Hiç kimse tarafından sevilmediğini hissetmek ve dibine kadar bunu yaşamak çevremde seven hiç kimse yok lafta herkes arkadaşım dostum ailem ama gel gör ki sevdiğini hissettiren bir kişi bile yok 24 saat telefonum kapalı kalsa açtığım zaman tek bir tane bile arayan mesaj atan olmaz bundan eminim. psikolojim bozuldu artık hiç mutlu değilim sürekli etrafımdaki insanların mutlu oluşunu sevilmeleri izlemekten yoruldum .Beni sakın yanlış anlamayın herkes mutlu olsun sevilsin ama buna benimde hakkım var . Derdimi anlatacağım güveneceğim bir kişi bile yok hep arka planda gözden uzakta ikinci planda görünmez gibi bir şey olmak beni yoruyor ve bazen yaşamak istemiyorum. İnsan sevgiye bu kadar aç olabilir mi