sözlük yazarlarının aşk hikayeleri

hocam içimden yazmak geldi ama baya bi sarıp yazıcam , inanır mısınız saçlarına aşık olmuştum sanki zira ondandır saçlarına dikkat ederim kadınların ilk. neyse efendim gör beğen ama hiç konuşma , muhabbet etme iki soğuk insan nasıl konuşabilir ki zaten dedirten ikilemler , en yakın arkadaşından alınan gaz , doğallıkla harmanlanmış güzel bir üslup , ve bir kaç dize serpiştirdim. bum . diğer gün daha önce hiç konuşmadığım bir insana sarılmış kokusunu içine çekmekteydim. ilk olmasının verdiği acemilik ,her şeyden habersiz bu duygu karmaşası içindeki beni karmançorman bir yerlere sürüklüyordu. her masal güzel başlar dostum , ama her masal güzel bitmez unutma. ayrılık , yeniden deyeniş , sessizlik ... her şeyin cevabıydı o sessizlik . uzun bir dönem araf vakti , boşluğa düşüş , yaşamın seyrini unutma hali. ve o dönemdeyken bir gece telefon titriyor , ölü gibi uyuyan ben hala inanamadığım bir şekilde uyanıp telefonu açıyor kim olduğuna bakmadan . ağlayan bir kadın , en kötüsü senin için ağlıyor , seni çok üzdüm ben , sen çok iyisin , sakın telefonu kapatma , herkes gitti çok yalnızım , kimse yok tek başımayım. uzun bir sessizlik oldu, bozdum. ben varım ... aslında gururla söylemem gerekirdi ancak burukluk içime işlemiş ne faydası var ki çok garip bir gece , akan yaşlar boşluğu doldurmuyor . bir tarafta sevilmeyi umut eden bir adam diğer tarafta kendini ruhsuz sanan sevmeyi bilmeyen bir kadın , sonsuza kadar sürebilecek bir savaş , değer mi risk almaya kardeşim , hayır değmez arınma vaktidir zaman , gökyüzü özgürleştirsin seni , bakmaya doyma asla dostum

ilkokul yıllarında bi sene aynı sınıfta bulunduğum birisi vardı o zamanlar küçüğüz tabii pek o gözle bakmıyorum kimseye ama tek kelime etmişliğimizde yok. aradan 5 yıl geçti küçük butik bi dershaneye kayıt oldum kantinde otururken birden onu gördüm aradan 5 yıl geçmiş ama hiç değişmemiş tabi bi ara göz göze geldik ama aradan bilmem kaç yıl geçmiş beni mi hatırlıycak diye düşünüp bende tanımamış gibi yapmıştım bi kaç kere karşılaştıktan sonra ya sen **** (ismimi söyledi burda:d) değil misin dedi ayaküstü muhabbet ettikten sonra ilgimi çekmeye başlayıp bi muhabbetimiz sırasında bana 5 yıl önceki beni tam anlamıyla anlatmasıyla kendisine aşık etmişti sonra günler geçti her karşılaşmamızda sohbet ediyoduk derken başka birisinden hoşlandığını ve kızla konuştuklarını duyup unutmaya karar vermiştim her karşılaşmamızda sadece gülümseyerek geçmeye başladım konuşmak istemedim o arada dershane bitti. bi daha görmiycem kesin unutucam diye düşürken sonuçlar açıklandı ve attığı tweetle aynı üniversiteyi kazandığımızı öğrendim. kaderin cilvesi mi desem ne desem artık... sonuç olarak aynı üniversitedeyiz bi kaç kere gördüm ben onu en son okulların kapanmasına yakın karşılaştık göz göze geldik sanırım beni ilk defa gördü bilmiyorum görmemiş gibi yapıp kafımı çevirdim oda umursamadı zaten her gördüğüm de içim cız etmişti yine görsem yine eder büyük ihtimal.

ocak bir şubat gecesi ama nasıl soğuk, dışarıda lapa lapa kar yağıyor ve ben iliklerime kadar aşığım. lisedeyim o zamanlar, ara tatildeyiz, bir kız var çok seviyorum. arkadaş vasıtası ile bir kaç güzel söz falan bi ara bununla flörtleşmiştik ama kız yüzüme karşı seni sevmiyorum dedi ve bir süre sonra bitti. her neyse ara tatile girdik, aylardan ocak, peteğin dibine çömdüm bacaklarımı çektim karnıma doğru, bir şiir gördüm, amatör bir şair tarafından yazılmış bir şiir, ilk kıt'ası '' dur gitme gökyüzü karanlık tut ellerimde bak şarkımız çalıyor hayat veriyor bana sıcaklığın hep yanımda kal gidersen bulutlar ağlar üzerime ben yanarım.'' ben hemen gönderdim bunu kıza, ne bileyim daha düşüncelerim çocuk, kendimce acı çektiğimi ona gösterip o'nunda üzülmesini istiyorum, hiç beklemediğim bir cevap geldi, o'da bana karşı boş değilmiş ve aklı karışıkmış. o soğuk kış gecesi, üzerimde battaniye, peteğin dibinde sıcacıkken, iliklerime kadar titredim. o'na karşı olan aşkım tüm hücrelerime hücum ediyordu adeta. o'da bırakıp gitti beni ama emrah serbes'in de dediği gibi '' sonuçta sevilen her kadın güzel bir şarkıdır, bütün sözlerini hatırlayamazsın belki ama melodisi aklında kalır. ''

duygulari olan insanların varlığını kanıtlar

hikaye değil, kısa bir kesit sadece. platoniktim. sevdiğim kızla, arkadaşımın yazlıkları yakındı arkadaşım aradı sakir kanka falanca kız yazlıkta gel tanıstırayım sizi dedi.arkadasımın muhabbeti vardı kızla bende mallık iste atladım bisiklete 25km bisiklet sürdüm gittim yazlığa gittiğimdeki diyalog +kanka geldim ben hadi gidelim yanlarına -la kanka abdülrezak saka yapalım sakire dedi bende tamam dedim sakasına demistim kız burada değil +seninde amına koyayım abdülün de amına koyayım gibi geçen diyalogtan sonra orada arkadaşla biraz daha takıldım akşam eve döndüm 50km hızlı hızlı bisiklet sürmekten midir bilmem akşam 40 dereceye çıktı ateşim havale mi derler bilemem artık. baygın baygın yattım 1 gün boyunca tabi o bunların hiç birini bilmiyor

bi gün şurada yazımız olacak mı ki be?

kısa bir hikaye benimkisi. bizimkisi diyebilmeyi çok istediğim hikaye. kocaman bir bakışla başladı diyebilirim ilişkim. ortak arkadaşlarım vasıtasıyla buldum. konuştuk. boş bir bakış değildi o. sigara içişinden anladığım kadarıyla birisini unutamamışsın gibi demişti bana. 4 ay öncesinde uzun bir ilişkim olmuştu. onu anlattım. ama tek bir kırıntı bile kalmaz ya hani öyleydim. tüm saf temiz kalbimle bakmıştım ona. tabi ki onun da bana öyle baktığını düşünüyordum. konuşmamız devam etti. ilk kez gördüğüm yerde buluştuk onunla. eczanesinden aldım götürdüm oraya. müzikler harikaydı. kahve içelim dedik. 17 şubat 2016ydı. soğuk bir gün. sade içti kahvesini. ben karşısında zor duruyordum. gözlerine bakmaya hem kıyamıyor hem doyamıyordum sözlük bilen bilir bu duyguyu. nerelerdeydin sen diyesim geliyordu. benden 3 yaş büyük. eczacı dediğim gibi. ben ise hukuk öğrencisi. gündeme geldi birinde yaşımız. 'benim için kimlikte yazandan başka bir şey değil' dedi bu konu için. beni hep gözünde büyük gördü. öyle bir sarılıyordu ki başkası yokmuş gibi hayatında. bir gün beraber vakit geçirmek istiyorum dedi. buluştuk ben aldım yine onu. çıktık bir tepeye. güzel de bir müzik açtım radyodan. böyle bir huzur yok dedi. bi şey yapmak istiyorum ama çekiniyorum dedi bana. yap dedim gözlerinin içine bakarak. ilk defa orda sarıldı sözlük. kimsesi yokmuşçasına orda sarıldı bana. önümüzde bir şehir. bu güvenle bu güçle bu şehri fethederim ben dedim. güzel ilerliyordu ilişkimiz. onun deyimiyle bir ay rüya gibi geçti. sonrasında benim tabi sınav dönemlerim geldi çattı. ihmal etmeye başladım biraz onu. sık görüşemiyorduk ve o biraz biraz uzaklaşıyordu benden fark ediyordum. çok kez kavga ettik o bir aydan sonra. sebeplerinin ana maddesi ise bu görüşememekti. ama elimde de değildi. sınavlarımı atlattım. tabi onlar vizelerdi. bi de finali var bunun. üstelik 400-500 sayfalık kitaplardan sorumlu olduğumuz finaller. onlara erkenden başladım. yine kavgalar sorunlar. ha bu arada güzel günlerimiz geçmedi mi. çok daha güzellerini yaşadık beraber o ilk bir aydakilerden. ama gözüne görünmüyordu onlar. sürekli bunu yapamıyorduk fırsatım olmuyordu ki. neyse finallerim başlamadan bir hafta önce görüşemediğimizi bahane ederek ayrıldı benden. önümde bi sürü sınav. doğru olanın affetmesini sağlamaktan önce sınavlara çalışmak olduğunu düşündüm ve öyle de yaptım. 20 mayıs 2016. beni 4 yaşıma kadar büyüten. benim ikinci annem. canımdan öte insan olan babannem. her şeyim. 90 yaşında vefat etti. allah rahmet eylesin. ben ilk duyduğumda yerlere yattım. ve acıyla onu aradım ayrı olmamıza rağmen. açmadı. noldu diye mesaj attı. sadece babannem diyebildim sözlük. şehirdışında arkadaşının düğünündeymiş. arayamam şu an en yakın arkadaşımın düğününden de çıkamam ama yazabildiğim kadar mesajla yanında olucam dedi. işte dedim sevdiğim kız. ben seni sevmiycem de kimi sevicem ulan! sağolsun elinden geldiğince yanımda oldu o gün. finallerim ne mi oldu? babannemi defnedeceğimiz gün ilk sınavıma girdim sözlük. böyle bir acıyı ben tarif edemem size. tüm gece ağlaya ağlaya ders çalışmak nedir bilir misiniz? çıktım sınavdan. güzelce yaptım. babannem böyle isterdi dedim ve en güzelini yaptım. çıktım son görevimi de ona karşı yerine getirdim. artık sonraki her gün sınavım vardı 1 hafta boyunca. ertesi gün soluğu eczanesinde aldım. o kadar iyi geldi ki ona sarılmak yeniden. kokusunu çekmek o kadar rahatlattı ki beni anlatamam sözlük anlatılmaz bu duygu. çok fazla kalamadım. eve gittim. cenaze evi tabi gelen giden tüm eş dost akraba sağolsun. akşama kadar uyuyabildiğim en fazla 2 saattir. gece 12 dedi mi herkes gidiyordu evine. ve ben ders çalışıyordum. kendi derdine düşmek değil bu sözlük inan bana. babannem böyle isterdi diye. o gücü allah verdi bana çok şükür. bütün bir sınav haftam böyle geçti. cenaze evi-gece ders-sabah sınav-sınavdan sonra eczane. kaçış yerim gibiydi orası benim. o halime rağmen huzur bulduğum yerdi. o yeterdi bana. ben böyle sevdim sözlük. sonrasında ise ne oldu? arkadaşlarım geldi yaz tatiline buraya memleketine okuduğu okullardan. sırf yine ona vakit ayırmadım 3-4 gün diye mesajla bitirdi bu güzel ilişkiyi. ben onu canımdan çok seviyorum sözlük. o benim desteğim güç kaynağım dostum arkadaşım her şeyimdi. böyle bir şey için bitmemeliydi sözlük. ben yine onun yanında olmaya çalışmıştım zaten. birazcık anlayışı hak etmemiş miyim sözlük. içinizde o kadar kız yanında olmuş neden ihmal ediyorsun sen de diyenler olabilir. eyvallah haklı bir düşünce belki ama. şehirdışından gelen arkadaşlarımla görüştüm sadece sözlük. kardeşim dediğim insanlarla görüştüm diye bu yapılmaz be bi insana. üstelik yine ben onu arayıp sorup her an her şeyini merak ederken sürekli konuşurken. çok sevdiği diğer bir insanı kaybetmiş kişiye yapılmaz bu. canı sağolsun. ben onu yine çok seveceğim.

korku dolu, aldatılış dolu, yarı yolda bırakılış dolu hikayeler dizisi. ilişki zor zanaat çünkü ve özel olandır. anlatıp içine sıçmak gerekmeyebilir bazen.

şu kadarını yazıyım "platonik"gerisini siz tahmin edersiniz zaten

platonik ortada bi hikaye bile yok.

aşk hikayesi denir mi bilmiyorum ama birazcık anlatıcam, baya bi platonik aşk aslında. neyse abi ben bunu 3 yıldır falan tanıyorum ilk gördüğümde diyorum aman ne tatlıymış vs, son 1 senedir nerdeyse her gün görüşüyoruz biz bununla bi 8 aydır da ben köpek gibi aşığım. bilmiyor mu? biliyor bence yani imkansız diğer türlüsü ve işin kötü yanı sanırım zerre umrunda değil. böyle özel günlerde falan sürekli beraber nasıl diyim bunun son günü diyelim buluşuyoruz, geldiği zaman ilk ben görüyorum falan. benim son günüm olsun yine buluşuyoruz arada böyle bi flörtöz tavırlar sergiliyor hani çevremizde ki insanların da çoğu biliyor kulağına gitmeme ihtimali yok ama ne bir adım ne bir mesaj hiçbir şey yok. ağzından çıkıcak tek lafa bakıyorum aslında, he dese olucak yani... bugün gördüm yine bi değişik oldum plan falan yapıyoruz beraber ne bileyim ulan ama ben elini tutmak istiyorum, sarılmak istiyorum, kokusunu içime çekmek istiyorum abi. uzaktan bakıp arkadaş gibi takılmak beni tatmin etmiyor artık. karşıma alıp konuşacak cesareti de bulamıyorum. 8 aydır kendi kendimi yiyorum her gece farklı bi düşünceyle yatağa giriyorum. bir rüya görüyorum sabah kalkıp ağlamaya başlıyorum. harbi beynim yoruldu artık düşünmekten. keşke net bi tavrı olsa da ben de yoluma baksam diyorum ama yok. yanar döner bir ruh hali var, ne şekilde yaklaşıyo gram anlamıyorum. az vaktim kaldı yakında kendimi psikiyatristlerden toplarım.

hep sevdim yeşili ve maviyi gökyüzünü, ormanı ve denizi birde iç içe olunca tıpkı karadeniz gibi hayran kaldım içten içe çekti hep beni şimdilerde sen oradasın birde katlanıyor karadeniz sevgim git gide sen, deniz, orman ve gök yüzü hepsi iç içe... ve birgün gelirsem karadenize sebebi ne maviye sevgim ne de yeşile sadece sana sevgim ve kara gözlerine kavuşunca sana sarılmak doyasıya yeşili hisseder gibi sarılmak maviyi yaşar gibi sarılmak sever gibi sarılmak kısaca bu şiiri ona yazdım 12. sınıfta tanıştık onunla doğru bildiğim bir çok yanlışı gösterdi bana sonra gitti bir gün dönmedi geri gideyim ben getireyim dedim biz neyiz dedim biz hiçiz dedi şubat ayının 21 inde yağmurun altında sırılsıklam kalmıştım üstelik yağmurdan daha hızlı akıyordu göz yaşlarım şimdilerde o ktü de ben. ben yolundayım

ilk gün onu sevdiği kadının elini tutarken görmüştüm tanışmamıştık bile. sonrasında tanıştığımız ilk günün akşamı iğrenç sesiyle şarkı söylemişti tüm yol boyunca ayıp olmasın tanımıyorum diye bir şey diyememiştim. o gece meyhaneye rakı içmeye gittik. sonrasına arkadaşın öğrenci evinde yer olmadığı için benim yatağımla onun koltuğunu birleştirip uyumak zorunda kalmıştık. kış mevsimiydi ve sadece bir battaniyemiz vardı uyumadan üşümesin diye üzerini örtmüştüm sonra tabi tanımıyorum diye kıçımı dönüp yattım. sabah uyandığımda sarılıyorduk bizi öyle görünce istemsiz bir tepkiyle itmiştim onu. sonrasında 11 ay geçirdik beraber acısıyla tatlısıyla. ikimizde çok sevdik hala seviyoruz ama yollarımız çoktan ayrıldı. okumak için başka bir şehire gitti bense ardında kaldım bütün sorunlarımızla beraber. tabi o kadar sıkıntının üzerine araya mesafe girince yapamadık, hala seviyoruz bence ama ayrılıktan başka bir şey kurtarmaz artık. sonuçta ne demişler ayrılık da sevdaya dahil...

şimdi saat 12 oldu herkes yataklarına filan girdi.bende yatmaya yavaş yavaş hazırlanırken aklıma geldi "o" (sanki diğer geceler gelmiyor) anlatayım dedim size dinlermisiniz bilmem.zaten okadar uzuncada anltmicam üç beş birşey yazıp bırakıcam bu saatte uzun yazı okursanuz ağma olursunuz ben diyim. ben ozamanlar baya piç biriydim.aslında hala öyle olduğumu söylerler ama birazcık uslandım gibi.(ulan ben şimdi bunu yazıyorumda okursa sıçtık)neyse o benim arkadaşımın sevgilisinin kankasıydı.arkadaşımın sevgilisinin yanında gördüm zaten onu.iyikide görmüşüm iyiki sevmişim onu.ufak ufak kesişmelerin süresi artınca facebooktan mesaj attım.selam merhaba nasılsın filab konuşuyoruz.konu malum yerlere geldi. ben dedimki sana birşey söylemek istiyorum,evet dinliyorum dedi seni seviyorum sevgili olalım şöyle böyle demek yerine,dalga geçicezya aklımızca "galatasaray-kayseri maçı neolur bunu sorucaktım oyüzden mesaj attım" dedim.aslında bunu ozamanki piçlik seviyem hakkında bilginiz olsun diye yazdım.neyse zateb o gece sevgilisi olduğunu öğrenince 2 hafta kadar konuşmadık.tabi hikayede burda bitmedi. 2 hafta sonra sevgilisinden ayrıldığını duyunca tekrar mesaj attım.ama bana konuşmak istemediğini moralinin bozuk olduğunu filan söyledi.iyi sen bilirsin dedim ve kızdan umudumu kestim.taki o 5 gün sonra mesaj atana kadar. nekadar konuştuk hatırlamıyorum (okuyosan özür dilerim hatırlamadığım için) 2-3 hafta filan heralde tabi ben bu süre zarfı içinde pek birşey hissetmiyordum.hatta canım sıkılunca arkadşa veriyordum o konuşuyodu.yavşaklıjlar filanda yapıyordym tabikide.okulda başka kızlarla takıldığımda oluyordu,oda bunları görüyordu. ee sen bu kıza nezaman aşık oldun diceksiniz onuda anlatıyim. okulun bahçesindeydim oda camdan bana bakıyormuş.kafama çevirmemle gözgöze geldik bana güldü,ama ne gülme.insan fotoğrafını çekip müzeye koymak istiyor.kavonozda saklamak istiyor o gülüşü.çoo güzel gülmüştün be.sen kendini o esnda benim gözümden görsen nabardın bilmiyorum.kendine aşık olurmuydunki? o gülüşünden sonra aşık oldum ve oda benle 3 gün sonra sohbeti kesti.yavşak olduğumu filan söyledi işte anlatmaya değer şeyler değil. 2 sene oldu yüzünü dahi görmedim.zaten o 15 tatildede okul değiştirdi.onu en son bir kafede gördüm o kafeye uzun süre gitmedim.başka hiçbit kızla ciddi anlamda konuşmadım 2 sene.konuşmayıda düşünmüyorum. mesaj filanda atmadım ona hiç,sevdiğimden haberi yok sanırım.neden atmadın diye sorarsanızda cesaret edemedim.sonuçta ben yavşağın tekiydim onun gözünde.öyle işte diğer geceler olduğu gibi bu gecede aklıma gelince anlatayım dedim.

tek kelimeyle destanı özetliyim; (bkz: perceive)

biz hiçbir zaman birisinin en sevdiği olamadık ve oturmuş burda bizi sevmeyen insanları konuşuyoruz boşverin sözlük sevmeyin amına koyim değmiyorlar bırak 1 dakikayı 1 saniyesine bile değmiyorlar

6 yaşında başlayan bir aşk düşünün çocukluk aşkı ve 18 yaşına kadar süregelen bir ask. onca yıl aralıksız ve ondan habersiz onu sevmiştim sonra geçen yaz anlatmaya karar verdim ve biz buluştuk tabi ben titriyorum karşısında nasıl seviyorum anlatamam. söyledim ona sen benim çocukluk aşkımsın o zamandan beri seviyorum ama senden hiçbir karşılık beklemiyorum, sevgili olmak istemiyorum çünkü her zaman hayatımda kalmanı istiyorum diye tabi oldukça şaşırdı özellikle de onca yıl aralıksız sevmeme her neyse bir zaman sonra bu buluşmak istedi geldi kıpkırmızı arabasıyla beni staj yerimden aldi buluştuk kahve içtik ama bana nasıl sıcak davranıyor sonra beni staj yerine bıraktı ve oranın terasına çıktık ilk selfimizi orda çekmiştik eve gidince mesaj attı seni seviyorum diye ben tabi o an o şokla ne yapacağımı bilmiyorum neden buluştuğumuzda söylemedin dedim beni reddetmenden korktum dedi ama gözlerinin içine kadar gülüyorsun bana bakarken dedi. sevgili olalım tarzı şeyler söyledi ben reddettim çünkü sevgili olursak onu kaybedeceğimi biliyorum çok ısrar etti ve üzülmeye başladı reddedince. kıyamadım kabut ettim iki hafta sevgili olduk ve bana sonra arkadaş kalalim öyle daha iyi dedi. ben onu kırmamam için teklifini kabul ettim o, onu ne kadar sevdiğimi bildiği halde beni terk etti o gece sabah olmadı. sabaha kadar ağladım aralıksız, sabaha kadar senden nefret ediyorum yazıp yolladım ve en sonunda tamamen kaybettim. şimdi nişanlı en kısa zamanda da evleniyor.

aklımın almadığı bir sevgiyi kalbime sığdırmakla uğraştım onunla olduğum her dakika. bazı insanlar bir insandan çok daha fazlasıdır.

hikaye olduğuna inanmışsanız siz zaten aşık olmamışsınız.

akşam akşam canım çok sıkkın sözlük, içimi dökmeye geldim, açılın. bundan bayaa bi uzun zaman önce biriyle görüşmeye başladım sözlük. ilk başta her şey güzeldi, kafa yapılarımız uyuşuyordu, mutluydum da. inanılmaz güven veren bi yapısı vardı, tam da şimdi koca, ileride baba olacak bi adam :) sonra bazı şeyler oldu ve araya soğukluklar girdi. inkar etmiyorum ki onu görmek istemediğim, adını duymaya tahammül edemediğim zamanlar geçirdim, sonra da ayrıldım. oysa yaptığı böyle yeri göğü yıkacak kadar büyük bi şey değildi ama ayrıldım pat diye. tabi çok şey yaptı arayı düzeltme adına ama ben hep kaçtım ya da onu reddettim. iki ay kadar uğraştı benim için. en sonunda onun, artık beni rahatsız etmeye başladığını ona fark ettirdim. o da bunu anladı ve hayatımdan çıktı. ona aşık olduğumu hiç düşünmedim sözlük, ben aşkı başka birinde bulacağımı, onunla birlikte oldukça hem ona hem de kendime vakit kaybettirdiğimi düşünüyordum. yanlış durakta bekliyormuş gibi yani. hayatımdan kesin olarak çıkınca da gayet mutlu oldum tabi, adak bile adamıştım... sonra her şey tepetaklak olmaya başladı. aradan yeterli zaman geçince birileriyle konuştum sosyal medya üzerinden ama ısınamadım hiç. buluşmaya bile gitmedim. muhabbetimiz hal hatır sormaktan öteye gidemedi. sonra birileri beni birileriyle tanıştırmak istedi, yanaşamadım bile. tekrar onun profiline girmeye, sık sık onu rüyalarımda görmeye başladım. sonra kaçan uykular, sonra aman sabahlar olmasınlar... gerçeği yeni yeni idrak ediyorum sözlük. pişmanlıktan ölüyorum. gözümü nasıl bu kadar karartabildim, nasıl kendimi böyle onu sevmediğime inandırdım bilmiyorum. ona geri gidecek yüzüm de yok zaten. adam demez mi aklın neredeydi o zaman diye. der yani, ben olsam derdim. karşısına çıkmayıp dikkatini çekeceğim her şeyi de denedim ama olmadı. ben galiba treni kaçırdım sözlük. belki ömür boyu mutlu olacağım adamı ellerimle uzaklaştırdım kendimden. bana geleceği yolları kendim kapattım. şimdi üzgünüm, hatta belki çok daha fenası ama kimseye kızmıyorum. kızamam da zaten. kendim ettim, kendim de buldum. hadi bana geçmiş olsun.

romeo ve julietken düriyenin güğümlerine döndü

en son 1. sınıfta sevgilim oldu onu da hatırlamıyorum amk

hikayem yağmurlu bir günde başlamıştı aslında. sanki trabzonda yağmur yağması çok anormalmişcesine. final haftasında arkadaşımın daveti üzerine kantinde ders çalışıyorduk ve o geldi. şemsiyesini astı ve tam karşıma oturdu. götümü serip oturan ben düzeldim ve baktım. sessizce izlemeye başladım. neydi acaba beni öylesine çeken o anda onu izlemeye iten hiç bilmiyorum. hiçbir şey konuşmamışken akşam eve gittiğimde nedensiz bi şekilde o vardı. gelişi,oturuşu,insanlarla konuşması.. ertesi gün yine aynı ortamda bu sefer konuşma şansımız oldu ve yalnız kaldığımız bi anda ismimi söyledim tanışabilmek için. gayet iyi anlaşıyorduk tanıştığımız o kısa sürede. ve ona aşık olduğumu hissediyordum. kapıldığımı sürüklendiğimi hissediyordum. hayatımda kimseye hissetmediğim bi histi bu. parmak uçlarımda bile hissediyordum. hani derler ya ilk aşk 17 yaşındakidir diye belki 17 yaşımdaki değildi ama ilk aşkımdı. ve hatta son... birlikte ilk başbaşa vakit geçirdiğimizde üç saat oturduk karşılıklı. normalde hiperaktif gibi duramayan ben başımı bile çevirmedim başka bi yana. sadece gözlerine baktım. huzurluydu, güvenliydi. sanki yıllarca dalgalarla boğuşup sonunda limana yanaşan bi gemi gibi güvende hissettim kendimi. konuşmaya başlamıştık ben saniyem ayrı geçse özlüyordum. huzuru arıyordum. herkes her şey ters gelmeye başlamıştı bi tek oydu mutlu olduğum bi tek oydu. doğumgünümde gelen hediyemdi benim o. ikimizde birbirimize bir şeyler hissediyorduk ama ikimizde çekiniyorduk bi adım atmaya. yürüyorduk usulca yağan yağmurun altında. ve sessizliği o bozdu sonunda. bence sen bana aşık oluyorsun dedi. sen bana olmuyor musun sanki dedim. gökyüzüne baktı cevap verirken. ve sonra biz yedi buçuk ay boyunca yaptık bunu. ikimiz birden sevinip göğe baktık. ona dokunduğumda özgür olduğumu hissediyordum. sanki ruhum hapsedilmişti ama tenine değdiğim anda özğürlüğüne kavuştu. sanki ellerim yüzyıllardır onu arıyordu. öyleydi ki ona dokunmak parmak uçlarımda sıcaklığı hissetmek. sanki tanıyordu tenim tenini. öyle bi aşık olmuştum ona ki küçük bi çocuğun ilk oyuncağına olan sevgisi gibi saf. annesine olan sevgisi gibi saf. ama beceremedik işte vazgeçti benden ve öylece gitti. seviyorum ama çok seviyorum. özür dilerim çok yoğun duygularla yazdım. ağlayarak yazdım.karmakarışık oldu.

şimdi arkadaşlar hayatımda bir kadına olan sevgimi beni tanıyan kimseye açmadım, açamadım. burada anonim olduğum için yazmak istedim çünkü son 15 dakikadır içim de bir hastalık gibi yayılan acı var. anlatıyorum; ben memlekette bir kızı seviyorum. yaklaşık 1 yıldır felan. toplasan iki üç kez karşı karşıya gelip konuşmuşuzdur ama seviyorum işte. babasının onu sevmemesine rağmen onun babasını sevmesine aşık oldum, sesinin güzel olmasına rağmen sadece sevdiğim adama şarkı söylerim demesine aşık oldum. daha fazla edebiyat yapmayacağım. bu kız mezun ve ygs de 37k da olan tıp isteyen biri. bende çok iyi olmayan bir mühendislikte okuyorum. arada sırada sınavında olacak başarısına engel olmayayım nadiren yazıyorum. geçen hafta benim "nasıl bir erkekle beraber olmak isterdin?" diye bir soru sormuştum. benim fiziksel özelliklerimin tam tersi şeyler saymıştı tabii bilmiyordu benim ona karşı boş olmadığımı. bugün dershanelerinin yaptığı bi etkinlik vardı. snap felan atıyordu sonra yakın sayıldığım bir arkadaşımın instagramında benim kızın? ve kendisinin kalpli bir fotoğrafını gördüm. 15 dakika sonra ben perişana yakın bir durumdayken mesaj geldi kızdan. "medusaninkocasi sana hemen bişey paylaşmam gerekiyor sen beni aydınlattın" diye bir mesaj geldi "tabii anlat bakalım" dedim. kız bana benim arkadaşımın eğlence günü dansa kaldırdığını dans ederken de arkadaşımın ona karşı boş olmadığını söylemiş. 6 aydırda benim kızı sevdiğini söylemiş. ben kızla imlansızdım diye açılmadım, arkadaşım bi dansta açılmış. ve şuan kıza arkadaşımın neyi sevdiğini neyi sevmediğini anlatıyorum. nolur şunu yap diyin sözlük. ben bunu kaldırmak istemiyorum.

sevgi olsa anlatırdım da aşk hikayem yok. olunca da editlerim.

uzun uzadıya anlatamayacak kadar yorgunum

şunları okuyunca sigara içesim geliyor ama bilin bakalım ne eksik (bkz: para) (bkz: sigara)

kac karakter sınırı var burada ?

genelde reddedilen istenmeyen taraf olduğum için bende aşk hikayesi olmuyor,sadece hikayesi kalıyor.

Evet bu ara aşırı sıkılıyorum. Yani aslında uzun zamandır böyle. Kavuşamama hikayeleri hep üzüyor beni, hep birini çok sevip kavuşamamaktan korktuğun İçin belki de. Neyseee bu başlığı okumaya başladım ilk entry de harika kavuşamama hikayesi (#756692) Duygusal, Allah kimseye yaşatmasın (#757107) Bunun açık hali (#757423) İhanet, Allahım sen koru...(#757190) Daha okuyacağım. Harika bi başlık...

(bkz: anlatılmaz yaşanır) Hihihii

akla vekilyegeni'ni getiren başlık. baktım, malum iki entrysi artık yok.. ne oldu da artık yok bilmiyorum. sonrasını da merak etmiyorum. o hikaye o haliyle çok güzeldi. not: eskiler neyden bahsettiğimi çok iyi biliyor. yeniler için yapacak bir şey yok.

Yani... Benim pek bir hikayem yok. Epi topu bir kaç tane ilişkim oldu, onlar da aldatılma/kandırılma ile bitti. İlişkiyi geçtim, flörtlerim bile öyle bitti. Umursamıyorum artık bu tür şeyleri. Kalbimin kapılarını kapattım.

ben sevdim eller aldı. bu kadar. tşk.

kalbim çok kırık be sözlük. burada onu anlatmayı çok isterdim ama biliyorum yazmaya başladığım anda ağlamaya başlayacağım. kalbimdeki acı biraz hafiflediğinde editleyip anlatırım. ama şunu söylemeliyim; iki gün sonra bize iki yıl olacaktı ama olamadı, iki gün sonra sözlüsüyle onun ilişkisi başlayalı bir ay olacak. canım çok yanıyor lütfen bu acı geçsin artık

Bir varmış bir yokmuş. Bir kız yalnız doğmuş yalnız ölmüş. Bu masal da burada bitmiş.

Sevdim, sevilmedim Sevdiler, sevemedim. Bitti.

ben sevdim ben aldım. bu kadar. tşk.

Genelde ilk önce sevilirim sonra severim , beni sevişlerini severim, o yüzden de sevilmeyi hak ediyorlar deyip ben de severim

Bizimkisi şu mutlu sonla bitmeyenlerdendi. (bkz: mutsuz sonla biten aşk hikayesi )

Henüz 7 yaşında mini mini bir öğrenciyim. 1.sınıfa gidiyorum ve Alican diye bir çocuk var sınıfta aman allahım öyle aşığım ki delireceğim. 7-8 sayfalık büyük puntolu Kitaplar vermişti bize hocamız. Onları okur sıraya girer özetini anlatırdık. Alican sıraya girdiği anda okusam da okumasam da pıtı pıtı giderdim peşinden. Alican da bana aşıktı bu arada platonik takılmıyoruz ennsnssjjd tabii kimse kimseye bir şey demiyor ama ben anladım saklambaçta beni ebelememesinden nsnsnsnsms Hocamız sınıf içi faaliyetlerde u düzeni denen düzende oturturdu bizi biz de Alicanla aynı yerde olurduk. Bir de ben o yaşlarda her yere işerdim. Fıskiye gibi şırr şırr gidiyorum sürekli. Derste de işedim altıma. Alican da o sırada hocaya bir şey sormak için kalkıp yürümeye başladı ve benim çişime basıp düştü. Benim işediğimi de anladı ve böylece bir aşk başlamadan bitti. Özür dilerim Alican sana kadınlarla alakalı bu tramvayı yaşattığım için

Hiç aşk hikayem olmadı hep bu hikayeleri dinleyen taraf oldum

Yarım kaldığı için tamamıyla bir hikaye diyemiyorum.

Sevdi, inanmadım. Sevdi, inanmadım. Sevdi yine inanmadım. Gücendi. İsyan etti. İletişimimizi kestim. Yeniden geldi. Anlattı, dinledim. Sevdi ve bekledi. Güvendim. Onu tanımaya çalıştım. O yine sevdi, bekledi. Sonra onu en az onun kadar çok sevdim ve seviyorum. İlmek ilmek işledi kral beni.

7 yıllık sevgilim 1.5 yıllık nişanlımla bugün evlendikkk 🥰 (Yedik bi bok hayırlısı) 😂

hoşlandığım kişiyle yanlışlıkla yakın arkadaş olmuştum