yaşamadığım ama çok merak ettiğim bi duygu. iki ablam var ve ailemde abi diyebileceğim hiçbir kimsem yok kuzenlerimde dahil. ilköğretimde herkes abisiyle övünürdü ama benim övünecek kimsem yoktu o konuda. herkes abisinin maceralarını anlatırdı ben sadece dinler ve hayal ederdim. herkes bi olay olduğunda abime diyeceğim seni derdi benim abim olmadığından kimseye diyemezdim.
neyse fazla uzaklaşmayım konudan. babamgilde sağolsunlar biz bunu zor bulduk diye bi daha çocuk yapmaya kalkışmamışlar. belki de benden sonra pişman oldular orasını bilemicem ama bursan anne-babama sesleniyorum insan benden sonra bir çocuk daha yapardı da bende ona abilik etseydim. tüm işleri ona yaptırsaydım. yine de eyvallah anne-baba iki tane abla vermişsiniz bana canın sağolsun be sizin allah başımdan eksik etmesin sizi