dua etmek

Beni çok rahatlatır. Rabbimin istediğimi vermese bile hayırlısını vereceğini bilirim. Bir de tavsiye vermek isterim. Dualarınızda ayrıntıya yer verin mutlaka örneğin üniversite kazanayım değil de şu bölümü şu üniversiteyi gibi. Son olarak da Allah'tan isteyin onun kudreti çoktur, mesela küçük kutu gibi bir ev değil geniş ferah bir ev isteyin Allahın kudreti her şeye yeter.

Kendimiz ve ailemiz için dua ettikten sonra arkadaş, akraba vs diye sıralarız. Devamında konu konuyu açar ilkokul öğretmeninize, kantinciye, küs kaldıklarınıza, son zamanda yakınını kaybeden arkadaşınıza, hasta olduğu aklınıza gelen birine dua ederken bulursunuz kendinizi. Büyük huzur büyük rahatlamadır. En son beş sene önce konuştuğum insanlar geliyor zaman zaman aklıma sağlıkları, eğitimleri, aileleri için dua ediyorum. Beni kırmış olan biri de olsa “ iş arıyordu hayırlısıyla bir iş nasip olsun” diye içimden geçiriyorum. Sözlükte okuduğun bir entiri gelir mesela aklına o yazar için güzel şeyler dilersin.Bu sadece secdeye kapanıp dua etmek değil her an her boşlukta olabilir. Zaten dua vakitlerini namaz sonrasıyla kısıtlamak tembel işi olur. Yazdıklarımın çıkış noktası olan hadisi şerifi de bırakayım --- spoiler --- Efendimiz (sav) sahabelerine dönerek; “Allah’a günahsız dillerle dua edin” buyurdu. Efendimizin bu sözünü işiten sahabeler: “Ey Allah’ın Resulü, bu nasıl mümkün olabilir?” diye sordular. Bunun üzerine efendimiz şöyle buyurdu: “Birbirinize dua edin! Çünkü ne sen onun, ne de o senin dilinle günah işlemiştir” --- spoiler --- güzel bir dua daha bırakalım “Ey Rabbimiz! Hesabın görüleceği gün beni, anamı-babamı ve bütün mü’minleri bağışla!” (İbrâhim sûresi, 41) (bkz: milena ile sahura doğru)

Kabul olsa da geçici oluyor gibi allah affetsin.

eskiden her gece yatmadan önce allah'la konuşur, uzun uzun dua ederdim. sonra ne oldu bilmiyorum, rabbim dualarımı kabul etmeyerek imanımı sınarken ben imansızlaşmaya başladım galiba. hakkımda hayırlısı ne diyeyim.

Buraya da yazıp sizinle paylaşmıştım birkaç ay önce biriyle tanıştım sevgili olduk her şey iyi hoş, milyon güzel şey yazdım onun hakkında. Ama ben insanların tanıdığımızdan çok farklı olmalarından ve en önemlisi gelecekte değişmelerinden çok korkarım. Çünkü çevremde en yapmaz dediğim insanlar bile gün geldi öyle şeyler yaptılar ki inanmak imkansızdı benim için, dedim demek ki cidden kimse kendine bile kefil olmamalı. Boşuna dememişler beşer şaşar diye. Neyse bundan çok korktuğum için sürekli dua ediyordum, Allah'ım ben onu çok seviyorum bence çok iyi ama en iyisini sen bilirsin eğer birbirimize uygun değilsek gelecekte mutsuz olacaksak birbirimizi incitmeden bitsin diye. Tabi bir yandan da korkuyorum ya gerçekten öyleyse ve biterse diye o yüzden bizi birbirimiz için hayırlı insanlar eyle diyordum. Gel zaman git zaman biz ayrıldık. Olmadı, beni eskisi kadar sevmediğini fark edince bitsin dedim bitirdik. Çok üzüldüm, kırıldım tabii ki. Ama zamanla her şeyi daha net görmeye başlıyor insan. Kesinlikle kötü biri diyemem, hakkına giremem. Bana haksızlık yaptı ama yine de kötü biri diyemem. Olay şu ki gerçekten biz birbirinden çok farklı insanlarmışız. Ya ben onu tanıyamadım ya da değişti, hangisi olduğunu bilmiyorum ama şimdi artık hep şükrediyorum. Fark ediyorum ki dualarım kabul olmuş. Onu sevdim, gerçekten sevdim. Böyle olmasını asla istemezdim çünkü ben zaten birine en son 7 sene önce kalbimi verebilmiştim ve onun bile beni sevdiğine inanmayıp uzak durmuştum. Benim için sevmek de sevildiğine ikna olmak da çok zor şeyler. O yüzden tek üzüntüm sevebildiğim birini bulmuşken, sevgisine karşılık verebiliyorken bir ilişki yaşayamamak. Bir yandan üzse de öte yandan mantığımı dinleyip ondan ayrılma kararı aldığım için mutluyum. Çünkü artık eminim, uzun vadede bana zarar verecek bir birlikteliğe dönüşecek, olmak istemediğim biri olmaya başlayacaktım. Son olarak; Bakara Suresi 216. ayet bu söylediklerimin hepsini özetliyor: "Olur ki, hoşunuza gitmeyen bir şeyde sizin için hayır, yine olur ki hoşunuza giden bir şeyde de sizin için şer vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz." Geriye kalan Allah'a güvenmek.

Bi zaman önce hayatımda biri vardı. Aramızda tek bi sorun vardı onun yüzünden ve defalarca konuşmamızı kesmemize sebep olmuştu. Benim tahammülüm kalmıyordu ve iletişim kesiliyordu. Ben de sevdiğimden dolayı bunu artık göz ardı etmeye başlamıştım aslında. Sonra bi gün yine aynı sebepten dolayı tartışma çıktı konuştuk ettik ben sakinleştik sandım ama içten içe de artık yorulduğumu fark edip o gün kendi kendime sürekli, Allahim artık yeter hayırlısı değilse en kısa zamanda hayatımdan çıksın diye saatlerce dua ettim. Çok da kısa oldu aslında ertesi gün ayrılmak istediğini söyleyince bi şaşırdım ama tekrar fark ettim Allahin ne kadar büyük olduğunu, kalbimiz de temizmiş orası ayrı tabi.

Zor zamanlarımızda sığınacak en güzel liman

Her zaman hakkımda hayırlısı olsun diyorum ama dualarım boşa hep olmuyor hakkımda hayırlı bir şey yok sanırım.

cuma vakti, ağlamaklı duygular ve gönül işleri kombinasyonu sonucu birtakım dualarda bulunduk. Alim Allah

Geçenlerde eskiden girdiğim bi entrye oy geldiğinde şükür duygusunu iliklerime kadar hissettim. (#4080338) O kadar hayattan ümidi olmayan, hevesi olmayan bitkin bi insandım ki. Kalbim hayata dair o kadar çok soru, endişe, stres, olumsuzlukla doluydu ki. Nefessiz kalıyorum sandığım çok an oldu. O anlardan birinde etmişim bu duayı belliki. Bu sıralarsa tam tersi o kadar mutlu ve huzurlu ki kalbim. Düşünmem gereken şeyler yok mu tabiki var. Hayatımda hâlâ bazı belirsizlikler var. Ama onları kabullenip barışmayı öğrendim sanırım. Hayırlısı deyip zamana bırakmak ah ne büyük nimetmiş yeni anlıyorum. Bu sıralar kalbim huzur ve mutlulukla dolu. 24 yaşım bana o kadar güzel mutluluklar getirdi ki sürekli şükretmeye çalışıyorum. Geçtiğim onca sıkıntının bir bir geçmişe karışması ve her şeyin tıkırında ilerliyor oluşu en büyük şükür sebebim. Geçmişte ettiğim bu dua bugün şükür dualarına evrildi. Ve hayatıma dair hayal ve umut ettiğim en önemli iki şeyin dileğine. Bu günleri görebileceğime dair bir umudu bırak düşünce bile geçmezdi aklımdan. Ama bu sıralar tek aklıma gelen söz ‘Allah bir şeyi oldurmuyorsa senin için daha güzelini hazırlıyordur’

Geçenlerde boşluğuma geldi çok istediğim bir şey için “Allahım hayırlı değilse bile kabulum lütfen nasip et” dedim. Sonra düşününce ne kadar büyük hata yaptığımı fark ettim. Hayırlı olmayanı, kabulüm diyerek istemek gerçekten büyük bir sorumluluk. Sonra tövbe edip “Allahım nolur hayırlı değilse nasip etme kabulüm değil” dedim. Umarım rabbim beni anlamıştır.

detay vermek çok önemli usta. bana dağlar lazım dedim, dağ iyi gelir bana dedim piyade komando olcam dedim bağzı mevzular yüzünden geri döndüm şimdiki hastanem dağın dibinde amk

Eskiden sürekli saçma sapan şeyler isterdim hem de böyle detaylı planlı falan ve hepsi de olurdu ama hiçbirinin de bir hayrını görmedim hayatım daha da dibe battı. Aklım başıma gelince hayırlı olanı kendi başıma bulamadığımı fark edip komple her şeyi Allah'a bıraktım. O günden sonra her şey yoluna girdi. Şimdi yine bir şeyler için dua ediyorum tabii ki ama hayırlısı neyse o olsun şeklinde bağlıyorum. Bir de param bitince ya da bir şeye ihtiyacım olunca direkt Allah'tan istiyorum o çok şaşırtıcı şekillerde para gönderiyor. Duaları gerçekleştirme yöntemleri inanılmaz eğlenceli. Bazen da kara mizaha bağladığı oluyor ama o durumda da çok eğleniyorum. Ettiğim duaların gerçekleşme şekillerini zamanla düşündükçe Allah'ın o karamsar ve kaotik insanların düşündüğü gibi soğuk, azap çektiren ya da sürekli bir şeyler dayatan biri olmadığını fark ettim. Evet kuralları var ve bunlar bizim yararımız için ama aslında çok eğlenceli, adil, kusursuz ve bizim aklımızın alamayacağı muhteşem şeyler yapan biri. Ayarladığı düzen ve tesadüf gibi görünen tatlılıklar beni çok şaşırtıyor. Bir şeyler istemek için dua etmek güzeldir ama bence her şeyi O'na bırakın çünkü biz kendimizi asla O'nun bizi tanıdığı kadar iyi tanıyamayız ve biz gerçekten kendimiz için neyin daha iyi olduğunu tam olarak bilmiyoruz...

Bir yerde okumuştum şöyle diyordu; Dua etmek kapı çalmaktır, gerisine karışmak haddi aşmaktır.

benim dualarım hep kapıda kalıyor. işleme konulmuyor bir türlü. tane tane, tatlı tatlı da istiyorum halbuki. sınavım da köpkötü geçti zaten. moralim sıfır sıfır sıfır.

Pazartesi gece yolcuyum. Duam belli duyan belli.

İç huzurumu bir şekilde sağlayan o eylem. Dua ederken ne olursa olsun birinin beni dinlediğini biliyorum çünkü. Konuştuğumda, güldüğümde ya da üzüldüğümde bile görülmeyebiliyorum etrafımdakiler tarafından. Ancak ellerimi açtığımda, ağzımdan tek kelime dahi çıkmasa bile, tüm kelimelerimi, yakarışlarımı duyan biri var. Konuşmama gerek kalmadan beni anlayan biri. Bugün bu haliyle kabul etmediği duamın yarın çok çok daha güzeliyle beni yaşatacak biri. Dua etmek benim hayatımda o kadar büyük bir yer kaplıyor ki. Başka bir eylem var mıdır bu kadar yer alan, bilmiyorum. Tek diyebileceğim, iyi ki. O beni tamamlayamadıklarımla yine anlar zaten.

Eskiden ne zaman ananemi hal hatır sormak için arasam kadın bize dua etmekten konuşamazdı. İçimden az duaya ara ver de nasılsın iyi misin halini hatrını öğrenek hele diyordum. Geçende fark ettim Bende sevdiklerimle konuştuktan sonra onlara dua ederek kapatıyorum. :)) bu aralar favori duam "Allah pişmanlık yaşatmasın."

Dua ederken öyle şak diye konuya gelen insan olamadım hiçbir zaman. Önce bir tövbe ederim. Önceki günahlarım için özür falan dilerim. Bundan sonra daha iyi biri olmaya çabalayacağıma dair Allah'ı ve kendimi ikna etmeye çalışırım. Sonra biraz yalakalık yaparım "Allah'ım sen çok büyüksün." falan derim. Sonra utanarak isterim isteyeceğim şeyi. Tabi Allah da biliyor. Benim dua ederken yaptığım çakallıklarımı da affediyordur inşallah. Bazen o kadar çekiniyorum ki bir şey istemeye derdimi anlatıp bitiriyorum. Hani arkadaşından borç para istemezsin ama "Bu aralar parasal durumlar kötü." diye dert yanarsın sonra onun teklif etmesini beklersin ya işte öyle. Halbuki o Allah lan. Sınırsız şeyleri var. İstese anında verir sana. Bilemiyorum Altan. Bu kadar günahın üstüne Allah'tan çekiniyorum biraz.

din konusunda her zaman bilinçli yetiştim, küçük yaşta öğretildi dualar, namazlar, dini terimler. bilmekle yapmak arasında ki koca dağı ergenliğimde fark ettim. namaz kılarken dua etmedim hiç bir zaman, namazı bitirip alel acele kalktım bazen annem sorardı “niye dua etmiyorsun” diye “içimden gelmiyor” diyordum ki aslında öyleydi de. sebebi de çekiniyordum yanımdakilerden ya da tek olsam da allah’a bir şeyler söylemekten utanıyordum. yeni yeni anlıyorum duanın önemini belki diyorum allah benimde sesimi duyarda hem bana hem de sevdiklerime gönül ferahlığı verir.

bazen çok çok ayrıntı vermeye utanıyorum ya bunu da diyemezsin diyorum kendimi durduruyorum

benim de en büyük eksikliklerimden. sabah namazı hariç diğer vakit namazlarında aklımda sürekli bir şeyler döndüğünden namazı kılar kılmaz başka şeylere yönelip duayı atlıyorum. bir de dua ederken hep genel-geçer dualar ettiğimi fark ettim. bir insanın allah'tan hiç mi özel isteği olmaz? benim yok sanırım.

Komşumuzun ahırda bir ineği vardı inek günlerdir dışarı çıkmadığı için acı acı bağırıyordu, ama ne bağırma asla susmuyor gece gündüz. Her duyduğumda Allah'ım sen yardım et zavallı hayvana diyordum. Çok üzülüyordum. Dün kestiler ineği. Şaka şaka bişiler oldu ve inekcik her gün dışarı çıkıyor, asla bağırmıyor artık.

Arayanlar hiçbir yerde, inananlar dualarda buldular demiş sevgili Yüksek Sadakat bir şarkısında. Kısa ömrümde çabasız sadece dua ederek elde ettiğim hiçbir şey olmadı. Belki de o kadar iyi dua ettim ki olmaması gerekenlerden korudu dualarım. Kim bilir