yalnızlık

Yalnızlık ölçüsünü sevgili varlığı/yokluğu bazında değerlendirenler yalnızlık falan tanımıyor. Çünkü tanısa bilir ki ya tanımlayamaz bunu ya da böyle küçük ölçütlere tamah ederek yalnızlığa ne denli haksızlık ettiğinin farkına varır. Ben tanımıyorum bu denlisini yalnızlığın ama süslü cümleler birer hakaret olur belki yalnızlığa. Yalnızlığı günlük kurduğun cümlelerde hissedersin,kuramadığın cümlelerde bulursun; gittiğin yerde; telefon rehberinde,düşündüğünde,benim bilmediğim daha bir çok şeyde.Ama iki yıldır sevgilinin olmamasında değil. Tabii ki sevgilinin yokluğu seni hiç olmadığın kadar yalnız bırakabilir. Ama böyle belirli bir kişi olduğunda. Bunu ben de yapıyorumdur ama insanlar tanımadığı duygular hakkında en ucu yaşadığını dile getirmeye bayılıyor. Çünkü tanımıyor ki tanımadan tanımadığını bilemez. Neyse sözlük çok "n" li günaydınnnnlarınız benden olsun. Edit: ekleme

elimde mfö’nün vip konser bileti var ama gidecek kimsem yok. son 1,5 saat birini buldum buldum yoksa ağlayarak duş alacağım.

yalnızlıktan nefret ediyorum. bununla ilgili şikayet ettikçe daha fazla yalnız kalıyorum ama hayatımı yalnız geçirmek istemiyorum, nefret ediyorum bu düşünceden.

+hattımızda yalnız bir dinleyici var, ne kadar yalnız acaba? Alo, yalnızlıktan konuşamıyor bile, alo orda mısın? - alo, alo ben mi konuşuyorum alo? +evet, sen konuşuyorsun yayındasın şu an ve sakin ol, tane tane anlat kimsin, ismin ne? -ismim haydut, Romantik Haydut +ismini vermek istemiyorsun yani? -İsmimi verirsem o da beni terkeder diye korkuyorum.. Kuduz bir köpek kadar yalnızım.. +Yalnızlık dediğin nedir peki Romantik Haydut? -Yalnızlık, gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir, Isınmak için güneşin doğmasını beklersin, ama o güneş hiçbir zaman doğmaz.. Yalnızlık, bulmadığın sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir, Ne yaparsan yap onu bulamayacağını bilirsin, ama yine de denemekten vazgeçmezsin.. Onun boşluğunu hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın.. Yalnızlık, aynı havayı soluyup ta bi türlü yanyana olamamak gibidir, Aldığın her nefeste onun kokusunu duymak istersin, ama yapamazsın.. Aldığın her nefes ciğerini acıtmaya başlar.. Yalnızlık dediğin eski bir sandalyenin gıcırdamasıdır yalnızlık.. +off be romantik haydut naptın yeni mi terk edildin yoksa? -Terkedildim, herkes terketti gitti beni.. Sol kaburgam bile firar etti bedenimden, Aradan geçen zaman bile yetmiyor unutmaya, Ettiğimiz kavgaları bile özlüyorum, Saçlarını okşamayı, Ellerini tutmayı, Aniden boynuna sarılmayı, Bana bakışını, Karşımda duruşunu, Hatta arkasını dönüp yatışını bile.. Ona yavaşca sokulmak, Sessizce sarılmak, Omuzlarından tutup sımsıkı kendine çekmek.. x:yuh arkadaş yuh yuh insanı ailesinin yanında şey edicek sanki noluyoruz ya, ayıp denen bişey var!

Kafamın içinde seninle konuşurken, senin bunu bilmiyor ya da bana karşılık veremiyor olmana katlanamıyorum

Kulaklıkla müzik dinlerken gelen bildirim sesine odaklanıp yok lan kimse yazmamıştır uygulamadan gelmiştir deyip yalnızlığı kabul etmek

Kaypak bir şey.

Kanımda var.

Tek yumurtadan kek hamuru yapıp yiyesim var neden yapmıyım

Birçok sosyal mecrada gezerken herkesin sevgili yapmış olması içime oturmaya başladı. Ulan herkesin sevgilisi var ya kafayı tırlatıcam amk. Bende az önce birkaç el cs atıp yatağıma geçtim ve biraz fifa oynayacağım. Allahım madem bir aşk nasip etmiyorsun bunları gösterme.

okul kantininde tek başıma oturup ders çalışıyordum. dersimin başlamasına yakın sınıfa gittim. sınıftaki bazı arkadaşlar da orada ortak ders çalışıyormuş. görünce selamlaştık. napıyorsun dediğinde ders çalışıyordum kantinde dedim. bana kendini yalnız hissetmiyor musun sorusunu yöneltti.. açıkçası biraz tuhaf karşıladım ama belli etmedim. yalnız olmakla kendi hâlinde olmak arasında çok fark var sevgili arkadaşım. dilerim sen de kendinle vakit geçirmenin yalnızlık olmadığını anlayabilirsin.

seçilmiş yalnızlık tek başınalıktır. bu seviyeye ulaştım ben sanırım. çevremdeki herkeste bana uymayan bir şeyler göre göre artık mesafe aldım. bazılarının saçma sapan hareketleri, bazılarının saçma sapan saatlerde arayıp düşüncesizce 1 saat beni tutmaları. hayır şimdi açmış bulunuyorum bu sefer de karşı taraf kırılmasın diye muhabbet ediyorum bakıyorum 1 saat olmuş artık kapatabilir miyiz diyorum. çok sıkıldım bu durumdan o yüzden artık gece 11 den sonra gelen aramaları hayati bir konu değilse açmamaya başladım. kendileri gece boyu oturduğu için milletin de uyku düzenini s!kenler yüzünden telefonun zil sesini mesajını her şeyini komple kapattım. yine de ısrarla arıyorlar mesela şu an biri defalarca aradı bir de telefonun son sınırına kadar çaldırıyor artık görmezden geliyorum. hayata full pesimist bakanlardan da artık koşarak uzaklaşıyorum çünkü böyleleri yüzünden derdim yoksa bile varmış gibi hissettiğim yersiz düşüncelere kapılıyorum. tüm hayatı okul ve ders olanlar da aşırı boğucu geliyor ruhsuz birer zombi olduklarını düşünüyorum. kendi aralarında eğlence zannettikleri birtakım saçmalıklar var hatta bazen espri bile yapmayı deniyorlar ve birbirlerine nezaketen gülüyorlar ama hocalara yalakalık olsun diye yıkama yağlama yapıp aman hocam emredin hocam tarzında ezikçe davrandıkları için hiç bana göre değil. öyle ki bir iki kez birlikte topluca sempozyuma falan gittiler diye hocaları arkadaşı zanneden ruh hastaları bile var. bir grup arkadaş var arada güzel aktiviteler yapıyorlar maddi durum el verirse ve aktiviteyi beğendiysem dahil oluyorum falan ama onlarla da sürekli takılamıyorum. açıkçası ben artık kimseye tahammül edemez oldum tek başıma takılıyorum.

Çevremde herkesin sevgilisi var buna hiç özenmedim ama sevilme kısmına hep çok özenirim. Karşı tarafın seni sevmesi sana değer vermesi nasıl bir şey acaba diye düşünürüm. Sevmek ve sevildiğini bilmek güzel olsa gerek. Aşka inancım yok lâkin her insan gibi bende sevilmek isterim. Sevdiğin insanda takılı kalmak onu yalnızca dışardan izlemek ne zor bir bilseniz hareketlerinden anlam çıkarmaya çalışmak ve gün sonu raporu "unutman lazım" diye kendine anlatman. aslında sevilmek değil sadece sevdiğin kişinin seni sevmesini istersin. Ben cem adrian- tek kişilik aşk şarkısını bırakıyorum yalnızlığımı anlatır... Ne diyor; gözlerimi açıp uyanmalıydım; belki de gözlerim kapalı mutluyumdur yalnız ama mutlu...

Lanet bir nimet.

benim konuşmama gerek yok. muskulumpesent konuşmuş yerime. (#4295714) alıntısı da aşağıda. Çevremde herkesin sevgilisi var buna hiç özenmedim ama sevilme kısmına hep çok özenirim. Karşı tarafın seni sevmesi sana değer vermesi nasıl bir şey acaba diye düşünürüm. Sevmek ve sevildiğini bilmek güzel olsa gerek. Aşka inancım yok lâkin her insan gibi bende sevilmek isterim. Sevdiğin insanda takılı kalmak onu yalnızca dışardan izlemek ne zor bir bilseniz hareketlerinden anlam çıkarmaya çalışmak ve gün sonu raporu "unutman lazım" diye kendine anlatman. aslında sevilmek değil sadece sevdiğin kişinin seni sevmesini istersin. Ben cem adrian- tek kişilik aşk şarkısını bırakıyorum yalnızlığımı anlatır... Ne diyor; gözlerimi açıp uyanmalıydım; belki de gözlerim kapalı mutluyumdur yalnız ama mutlu...

merak ediyorum da, gerçekten bir gün biri beni sevecek mi? yada sadece biri sevdiği için beni kabul ettiği için ömür boyu hiç sevmediğim yada sevemeyeceğim biriyle yaşamak zorunda kalacak mıyım...

lükstür.

ailem şehir dışında ve ben inanılmaz hastayım. Küçükken tek başıma yaşamak isterdim. Annem tek başıma kaldığımda hastalanırsam çok zorluk çekeceğimi söylemişti. O zaman umursamamıştım. Şimdi anlıyorum da hastayken insanın yanında birisinin olması çok önemliymiş.

severdim kendilerini ama bu aralar aramız bozuk

çoğu zaman güzel de zaman zaman bi sevgiye boğulma arzusu duyuyorum be sözlük. forever olmayan bir yalnızlık dilerim .

En sevdiğim aktivite kendisi

Yalnızlık nedir biliyor musun? nereden bileceksin len, otur dinle. Bir şeyi de bilenden dinleyin. Otur de anlatayım sana. Yalnızlık ; En çaresiz anında, seninle beraber sövecek birisinin olmamasıdır. Yalnızlık ; En sıkıştığın anında yüzlerce, binlerce kişi arasından kimseyi arayamamaktır, ararsan da o telefonun açılmaması ve sana geri dönülmemesidir. Yalnızlık ; Anlam aradığın her noktada yalın ayak, başın kabak kaldığında seni düşünecek bir anne, baba, kardeş, sevgilinin, dostun, sırdaşın olmamasıdır. Yalnızlık ; Sevgisizliktir. iliklerine dek sevgiliye aç olmaktır. Yalnızlık ; Korkuların dört bir yandayken dımdızlık açık hedef olarak bir birey olarak direnme çabasıdır. Yalnızlık ; Yemeğini, derdin, neşeni, hüznünü, gözyaşlarını, sövgülerini, sevgilerini, muhabbetini olduğu gibi kimseyle paylaşamamaktır. ya sansürleyeceksin ya da törpüleyeceksin ve o da sen olmayacaksın. Yalnızlık ; Acıtandır, ruhu acıtır ama kanamaz. çünkü ruhtan kan gelmez. olsa olsa ağlatır arada. Yalnızlık ; Kendine Atatürk olamamandır. başlayacağım ulan yapacağın işe diyerek düzeltmeyeceğin, illa birilerine muhtaçlık hissettirir ve bu gerçeğin tokadı sağlam hırpalar. Yalnızlık ; Kendimle bile baş başa kalamaman, kendime yeterince tahammül etmenden, kendine artık yetmenin sıkılmasından ve kendi kabuğundan yorularak kaçmaktır. Ayaklarına popona vura vura böyle, ardında bile bakmadan. Yalnızlık ; Kendine baktığında "Ne var len tipine ossurduğumun" demektir. Yalnızlık ; Yaşamayı istediğini zannedip kısa vadede mutlu olmak ama uzun vadede götlere, üçün birine gelmektedir. Bir sensin, diğer ikisi de birbirleriyle yalnızlığını giderenlerdir ki, o yalnızlık sana daha da çok batar. Yalnızlık ; Mutlu olmayı istemek ama istediğin hâlde iste elde edememektir. İnanmak, başarmanın yarısıdır gibi sözlerin yalan olduğunu yaşaya yaşaya öğrenmektir. Yalnızlık ; Kendine mutluluğu en çok ve en güzel yakıştırırken, o mutluluğun senden fillen, kasten ve istenerek ısrarlıca esirgenmesidir. Yalnızlık, benden sorulur kısacası. bir sürü tanım karşı cins yürürken kullanırsınız. ben yapamıyorum, bari siz yapın.

Hep kaybeden, sonunda hep yalnız kalan ben oluyorum. Gerçekten o kadar beceriksizim ki bu aşk meşk işlerinde anlatamam. Bir insanın bu yaşa kadar hiç mi düzgün bir ilişkisi olmaz. Hepsi mi sorunlu, yarım sevdalar olur. Aşkta ve mutfaktaki beceriksizliklerim bu gece beni çok üzdü gerçekten. Kariyer konusundaki başarısızlıklarıma da başka bir gece üzüleceğim. İyi geceler, tabii mümkünse :/

Pek çok kişi gibi benimde görmezden geldiğim, zihnimin bir köşesine ötelediğim ve muhtemelen gerçekleşene kadar kabullenmeyeceğim dolayısıyla nasıl tepki vereceğimi ve ne hissedeceğimi bilmediğim bir duygu son zamanlarda içten içe beni kemirmeye ve ruhumu çürütmeye başladı. Şu cümleyi uzun bulup ikinci ya da üçüncü okumada anlayacak kişiler tarafından etrafımın sarılı olması da cabası ama yinede yazacağım. İsterse kimse okumasın, isterse kimse anlamasın... Tarifi bile bu kadar uzun olan o duygu sadece 9 harf ve tek kelime. YALNIZLIK! Bir gün gelecek etrafımıza bakacağız ve geçmişten kimse kalmamış olacak! Bunu kendi yüzüme vurduğumda, bu gerçekle yüzleştiğimde kendime bahaneler uyduruyorum. Yeni insanlarla tanışmak, yeni çevre edinmek gibi bahaneler geçici olarak rahatlatsa da uzun vadede mutlaka bu duygu içten içe hepimizi bitirecek. Bir sabah uyandığında kahvaltı sofrasını göremediğinde annenin gittiğini anlayacaksın! Bayramda elini öpemediğinde babanın eksikliğini anlayacaksın! Bunlardan kaçamazsın. Bunlardan kaçmanın tek yolu o güzel insanlardan önce ölmek ama bu da onlara bu hayatta verip verebileceğin en büyük acı olacak. İntihar ya da doğal yolla bile olsa ölümü bu duyguyu yaşamamak için bi çözüm gibi görmek onlara "Evlat Acısı" yaşatmak demektir. Sırf sen yalnızlık hissetme diye bunu dilemek... Bu kadar bencil olamazsın! Özetle demek istediğim şu üç günlük sevgiler peşinde koşmaktansa gidip anne ile bi kahve içmek ya da baba ile ayaküstü bile bi sohbet etmek geleceğe dönük vicdan yatırımıdır. Si***ler aşkı da sevdayı da. Ailen ile zaman geçirmiyorsan geçirdiğin zamanı s***yim.

Bugün hava güzel. Dışarısı güneşli ama hafif bir esinti var. En azından camdan dışarı baktığım zaman gördüğüm hava bu şekilde. Daha önceki yazılarımda bahsetmiştim beni arayan soran ya da bana mesaj atan birilerinin olmadığından. İşte bugün birkaç arkadaşıma yazdım dışarı çıkalım mı diye. Kimi sevgilisiyle buluşacakmış, kiminin ise işleri varmış. Bugün istedim ki dışarda biraz dolaşayım. Ne bileyim Akaretler’de biraz oturmak ya da moda sahilde biraz yürümek istedim. Güzel bir muhabbet istedim. Ama olmadı. Bundan bir ay önce yalnız değildim mesela. Benim de hayatımda biri vardı. Çok sevdiğim ama bana olan sevgisinin yalan olduğunu sonradan öğrendiğim biri vardı. Yalandan da olsa yalnız değildim o zamanlar. Şimdi ise o gitti, beni terk etti. Ve ben tamamen yalnız kaldım. Çok sorguladım. Gerçekten anlamak için çok fazla çaba harcadım. İnsanların sevgisizliğini yine de kabullenemiyorum. Ağır geliyor bana. Yalandan sevmelere tahammül edemediğim için ya da biri gider biri gelir düşüncesinde olmadığım için yalnızlık ile cezalandırılmayı haketmiyorum. Sevgi emek ister çünkü. Gitmesine üzülsem de bunun daha iyi olduğunu biliyorum. Bir yalanı yaşamaktansa yalnız kalıp yalnız ölmeyi tercih ederim. Arkadaşlarıma ise bir şey diyemiyorum. Herkesin kendi hayatı var. Sadece arada beni arayıp sormalarını ve benimle görüşmek istediklerini söylemelerini isterdim. Aslında sadece yalnızım ve sıkılıyorum. Aslında ben bugünü çok eğlenerek geçirmek isterdim.

10 kişiyle defans yapmaya çalışan ve tek hedefi yarım düzineden daha az gol yemek olan futbol takımının tek forveti kadar yalnızım.

En ihtiyacın olduğu an etrafında sokak köpeği bile olmaz ya, öyle işte.

ne demiş şair; yalnızlık, yalnızlık, on birinci emir.

Bin türlü hali var. En acı olanların biri de ideolojik yalnızlık. Yani temsil olunmamak diyebiliriz buna. mesela bu adam ve partisi beni hiç temsil etmiyor. Keza herhangi bir parti veya isim de beni temsil etmiyor şu an. Muhtemelen, kendi partimi kumazsam sonsuza kadar da böyle olacak. E kendi partimi de kuramayacağıma göre ölene kadar yalnızım. Mesela 2023 seçimlerini kim kazanırsa kazansın ben yine muhalefet saflarında olacağım. Çünkü benim fikirlerim iktidar gelmeyecek. He ama elbette iktidar değişikliği istiyorum. Hem de mevcut muhalefetten kat kat çok. Bence aklı başında bir çok insan bu şekilde bir yalnızlık yaşıyor. Aslına bakarsanız bu bir kalite göstergesi ama bu kalite hiç mutluluk getirmiyor. Sonuç olarak, aday olma dalağını sevdiğiminin insanı olma işte olma.

Sabahattin Ali bir kitabında yalnızlığı şöyle anlatmış: "Bu oda karanlık." diyordum, "bu oda yalnız bugün değil, her zaman böyle karanlık... Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok. Ben burada yalnızlığı bardak bardak içiyorum. Ve ihtiyar kanepelerle konuşmak istediğim zaman, onlar artık bana anlatacak yeni bir şey bulamıyorlar. Sen bu odaya hiç görülmemiş bir şey gibi geldin. Bu sarı duvarlar, bu yıllanmış eşya seni bir daha unutamazlar.(...)"

Buna bir ilişki açısından bakarsak evet yalnızım. Bazı hemcinslerim gibi her önüme çıkana potansiyel sevgili gözüyle bakmadığım, gerçekten birini tanımadan böyle toplara girmek istemediğim için bu durumda olduğumu düşünüyorum. Ben birini tanıyana kadar da onlar gidiyorlar :)) Neyse gerçekten eş olamayacaksak yalnızlık çok daha makul.

Uzun süredir içinde bulunduğum durumdur kendisi. Çevredekilerin sürekli neden sevgilin yok neden hayatına birini almıyorsun soruları var Ama hayatıma girmek isteyen bi insan evladı var mı diye sormuyorlar Girmek isteyeni şıp diye alacak değilim ama bi düşünürdüm yani

iyi geçinin çünkü başka çaresi yok gibi bu mevzunun

Yalnızlığın; insanın asla söküp atamadığı, doğum lekesi gibi sürekli üzerinde taşımak zorunda kaldığı bir şey olduğunu fark ettim çölde. Çöl diyorum, çünkü kamufle olabilmemiz için ekilmiş ağaçlar dışında göz alabildiğince uzanan çıplak arazide kaktüsler, engerekler, kocaman örümcekler ve akrepler dışında bir bok yoktu. Bir de, koca koca arılar. Konu bu değildi. Dağıldım. Ondan önce, hiç de öyle yalnız biri olmadığımı; hayatımdaki yüzlerce folyo karakterin yanında, en az 15-20 tane dişe dokunur insanın olduğunu düşünür, mutlu olurdum. Yanılmışım. Öyle duygusal bir top olduğumu düşünmeyin. Hastaneye gidemediğim halde kırık bir parmağın, tonsilitin, üzerine bir de akciğer enfeksiyonunun birlik olup da deviremediği biriyim. Sadece bazen biraz kırılgan oluyorum sanırım. Bu zamanlada anlatmak hafifletiyor. O yüzden anlatıyorum. Dağıldım. Konuya gelelim. Fiziken zor şartlar yaşadığı zamanlar, insan aranmak ister. Zaten insanın eli kolu bile boş zamanda sallanır. Bacağınız bile mesela, uzun süre durduğunda istemsizce "Şşşt, ben buradayım." diye sallanmaya başlar. Ben de aranmak, merak edilmek istedim. Zaten yeni numaramı bilen 10 kişi yoktu. Bir kaçı hariç hepsi aradı. Arayanların büyük çoğunun; karşılıklı bir diyalog için değil de, dinlenmek istedikleri için aradıklarını fark etmem kısa sürdü. Her dakika katlanarak büyüyen telefon faturalarını bildiğimden; başlarda yanlış düşündüğümü, hatta bencillik ettiğimi, aylık 600-700 lira faturayı insanlar beni düşünmedikleri için mi ödüyorlar ya, der kendime kızardım. Dönmeden önceki son bir kaç ayda şahit olduğum bazı şeyler kuşkumu perçinledi. Size olanları şöyle özetleyeyim. En azından cenazesine katılmak istediğim bir kaç kişi var. Bazen babama ulaşamıyorum, hislerim de kuvvetlidir, bir şeyler dönüyor kesin diyorum ama annem gazımı alıyor. Sonradan öğreniyorum ki, peder bey ciddi hastaymış. Tabi annemin geçirdiği ağır bir ameliyat. Devamında gelişen bazı vurucu şeylerin sonunda ben; ilk zamanlar, postalla girerken çekindiğim yerlerde terlikle dolanmaya başladım. Ölümün garip bir biçimde etrafınızda dolaştığınızı hissediyorsanız ve buna alışıyorsanız; bir de yalnızsanız, böyle aptallıklar bile yapabiliyor insan. Uzun lafın kısası; yalnızlık, sizin seçiminiz olsa bile, hiç de güzel bir şey değildir. Tabiatta bile, dolmalık biberle aynı fidede bir sürü erkekli dişili büyüdüğü bir düzen var. Yalnız olan hiçbir canlı yok. Bakteriler bile birbiriyle konuşuyor. Teşekkürler.

Dışardan yalnız görüyorsunuz ama geceleri ne şavaşlar var zihnimizde

Biri olunca özlediğim, olmayınca sıkıldığım durum. Belki de "o" kişiyi bulamayışımdan yalnızlığı özlüyorumdur.

Yalnızlık kötü değilde çevrendeki kişilerin seni yalnız hissettiriyor olması kötü.

Yalnız olmaktan korkmanın aksine bazı zamanlar yalnız olacağını ve olman gerektiğini kabul etmek insanı bir üst seviyeye taşıyor bence.

asıl yalnızlık etrafında insan olmaması değil, anlaşılamamaktır.

2007 çıkışlı özgün şarkısı. her dinlediğimde nakaratını bağıra bağıra söyleme isteği hasıl oluyor. --- spoiler --- yalnızlık dört yanımı sarmış olsa da sensizlik yollarımı tutmuş olsa da zamansız bir depreme tutuldu kalbim tutulsun sensiz ölmek zamanı şimdi ah yangın kor ateşler beni sarsa da sensizlik yollarıma yağmış olsa da zamansız bir ölüme seyirci kaldım alkışla sensiz ölmek zamanı şimdi --- spoiler ---

Hiç kimse tarafından sevilmediğini hissetmek ve dibine kadar bunu yaşamak çevremde seven hiç kimse yok lafta herkes arkadaşım dostum ailem ama gel gör ki sevdiğini hissettiren bir kişi bile yok 24 saat telefonum kapalı kalsa açtığım zaman tek bir tane bile arayan mesaj atan olmaz bundan eminim. psikolojim bozuldu artık hiç mutlu değilim sürekli etrafımdaki insanların mutlu oluşunu sevilmeleri izlemekten yoruldum .Beni sakın yanlış anlamayın herkes mutlu olsun sevilsin ama buna benimde hakkım var . Derdimi anlatacağım güveneceğim bir kişi bile yok hep arka planda gözden uzakta ikinci planda görünmez gibi bir şey olmak beni yoruyor ve bazen yaşamak istemiyorum. İnsan sevgiye bu kadar aç olabilir mi

Ne yalnızlık ne de zaman üzmesin seni Başlığı görünce aklıma bu şarkı geldi. Zamanında eski bir arkadaşım bana gönderip hayatımdan çıkmıştı ve terkedilmiş hissetmiştim. Oysa teselli şarkısı bile bırakıp gitmişti daha ne yapsın. Ne zaman dinlesem yüzümde hüzünlü bi tebessüm oluşur.

zirve tek kişiliktir

Olm çok güzel bi şey düşünmüştüm siteye giremeden oltaya balık geldi. Unuttum. Bi ara sahoş olunca hatırlarım yine. Neys sonuç olarak yalnız başıma balık tutuyorum. Ama bu da iyi ya. Yalnızlığın da kademeleri var heralde amk. Şu an sıkıntı yok ama 2 gün sonra ankara'da duvardaki rick and morty halısına bakarak boş sigara içcem. O zaman daha bi yalnız hissederim. Neys. Mecbur sopranosa başlıycaz tekrar. İi geceler bebeler

Hayatında değer verdiğin hiçbir şeyin kalmamasıdır. Sevgi mutluluk gibi kavramları algılayamadığın boşluk, düşüncelerinin sesini bastıramadığın andır.

yalnızlığın çaresini bulmuuuşlaaarrr

aga telefonu yenilemeyi düşünüyordum kaç zamandır bu gün açtım telefonlara bakıyorum ne alsam diye sonra " telefonu yenilesen n'olacak amk yazacak kimsen olmadıktan sonra" dedim kendi kendime.. öyle bir yalnızlık ki herhangi bir eşya almanın bile önüne geçiyor.. (bkz: abe sikeyim böyle hayatı beya)

Hayatın bir nevi gerçeği

bu yalnızlık denen illet sigara gibi, ilk önce birşey olmaz kafa dinlerim diyorsun. Sonra hayatına o kadar işliyor ki hiçbir şey yapamıyorsun.Sen birşey yaptıkça daha çok dibe batıyorsun. sonra insanları sevmek yerine yalnızlığı seviyorsun.