abi olmak

abi olan insan hayata 1-0 önde başlar.

abi olmak bu dünyadaki en güzel şeydir bence kısa bi anımı anlatayım geçen sene bodrumdaydım annemde orda yaşıyor kardeşimde orda 6 yaşında okula başladı ben ordayken ona öyle bi abilik yaptım ki eve girmeyen çocuk ben evdeyken evden çıkmaz oldu yaramaz asi çocuk dizimden yanımdan gitmez oldu abi abi geziyor sarı pipim benim biraz ufak yaşıtlarından bunu okulda hor görmüşler benim ufağımı sarı pipimi annen baban okuşa gelmiyo diyip küstürmüşler geldi ağladı bana daha 6 yaşında çocuk gedi ağladı sildim gözlerini sarı ağlama sakın senin abin var dedim ben gelicem yarın dedim elini yumruk yaptı ben öğretmiştim onda yumruğumu o minik yumruğuna vurmamı bekledi vurdum gözlerini dahi silmeden abim dedi güldü gözleride kısık gülünce kayboluyor ufağımın can parçamın sarıldı uyudu zaten okuldan sonra uyurdu hep neyse o gün öyle geçti gittik okula beraber beşiktaş formamı giymiştim o da önlüğün üstüne giydi minil formasını tuttu sımsıkı elimi bütün arkadaşlarına hava attı hemde hepsine bakın abim dedi gösterdi durup durup sarılıyor abim çıkarkende alıcak beni diyor planda yoktu servisle gelicekti ama dayanabilir mi abi yüreği o derse o gözlerime baktı kaşlarını kaldırdı dimi abi dedi başımo salladım güldü arkasından yapıştırdı bana çukulatada alcak uslu durursam sonra yine baktı dimi abi dedi gözlerim doldu ilk defa bi insan beni böyle sevmişti eli terlemişti farkediyodum kayıyodu ama asla bırakmıyodu neyse döndüm çıkışına gittim aldım yine hava attı falan bundan 3 ay önce o can parçamı kopardılar benden annemle papaz olduk üvey babamı dövdüm üzerindeyken birtek aytekinim yaklaşabildi yanıma abim babama vurma diyodu ağlıyodu onu görmesem duramazdım kucakladım sarıldı boynuma sıcak sıcak yaşları akıyodu ufacık kollarıyla sıkı sıkı sarıldı oturdum sigara yaktım yanıma oturdu küçük adamım abi elin kan olmuş dedi beslenmesinden bana peçete verdi öptü kanlı elimi öptü annem yapmazdı bunu bana beni seversin abi dedi ben öpersem geçer hiç acımaz dedi babasının yanına gitmedi babasını yerden zor kaldırdılar sarı benim yanımdaydı sonra ne mi oldu annem en büyük kozunu oynadı aytekini göstermedi bana kaçırdı çocuğu eve gittim çocuğu odaya kitledi okul çıkışına gittim bekçi almadı okula bekçiyi dövmeme ramak kala aklıma geldi serseri mi abin demesinler sarıma dedim bıraktım bodrumdan dönmeye karar vermiştim ağlayarak anneme yalvardım göstermedi tam giderken camdan bağırıyodu abim gitme diye daha beşiktaş maçına gidicektik gemiye çıkıcaktık hem ben yüzme bilmiyorum diye ağlıyodu annem kopardı aldı camdan 70 yaşına geleyim yine aklıma gelir o görüntü ve şuan 3 ay önce o gün ağladım birde şuan aktı gözlerimden şu soktumun meredi. aytekinim sarı pipim her zaman sevicem seni abim her zaman. edit: hala çalışıyorum anneme ptt ile aytekinime harçlık yolluyorum ne kadar ona ulaşır bilmemde 5 lira ulaşsa bi çikolata yese sarım afiyet olsun yüzü gülüyosa bana yeter

hepiniz sağolun kimseyi zorla inandıramam ama tamamen gerçektir çok teşekkürler beyler

belvedere adam gibi adammışsın. trolünde bu yüzden belki bilader. ne bileyim. diyecek bişey bulamadım adamsın kelimesinden ayrı.kekolas'ın abisi en yakın arkadaşımdır. 4 yıllık can kardeşimdir. kekolas'ta can ciğer kardeşimdir. ana gider baba gider kız kardeş kocaya gider karı kız gelip geçici zaten. bir abin kalır hayatta. benim de var bir kız kardeşim . hikayen bayağı duygusallaştırdı beni be amına koyayım. dünya kötü bir yer. iyi insanlar için çok kötü bir yer aq.umarım düzelir "sarı"nla durumunuz kardeşim. kal sağlıcakla

yaşamadığım ama çok merak ettiğim bi duygu. iki ablam var ve ailemde abi diyebileceğim hiçbir kimsem yok kuzenlerimde dahil. ilköğretimde herkes abisiyle övünürdü ama benim övünecek kimsem yoktu o konuda. herkes abisinin maceralarını anlatırdı ben sadece dinler ve hayal ederdim. herkes bi olay olduğunda abime diyeceğim seni derdi benim abim olmadığından kimseye diyemezdim. neyse fazla uzaklaşmayım konudan. babamgilde sağolsunlar biz bunu zor bulduk diye bi daha çocuk yapmaya kalkışmamışlar. belki de benden sonra pişman oldular orasını bilemicem ama bursan anne-babama sesleniyorum insan benden sonra bir çocuk daha yapardı da bende ona abilik etseydim. tüm işleri ona yaptırsaydım. yine de eyvallah anne-baba iki tane abla vermişsiniz bana canın sağolsun be sizin allah başımdan eksik etmesin sizi

abi olmak baya iyidir 17 18 hatta 20 ye kadar pederden arabayı sen alırsın gezersin sana fazla karısan olmaz ondan sonra eger bi baltaya sap olamadıysan o zaman baslar abiliğin çileleri evde para olmaz karde gelir abi der anne gelir oglum su yok bu yok baba gelir olum bu ay fatura ödeyemedim bi öde olmuyor yani abilik ne zamana kadar güzel derseniz 19 yasına kadar onsan sonra 2 kardes daha varsa abiliğin anlamı kalmaz

çok ince bir çizgisi vardır. aradaki seviye 2 liralık kuruyemiş istendiğindeki kuruyemişçi titizliği gibi ayarlanmalıdır. fazladan kaçan fıstık kürek ucuyla alınmalı.

bu duyguyu 2 yaş küçük kuzenimde anladım babası küçük yaşta vefat etmiş öz abisi yatalak olan bi çocuktu babamla ben elimden geldiğınce eksik kalmasın diye debeleniriz bi gün beni aramışti abi bize gelsene diye ağlamaklı bi sesle beynimde kıvılcım çaktı ne oluyoz lan diye direk gittim birinin abisinden dayak yemiş ağlıyor hiç unutmam bi saat arayıp döveni evire çevire dövmüştüm arkasında bana sarılmıştı işte o an dedim abi olmak güzel şey lan (bkz: yakarım dünyayı)

yurttan bir çocuğun koruyucu ailesi olmamızla yaşadığım olay. gittik, bize bir çocuk verdiler 5 yaşlarında. dediler ki yakınlarda bir cafe var siz orada biraz vakit geçirin isterseniz alırsınız. gittik ama hiç konuşmuyor bizimle, neyse konuşamadan döndük geri. bize sordular tamam dedik, çocuğa sordular o da tamam dedi yüzünde hafif bir gülümseme. çok şaşırdım hiç tanımadığı bir aileyle yaşamaya nasıl tamam dedi. merdivenden inerken ilk konuşmasını benimle yapmıştı. daha sonra ben bir sınav için yanlarından erken ayrılırken bana abi dedi. o ana kadar bir kelimenin bu kadar güçlü olduğunu yaşamamıştım. aradan geçen 5 yıl ve benim hayatımdaki en önemli kişi o 'çocuk' kardeşim, her şeyim.

dayağın en çoğunu yiyen kişidir.

dünyanın en güzel olaylarından biridir. bir nevi babalık tecrübesidir. sizde eksik kalanları kardeşiniz tamamlasın istersiniz, her türlü imkanı kardeşiniz için oluşturursunuz

çok zor iş bu. yemek yerken kardeşimin karnı tok mu acaba diye düşündürür.

kiz abisi olmak.. bambaska zor. cok keyifli aslinda ama disarida tek basima agzini burnunu kirabilecegimden cok fazla pust var. kiz abileri olarak toplanip bi serseri-pust agi kurup dovulecekler listesinin oldugu bir platform yaratmaliyiz.

10 senedir abiyim.emekli olmak istemeyeceğim tek şey herhalde.

güzeldir abi olmak babalığın stajı gibi düşünülebilir

(#636759) özetlenmiş entry.

gecenin şu saatinde açlık mideme vurmuş ama baktım ki ekmek az, sabah da kız kardeşim okula gitmek için kalktığında ekmek almaya gitmesin diye aç yatacağım. abi gibi abiyim be

biraz evvel kardeşimin ödevlerinde bir kaç soruyu salladığını fark ettim ne yalan söyleyeyim eskiden bende yapardım ama ben yakalanmazdım. bana çok benziyor kardeşim benim kız versiyonum anlayabiliyorum neyi ne için yaptığını onun başına gelmiş en kötü aynı anda en iyi kişi olduğumu düşünüyorum neden derseniz anlıyorum onu çok iyi anlıyorum hem de. en kötü hali de şu beni asla kandıramaz çünkü benim taktikleri yapıyor aynı şekilde :) neyse fazla uzatmayayım. kardeşimin beni kandırdığını anlayınca aldım karşıma konuştum böyle baya uzun muhabbet ettik biliyorum etkisi uzun sürmeyecek ama (ben belki milyon kere konuşacağım ama olsun) bayağı duygulandı "abimsin iyi ki" falan dedi şimdi de çözemediği soruları getiriyor ben bu entiriyi yazarken. velhasıl kelam abi olmak sorumluluklar getirir nasıl ki ben abimden destek aldıysam kardeşime de aynı desteği vereceğim. bu arada abi olmak çok güzel kardeşine zaman ayırınca mutlu oluyor insan. "kardeşlerinize iyi davranin onlari en iyi anlayan sizlersiniz."

abimin yapamadığı

hadi erkek tamam da kız kardeş abisi olmak zordur be. gözünden bile sakınırsın

kardeşinin kalemliğine para koymaktır. o para benim için az bi miktar ama onun bi anda kalemliğinde o parayı bulması yüzünü güldürür.

abi olmak çok güzel bir şey be. her şeyin olan canından bir parça. senin can yoldaşın. arkadaşın, sırdaşın her şeyin ya. kız kardeşinin olması gerçekten çok güzel bir şey. bir kız bana demişti "kızlar abilerine aşık olarak büyür. her zaman onu örnek alır." abi demek önden giden demektir. abi demek yol gösteren demektir. abi önden gider. abi düşer. abi kalkar ve sana der ki ben burada düştüm sen düşme...

kardeşini, kardeşinin hemcinslerinden bile kıskanmaktır. ya da psikopatlık da olabilir. bilemedim.

Doğuştan hesap sorma hakkına sahip olmaktır. Dedi ve noktayı koydu.

Zor ama çok güzel şey be. Kardeşin problemlerini anne ve babadan önce sana anlatması ve birlikte çözüm yolu bulmaya çalışmak ne kadar zor olsa da çekmeye değer.

Küçükken abim, ablam seni döver diyenleri çok kıskanırdım. O zamandan kalma bir abim olsaydı keşke isteği hep var. Ama anlatılanlara göre dayağı kendinde yiyormuşsun orası da ayrı konu zhzhzb

Dünyalar güzeli bir kız kardeşim var. Aramızdaki yaş bir hayli fazla bu yüzden yavrum gibi hissediyorum. Onu çok seviyorum ve ona karşı çok sorumlu hissediyorum kendimi. O da beni bir o kadar önemseyip seviyor. Bazen böyle dişlerimi gıcırdattırsa da çok iyi anlaşıyoruz bence :)

Ben de bir abiyim hem de 3 kişinin abisiyim. Zamanında yapmak isteyip de yapamadığım, ailemin izin vermediği şeyler çok oldu. Bizimkilerin annesinden babasından gördükleri de buydu. Bu şekilde yetişmişler onları suçlayamam pek. Çok zorladım. Bazen inat ettim yaptım ama sonrasında fırçayı hep yedim. Özünde hep ılımlı bir çocuk oldum ama esnetebildiğim her şeyi esnetmeye çalıştım ve bunu da gözlerine biraz sokarak yaptım. Hayatım ister istemez onlara göre şekillendi. Yapacak pek bir şey yok 23 yıldır bir şekilde yaşamaya çalıştım. Şimdi kardeşlerime bakıyorum, benim zamandında zorladığım, aşındırdığım yollardan çok rahat geçiyorlar. Ailemin kafasına soktuğum fikirlerin filizlerini onlar alıyorlar. Bu içimde buruk bir hüzünle beraber inanılmaz bir tatminlik hissi de yaşatıyor bana. Onların benden daha farklı seçimleri olabilecek. Onlara bu imkanı ben yarattım. Evet yorucuydu pek de keyifli değildi ama olsun abiyim ben sonuçta.

Hayatınız boyunca almanız gereken bir sorumluluk. Küçük yaşlarda onun hatası yüzünden gelişen bir olayda sırf kıyamadığınızdan ailenizden azar işitme, ceza alma hatta dayak yeme ile sonuçlanacak olaylar zincirinde baş aktör rolüne bürünmeyle başlar. Kıyamadığınızdan size ait olduğu halde muzunuzu veya çikolatanızı paylaşmak suretiyle veya hemcinsiniz ise size ait kıyafetleri giymesiyle paylaşmayı öğrenirsiniz. Aranızda sürekli anlaşmazlıklar yaşanıp ona şiddet uygulasanız bile asla birisinin ona zarar vermesini istemez onun için birçok kavgaya gözünüz kapalı girersiniz. Büyüdükçe harçlıklarınızı bölüşmeye başlarsınız. Hatta koca adam olup meslek sahibi olsa bile hala maddi yardımda bulunursunuz. Aslında kardeş sahibi olmak genç yaşta baba olmanız gibi birşey.

2 tane erkek kardeşim var. bundan bi 5-10 sene önce çok üstelemiyordum abi olma durumunu ama zaman ilerledikçe gerçekten büyük bi sorumlulukmuş. bir yandan güzel bi duygu ama bazen cidden yoruyor.

5 yaşındaki kız bacıma tabağımdaki bütün antep fıstıklarımı verdim.. eğer bir ara dünyaları isterse onu da veririm galiba. çok duygusal bir top oldum ben biraz büyüyor bu çocuk hühühğğ

İkiz kardeş abisi olarak duble eğlenceli bir hayat sürüyorum, yaşları da 17 oldu(erkekler bu arada) ve birbirimizi daha net anlayıp ortak zevklerimiz hakkında konuştuğumuz dönemlere girdiğim için huzurlu hissediyorum.

Dün akşam gereksiz ufak bir tartışma konusunda 'bak bir dakikada canımı sıktılar ya' dediğimde 'boşver ya' dedi.Onun o an öyle demesi sinirimi bir dakikada yok etti işte böyle bir şeydir.

Abimden anladığım kadarıyla hayvanlıktan başka bir şey değil 😁😁😁

Abimle aramızda çok yaş farkı olmadığından birlikte büyüdük biz. Eskiye dönüp baktığımda her şeyim onunla. Hem anne, baba hem en iyi arkadaş olur bana. Hiç yıkılmayacak kocaman bir dağım varmış gibi, kendimi bildim bileli her şeyde yanımda olur. Az konuşur, öz konuşur. Öyle süslü sözler pek söyleyemez ama bir bakar anlarım neler söylemek istediğini. Çok yemek yemez, çayı çok sever. Mutsuz olduğunda uyur, mutlu olduğunda 'hadi gel smackdown yapalım' der. Beni kızdırmaya bayılır. Gencecik ama kendi hayatından çok bizim hayatımız için çabalar. Çok düşünür, kafasına takar. Bu da beni kahreder. Ona bakınca boğazım düğümlenir. Onun omzundaki yüklerin hepsini alıp fırlatasım gelir. Sabrının tükeneceğini hissettiği an 'bu gece biraz gezek bacım.' der. O anlatır ben dinlerim, ben anlatırım o dinler. Bazen iş saatlerimiz yüzünden pek denk gelemeyiz, boş anında çalıştığım yere gelir görür gider. Hep çok şanslı hissederim bu yüzden. Çok düşkünlükten midir, nedendir bilmiyorum ama onu çalışırken görünce bile ağlayasım gelir. Otursun bir köşede neye mutlu oluyorsa sadece onları yapsın. Yorulmasın benim abim, üzülmesin. .(bkz: Ne kadar duygusallaşsam da biraz bir anımızı anlatmak istedim. Küçüğüz daha, benim saçlarım çok dökülmeye başladı. Birkaç kişi de sıfıra vurursan düzelir falan dedi. Ama ben saçlarıma çok düşkünüm yani. Abim beni gaza getirdi ikimizde sıfıra vuralım bir şey olmaz falan diye. Ben ikimiz de yapacaz diye geldim bunun gazına. İlk benim saçlarımı vurduk sıfıra. O bir tel bile kesmedi. Ama nasıl ağlıyorum ben. Uzatana kadar canım çıktı ya. Bir de benim saçlarım ne güzel diye dalga geçiyor manyak.)