliyorum hayatımda. İlerleyen hayatımda ne olursa olsun beni mutlu eden bir sonuç. Bahtsızlığımı bi kenara bırakıp şundaki bahta bak dedirten bir sonuç. Öyle işte yemek geldi onu yicem şimdi soğumasın.

Boğazımı sikeyim dün gömdük midyeleri, dürümleri zehirlendik şu an serum yiyorum. Hayatımda hiç bu kadar şiddetli bir karın ağrısı çekmemiştim

Nerde nasıl üşüdüm ben anlamadım ki, sinirden mi yoksa? Neyse bitki çayı içerken ısınıyorum şimdi. Sessizliği dinliyorum, sessizlik diyorum çok huzurlu. Zihnimde filler tepişiyor. O kız çocuğunu düşünüyorum. Annesini düşünüyorum sonra, nasıl yaptığını. Bazen diyorum bir annenin yaptığı, başka insanları bile utandırıyormuş. O kız çocuğunun şimdi ne yapacağını düşünüyorum. Canım sıkılıyor birazda buna. Telefon için tetikte bekliyorum. Beni neşelendirecek bir şeyler olmalı diye geçiyorum içimden, mesajlara bakıyorum içim ısınıyor. Sonra yine o kız çocuğu geliyor aklıma, üşüyorum neden sebep.

yatmışım kendime öyle müzik çalıyor falan

Sade soda içerek alvin ve sincaplar 4 izliyorum.

Kuzenleri dobarladım akşam balığa gideceğim 💯

odada rahat rahat otururken annemlerin misafir geldi demesiyle yılda 2 kez gördüğüm kişilerle balkonda oturuyorum

yavaştan sonbaharın geldiğini duyuran hafif esintili bir akşamda evimin balkonuna kurulmuş piknik sandalyeme oturuyorum. çamaşırları hep sağa asmışım ki görüş alanımı kapatmasın.karşımda bulutlu bi gökyüzü ve bulutların arasında bir saklanıp bir görünen aydede. elimde kaçıncıya döndüğümü bilmediğim Nohut Oda.ilk hikayesinden doz almadan böyle akşamları esgeçmem. en sevdiğim kitap. bir kitap kaç kere okunur, bir hikayeden neden sürekli bir doz alınır bilemem. hırkamı giymemişim,sadece karnıma örtmüşüm rüzgar almasın da ağrımasın diye.ayağımda terlikler.hem üşümemeye hem yanmamaya gayret eder bi haldeyim.sonbahar bu demektir zaten,bilirsiniz.

Biseyer yapmak için can atarken canın çıkmış gibi

cam açık perde havalanıyor , bende müzik eşliğinde sözlükte takılıyorum 🫶🏻

Arkadaşlarımla buluşucağız cumadan sonra. Ben erken geldim gezindim biraz. Fazla erken gelmişim cumaya da bir saat var diyordum. Niye camide beklemiyim diye düşündüm girdim güzel bir köşeye oturdum. Dingin kafayla her şeyi inceleyeceğim, duvarları, süslemeleri, insanları.... Okuduğum kitaptan etkilenmiş olmalıyım. Anın farkında olmaya çalışacağım. Hoca da vaaza başladı. Dinleyelim bakalım ne anlatıyor. Yavaş yavaş geliyor cemaat.

gitar tınıları eşliğinde balkonumdan, ortadoğu denen gayya kuyusundan münezzehmişçesine dertlerimi puromun dumanı dahilinde zühre yıldızına berhava etmeye çalışıyorum.

Balkondayım, yalnızım. İnce ince yağmur yağıyor. Karşıdan sokak lambası hafifçe üstüme vuruyor. Müzik yerine yağmuru dinlemeyi tercih ettim bu akşam. Birkac haftadır geçmeyen karın ağrım beni öldürür mü diye düşünüyorum bir yandan. Bir yandan da dondurma yesem mi diye düşünüyorum. Ama önce kısırın tadı ağzımdan gitsin. Gece bitmesin istiyorum. En huzurlu olduğum yer burası, burda battaniyeme sarılıp uyumak istiyorum.

eğitim ve gezinin ardından oteldeki odama geldim. duşa girip rahatladım. balkona çıktım, çaydan bir yudum alıp sigarayı yaktım ve odamın manzarasının anıtkabir olduğunu gördüm. muhtemelen gitmeye vaktim olmayacak diye üzülürken, en azından gördüm diye çok sevindim. birazdan foti çeker atarım belki

Betimleme yapmayı çok seviyorum. O yüzden size de anlatmak istiyorum. Teyzemlerin kiraladığı evde tatil yapmaya gelip, gece odada rahat aglayamadığım için evden gizlice çıkmaya çalışırken enişteme yakalandım. O andan itibaren denizi tepeden gören terasta oturuyorum. Ayaklarım bir taşa dayalı, üzerime dışarda asılı kalan elbisemi aldım üşüdüğüm için ama yetmedi, ona sarınmaya çalışıyorum. Müziği kapattım. Dalga seslerini dinliyorum. Uzaktan birkac kişinin sarhoş şarkı söyleme sesleri geliyor. Bazen de bir iki motor sesi. Cırcır böceklerinin sesi var biraz da. Ama çoğunlukla iskeleye ya da teknelere çarpan dalga sesleri. Tam karşımda ay var. Denize vuruyor ışığı. Sağımda bir masa, masanın diğer yanında da boş bir sandalye daha var. Demir atmış teknelerin ışıkları yanıyor birer tane. Karşı kıyının da sokak lambaları denize yansıyor. Arada bir kafamı geriye yatırıp yıldızlara bakıyorum. Kayan olursa diye. Bir ara acaba aşağı sahile mi insem diye düşünsem de otur oturduğun yerde diyip burda elbisemle sıcak anlarımla devam ediyorum.

Her gün her gün dağ taş fotoğrafı atmayayım bugün de betimleyeyim dedim. Yanımda dostlarım, radyoda Neşet Ertaş, sağımda zeytin ağaçlarıyla kaplı bir yamaç, solumda baraj gölü, gölün içinde sular altındaki köyden geriye kalan birkaç çatı, bir cami minaresi, yol kenarında sıra sıra arı kovanları, daha geniş çerçevede dört tarafımda sıra sıra uzanan yemyeşil dağlar, hayran hayran ilerliyorum. Edit; Bu dağların aklımı başımdan nasıl aldığını entiri yazmak yerine bir üsttekine yorum yazmamdan da anlayabilirsiniz :)

beyaz bi oturak üzerindeyim. seramik mi porselen mi bilmiyorum. ortasından geniş bi boşluk var ve kıymetlim o boşluktan düşmemek için kenarlara tutunuyor. bi ayna var karşımda kendime bakıyorum, bacaklarım uyuşmuş ve pantolonumla afedersiniz iç çamaşırım ayaklarıma kadar inmiş. aynanın dibinde bi musluk var. kireçli baya parlayamıyor. biraz üzerine düşülse tepeden vuran ışıkla parlayacak. bana benziyor bu musluk. ksözlaöxlaözksçcls ay bacaklarım çok uyuştu gıdıklanıyo yazamıcam daha fazla (bkz: ayaklarım uyuştu klozetten kalkamıyorum)

Cami avlusunda kankimin namaz kılmasını bekliyorum ve insanlar çok tuhaf bakıyor

Oturmuş avını bekleyen kurt gibi hamburgerimin gelmesini beklerken gökte çakan şimşekleri izliyorum. Ve o kadar tatlı bi rüzgar var ki, bütün gün kavrulduktan sonra çölde su bulmuşcasına mutlu ve huzurluyum.