sözlük yazarlarının ruh hali

İçimdeki boşluğun tarihçesi eskiye dayanırdı fakat yepyeni bir boşlukla karşılaştım. Orda bıraktım ruhumu.

Hiçbir şeyin ortasındayım. Nasıl olduğumu bende bilmiyorum.

Şu.

Arkadaşımın örgü şapkasını balıkçı takkesi gibi taktım, herkese deli deli fotoğraflar atıyorum.

hiç bilmediğim bir yere isteğim dışı götürülüp orada bırakılmış gibi hissediyorum. sağıma soluma telaşlı telaşlı bakıp ne yapacağımı düşünüyorum. tam olarak bu durumdayım hayata karşı. kaybolmuş ve eksik bırakılmış. yıllar önce hayalinin dahi yüzümde güller açtığı birçok şeyi yapsam da ruhsuz bir iblis gibiyim şu anda. aslında bu ruh halini biraz da olsa açıklayabiliyor olmam bile bir mucize. hatta asıl mucize hala bir şeyleri açıklamaya çalışıyor olmamda.

Hiç bilmediğin bir yerde unutulmuş gibi herkes çekip gitmiş bir sen kalmışsın gibi.

Ruhumu bile çaldılar, ruhumu kaybettim hükümsüzdür.

Seni hissettiğim o noktadayım. Sana dönüşmek miydi bu? Doğduğum andan beri sen olarak büyümek mi… …sen olarak yaratılmış olmak mıydı yoksa? Yoksa basitçe sen olmak mıydı, mizahi bir deyimle sana çekmek mi? Çünkü senin, kafamın arkasında dolanan bazı sesler vardı, fon müzikleri gibiydiler. Onun kalbi sessiz bir korku filminin acı dolu sahnelerine kulak kabarttı. Kalbi her hissettiğinde acıdı, müzik çaldı, ne olduğundan habersiz hissettiği sızılar vardı. Müzik çaldı, takılı kalan aklı öfkeli de kaldı. Kalbi ağrıdığı geceler aslında o seslere kırıldığının farkındaydı. Dinledi ve ağladı, bazen küfredip meydan okumak anlamsızdı. Kendi duygularına kulak kabartacak kadar uzaktı kalbi ama gece olduğunda, ne kadar kısık olduğu önemsiz olan çığlıkların sesini müzik bastıramadı zira öfkesi de kayıptı. “Benim kadar kayıptı öfken, seni bulamadığım yerlerde kaybolacak kadar karmaşık bir şekilde zamana yayıldı benimki de artık.” Artık, hiçbir şey hissetmiyorum. Sıfırdayım. Doğduğum noktadayım hep, bu yüzden öleceğim noktada pişmanlıklarını sırtına alan bir kadın olmayacağım. Kendini öldürdüğün yerde, ruhunu yaşatıp senin cesedini sırtlayacağım.

berbat bir ruh hali

iyi diyelim iyi olsun be sözlükçüm.tee ne zamandır yoktum, aman aman nerelere gelmişim yiaa. özlemişim sizi, sizde beni özlediniz miiiğhh neyse işte gene geldim ve başınıza bela olicim yani, cümleten eyi geceleer

kanım aksın, kanım ağlar.

ejderhaya kafa tutan bir atmaca

Mükemmel derecede berbatım. Beni ben yapan parçaları hissedemiyorum. Yazamıyorum örneğin. Önceden aklımda akıp duran cümlelerim vardı. En az onbir farklı ihtimalini detaylıca hayal ettiğim kurgularım vardı. Onların arasından en mükemmelini seçmeye çalışıp, kendimi zorlayarak gelişim yakalamaya çalışırdım. Yok oldular. Bir tane kurgulama yapamıyorum. Karakalem portre yapardım bakarak. Bir komşuya yapmıştım evine asması için. Şimdi kendimce doğru kurşun kalem kullanımını beceremiyorum. Bu yaptıklarımı beğenmemek değil. Ortaya bişey çıkaracak olan kaynağın yok olması. Raflarının arasında istediğiniz şeyi kolayca bulabildiğiniz o alışıldık marketin bir anda yok olması gibi. Yıkılması veya taşınma gibi hal değişimlerini kastetmiyorum yani. Hiç var olmamış gibi yok olmasını anlatmaya çalışıyorum. Ruhum ölüyormuş gibi... Çok yoruldum. Yatağımı toplamanın, düzenli diş fırçalayıp duş alabilmemin ciddi derecede ödül sayıldığı bir dönemdeyim. Her gün bıkmadan yeniden deniyorum. Ama her gün daha çok yoruluyor ve acıyorum. Kağıt kesiği gibi inceden ama çook daha derinden..

Link --- alıntı --- yıprandım çünkü abi biz duygusal insanlarız ya biz üzülüyoruz ve üzüntümüzü de belli edemiyoruz yaşadığımız duygularla mutlu olalım yaptıklarımızla mutlu olalım bunların mutluluğunu yaşayalım biz yaşayamadık ta onu söyleyeyim biz yaşayamadık yani ama yaşasaydık daha iyi olurdu --- alıntı --- (bkz: sergen yalçın)

kediyi katleden … çocuğuna tepki veriyorum biri çıkıp diyor ki madencilerde var onlara susuyorsun ona bir şey diyorum diğeri çıkıp gazze diyor ona tepki veriyorum başka biri uygur Türkleri diyor ona yıllardır tepki veriyoruz. HEPSİNE TEPKİLİYİM HANGİ BİRİNE YETİŞECEĞİMİ ŞAŞIRDIM EY HALKIM

Çok uzun zaman sonra bugün çok mutlu. Keyifli. Sabahtan beri maşallah diyeyim, işlerim çok rast gitti. Önce işyerinde uzun zamandır başıma sarılı olan birkaç beladan kurtuldum hiç beklenmedik şekilde. İşlerim hafifledi bir nebze. Sonrasında birkaç güzel iltifat aldım, öğleden sonra da ertesi gün izinli olmam sebebiyle aşırı keyifliydim. Müzikler açtım çalışırken biraz oynadım. Güzel bir mesaj aldım beklenmedik bir mesajdı beni mutlu etti. Sonra böyle sanki güneş açmış gibi bir şey oldu. Kendimi ışıl ışıl hissetmeye başladım saatler geçtikçe. Sanki bugün çok farklı bir günmüş gibi gelmeye başladı. Hatta bir olay için olmadan önce, bu da olursa bugün dua günüdür. Bu da olursa isteklerimi Allah'a dua edeyim dedim. O da oldu. Neyse işten çıktık eve gidiyorum. Yıllar yıllar önce metroda tanıştığım bir beyefendi ile tekrar karşılaştım. Kendisinin önemli bir sanat merkezinde müdür olduğunu o karşılaşmamızda bilmiyordum. Yıllar sonra görünce gittim yanına yine. Biraz sohbet ettik bana numarasını verdi. Gelirsen gezdiririm dedi çok mutlu oldum. Güleryüzüne, ince yaklaşımına. Aileme selam bile söyledi. Sonra indim metrodan yürüyorum kulağımda kulaklık. Sanki herkes bana bakıyor gibi geliyor. Kafamı kime çevirsem göz göze geliyoruz. Dedim ışıltımı görüyorlar galiba. Biraz ilerde eski bir öğretmenimle karşılaştık. Telefonla konuşuyordu. Tam iyi akşamlar diyip gülümseyip geçecekken telefonu indirip bana iltifatlar yağdırmaya başladı. Ne diyeceğimi şaşırıp kekeledim hatta. En son o da ne diyeceğini bilemeyip seni seviyorum dedi zaten dhdhd Sonra az daha yürüdüm. Bir komşu çocuk vardı bir dönem beğendiğim. Keşke dedim beni bu ışıltılı halimle görse de bu kız orada oturan kız mı dese. Ama imkansız gibi geldi çünkü belki 1 yıldan fazladır çocukla hiç denk gelmedik belki de taşınmıştı. Sokağıma dönmeme de 10 metre kalmışken bir baktım çocuk karşıdan geliyor. Karşılıklı yürüyoruz. Şok oldum. Gördü beni. Ama o evde oturan kız olduğumu göremedi tabi sokaktaki herhangi biri sandı. Derken o sokağa döndü ben de arkasından döndüm. Çocuk biraz yürüyüp durdu. Döndü arkasına. Beni gördü. Ben de görmemiş gibi davrandım. Biraz daha ilerledi yine durdu. Tam bana dönerken ben tam o anda evimizin kapısına yöneldim. Açtım kapıyı girdim. Artık o evde oturan kız olduğumu da öğrenmiş oldu. Eve bir girişim var size anlatamam. Apartmanda dans edişim, sevinçten kıvırtmalarımı biri görse rezil olurum. Ama her şeyin bu kadar tatlı tatlı yolunda gitmesi bana harika geldi. Dün gece ağlarken tıkanan burnumdan nefes alamazken, kulaklarım tıkanırken bugün yaşanan bu tatlı anlar bana çok iyi geldi. Şükürler olsun. Allah güneş kulunu sevindiriyor şükürler olsun.

Yarın arkadaşımla gezeceğiz sonra da bize kalmaya gelecek. İlk defa bir arkadaşımı ağırlayacağım bu şekilde. Geleceği için mutluyum. Ancak aileme bunu ilk söylediğimde kalmaya değil de normal oturmaya gelecek olarak algıladı. Sonra kalacak dediğimde de "aaaa ailesi nasıl izin verdi" ve "sen böyle bir şey beklemiyorsun değil mi? Yanlış anlama sana güveniyoruz ama ben insanların niyetini bilemem" deniliyor bana. Bu devirde başına gelecek varsa tanıdık tanımadık fark etmiyor. Benim başıma gelecek varsa dışarda hiç tanımadığım kişiler tarafından da gelebilir. Evleneceğim kişiyi seçebileceğim beklenen yaştayken böyle bir şeye izin verilmemesi sinir bozucu.

gorsel

Ruh halimin nasıl olduğunu çözemiyorum. Bugün uzun bir aradan sonra tek başıma dışarı çıktım, toplu taşıma kullandım ve arkadaşlarımın yanına gittim. Aslında günüm çok güzel geçti ama yolda tek olmak beni çok gerdi sanırım. Eve geldiğimden beri bütün vücudum titriyor, nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Yoldayken de gergindim ama eve girdikten sonra iyice kötü oldum. İçim çok garip, titremem de geçmiyor.

Ruhum çıktı çıkacak hâli falan kalmadı...

B*k gibi

Gece gibi. Ne kadar pis bir şey var içimde gizleniyor.

Dört bir yandan kuşatılmış şehir gibiyim

kötü ne zaman iyi oldu ki , bende değişen şeyleri bile fark etmiyor dün gece çok ağladım gözlerimin altı şişmiş gözlerim kıpkırmızı beni görüntülü aradı fark etmedi bile sormadı senin gözlerin niye öylr diye ama galatasaray’ın oyuncularında bi şey değişse şort bedenlerini bile değiştirseler m den l ye onu bile fark eder