dua etmek

istemek farklı, istemek farklı. çok da farklı gibi görünmese de şöyle ki, içinden geçirmek farklı bir de onun olması için ısrar etmek farklı. (bkz: sen dua etme aq)

tanrı katında zaman kavramı yok, bunu anlarsan bunun bir bug olmadığını anlarsın, çünkü tanrı zamandan ve mekandan münezzehtir. dua etmek tanrı ile arandaki bağı güçlendirir. çünkü kul tanrıya dua eder, ondan bir şeyler ister.

insanı rahatlatır ve güçlendirir. bir şeylere inanmanın verdiği güç insanı umutlandırır başarmaya olan inancı artırır.

biz 'allahım bizi iyi insanlarla karşılaştır' deriz ama asıl dua 'allahım kötü insanları iyileştir'

allah'im ile baslayip amin ile bitiririz. ikisinin arasina caresizliklerimizi sigdiririz.

zor durumda olduğum zamanlarda sıklıkla yaptığım eylem. daha cok dua gibi degil de tanrıyla konuşma bazı şeyler için yardım isteme tarzında. sonunda içimin huzur dolması ve sadece bazı durumlarda aklıma geldiği için kendime kızmamla sonlanır

canım istediği her an yaparım bunu, ruhen iyileşme gibi hissettirir bana. ayrıca her gün uyumadan da yaptığım eylem, yapmadığım da uyuyamıyorum bir rahatsızlık çöküyor üzerime. her gün yılmadan sevdiğim için ediyorum. ediyorum ve bekliyorum. elbet olacak inanıyorum, elbet...

kul ile rabb arasındaki kuran'dan sonra gelen güzide iletişimdir.

ben duam kabul olmadı diyen insanlara inanmıyorum, allah her duayı kabul eder yeterki duayı içten ta kalbimizin derinliklerinde hissederek edelim içimiz titreye titreye isteyelim.

"dua etmek sallanan sandalye gibidir; oyalanma fırsatı verir, ama bir yere götürmez." (bkz: gypsy rose lee)

bugün akşam saatlerinde sahilde denize karşı tek başıma oturup deniz kokusunu içime çekerek taka seslerini dinliyor, bir yandan da kulaklıkla şarkı keşfediyordum. hemen yan banka bir adam oturdu. üniformasından anlaşılacağı üzere güvenlikti, tam o sırada ezan okunuyordu ve kulaklıkla müzik dinlediğim için duymuyordum. adama baktım denize karşı ellerini açıp uzun uzadıya dua ediyordu. sadece kulaklığımı çıkardım ve adamı izledim. o an hissettiği huzuru saatlerdir orada oturup deniz sesini dinleyip kahvemi yudumlayıp sigara içerken alamadım.

içini rahatça dökebildiğin huzur bulabildiğin en güzel ihtiyaç

sığınılcak tek limanın allah olduğunu fark etmek.

ne güzel dua.. "senin affedeceğin çok kulun var ama beni affedecek senden başka kimsem yok. beni de affet allah'ım".

sizi duyan biri olduğunun en temiz anlaşılma şekli. iç huzur ve güven. sabırsızlık bekleyiş. pozitif enerjiyle dolar ruhunuz. not: adı yasin olan bi sevgilim olmuştu. adı dua olan yârim diye bir kitap hediye etmişti bana. konunun senle bi alakası yok, not düşeyim.

en icten istediginde mutlaka oluyo ama olmuyosa mutlaka buyuk bir hayir vardir hem unutmayin edilipte kabul olmayan dua hanenize sevap olarak yaziliyormus yani rabbim asla ondan isteyeni eli bos gondermez

allah'a yalvarıştır ,allah bizi hz muhammed (s.a.v) şefaati ne nail etsin inşallah

"bana dua edin duanıza cevap vereyim" mumin/60 allah herşeyi avucumuzun içine koymuş aslında. birde istemeyi bilsek

insanın içini huzurla doldurur, umut aşılar.

2,5 senedir yapmadığım eylem.

"insanın kendi kendine yetemediğinin itirafıdır"

bi gün dua etmediğimde suçluluk duygusu yaşıyorum beni ruhen ve bedenen çok rahatlatiyor

yaradan ile konuşma durumu. şu başlığı görmek bile mutlu ediyorsa, dua ettiğimde ki mutluluğu siz düşünün.

dualarınızı eksik etmetiniz. bol bol dua edelim, hayırlı kandiller.

i̇nsanoğlunun genelde çıkmaza düştüğünde yaptığı bi eylemdir.ve rabbimin ne kadar yüce olduğunun kanıtıdır. sadece darda olduğunuzda ona sığınsanızda geri çevirmez.

hayatın her anında bulunan acil çıkış kapısı.

bi kaç sene önceye kadar dua etmeden gözümü kapatamıyordum. sonra birara namaza basladim zoraki dualar ediyordum. ettiğim duanin dua bile olamayacağını ben bile biliyordum. şimdi geriye dönüp bakıyorum ve ne büyük bir itiraz ne büyük bir sesleniş ne büyük bir itiraf olduğunu,duanın önemini daha iyi anliyorum.

seni koşulsuz dinleyen rabbine her şeyini anlatabildiğin en mükemmel yerdir dua.

bana dua edin mümin ve mümine kardeşlerim yarın sınavım var hadi iyi geceler.

bana dua edin, zira çok gerginim. bu gidişle katil olur gibiyim.

dileklerin gerçekleşmesi için sihirli lambaya ihtiyaç yok. dua çok farklı bir şey. bir defasında çok ümitsiz olduğum bir durumda anneme şöyle demiştim : " öf anne ya, işimiz allah'a kaldı." annem de şöyle demişti: " allah'a kaldıysa olmuş bil." dua, dileklerin, isteklerin vs allah'a kalmasıdır. allah, senin kötülüğünü asla düşünmeyecek tek kişidir. bunu unutmayarak ettiğin dua da senin ilacındır. allah herkesin gönlündeki güzelliği hakkında hayırlı eylesin...

'belki bir dua,çokça dua, kalpten edilmiş bir dua, her şeyi değiştirir, bilemezsin.'

birazdan direksiyon sınavım var nolur dua edin de geçeyim ya

geceden beri yaptığım eylem. dostlarım bugün ve yarın için duaya çok ihtiyacım var, lütfen küçük dilekler bile olsa benden esirgemeyin. burayı iyi haberlerle editlemek istiyorum...

allahım en çok istediğim her zaman ilk duam kabul olmamış gibi gözüküyor. hayırlısı bu demek ki. i̇kinci duamı kabul eyle yarabbim. şu içimdeki hırs artık sabah uyanınca gitmesin, şu hırsı artık kullanabileyim. artık fazlasıyla çalışkan olmanın vakti geldi. biliyorum bu nefsimle benim aramda ama tek başıma nefsimi yenemiyorum. yardım et yarabbim. hadi bismillah.

allah edilen dualarımızı kabul olanlardan eylesin

rahatlattığı söylenen ama hiç tecrübe edemediğim eylem. rahatlatmıyor yani. şimdi size inançsız, inansa da inandıklarından nefret edecek, biri olarak hatırladığım dua deneyimlerimi anlatacağım. zaten çok yok çocukluktan beri aynı kafa yapısında olduğumdan sadece iki farklı sebepten üç dört tane var. hepsi yakın zamanda zaten geçen sene, kontrolü kaybettiğimden beri son çare olarak olmayan bir çareye bile başvurma ihtiyacı hissettim birkaç kez. ilkine gelelim. beşiktaş lyon uefa avrupa ligi son 16 turu eleme maçı, 2-1 kaybettiğimiz maçın rövanşını 2-1 kazanmışız. maç penaltılara kalmış. baktım penaltı kullanacaklar listesinde mitrovic ve tosic var. ''allahım yardım et şunlar gol olsun be'' lafı çıkıverdi ağzımdan. olaya bak ki iki penaltı da kaçtı. tabii bu işin eğlenceli kısmıydı. ikinci sebep sevdiğim kadın tabii. allah katına bu sebeple müracaat edince sanırım ciddiye almadılar ama benim için en çaresiz durum buydu hayatımda. yoksa ben kendilerine de çok isyan ettim. yarattığı bir şeyin bir başkası için ondan daha kuvvetli olmasını da kıskanmış olabilir. tepemizde egoist bir zorba var eğer varsa. neyse ilk seferi çok net hatırlıyorum. gece saat üç. ben evde kalamamışım yine beş altı saattir sokaktayım. otobüs durağımda oturuyorum. bi yanımda midye kabukları diğer yanımda 1,5 litrelik kola ve 2-3 pet bardak. daha ilk zamanlar, ben sadece reddedilmişim. nasıl yanıyor ama içim, öküz oturmuş böğrüme. önümde müşteri bekleyen hayat kadınları bile birilerini bulmuş gitmiş, tüm dükkanlar kapanmış. durağın önünden çalışmalar yüzünden otobüs bile geçmiyor amına koyayım oturmuşum sokak lambasının ışığında karanlığı izliyorum. dedim birden, ulan... ama o ulanda çok anlam var şimdi size kelimelerle ifade edemiyorum. bülbül gibi şakımaya başladım ben, bi elimde kola şişesini sıkıyor diğer elimle de oturduğum demiri tutmuş sıkıyorum ama nasıl bir teslim oluş size anlatamam. gözlerim doldu dolacak bir doluyor bir sakinleşiyorum. neyse işte ettim. öncesinden farklı olarak hissettiğim tek şey gözlerim doldu diye başımın hemen ağrımış olmasıydı. geldim eve yattım. ne hoştur ki 10 gün falan sonra sanırım işin rengi değişti. en azından engellememişti, engel de yedim. sonra aylar geçti. ben o sıra iki kız reddettim. başka biri için de yeterli çabayı göstermedim sanırım. o biri gayet iyi gitmişti ama diğer ikisi nasıl canımdan can aldı, neler dediler. yani bana da oldu bu. ben tüm cümlelerimi üzülmesin diye kurarken benim üstümden tiger tanklarıyla geçtiler. nazi almanyası ile sovyetler birliği arasında kalmış polonya'ya döndüğüm o sıra da haberimsi bir şey aldım ondan. haber denmez aslında duyum gibi bir şey. o gün evde annemle de kavga etmiştik, babama ben siktirip gidiyorum bu evden vakti gelince diyip dışarı çıkmıştım. maçka parkından aşağı bilinçsiz biçimde yürüyüp beşiktaş'ı turladıktan sonra stadı izleyeyim diye gidip oturduğum yerde hem o günün sıkıntısı, hem diğer kızların içimden geçmesi, hem de uzun süre sonra ondan bahsedilmesi gibi bir çok etmen bir araya gelince vodafone arena'nın maçka çıkışı tarafındaki kaldırımda bulunan ağaçlardan birine kafamı yaslayıp gözlerimi kapayıp sadece yardım istedim. yardım isterken önceliğim yine oydu diğer konular hakkında 1-2 dakika sonra istedim tabii. neyse onun sonucunda da evde hiçbir şey düzelmedi, o kızlardan birisi hala twitter'da hergün laf sokuyor. ondan da başka hiçbir esinti gelmedi. velhasıl ne diyeceğimi bilemiyorum. böyle bir şey benim için. ha bunları okusa da öyle ben neler yapmışım falan demesini istemezdim. içi ferah olsun sonuç olarak hiçbirini istemediğim halde yaşamadım. hadi bu da yeni duam olsun, mutlu olsun.

(bkz: allah'ım sen konuyu biliyorsun) (bkz: amin) şeklinde yapılmaması gerekendir.

her namaz sonrası “hakkımda en hayırlısını sen bilirsin allah’ım, hayırlısı neyse onu nasip et” diye dua ederdim. şimdi “hakkımda hayırlısı o olsun allah’ım” diye dua ediyorum. “valla olcaz biz başka yolu yok yakışıklı” diyip göz kırpcam yarın xd

kardeşime(7) ilk kez abdest almayı öğrettim az önce. ben namaz kılacağım sende ister misin dedim olur dedi. yanımda durdu ve sesli okuduğum duaların ardından yaptığım hareketleri yaptı. o kadar muazzam bir duyguydu ki. namaz bitti ve duaya geçtik şimdi istediğin bir şey için dua et içinden dedim. ben dua ederken baktım hemen amin yaptı beni izliyor. sende ne uzun dilek diledin öyle dedi dkdkdk ben ne diledim biliyor musun? ailemdekilerin uzun bir süre ölmemesini. biliyorum herkes bir gün ölecek ama uzun bir süre ölmesinler diye diledim dedi..

her dua edişimde doğru düzgün cümle kuramıyo mal gibi kalıyorum. sonra (allah'ın karşısında nasıl mal gibi kaldın diyo galiba şeytanlar) gülme tutuyo hek hük garip gübela sesler çıkarıp ellerimi yüzüme götürüyorum ve o parmaklar gözlerime gidiyo ovuştur allah ovuştur. kıpkırmızı sulanmış gözler ve kapanış. dualarımı yazarak etmeye başlamanın tam zamanı.

o kadar dua edilecek, o kadar çok istenecek şey var ki bazen çekinip bunu da sonra istersin utanmaz yüzsüz diyorum ve amin. ama iyi ki dua etmek var ya olmasaydı?

İçten edince kabul olduğunu çok gördüm.

Hangi inanç ve dinde olursa olsun, bütünüyle teslimiyet gibi. Kendini kendi başına alıp çıkmışsın huzura, gönlünden geçeni senin yetersiz kalacak kelime dağarcığınla anlatmana gerek duymaksızın, gönlünü bilenin huzuruna..

Bir sürü ismim var, hepsini teker teker sayıp, her birine mutluluk, huzur, sağlık, aşk, güzel bir yaşam isterim. Kendim için pek bir şey istemem. Yani, istemiyordum eskiden. Aylardır dualarımın sonunda sevdiğime kavuşmayı eklerdim. Dün geceden itibaren değiştirdim. Çünkü kabul olmuyor. Artık, başka birine aşık olmak dahil, sonucu ne olursa olsun onu unutmak istiyorum. Çünkü bu kalmışlıktan hiç memnun değilim. Hayırlısı.

Kimsenin seni anlamadığını hissettiğinde anlaşılacağından emin olup gittiğin kapı. Belki de bundan bu kadar üzülüșlerimiz, çünkü pek çok kişinin seni anladığını sanarken de işler yolunda (yolunda olduğunu sanarken de) iken de çalmalı o kapıyı. .. Allah'ım sen biliyorsun..

Kimsenin seni dinlemediğini anlamadığını hissettiğin anda, her bir kişiyi ayrı ayrı duyan içini bilen bir güce kendini açıyorsun. Ağlıyorsun; anlar-mıș gibi yapan biri yok karşında ya da tek sen mi üzülüyorsun diyen. Seviniyorsun, teşekkür ediyorsun; lutfedermiș gibi bakan yok, aksine yüce bi merhametle muhattapsın.. Nereden baksan mutlak yalnız olduğunu sandığın şu kainatta değilmişsin (: Allah, kalplerimizin duaya ihtiyacı olmadığını zannetmekten korusun

Yaptığımda bana çok güven veren eylemlerden biridir dua etmek. Beni benden daha iyi bilene, duyana, görene yönelmek terapi gibi. Kendini açıklamak yok, bir şeyleri anlatmaya çalışmak yok, O her şeyi biliyor zaten. Bunu bilmek ve bunun farkında olarak dua etmek çok huzur verici. Şöyle bir eskiden bu yana ettiğim dualara bakınca fark ettim de zamanla dualarım da değişmiş benimle birlikte. Doğrusu insan bir şeyleri yaşamadan onun kıymetini bilemiyor. Ben başıma bir dert gelmeden o konu hakkında asla düşünmediğimi ve onun için dua etmediğimi fark ediyorum her seferinde. Tecrübelerimizle birlikte ettiğimiz duaların da çeşitliliği artıyor. Eskiden bencilce kendim için ettiğim duaları tüm müslümanlar için de etmeye başladığımda fark ettim bunu. Velhasıl dua etmek güzeldir, samimi ve içten inanarak yapılan bir dua ise samimi bir cevapla karşılık bulur çoğu zaman...

Insani güvende hissettirir. Yalnız olmadığını hissettirir. Huzur verir. Ellerimizi açıp dua edebiliyorsak şükür etmeliyiz.

Çok inançlı biri olmasam da zor zamanlarımda yaptığım eylemdir. Dua ederken bir şeyler istemek yerine hali hazırda bulunan durumu anlatıp dertleşme eğilimindeyim. Tanrı zaten içimden geçenleri biliyordur ama ben yine de anlatmak istiyorum.