sabahın köründe okula gelmiş canım sıkkın şekilde oturuyorum. sabah deneme sınavı olmasının umuduna tutunup gelmiştim. duydum ki aslında sınav yokmuş. onca hayal kırıklığına bir de bu eklenmişti. hocanin sesiyle irkildim. şimdi ise beyaz tahtayla bakışıyoruz. saçma bir dönel permütasyon sorusu var. hoca bizi boş bıraktı ve sınıfta gereksiz bir uğultu kulaklarımda yankılanıyor. eve gidip sıcak battaniyemin içinde kıvrılıp uyuma hayali kuruyorum. sonra aklıma kaygılarım geliyor. gelecek, sınav, hayat kaygısı. her geçen gün yaklaşan sınavı ve benim hiçbir şey yapmayışımı düşünmek beynimi acıtıyor. dayanamıyorum, bitsin istiyorum.