sözlük yazarlarının aşk hikayeleri

biraz uzun olacak ama siftahı ben yapayım. bundan 2 sene önceye dayanıyor hikaye arkadaşlar. şimdiye kadar kimseye anlatma cesaretinde bulunamadım ama burada sanırım anlatabilicem çünkü anonimim. 17 yaşlarındayım öyle olağanüstü bir tipim yok, kısa boylu kıvırcık belki biraz sempatik biriydim o aralar(hala öyle). neyse ben dükkanda çalışıyorum o aralar amele gibi yaz sıcağında ramazan felan gözüm karı kız görmüyor. akşam olsada su içsem modundayım. işler bitti ben pc başına oturdum facebook da geziyorum. bilgisayar direk dışarıyı görüyor dükkanda şehrin en işlek yerinde gelen geçen çok. benim ağzım dilim kurumuş dışarıya bakıp dalmışım. o sırada dışarıda iki kız gördüm biri esmer orta boylu bi kızdı. diğeri sarı saçlı saçlarını kurdele yapmış geçtiler. sonra o susuzluğun verdiği kafayla kendi kendimle iddaya girdim. sarı saçlı, kurdeleli kızın adı kesin rana dır dedim. döndüm pc ye facebook o aralar popüler kimi aratsan kesin çıkıyordu herkesin facebook'u vardı. ben rana yazdım 2-3 sonuç geldi ilkine tıkladım. evet sayın yazarlar gördüğüm kızdı kemik gözlük, sarı saç, orta boy, giyinmesini bilen harbiden güzel bir kız vardı karşımda. her neyse ben mesaj attım aynen şöyle ilk mesajım. -.... optiğin önünden geçtin mi hiç bugün? +evet geçtim evet bende seni gördüm :)) -nasıl gördün buraya bakmadın bile +sen sadece bugün gördün beni, ben orada çalıştığını biliyorum ve hergün görüyorum seni :)) böylece konuşmaya başladık sayın yazarlar. böyle güzel bir kızın bana şans verebileceği aklımın ucundan geçmezdi. şans derken sevgili hiç olmadık konuşmak için şanstan bahsediyorum. hayatında kimseyle sevgili olmamıştı, kimsenin elini tutmamıştı. babası yoktu sözlük. neyse biz konuşmaya devam ederken annesinin hasta olduğunu öğrendim bi gaza geldim sonra bizimkilere dedim ki hadi annesine bi çiçek alalımda gidelim onlara dedim. bizimkilerde tabi felan dedi kalktık gittik ranagile. şaka maka kızla ailemi tanıştıracaktım sözlük heyecandan boyum 5 cm felan daha kısalmıştı emindim. gittik annesiyle annem çok iyi anlaştı. hatta anneminde annesininde kanseri atlatıp zorluklarını gördükleri için bi dernek bile açma işini konuşmaya başlamışlardı. kanserle mücadele derneği. dernek felan açıldı ranayla aramız çok iyi, evet 3. kişiler girmeye başlamıştı ilişkiye. birgün facebooktan şöyle mesajlar aldım. +amın oğlu +cevap versene orospu çocuğu +ranayla mı konuşuyon sen piç? şeklinde mesajlar aldım sonra gel teke tek konuşcaz dedi bende tamam yarın 11 de dedim. şubat tatilindeyiz bu ara da aylar geçmiş ranayla konuşuyoruz hala tabii. ertesi gün gittim bu adam(!) 3 kişiyle felan gelmiş. biri koluma girdi diğeri yanımda asıl çocukta arkamızdan geliyor. küfürler havada uçuyor tabii kısa boyluyum felan diklenemeyecem sanıyorlar. +bacak kadar boyunla ranayı elde edebileceğini mi sanıyon la -sanane yarram dememle iri olan tek attı bana sözlük karda kışta yere yığıldım, ayıldığımda kimse yoktu olduğum yerde. ben ranaya belli etmemeye çalışsamda biyerden duymuştu. son mesajları şöyleydi. +sana zarar vermeye devam edecekler. lütfen artık yazma thetisy. lütfen. tabii ben yazmaya devam ettim o yazmamaya. beraber şelaleye gidip saatlerce birbirimize bakmıştık ailelerin siz hayırdır demesine utanmıştık beraber babam saz çalıp söylerken gözlerinden yaş akmıştı sırf o gülsün diye maymun taklidi yapmıştım kendime zarar vermiştim birkez yanıma saatin 2sinde yanıma gelip pansuman yapmıştı ve orospu çocuğunun biri yüzünden şuan onu bekliyorum o beni bana zarar gelmesin diye sildi o orospu çocuğuna bişey yapamıyorum. canım çok yanıyor sözlük. halada yazıyorum 1 yıl geçmesine rağmen. hala cevap vermiyor.

cocukluğumdan beri aşık olduğum,kız kardeşime adını verdiğim...yaş 5-6 şehirler de farklı, akraba düğünü vesilesiyle aileler tanışır..ee bizde çocuğuz oyunlar filan oynuyoruz o zaman napalim bizde misafir olarak kalıyolar..neyse gittiler memleketlerine unuttuk o zamanlar..geldik 17 yaşına..yıllar sonra tekrar konuştuk,2-3 sene evvel..hayvan gibi sırılsıklam tekrar aşık olmuştum,ilk defa böyle olmuştu ,anlıyordum..1 sene konuştuk,flortleştik..tam kendimi hazır hissettim,söyleyeceğim(tabi neredeyse akraba olduğumuz için çekiniyorum sevdiğimi söylemeye) kuzeni geldi yurtdışından.. beni farketti ve direk kızdan uzak dur ayakları küfürler,hakaretler..bikaç ay gizli gizli gece telefon görüşmeleri filan derken zorla ipleri kopardılar aramızdaki..geçen aylarda tekrar yazayım dedim,bir de ne göreyim..erkek arkadaşıyla fotoğraflar,anılar..gözlerimden yaşlar süzülerek telefonumu kapattim,durumu kabullenmeye çalıştım..hala da kırgınım,yorgunum be sözlük...

ben hiç sevilmedim. the end.

(bkz: yok) :/

benim hikayem sonuca dayalı giriş gelişme yok direk sonuca gidiyor. sonuç; yar yine bana haram geceler.

2 kere evlenip boşanmış biri olarak söylüyorum ki; yaşadığın her hikaye size yaşarken efsaneymiş gibi gelir ama bittiğide de rezil, iğrenç gelir. ileride kötü gelecek zaten diye tadını çıkartmamazlık yapmayın. bu benim bi evliliğime mal oldu. belki yıllarca belki de ömrümün sonuna kadar evli kalacağım insanla bu hastalıklı düşünce yüzünden 6 ay da boşandım. ama tabikide bir gün bitme ihtinali olan bir aşk için de çok büyük şeyleri göze almayın. mesela çoğunuz daha gençsiniz, üniversite tercihlerinizi sevdiğiniz insana göre değil geleceğinize göre yapın. demek istediğim şey, anı yaşayın, ama önünüzde bir geleceğin var olduğunu da unutmayın.

ben seviyorum onlar sevmiyor.

ayni is yerinde calisiyoduk. oyle cok samimi olmasak da iki senelik bir arkadasligimiz vardi. tabi o benim onu sevdigimi bilmiyordu ama ben arkadaslara epey bi belli ediyordum ona olan ilgimi. neyse bu isten ayrilmaya karar verdi. ben once biraz uzuldum birdaha goremem diye ama sonra firsat bu firsat acilayim bari dedim. o gune kadar hic msj lasmamis olmamiza ragmen ilk mesajimda disari cikma teklifimi kabul etmisti. normal olarak sevindim ama bu kadar kolay olmasini da beklemiyordum. sonrasinda hersey cok guzel ilerlemisti. tabi iki yillik arkadaslik evresi bazi safhalari hizli gecirmemize yardimci olmustu. oyle guzel vekit geciriyorduk ki sanki iki aylik degil de iki senedir birlikteymisiz gibi. sonra nedenini bilmedigim bir sekilde tavirlar yapmaya baslamisti.biraraya gelince sessiz kaldigimiz sureler uzuyor, bu is ayriliga dogru gidiyordu. bir gun gelip "daha fazla beni uzmemek icin" ayrilmak istedigini soyledi. konustuk biraz ama kararliydi. ben de tamam bitsin o zaman dedim ve ayrildik. her erkek gibi ayriligi o an tam kavrayamadim sanirim ama uzuntu gunler ilerledikce artmaya baslamisti. tam unutmak uzereydim ki dort ay sonra yani bu sabah onu gordum. yaklasik bir saniye gozgoze geldik ama o bir saniye benim butun gunumu mahvetmeye yetti.... simdi uyumaya gidiyorum ama eminim gozlerimi kapadigimda o bir saniyelik ani tekrar tekrar yasarim... iyi geceler ...

hayatımda edindiğim ilk sevgilim gözümün önünde öldü oğlum ne hikayesi lan?

15 yaşındayım daha kimseyle çıkmamışım neyse asil diye arkadaşım var 10 yıllık bu benim telefondan bi kızla konuştu (şarjı bitmişti) kankasıymış sonra konuşma bitti evlere dağıldık kızdan mesaj geldi 'asil' diye bende 'asil yok ben ramazan' dedim 'ha tamam o zaman iyi geceler ' dedi bende 'iyi geceler ' dedim sonra nasıl olduysa muhabbet başladı konuşuyoruz kızı bir kere bile görmedim konuşmasından etkilendim aşık olmuştum sanki bu arada adı 'ece' neyse aylar geçti bi tartışma oldu konuşmadık bi süre morallerim bozuk 'can' diye yakın bi arkadaşım vardı hep beraber gezerdik benim çocukluk arkadaşımla çıkıyordu neyse morallerim bozuk içelim dedik bunların evine gittik balkonda iciyoruz döndü bana dedi ki seni nikah şahidim yapıcam bende seni yapıcam lan dedim onlarında arası bozukmuş sarıldık ağladık falan.. bir kaç gun böyle içmeye devam ettik onlar barıştı ben barışamadım aradan 4 ay geçti bigün dükkândan çöpü çıkardım dökmeye gidiyorum asille karşılaştık kanka napıyon nerlerdesin falan sonra aniden bana 'senin ece napmış ya' dedi bende kötü bir şey olduğunu anladım 'napmış' diye sordum 'senin ece 3 aydır canla çıkıyormuş' dedi güldüm şöyle bi 'olum haberim var ben önerdim cana onu' dedim hani enayi durumuna düşmüycez ya. ha tamam o zaman dedi gitti bu dükkâna girdim boydan bir ayna vardı bir tane vurdum aynaya çatladı elim kesildi girdim tuvalete hıçkıra hıçkıra ağlıyorum bir an gözüm dönmüş aldım bıçağı bindim motora canların evine gittim tam da o sırada annesiyle dışarı çıkıyorlarmış bıçağı sakladım 'noldu kanka naptın' dedi bende 'yapılır mı lan bu bana' dedim şöyle durdu 'yarın konuşalım' dedi yarın kahve diyarına çağırdı beni gittim bi baktım eceyle yanyanalar gittim yanlarına 'seviyoruz' dediler özür dilediler.. 'degmezmiş be' dedim cana saldırmaya bile tenezzül etmedim o kadar iğrendim ki onlardan neyse bakın 19 yaşındayım 20 ye az kaldı ben hala onu seviyorum. bu kahpelige rağmen hala ona aşığım.. bir kızla öpüşünce midem bulanıyor isteyemiyorum kimseyi. onlar ayrıldı ama yazamıyorum, yediremiyorum kendime.. diyeceklerim bu kadar yani böyle şeyler sadece filmlerde olmuyormuş onu anlamış oldum.. ve geceyede bir söz bırakıyorum (bkz: gel gizli gizli, gel gizli gizli)

6 yaşındaydım bu yaşta ne aşkı diyeceksiniz anlatıyım. ben bu çocuğu 1 yıl sevdim platonik olarak bayağı saplantılı falandım okul sonuna doğru birgün ben bunu bir kızın elini tutarken görmüştüm o bir hafta ben salya sümük gidiyorum sonra okul bitti tabi. ben büyüdüm ama benim ilk aşkım nasıl unutuyum 11 yıl olmuş hâlâ ismini duyunca tuhaf oluyorum. şimdilerde kuzenimle arkadaşmış ismimi sormuşlar tanımıyoruz demiş bilse ki onun yüzünden ben kimseye aşık bile olamadım korktum. ama artık ona teşekkür ediyorum içten içe, şimdi saçma sapan arkadaşlıklarım olabilirdi sayesinde aşk kelimesini kirletmedim her önüme gelene aşık olmadım

beş dakika kadar önce yatağıma laaps diye zıpladım ve yastığama bi öpücük verip uyuyacağım şimdi. (bkz: true love) iyi geceler aşkı yaşamış şanslı insanlar.

biraz ekilmelerim karışıj olucak kusura bkmatın çnkü muaazam kafam güzel durmuda ama anlatıcam. aynı dersrhanedeydik on unla. ama hiç muahbbetimiz yoktuç. ben ona deliler gibi aşıktı ama o bilömitodu. bi gün topalradım cesaretimi çıkmtım karşısına aşığım dedim sevityorum dedim. o da beni seviyomuş lan mutslu olduöm. 3 ay çıktık bunula bi gün birlekte kafede oturuken ökrsürmeytre başladı fark etim ki peçete de kan vardı oğlum.kokrtum.oana bi şet demedim eve gittm araştırdmı akciğr kanseri diyordu arraştırmalar.zaten o günde nsorna görmedim dershanedrt onu.aradım telden cvağp vermi,yodu.aradım aramıdım yok. en sonr hoacadan izmir ege üni. gittiğni pöğrendim. doğrı gitim izmir egeye bulum onu ''bana nedrtn habr vemedin'' dedim cvap vermdi beyle.beyler hep hgülen yüzü gülmüyıdu ln.gözlerinin altı mso mordu aq.mokkonuşamıyordu bile bnle. suratmıa bakamıyodu beyler.ilk sevgilm hastane köseleirinde ağlıyodu bnim.aaradan 2 ay geçti beyler bu kemoterapiye girdi falan atıkı keldi beylert bir hün geldi bana ''''ben kelim artkı benim deni neremi seviceksihyın''' deid beylre. ceap vermedim ben..ameliyata girdi lan sonra.girmeden öcne d,di iki bana 2'2 ayrılarım becne'22 dedi. ama ben nediddim bilyofnuz mu hayır ded,im beyler. sonra amliyattan çıkamadı benim secviglim. ben o gün öldüm beylert

aşkı batsın

2014'ün nisan ayındayız. lise 3e gidiyorum o zamanlar. konusucak takılıcak kız peşindeyim. c2den birini buldum. ben istanbuldayım o ise çorluda. ilk yazmaya başladım aıcak davrandı bana. sanki yıllardır berabermişiz gibi. mesafeyi hiç dert etmiyodum gerçekten. telefonda konusurken attığı kahkahalar rahatlatıyodu beni. gözlük takıyodu. saçları hafif kumraldı. bana karşı bi cazibesi vardı sanki. üniversite hayali kuruyoduk. aynı bölüm olucaktı. aynı eve çıkıp evlilik öncesi yaşamaya başlicaktık. hiç kötü konusmuyoduk. olumsuz hiçbişey yoktu hayatımızda. 19 mayısta okullar tatil olucaktı. ilk buluşmamız o zaman olucaktı. 18 mayıs günü ise küçükçiftlik parkta hardwell konseri vardı. ona gidicekti yakın kız arkadasıyla. ve yakın arkadasının sevgilisi olucaktı. sabah yola çıktı. ona sürekli beni habersiz bırakma diyodum. saat 14.42 oldu. mesaj atmamaya başladı. arıyorum açmadı. annemin telefonundan aradım açmadı. o gün zaman geçmek bilmiyodu. kafayı yemek üzereydim. hiç uyumamıstım. saat sabahın 8i olduğunda bana yazdı. uzun bir mesaj atmıstı. askım özür dilerim yazamadım şarjım yoktu cart curt doldurmustu o mesajı. ben sadece neden beni habersiz bıraktığının merakındaydım. yakın kız arkadasının sevgilisinin erkek arkadası gelmiş. adı barış. takıldık az konserde sonra döndük dedi. ona öyle bağlanmısım ki kafamda en ufak soru işareti yok. geçiştirdik o an o meseleyi. buluşamicaz yorgunum dedi. sorun değil dedim. 19 mayıs akşamı bana soğuk soğuk konusuyodu. ne olduğunu sorduğumda sıkıldığını söyledi. ne yapmak istediğini sordum. ayrılmak istiyorum dedi. tamam dedim ve ayrıldık. aradan 23 gün geçti. ben hala onun gelmesini bekliyorum. attığı ses kayıtlarını dinliyorum. 23 gün sonra o sabah annemin raporları için hastaneye gittik. saat 10.34te aradı. şaşırmıstım. aradığında içmişti geceden ve sabahında beni aramıstı muhtemelen. telefonu açtım efendim dedim. ayoo demişti. hala o sesindeki tatlılığı duruyodu. niye aradığını sordum. özür dilerim dedi. neden dedim. haksızlık ettim sana dedi. evet ayrılarak haksızlık ettin dedim. hayır dedi. anlamadım dedim. konser gecesi barışla birlikte oldum dedi. nasıl yani takıldınız mi dedim. hayır birlikte oldum dedi. o ne demek dedim. hala birlikte olmanın ne demek olduğunu bilmiyorum amk. onunla yattım dedi. sıcacık olmustum. isınmıstım. ağzımdan kelime çıkmıyodu beyler. beni aldatmıstı. ilk defa birini sevmiştim ve o ilişkimde aldatılmıstım. nefes almakta zorluk çekiyodum. kapattım telefonu. biraz sonra beni bidaha aradı. böyle olucağını biliyodum dedi. konusamıyodum ben cevap veremiyodum. ama hala seviyorum onu. içkinin etkisinde kaldığını söyledi. istemeyerek yaptığını söyledi. nefret edemedim o an ondan. ben onun bana gelmesini bekliyodum hep. yüreğim saftı ve onu affettim. ilişkiyi yine ben sırtlıyodum. çabalayan yine bendim. yine eskiye dönmüş gibiydik. yaz akşamları işten çıkınca eve gidiyodum. üstümğ değişip bir sokak alttaki okula gidiyodum. oda aynı şekilde bi okula gidiyodu. bahçelerinde oturup saatlerce telefonla konusuyoduk. bazen emre diye bir arkadasıyla yolda karşılaşıyodu. onunla konusuyodu. kapatma sebebimiz ya emre yada eve girme oluyodu. günümüz böyle geçiyodu. temmuz ayının sonlarına doğru aramız limoni oldu bu sevepten dolayı. gece 00.42de uyuyorum iyi geceler demişti. ama uyumayacağını hissetmiştim beyler. bekledim uzun süre onun ekranında. ve birden online oldu. anında yapıştırdım. uyumus olman gerekmiyo muydu dedim. cevap vermedi. ben sabahlamıştım. sabah uyandığında bana yazmamıstı. ama sürekli online olup çıkıyordu. benimle oyun mu oynuyosun dediğimde cevap vermedi. sert konusmaya başladım. yağmur yağıyodu dışarda. baya şiddetliydi. uzun bir ayrılık mesajı hazırladım ona. attım. okudu. seni seviyorum hoşçakal dedi. hoşçakal dedim bende. tam mesajımı gönderirken şimşek çaktı beyler. ve anıra anıra ağlamaya başladım. bu hayatta birşeylerin bitebilmesi ve başlayabilmesi için bir işaretin olduğuna inanıyorum. ve ona son mesajı yazdığımda şimşek çakmıştı. deli gibi ağlamaya başladım. aradan aylar geçti. özlemiştim onu. sosyal hesabına baktım. emre denen serefsizle beraber. kendi kendime sormaya başladım. acaba ben bu kız tarafından kaç kere aldatıldım diye. ona karşı hiç kötü niyetim olmadı. hep mutlu olmasını istedim. umarım hala mutludur

anlatsam roman olur.

aşk mı hikayeleri

bundan 6 yıl önce 8. sınıftayım o zamanlar bilgi yarışması için okul başka bir okula götürdü biz izleyiciyiz oturduk koltuklara izliyoruz arkadaşlarımla,kafamı sola çevirdiğimde dünyalar tatlısı sarışın fotoğraf çeken bir çocuk ama nasıl tatlı geldi bana çekemedim gözlerimi,kızlarla şakalaşıyor kendi kendime kıskanıyorum kıskandığım için kendime kızıyorum ama o beni o gün hiç fark etmedi. çirkin olunca sanırım insan görünmez oluyor. bir daha göremeyeceğimi biliyorum canım acıyor neyse yarışma bitti biz kalktık okulumuza,okulumuzdan evimize. eve gidince arama motoruna okulun ismini yazdım sınavlarda dereceye girmiş sağolsun internet sitesinde fotoğrafı vardı kendisini bulmak pek zor olmadı. hesabını buldum eklemeye hiç cesaretim olmadı gizli gizli takip ettim kazandığı liseyi,gittiği şehri,sevdiği kızı,yakın arkadaşlarını her şeyini biliyordum. sbsye aynı okulda girdik o yine fark etmedi benim içim gitti... kafamın içi sürekli onunla doluydu onu tanımıyordum ama onu tanıdığıma kendimi inandırmıştım ses tonunu,kokusunu düşündüğümde defalarca duymuş,içime çekmiş gibiydim. hayatıma bazı insanlar girdi,ağır darbeler aldım canım yandığında onun haberi yokken ona sarıldım,ona güvendim. aradan yıllar geçti ben onu takip ettim bir kaç fotoğraf beğenisinden sonra mesaj attı. saatlerce mesajlaştık,saatlerce konuştuk sadece bir kere görüştük. bir gece ben ona telefonda her şeyi anlattım ve hiçbir zaman eskisi gibi olmadı. ona göre kalbi mayındı ve o kalbe daha önce birisi basmıştı o kızdan sonra kendini toparlayamamış beni sevemedi haliyle. bende "seni seviyorum." diyemedim ona hiçbir zaman arada arar halimi hatrımı sorar,arada ararım halini hatrını sorarım. benim için bu kadar özel ve değerliyken onun için herkes gibi olmam boğazımda öyle bir yumru oluşturuyor ki,hikayem yarım kaldı ve sonu hiç gelmeyecek... çok özledim

2011'in ekim ayındayız. bayram günü lisede ki arkadaşlarım ile cafeye gidiyorduk. ilk onu orada gördüm. bizim lisede okuyormuş ve bir alt sınıfmış. ortak arkadaşıma tanıştır gibisinden söylemiş neyse aradan biraz zaman geçtikten sonra tanıştık ve pek uzun sürmeden teklif açtım kabul etti. 1-2 ay kadar sürdü ama kız deli gibi seviyor, bende gram sevgi yok. birde bende o zaman bir ego var şakasız zlatan ibrahimović'te yok. bitti diyince bitiyordum. 1-2 aylık ilişkiden sonra kız devam edelim diyordu. hep red ediyordum ve kızda olan sevgi her geçen gün artarak devam ediyor. 1 yıldan fazla kız peşimden koştu. ve hiç unutmuyorum bir akşam beni aradı. kız telefonda ağlıyor ve ben gülüyorum içten içe. (küfür etmeyin az duygusuz bir insan değilmişim kabul ediyorum) 2013 yılında yeniden başladık. ve 1 sene kadar sürdü. mutluyuz falan filan ama hep tartışıyoruz. arada bir görüşüyoruz ama genellikle sosyal medya üzerinden olsun telefon üzerinden konuşuyoruz. ve o ayrılıktan sonra benim aklım yavaş yavaş başıma gelmeye başladı. işte ortak zaman geçirmediğimiz için bitti falan diye söyleniyorum kendime. (birde genelleme yapmak istemiyorum ama biz erkekler az odun değiliz) neyse kız bir kaç ay sonra beni yine aradı konuştuk falan filan. yine yeni yeniden başladık. bunu da hiç unutmam 2014 dünya kupası italya - uruguay maçını bizde beraber izledik. bütün günü sarılarak geçirdik. unutamadığım günlerden biri daha. ondan sonra kızda kadınsal bir hastalık vardı. ankara'ya gitti tabi yine bana orada resimler atıyor. beraber olmamıza rağmen attığı resimleri gün boyu bakıyorum. ve o zaman anladım ki cidden kızı seviyormuşum. sadece kendime itiraf edemiyormuşum. ve ankara'dan 2 gün sonra geleceğini söylemişti. bana sürpriz yapacak ya haberimde yok. arkadaşla konuşmuş işte parka geçin ona sürpriz yapacam diye. neyse parkta otuyoruz akşam saat 10 civarı arkamdan sarılarak öptü beni. (şuan bile gözümün önünde canlanıyor.) arkadaş yanımda olduğu için + şaşırdığım için donup kaldım. ellerinden tutamadım öpemedim. (şuan o anın pişmanlığını yaşıyorum) yukarı da dediğim gibi tartışıyorduk ama günden sonra tartışmalarımız her geçen gün artıyordu. ne kadar tartışsak hep yüzüme vuruyordu anı ve vurulmayacak gibi değildi. tam odunmuşum. ve son bir buçuk yıldır kızı öyle böyle değil deliler gibi seviyorum. ama kız sevmiyor. 9 ekim 2015 tarihinde telefonu karıştırken whatsapp dosyasında kızın fotoğraflarını buldum. ve twit attım. ve kız 'ne güzel' diye cevap verdiğini hatırlıyorum. konuşuyoruz işte ve bir gün 2-3 gün konuşamadık. o ara yeni telefonunu çaldırmış korkudan annesini de arayamamış. ve beni aradı işte böyle bir durum var diye. annemin s3'mini telefonunu kıza 1-2 aylık yolladım. ve 25 ocak yarı yıl tatiline geldi. 2 şubat 2016 buluştuk 2 şubat onun doğum günü o gün. kızla buluştuk akşam yemeğini beraber yedik. ondan sonra kıza açılmaya karar vermiştim. ve açıldım ama açılmaz olaydım. (daha önce sosyal medya üzerinden konuşmuştuk. red etmişti beni. yüzüme karşı söyleyemez sanıyordum. hani eskiden deli gibi seviyordu ya oradan geliyordu rahatlığım.) 2 şubat akşamı kızı ne kadar çok sevdiğimi pek söyleyemedim. başta kız rededince otomatikman yüzüm düştü. ve o akşam telefonuna da bana verdi. ve kökten bitirdiğini söyledi. taa ilk günden beri yaptığım bütün hatalarımı tartmama, o hatalardan ders almama, iyice düşünmeme sebep oldu. 22 temmuz 2016 yani 8 gün önce beni gizli numaradan aradı. ondan 5 gün sonra buluştuk 27 temmuz akşamı 3 saatten fazla cafe'de oturduk. baya güldük eğlendik. 11 civarı onu eve bıraktım. o gece konuşamadık sabah dershanem vardı erken uyumak zorundaydım. 29 temmuz gecesi yine sosyal medya üzerinden 'biz' konusunu açtım. geçmişte yaptığım hataları düzeltemem ama geleceğin garantisini verebileceğimi söyledim. bana verdiği cevaba bakın. '' anlamıyorsun beni, geçmiş diye bahsettiğim mevzu yaşadıklarımız değil. geçmişte kalan sensin, sen.'' beynimden vurulmuşa döndüm. o andan beri bombok durumdayım. - arkadaşlar kusura bakmayan tarihler ile ilgili sıkıntılar olabilir pek takmayın. - eksik verdiğim bilgiler elbette var. - olan tüm bunları hakettim. (bende şuan kendime sövüyorum) - köpek gibi de seviyorum. - kız bana karşı bir şey hissetmiyor. (öyle ki 5 ay içerisinde 1 ilişkisi de oldu. ilk duyduğumda ölüm gibi bir şey olmuştu ama ölen yoktu. ve ona rağmen açılmaya karar verdim.) * ekim ayında 5 yıl tanışmamız. hikayeden çıkarılması gereken ders: tek tarafın kocaman sevgisi bir s*ke yaramıyor. saat an itibariyle 16:49 daha yeni kahvaltı yapacam. artık siz düşünün halimi gençler.

lise 1 deyiz. e tabi sivilceler,kilolar, tripler falan havada uçuşuyo. lise donemimin ilk 1 ayini evime yakin bi okulda okudum. servisle gidip geliyodum. baktim ortam sarmadi. yatili bi okula nakil istedim. tuttu da. hic düşünmeden gittim. aileden,ortamdan falan uzaklasmak istiyodum. neyse bir ay gecmis, haliyle millet kaynaşmış az çok. o yuzden ilk sinifa gitmedim de okulun yurdu var,dedim yurda yerlesiyim. yurtta baya bi eski. okul da baya bi köklü okulmus. koy enstitüsü zamanindan kalma boyle ormanin icindeyiz geceleri domuz falan iniyo yurdun onune oyle sayko bi yerdi. o okulsa ilk gunum. en arkaya gectim oturdum. tanisma fasli falan gecti. hemen onumde oturan kahküllü bi kiz bana döndü" ben de bodrumlu sayilirim. ilk okula kadar turgutreiste yasadim. bi yardima ihtiyacin olursa soylemen yeterli olur yardim etmeye calisirim" falan dedi. ben de sevindim haliyle memleketlimi buldum diye. bi hafta falan milleti izledim hep kim neyin nesi diye. az cok arkadas konusunda elemeye baslamistim milleti. sonra bi kiz gozume çarptı. izmirliymis. boyle kivircik sacli koyun gibi usul usul geziniyo.kahkullunun de yakin arkadasi. eski okuldan arkadaslari aradim anlattim olayi boyle boyle bi kivircik var diye.( bu arada hic sevgilim de olmadi o yuzden bu cikma islerini falan hic bilmiyorum). dediler "kanka ayağı...ayagi yap"diye. dedim tamam. neyse ilk donem baya bi yakin olduk ama sevgili gibi degil kanka olarak. o zamanlar lise 3 te bi abim vardi "bilge" bu kadar koyu muhabbeti olan bi adam bulamazsiniz ya. yatili okul olunca aksamlari ust donemin odasina cikmak cesaret ister. neyse utana sıkıla gittim "bilge burda mi?" dedim geldi sagolsun. konustuk falan kiz durumunu anlattim taktikler falan havada ucusuyo ama. kafam estimi gider taktik ister oldum adamdan o da usnemeden sıkılmadan taktikler verirdi. ilk donem boyle kanka ayagi falan gecti bi turlu acilamadik. yariyil tatili bitmis millet okula bavullarla vslizlerle gelmiş. o aksam da maç var herkes kantinde. valizi falan koydum odama arkadaslar cagirdi kizlar falan da var gel mac izliycez diye tsmam dedim derbi vardi o aksam zaten kaciramazdim. bi arkadas vardi (tam bir yavşak bu arada). benim koyunuma sirnasmaya calisiyodu (benim dedigim,daha ortada sadece sahiplenmislik var hic bisey yok ) baktim rahatsiz oluyo dedim gel disari cikalim okulu 2 turlar geliriz dedim o da tamam dedi. ciktik yürüyoruz karsidan son sinif bi abi toplamis alt donemlerden geziniyo. gecerken bize dik dik baktilar." yanlis anlasiliyoruz boyle" dedi. ben de bisey olmaz falan dedim. o gun anladi lan kiz. o gunden sonra soguk davranmaya falan basladi. dedim hapi yuttuk. neyse bu benden soğudu ama o yavsakla arasi hala ayni pek sevmiyo ugrasilmasini. ama cocuk biliyo koyunumla aramdaki olayi. ona rağmen sirnasiyo. bi gun bu arkadaş atar gider yapti sevdigim bi arkadasima(savundugum adam simdilerde okul başkanı). ben de firsat bu firsat laf attim. o da saldirdi bana. bi tokat patlattim buna icimin yaglari eridi. sonra direk ayirdilar falan bizi. ama orda biter mi tabiki de bitmez. omuz atmalar falan basladi. bi sure sonra psikolojik baski yaptim çocuğun tum sosyal cevresini sildim attim okulda. konser falan verildi okulda. konser sonrasi 20 kisilik arkadas grubu gittik kantine oturduk. bu arkadan geldi masaya oturmak istedi yer kalmadi gitti koseye bi yere oturdu. biz muhabbet ederken o telefonuna falan gomuldu. zaten bi sene sonra da baristik. koyunuma gelcek olursak, aldim karsima konustum dedim ben cok aptalca seyler yaptim dedim. o da evet falan dedi. neyse bosver dedik ama o gunden sonra bi daha o konulari acmadik. arkadas olarak kaldik. ama alistim artik o kadar acitmiyo be.

bundan 2 sene evvel tanıştık. başlarda bir elektriklenme olmuştu ama olmadık. o benim bir arkadaşımla birlikte oldu ben başkasıyla. daha sonra çok yakın arkadaş olduk. arkadaş ortamı ister istemez ilişkimiz olduğu insanlardan ayrıldık. ilk sene böyle geçti. ikinci sene daha da yakın arkadaş olduk derken birden okuldan naklini aldırdı. bizim ortam dağıldı tabi. aradan 3 ay geçti aynı ortamdan bir arkadaşımızın doğum günü partisinde karşılaştık. karaoke dans falan derken gün öyle geçti. tabi benimki biraz yavşaktı önceleri benimde gram aklımda içimde yok buna kapılıcağım. daha sonra akşam eve geldim baktım eski arkadaş ortamım yine grup falan açmış. bende benimkine kız ayarlamaya çalışıyorum güya. sonra bu muhabbetler bahanesine başladı her gün her saat bana yazmaya. sonra yavaş yavaş ben dedi kimseyi istemiyorum ben seni alacağım. dedim ben sana kanka dedim kanka ayağı göt ayağı olur mu hiç?. valla ben kanka demedim ben seni alacağım dedi. 3-4 hafta bir ikna aşaması başladı konuşuyoruz,ilgisi mükemmel hoşuma gitmeye başladı falan. dedik buluşalım. sonra eski arkadaş ortamını bir araya getirip topluca buluştuk. kafe falan derken kendimizi burgerda bulduk. yemeği yedik daha sonra onlar terasa sigara içmeye çıktılar biz lavaboya gittik arkadaşımla. lavabodan dönerken bi çocuk bana el falan salladı bişeyler oldu. sonra çenesi duşuk arkadaşım masada bunu şak diye anlattı. e benimkini tutabilene aşk olsun. çocuklarla kavga çıkardı. ayırdık ettik. çocuğun yanındaki arkadaşına döndü"bak kardeşim bu benim sevgilim bunlarda bacılarım aynı şeyi biz yapsak ne olurdu? hala daha artistleniyor ben bu çocuğa nasıl eyvallah diyim?" dedi. zaten ordan sonrasını hatırlamıyorum. elimi falan tuttu. akşamına da resmi olarak çıkmaya başladık. sonuç olarak bu bana çok büyük bir ders oldu. kısmet nasılsa herşey öyle oluyor. siz ne kadar imkansız vs derseniz deyin o insan yazılıysa kaderinizde kaçamıyorsunuz. bazen pişman olunuyo belki ama ben hep şükrettim. allah herkese de yaşatsın sevmeyi sevilmeyi.

o kadar çok anlattım ki bu hikayeyi artık sonunu duymaktan bıkar oldum.kısaca 2 ekimde başladı her şey kasımda karmaşıklaştı aralıkta boklaştı.ocak şubat da aralığa keza.martın 20 sinde açıldım aldığım cevap banane senin duygularından.adam pisliğin teki çıktı rıza baba yani.ama hala işte..

hayatımın her döneminde bir platoniğim oldu. ilki ilkokuldaydı, 3 sene sürdü. en yakın arkadaşım dediğim 2 insan çocuğa ondan hoşlandığımı söyledi ve çocuk benden uzaklaştı (halbuki şans yüzüme gülmüş ve ben onunla sıra arkadaşı olmuştum.) yediğim ilk kazık ve ilk reddedilişimdi. ikincisi lisedeydi,yine 3 yıla yakın sürmüştü. bu sefer kendi ipimi kendim çektim ve şahsa ondan hoşlandığımı söyledim. ikinci reddedilişimdi (ama allah razı olsun çok kibar reddetmişti kızamadım bile.) üçüncüsünü (ve şimdilik sonuncusu) üniversitede yaşadım. başta çok ilgimi çekmemişti ama sonradan arkadaş ortamlarında birlikte takılmaya başladık ve ben da ona ilgi duymaya. 7 ay kadar hoşlandım kendisinden, bunun son 2 ayı onu unutmaya çalışmakla geçti çünkü artık çok yakın arkadaşımdı ve ben herşeyi mahvetmek istemiyordum- ve bir gün vazgeçtim ondan. yeni gitar aldığı ara fazladan pena almış ve birini bana vermişti, ben de onu bileğime takmıştım. ondan vazgeçtiğim gün attım o penayı. sonra o geldi. ilk sevgilim. hiç yoktan çıktı yoluma. yani tamam, aynı üniversite topluluğundaydık ama ben hiç o gözle bakmamıştım ona. o penayı attığım günün ertesinde bana mesaj attı. başta normal konuşuyorduk, sonra anladım işlerin farklı bir noktaya gideceğini. reddetmedim, hatta hoşuma gitti. ilk sefa sevildiğimi hissetmiştim, aklım hafsalam almıyordu bir insan beni nasıl sevebilirdi. özgüven eksikliğim yok çok şükür, kendimi de severim ama alışmadık götte don durmaz derler ya o hesap. neyse sonra ben de alıştım ona. ayıptır söylemesi ben çok güzel severim sözlük ahalisi. anne gibi severim, kardeş gibi, arkadaş gibi severim, aşık gibi severim. onu da sevdim. meşgul bir insandı, olsundu. bana her zaman yazamıyordu, hiç sorun değildi. (ama sezar'ın hakkı sezar'a başlarda öyle güzel sevdi ki ona şaşırmıştım zaten. sonradan değişti işler.) birbirimize çok zıttık, öyle ki nerdeyse hiçbir zevkimiz birbirine uymuyordu. ama bunların hiçbiri benim için sorun değildi. ben aşka ve aşkın gücüne inanırım. birini gerçekten seviyorsan bu tip küçük şeyler bertaraf edilebilir. edilemiyormuş. bunu 5. ayın içindeyken anladı kendisi. doğumgünümden 4 gün önce birkaç gündür uyku bile uyuyamadığını söyledi ve devam edersek ikimize de zarar geleceğini savunan bir konuşmayla ilişkimizi bitirdi. şimdi ben aşka ve insanlara güven problemi yaşıyorum, herkes beni bırakıp gidecek, beni kimse sevmeyecekmiş gibi (aşk anlamında) geliyor. ya da beni seveni ben sevemeyecekmişim gibi. yanisi benim için aşk diye bişey kalmadı sözlük. tüm hikayelerimi anlattım, bitti. uzun diye eksilemeyin ya da sövmeyin lütfen 2020 karantina editi: arkadaşlar her şey geçiyor, olmaz denilenler oluyor, acılar eskiyor, yaralar kabuk bağlıyor. bunu bugün market bahanesiyle manitamı görüp ne kadar özlediğimi hissederken, eski entrylerimden buna denk gelince anladım.

pek uzatmayacağım. yaş 17 idi. hemen hemen neredeyse her cuma günü sudan bir sebeple ayrılma kararı alır,birlikte olamayacağımızı ,devam edemeyeceğimizi düşünürdük. sonrasında ise geçmek bilmeyen hafta sonunun ardından aldığımız kararın saçmalığından bahseder , pazartesileri barışırdık. mutluyduk, ne kadar mutlu olunabiliniyorsa ; o kadar. ayrıldık. sakin geçen bir cumanın ardından. ayrıldık. bir pazartesi günü. ~ aradan tam 9 yıl geçmiş. o pazartesinin kokusunu hala alabiliyorum. belki "hiç aşık oldun mu?" sorusuna , "oldum" diye yanıt verebilmek için sevişmiştiriz, ne dersiniz ?

bana seni seviyorum dedigi gun erimistim 2 gun sonra ayrildi uruzbu vurduruyor hala duyuyorum

haziranda sevdiğin gibi mayısta da sever misin beni demiştim severim demişti bende inanmıştım bir mayıs günü ayrıldık

ta küçükten sevdim la ben 4.sınıftan beri hemde (2002) aklıma yazdım o bir çift mavi gözü belki lise de belki askerde biter bu iş dedi aklınca belki ama ben yıllar sonrasına tarih attım. ne mi oldu 11.11.2011 de evlendim o kızla sözlük kasım2015 da bana ikiz evlat diye müjdeledi.bir kız bir oğlan demesin mi dedi valla dedi rüya gibiydi ama öyleydi. uzun sürmedi sözlük 05.04.2016 ya takılıp kaldık sözlük evlatlarımızı kaybettik. ama şöyle bakıyorum da iyi ki sevmişim iyi ki inat etmişim ...

bu yaşıma kadar kimseden ne hoşlandım ne de sevdim bende mi sorun var acaba diye lisede bir çocuktan zorla hoşlanmaya çalışmıştım olmadı olamadı...

sadece esneyerek nefes alabiliyordum öyleydi

sırf bi köşe başında ya da hiç ummadıgım bi anda karsıma cıkmasın diye ülke bile degistirdim ama hislerimden kaçamadım be sözlük

çok fazla aşk hikayem olmadı, olanı da buraya yazarak eskitemem

yok.

iki senedir köpek gibi sevdiğim kız iki gün önce nişanlandı.

5 yıllık bir ilişkiydi bizimkisi sözlük. son zamanlarında ilişkinin yalama yapmıştı bizimkisi,ayrıl barış. galiba aşk denilen şey bitmişti,geriye sadece alışkanlık kalmıştı. benim de hatam çoktu ama yıldönümümüzde elimden geleni yapıp aşkı küllerinden alevlendirmek istiyordum,o ise boktan bir mevzudan kavga çıkarıo beni terk etti,yıldönümümüzde. sonrası yine döndü,yine hayır demedim tabii çünkü dünyadaki tek salağım. sonrası yine bitti,ama artık başlamamak üzere,kafalarımızı çeviriyoruz artık karşılaşınca. en kötüsü o kadar yıl yediğin içtiğin ayrı gitmiyor ve sonunda el ele gezdiğiniz yollarda karşılaşınca kafanı çeviriyorsun.

cenaze törenimde üzerime kum atılırken görmüştüm onu. sonrası yeniden dirilişti zaten.

hadi ben de anlatayım. onu ilk görüşüm şöyleydi. yağmurlu bi gündü staja yetişmeye çalışıyorum markete girdim sigara aldım. yolu kısaltmak zorunda kaldığım için topraklı yola saptım. yağmur yağıyor bir de çamur eklenince iyice bi sinir oldum. o sırada yanımda iki çocuk belirdi. biri upuuzuuun diğeri daha kısa. yüzlerini görmedim ama aynı yolda yürüdük. uzun boylunun üstünde deri montu vardı içimdem demiştim ne karizma durmuş diye neyse aynı anda girdik staj yerime o sırada döndü çocuk bana bi baktı bakış o bakış saçları karışmış tipi kaymış olmasına rağmen bakakaldım çocuğa vuruldum. 3 ay hiçkimseye gidemedim diyemedim. onu öğle aralarında izledim hep. sağdan soldan kimmiş neymiş nerde oturuyormuş kısacası ne var ne yok öğrendim topladım bu bilgileri ajandama sakladım. hala durur o ajandam. herkes o çocuk kimseyle çıkmadı çıkmaz da diyordu ama ben pes etmedim. sonra baktım olmayacak başımızdaki hocalarla konuştum kendimi zorla onun çalıştığı bölüme verdirdim. ama o zaman stajım bile iptal edilecekti az kalsın. neyse normalde asla 8de orda olmam 9 hatta 10u bulurdu gitmem. ama o olduğu için 7.45te orda buldum kendimi. platonik 100 gün geçirdim onunla ben. çalıştığı bölümdeki aletleri hiç bilmiyormuş gibi yaptım sırf bana göstersin konuşalım diye halbuki değil o aletlerin çalıştırmasını bilmek makinelerin kalibresini bile biliyordum. işte konuşmaya başladık önceden ona platonik olduğumu asla söyleyemedim.ben daha da bağlandım ona. o da sevmiş beni. bilmiyorum öyle diyorlar. daha sonra nedensizce ayrıldı benden. evlilik hayali kurardı o. kızı olacaktı bana benzeyen. benden ayrıldıktan 2 hafta sonra başka kızın kollarında aradı teselliyi. üstünden 200 gün geçti. hala seviyorum ama onu. hala takip ediyorum gizlice. o hala benim bi parçam. ne kadar o başkasıyla olsa da şu an onu ilk günkü kadar seviyorum. not: şu anki sevgilisini yakın arkadaşım ayarlamış ona sonradan öğrendim. edit: benle birlikteyken 4 kişiyle daha beraber olduğunu öğrendim. bu biri de yakın arkadaşım olurmuş ayrıca (!) neyse konu şu hayatta kimseye bağlanmayın vesselam.

az önce konuştuğum çocuğa engel attım galiba aşk hayatım sona erdi, insan bi miktar üzülüyor ama haketti

aşk değildir o aşk olsa yazamazsın

ilk başlarda beni çok sevdiğini söylüyordu hatta baya baya tutulmuştu bana inandım bende yavaş yavaş sevmeye başladım her şey çok güzeldi daha sonraları onu kaybetmekten korktuğumdan içim içimi yese de bazı şeyleri anlatmadım sonuç olarak korktuğum başıma geldi

10. ayda benden hoşlandığını söyledi.sevinçten ağlicak gibiydim resmen.bir süre daha konuştuk.sürekli okulda beraberdik.beden eğitimi hocasının odasında film izlerdik.çıkmıyo olmamıza rağmen omzuna yatardım, omzuma yatardı filan.bi gün dışarda buluşalım diye kararlaştırdık.haziranın 10u o gün.bi yer var denize bakıyo ıssiz değil ama gözükmeyen bir yer.oraya gittik, oturduk.ilk kez elini tuttum.lan dedim bir insan bu kadar güzel kokamaz .parfümünden sıkardım koluma evde kokusunu alabilim diye.gerçi zaten üzerime sinerdi güzel kokusu da neyse.o akşam çıkmaya başladık işte ama yukarıda allah var, onu bir kere dahi öpmedim, en fazla sarildim.kıyamadım bize belki istemez filan diye düşündüm.sonra ben köydeyken bir adet amın oğlu (bkz: eski sevgilisi) aleynaya mesaj atmış, sinir tepeme çıktı.ama köy yeri pttcell nerde çekicek. aleynanın aklını çelmiş işte pişmanım filan demiş.ama anasını sıktığım pişman değil eminim be.sonra işte ayrıldık... onun parfümünden sıkan bi kadın var her sabah calistigim dükkana gelir.kimse bilmez ben tuvalete diye çıkıp hüngür hüngür ağlarım bi yerlerde. bugunde dükkanın önünden geçti, kısa şort giymiş sözlük, neden kısa giyindin diyemedim amk yerinde.bakamadım yüzüne.yine gittim ağladım.bugünde böyle bitti ama onun parfümünden alıcam biliyo musun sözlük, sıkıldıkça özledikçe koklicam. yine hüngür hüngür ağlicam belki ama aleynamın yanımda olduğunu düşünücem.hâlâ beni sevdiğini. bide anlatmadan geçemem dün rüyamda gördüm be.bi anda hiç bi neden yokken sarildik, doya doya öptüm onu rüyamda.sonra uyanınca şu anasını siktiğimin rüyası neden bitti diye sinirlendim. yine sinirlenicem, ama yine de sevicem güzel gülüşlümü

ben direk sonuca geçecem,bir daha ne sevdim ne de aşık olabildim varın siz anlayın. ha bu arada kendinizi kafayı bulduktan sonra toparlayacak bir adam olmazsa olmaz.

4 sene boyunca sevip aşkından ölürken bir gün olsun dönmedi. tam unuttum bitti derken döndü, ve herkes onun için 'dünya tersine döner o sana dönmez' dediler. buna rağmen döndü ve herşey için çok geçti. daha geçenlerde 7.kez barışalım mesajı geldi. ama artık çok zor

liseye yeni başlamışız. kısa boylu, esmer bi kız var sınıfta. gülünce küçülen gözleri, düz saçları, var. bakınca bi daha bakasım geliyor. ama çirkinim ya özgüven de yok rabi konuşamıyorum. sıra arkadaşım onun yanında oturan kızla sevgili olunca sohbet etmeye başladık ama grup sohbeti haliyle ne diyeceksin ki. ama konuşmak güzeldi ya ötesini de istemedim. sonra sıramı değiştirdim onun arkasına oturdum. sohbetimiz iyice ilerledi. yeni sıra arkadaşım yine onun sıra arkadaşıyla sevgili oldu. artık daha samimiyiz ben nasıl mutluyum. 4 kişi takılıyoruz. o hariç ( ya da ben öyle sanıyordum) grubumuzun diğer elemanları hislerimden haberdar. daha da samimiyiz gün be gün. öyle ki benim gibi okulu hep 19,5 gün devamsızlıkla bitiren adam 0,5 gün devamsızlık yapmış koca dönem. babam erkenden bırakırdı okula camın önüne dikilir gelişini beklerdim. arkasında oturduğum için sürekli onu izler mutlu olurdum. sıra arkadaşım konuş artık diye baskı yapmaya başladı ama bilmiyo ki özgüven yok. mutluyum da halimden. ne olduysa sıra arkadaşım pat diye gitti başka yere oturdu. o anda herşey bozulmaya başladı. zaten her şey galiba o zaman bozulmaya başladı. hep sevdik hiç sevilmedik. ilkokuldan bir arkadaşım da bizim lisedeydi. 'o kız sana niye baksın ki ' dedi. sevilmemek tamam da o çok koydu. bi de o çocuk aşık olduğum kızla sevgili oldu. hayat hep mi biz vurdu amk

aşık olasaya tutulduklarımla hicbir zaman sevgili olamadım, sevemediklerimle de sevgili oldum. bundan hikaye de olmaz, öyle bir durum benimki de.

sonuna çoğul eki getirebileceğim kadar hikayem olmadı. 10000mg platonix fitil verdiler. kullandım, hala acıyor.