mustafa kemal atatürk

Çağının ötesinde devrimci lider. Işıklar içinde uyu Atam Açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğiz! Saygı ve özlemle

Allah rahmet eylesin. bence bu köroğlu şarkısı eşliğinde çok düşman öldürtmüştür, bir kısmı da içimizden çıkan.

Atam uyanıp ülkenin bu halini görse hepimizi asar Ruhu şad olsun

Geçmiş değil bugün gibi yaşıyorum hala seni, sen hep benim yanımdasın Minnettarız. Unutmadık, unutturmayacağız. Unutanlara hatırlatacağız.

Yas, ölünün arkasından tutulur, bizimkisi yokluğuna isyan.

Bir devri kapatan ve bir milleti yoktan var eden, sadece kendi milleti için değil, bir çok ülke için de öncü olan, Sina'da, Filistin'de, Anafartalar'da ve son olarak Batı Cephesinde Komutan, Türkiye Cumhuriyeti kurucu Cumhurbaşkanı, Yazar, Lider, Gazi, Mareşal, Halaskar, Ebedi Şef, Hatay Kahramanı... Lakin en çok öğretmen. Ben değil, kendi öyle söylüyor. Öyle bir kazımışız ki hatıranı kalbimize, ne yaparlarsa yapsınlar silinmez. Mekanın cennet olsun atam....

İnsan Türk olur da nasıl Kemal Paşa'dan yana olmaz? Sevgiyle, saygıyla ve büyük bir özlemle anıyoruz.

Ey büyük Atatürk; Açtığın yolda, Gösterdiğin hedefe, Durmadan yürüyeceğime and içerim. Varlığım; Türk varlığına armağan olsun. Ne mutlu Türküm diyene!

''Büyük ölümlere matem gerekmez. Fikirlerine bağlılık gerekir.'' Senin kalbin ve fikirlerin ardında bıraktığın milyonlarca evladınla birlikte yaşamaya devam edecek Atam. Bugün gazeteler yazsa da, seni kaybettiğimizi tarih yazmayacak. Türk gençliği olarak sana sözümüz açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, durmadan yürüyeceğimize ant içmektir! O öyle bir liderdi ki yaşadığı çağın gereklilikleriyle birlikte yaşamadığı çağın bile nasıl olması gerektiği hakkında söylediği her şey doğru çıkan ileri görüşlü, akılcı ve çağının çok ötesindeydi. Düşmanları, hatta dönemin popüler diktatörleri bile ona saygı duyar, onunla karşı karşıya gelmemeye özellikle özen gösterirlerdi. Vatan uğruna harcanmış koca bir ömürün en güzel örneğiydi. Bugün kendisi için karşıt görüş bildiren insanlara bile bu hakkı o vermiştir. Yabancıların dahi ''keşke bizim de bir Atatürkümüz olsaydı.'' dediği bir liderdi. Yaptıklarını yazmaya kalkacak olsak kelimelerimiz yetmez. ''Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir.'' bu yüzdendir ki iki Mustafa Kemal var, derler. İki Mustafa Kemal vardır : Biri benim, et ve kemikten, geçici Mustafa Kemal.. Diğeri Ölümsüz Mustafa Kemal.. Onu ''ben'' kelimesiyle anlatamam; o, ben değildir, o bizdir! O, ülkemizin her köşesinde yeni fikir ve yeni hayat için, büyük ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben, onların rüyasıyım sadece. Benim girişimlerim, onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. Öyle olmalıdır.. Falih Rıfkı Atay'ın sözleriyle anmak istiyorum 10 Kasım'ı ve Mustafa Kemal'i.. ''en mesut Türkler, Atatürk yaşarken ölmüş olanlardır. ömrümüzün ve Türk tarihinin en acı yasını tutmak talihsizliği bize düştü..'' Bizlere kendi hayatından feragat ederek bu güzel ülkeyi bırakmış büyük insan! Ruhun şad olsun..

Kesinlikle saygı duyulması gereken bir lider, olmasaydı şuan çok farklı bir durumda olabilirdik. Bizim için yaptıklarından dolayı minnettarız. O dönemde yaşayıp tanışmayı da çok isterdim.

Adımların adımlarımız..

Duygularımı anlatmaya kelimelerim yetmez , sen bin bir çağın güneşisin.

Işıklar içinde uyu, Yaktığın ışık hiç sönmedi.

gelmiş geçmiş en asil türktür.şu an biz bu ülkede ''türk'' diye gezinip her ne kadar bozmaya çalışsalar da cumhuriyet ve demokrasinin suyundan içiyor ve bağımsızlık bayrağını taşıyorsak bunun sebebi bu asil türk liderinindir. zoruna giden kansız orospu evlatlarının ise ağlamaktan başka yapabileceği bir şey yok.istedikleri kadar unutturmaya çalışsınlar , ata sevgisi hepimizi bir paydada tutar ve asla unutturulamaz bu bayrak dalgalandığı sürece. atam bir ömrü bir hayatı bu türkiyeye adadı. onun gibi bir lider daha gelmemiştir.onu sevmeyenler , yeren itlerin ismi elbet bir gün ölecektir ama atam tarihin onur sayfalarında payidar kalacaktır.bugün bu ülkeden hala umudumuz varsa tek sebebi onun yaktığı ışıktır bu bizler ve çocuklarımız ile devam edecektir.ruhun şad olsun sevgili atam. sevgi , saygı, özlem ve bir can dolusu minnetle anıyoruz.

kibar, modern, ölçülü, esprili, büyüğüne saygılı, küçüğüne sevgi dolu, çok yakışıklı, yerine göre tavizsiz, başöğretmen, başkomutan, fazla karizmatik, centilmen, dert babası, çocuklara düşkün, dikkat çekici, ileri görüşlü, keskin bakışlı, tam bir beyefendi bazılarını ekranda görmeye bir an bile tahammül edemez, bazılarını ise izlemelere doyamazsınız.

--- spoiler --- ecnebilere, bizi daha iyi öğrenmelerini öğreteceğiz! onları, bizimle eşit kimseler gibi konuşmaya mecbur edeceğiz! onların önünde hiçbir zaman başımızı eğmeyeceğiz! son ferdimiz kalıncaya kadar onlara karşı koyacağız ve onların o mel'un medeniyetleri başlarında parçalanıncaya kadar onlara mukavemet edeceğiz! --- spoiler --- not: (#4072108)

Yaşadığı dönemden 100 yıl sonra bile söyledikleri geçerliliğini korumaktadır. --- spoiler --- Şu unu­tul­ma­ma­lı­dır ki, mil­le­tin ege­men­lik hak­kı­nı bir ki­şi­de ya da sa­yı­lı ki­şi­le­rin elin­de bu­lun­dur­mak­tan ya­rar­la­nan ca­hil ve saf in­san­lar var­dır. Hü­küm­dar­lar ken­di­le­ri­ni ha­ya­li bir gü­cün tem­sil­ci­si ta­nır­lar ve bun­dan zevk alır­lar. Ama on­la­rın et­ra­fın­da­ki çı­kar­cı­lar bu­nu din­sel bir gö­rü­nü­me bü­rün­dü­re­rek tüm ulu­su al­dat­ma­ya ve ka­ran­lı­ğa sü­rük­le­me­ye ça­lı­şır­lar. Ni­te­kim şim­di­ye dek öy­le ol­muş­tur. --- spoiler ---

"tarih yazmak, tarih yapmak kadar mühimdir; yazan yapana sadık kalmazsa değişmeyen hakikat insanlığı şaşırtacak bir mahiyet alır."

Ne yapsalar boş, milletten gelen bir sevgi vardır. Çamur atanların hiçbiri ileride şu sevgiye nail olamayacak.

ne yapılırsa yapılsın, ne denirse denilsin, neler uydurulursa uydurulsun hiçbir şekilde unutulmayacak, leke sürülemeyecek lider. geçen gün bir hıyarla tartışmasını yaptım. atatürk'ün yahudi olduğunu iddia ediyor herif. dedim ki bu konu hakkında bir belgen var mı? bana youtube linki atıyor. amip beyinli ya. böyle deyince de "haddini hududunu bilmeyen bir laik" oluyorum. dedim ki, kossskoca osmanlı'nın kendi subayının yahudi olduğuna dair bir bilgisi, bir belgesi vs. yok ama sizin youtube linkleriniz var, süpersiniz. bazen aklım duruyor, saçma sapan bu "büyük resmi gördüm ben" tiplerden. .... gördün. (noktaları hayal gücünüze bırakıyorum) böyle götten uydurma bilgiler, belgeler ve kaynaklarla yani youtube linkleriyle geliyorlar ya insana, üzerine bir de sana okuduğun, araştırdığın her şey yalan demiyorlar mı çıldırıyorum. beynim bavulunu toplayıp, ben burada daha fazla kalamam deyip ortamı terk ediyor. neyse, ne diyorduk, ne yaparlarsa yapsınlar ilelebet yaşamaya devam edecek. zoruna gidenin münasip bir yerine girsin. (yalnız inanılmaz elit bitirdim entryi)

Kendisine ithafen şöyle bir söze denk geldim: "Coğrafya kaderdir demedi, Coğrafyanın kaderini değiştirdi" Bu sözü okuyunca aklıma Murat Ağırel'in Parsel Parsel kitabında Atatürk Orman Çiftliği'nin kuruluş hikayesini anlattığı kısım geldi : ... Halbuki Atatürk, 11 Kasım 1930'da Afet İnan ile birlikte ABD Büyükelçisi Joseph Grew'e çiftliği anlatırken neler yaptığını açık şekilde ortaya koymuştu. Atatürk'ün yardımcısı Tahsin Bey yapılanları Büyükelçi Grew'e şöyle anlatıyordu: - "Bütün bu görülen ağaçlı yollar çöl halindeydi. Bir tek ağaç bile yoktu. Karşıki derelerin içerisinde bir çadırla işe başladık. Amerikan traktörlerinden aldık. Ve bu suretle işe başlamış olduk. Birkaç sahada ziraatı uygun bir sahada yapmak için makineli ziraata ehemmiyet verdik. Beş sene zarfında, bir milyona yakın ağaç diktik. Meyve bahçeleri yaptık. Bağ yaptık. Yedi bin kadar koyun yetiştirdik." Tahsin Bey'in anlattığı sadece beş yıl içerisinde gerçekleştirilenlerdi. Asıl hikaye ise çiftliği kurmaya karar veren Atatürk ile gerekli tetkikleri yapan heyet arasında yaşanmıştı. Atatürk, yerli-yabancı birçok tarım uzmanını köşküne davet edip Ankara'nın yanı başında büyük bir çiftlik kurmak istediğini, bunun için yer aramalarını emretmişti ama daha ilk anda bunun pek mümkün olmadığını söylüyorlardı. Heyette bulunan bir uzman: - "Çiftlik yeri için uzun boylu dolaşmaya ve Ankara'nın çevresinde başta başka tabiat hususiyetleri aramaya lüzum görmemiştik. Sebep basitti. Kıraç bir bozkırın ortasında bir ortaçağ şehri. Ağaç yok, su yok, hiçbir şey yok. Böyle bir noktada hazırlanmış ve müsait şartlar taşıyan yerler nasıl bulunabilir?" Öyle ki her yeri her toprağı araştırsalar da bugünkü AOÇ arazisini değerlendirmeye bile almıyorlar. Dahası bugünkü arazi hakkında "bu öyle bir teşebbüstür ki, bu elverişsiz koşullarda ya sabır tükenir ya para" değerlendirmesinde bulunuyorlardı. Haliyle hayatında çekmediği badire kalmamış Atatürk, bu kötümser tabloya "Biz ıslah etmezsek kim edecek?" diye karşı çıkıyor. Araştırmalar sonucunda ise hiçbir şey önermemek adına belli bazı araziler Atatürk'e öneriliyor. Atatürk, elleriye bugünkü çiftliğin olduğu yeri işaret ediyor ve soruyor: "Burayı gezdiniz mi?" Uzman heyette bulunanlar "Bu yerin, çiftlik kurulması için gerekli vasıflardan hiçbirini taşımadığına ve batak, çorak, fakir bir yerle karşı karşıya olduklarına" dair kanaatlerini bildiriyorlar. Yoktan bir Cumhuriyet kuran Atatürk ise şu cevabı veriyor: - "İşte, istediğimiz yer böyle olmalıdır. Ankara'nın kenarında hem batak, hem çorak, hem de fena yer. Bunu biz ıslah etmezsek, kim gelip ıslah edecek?" Tarihe geçen bu girişim, öyle büyük başarılara sahne oluyor ki, yıllarca tarım ve hayvancılık konusunda çığır açan çalışmalar burada yapılıyor. Ve çiftlik çok önemli bir misyon üstleniyor. "Halka gezecek, eğlenecek ve dinlenecek sıhhi yerler, hilesiz ve nefis gıda maddeleri temin eylemek" ... Entry'nin başında bahsi geçen Joseph Grew'le olan görüşmenin videosu da mevcut : link

Atatürk vefatından kısa süre önce (11 Haziran 1937) mal varlığını Türk milletine bağışlamıştı. İsmet İnönü, Atatürk'ün mal varlığını bağışlamasını TBMM'de duyurup, Hükümet adına kendisine teşekkür etti. Bunun üzerine Atatürk, İsmet İnönü'ye mukabil teşekkür telgrafı gönderdi. Telgrafta gözlerinizi yaşartacak şu ifadeler yer alıyordu: Hatırlarsınız, Türk köylüsünün Türk’ün efendisi olduğunu söylediğim zamanı. Ben o efendinin istek ve iradesi altında yıllardan beri çalışmış olan hizmetkarıyım. Şimdi beni çok heyecanlandıran olay, Türk köylüsüne önemsiz de olsa küçük bir görev yapmış olduğumdur Milletin yüksek temsilciler kurulu bunu iyi görmüş ve kabul etmişler ise, benim için ne unutulmaz bir mutluluk anısını bana vermişlerdir. Bundan dolayı çok yüksek zevkle millete, ülkeye ve Cumhuriyet Hükümeti’ne yapmaya zorunlu olduğum görevlerden en basiti karşısında gösterilen yakınlıktan, değerinin anlaşılmasından ne kadar duygulandığımı anlatmakta zorlanıyorum Söz konusu olan armağanın yüksek Türk Milleti’ne benim asıl vermeyi düşündüğüm armağana göre hiçbir değeri yoktur. Ben gerektiği zaman, en büyük armağanım olmak üzere Türk Milleti’ne canımı vereceğim. Mustafa Kemal Atatürk (13 Haziran 1937) ***Ümit Doğan'dan alıntıdır*** O telgraf gorsel gorsel

hepimizin üyesi olduğu şu doğu toplumuna batının en güzel yönlerini o günün şartlarına uyarladığı için ve savaş yorgunu bir toprak bütününü batılı devletlerin saygısını kazanmış yeni bir cumhuriyete dönüştürdüğü için kendisine ne kadar şükran duysak az.

Hayatı gerçekten çok tuhaf. Hala şu hız çağında bile bana normal bir tempo gibi gelmiyor Atatürk'ün hayatı. Demin Emrah Safa Gürkan'ın bir videosunu dinliyordum da tekrar dikkatimi çekti. Son günlerinde fazla boş kalmaktan çok bunalmış çok sıkılmış bir nevi minör depresif bozukluk falan yaşamış. Yani benim hep söylediğim bir 19 yıl muhabbeti var Atatürk için. şu an üzerinde bulunduğumuz hemen her şeyi 19 yıl gibi tuhaf bir zaman aralığına sığdırmış bir adam Atatürk. "Ben olsam 19 mayıs 1919'da samsun'a çıktıktan sonra cumhuriyetin ilanıyla birlikte bir 5 sene, çok çalıştık biraz istirahat edelim rölantiye alalım diye düşünürdüm" derim sürekli bu konuda. Öyle bir gaz kesme durumu hiç olmamış adamın. 57 yıl gibi inanılmaz kısa bir ömürün sanki kısalığından haberdarmış gibi atlı kovalıyor gibi son 19 yılında olmayacak her şeyi oldurmuş gerçekten bir de yetmemiş adam meşgalesizlikten sıkılmaya bunalmaya falan başlamış. Vay aq ya. Sevgili Atatürk ayıboluyo ama, bir el ver bana rica ediciğim.

Şahsi düşüncem Atatürk ne bir lider Ne bir komutan Ne bir asker Ne bir kahraman Ne de bir siyasetçidir. O gördüğüm son yüzyılın en iyi öğretmenidir. Geri kalanlarda (burası yine bencesidir) kıyas yapabileceğim en azından tarihi kişilikler vardır. Ancak onun kadar azmedip hele ki o süreçte bir millete birşeyler öğretmeye çalışan bir kişi daha yoktur.

hiçbir şeyi yokken, bin yıl ömrü olsa ekmek elden su gölden yaşamasına yetecek bir servetin peşine düşüp buna muvaffak olan şahıslara kıyasla; elinin altında krallar gibi sefa sürmesini sağlayacak o kadar imkan varken bütün hayatını milletinin ve ülkesinin refahı için bir tek amaç uğrunda harcayan asalet sahibi kişilik.

Atam sen nasıl ileri görüşlü yüce bir insanmışsın ki şuan yaşayacağımız şeyleri bile tahmin edebilmişsin. Aslında tüm önlemler alınmış, temel çok sağlam, kurulu düzgün bir sistem ve Türk halkına mükemmel hayat yaşatacak imkanlar bırakmışsın. Şuan yaşadığımız her rezalet bizim ayıbımızdır. Mekanın cennet olsun babam, inşallah bizi affedersin.

umutsuzluk gibi bir huyu yoktu, lakin o da bir insandı: "6 mart 1930 günü akşamı ikameti için hazırlanan eve geldik. biraz sonra sofrada buluşmak üzere yanındakilerden ayrıldı. beni yanına alarak odasına girdi ve kapıyı kapattı. bir koltuğa yığılır gibi oturdu. çok yorgun ve sinirli görünüyordu. bir sigara yaktı: "bunalıyorum çocuk." "bunalıyorum çocuk, büyük bir ıstırap içinde bunalıyorum. görüyorsun ya, her gittiğimiz yerde mütemadiyen dert, şikayet dinliyoruz. her taraf derin bir yokluk, maddi, manevi perişanlık içinde. ferahlatıcı pek az şeye rastlıyoruz. bunda bizim günahımız yoktur. uzun yıllar, asırlarca dünyanın gidişinden habersiz, bir takım şuursuz yöneticilerin elinde kalan bu cennet memleket, düşe düşe şu acınacak hale düşmüş. memurlarımız henüz istenilen seviyede ve kalitede değil; çoğu görgüsüz, kifayetsiz ve şaşkın. değerli halkımız ise, kendisine mukaddes akideler şeklinde telkin edilen bir sürü batıl görüş ve inanışların tesiri altında uyumuş kalmış. bu arada beni en çok üzen şey nedir bilir misin? halkımızın zihninde kökleştirilmiş olan her şeyi başta bulunanlardan beklemek alışkanlığı. işte bu zihniyetle; herkes büyük bir tevekkül ve rehavet içinde, bütün iyilikleri bir şahıstan, yani şimdi benden bekliyor, fakat nihayet ben de bir insanım be birader. kutsal bir kudretim yok ki." biraz durdu. gözleri dolmuştu. elleri hafifçe titriyordu. "kalk bana kahve getirmelerini söyle de gel" dedi. anlamıştım. heyecanını yenmek için yalnız kalmak, vakit kazanmak istiyordu. kendisini ilk defa böyle halde görüyordum. dışarıda bir kaç dakika oyalandım. odaya döndüğümde epey sakinleşmişti. susuyordu. getirilen kahveyi yavaş yavaş içti. sonra her zamanki sesiyle konuştu: "her ne hal ise. yeise değil, hatta ufak bir tereddüte dahi düşmeye mahal yoktur. halimizi bilmekle cesaretimizi kaybetmemeli. ümit ve şevk içerisinde yolumuza devam etmeliyiz. er geç fakat muhakkak gayemize varacağız. hadi, artık seni bırakayım. ben de hazırlanıp sofraya ineceğim." salondan nasıl çıktığımı bilmiyorum. çelik iradeli adamın, velev beş, on dakikalık olsun böyle bir sinir buhranı geçirmesi beni çok sarsmıştı. günlerce bunun tesiri altında kalmıştım." atatürk'ten hatıralar, hasan rıza soyak. bu döngü hep içimde dolanıyor benim de, ata'm gibi umutsuzluğa kapılıp sonlara doğru toparlamaya çalışıyorum ama işte... değer mi?..

Bilim ve evrim ne kadar değişse de, devletler harita savaşlarından vazgeçmiyor maalesef. İnanılır gibi değil. Bir savaşı haklı gösterecek kadar bitik bir insanlık. Sadece Türkiye değil, dünyanın onun görüşüne ihtiyacı var. Gözümüzün önündeki resminle değil, beynimizin içindeki fikrinle. Bugün, yarın ve daima.

çağdaş, modern ve gelişmiş bir türk toplumu için hayatını adadı. fakat geçtiği bin bir zorluk sonrasında kafasındaki türk toplumu için yaptığı reformları halka tam olarak nüfuz ettiremeden vefat etti. erken vefatı sonrasında gelen yöneticiler ve yaptıkları uygulamalar sonrasında toplum olarak yozlaşmaya başladık. her hangi bir konuda devamlı bir başarı sağlayamayan, 40 yılda bir gelen başarılar ile "övünen" bir toplum olduk. atatürk'ün her ne kadar bir kurtarıcı beklemeyin sözü olsa da bu ülkenin her zaman kurtarıcı bir "lider"e ihtiyacı olacaktır. çünkü atatürk ilke ve inkılaplarının bilincinde olmayan bir toplumuz.ve bu bilinç eğitim ile olur. bu bilinci kazanmış kişi sayısı ülkenin maks %10'unudur. geri kalan %90'ı ise sağa sola dağılmış :) bilinçli bir toplum olabilmek eğitim ile olur. atatürk sonrasın eğitim alanında yapılan uygulamalar gösteriyor ki okuldaki eğitim ile olacak bir şey değil. olur da tarih tekerrür eder, bir "lider" çıkar -ve ömrü yeterse- ya da bu bilince sahip insanların çoğunluğu %90'a ulaşırsa o zaman bir şeyler değişir.

Son birkaç aydır mülteci\sığınmacı meselesinin gündemi iyice etkisi altına alması sonrası herkesin Atatürk’e ait bir sözü paylaştığını gördüm. “Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının ‘Kavm-i Necip evladına sen nasıl kötü muamele yaparsın’ diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim.” Öncelikle bu söz çok önemli bir söz, o dönem ki Türklerin durumuna, Osmanlı devletinin Türklere bakış açısına, dönemin yaygın fikri İslamcılık ve daha birçok konu hakkında bize ışık tutan bir söz. Bu sözün bugün yeniden benzer meseleler için kullanılması ise oldukça üzücü. Halk bu sözü Suriyeli, Afgan, Pakistanlı, Iraklı mültecilerin yanında ikinci plana atılan Türk milleti olarak kendisini yönetenlere tepki olarak yeniden hatırla(t)mış durumda. Peki nedir bu söz, Atatürk bu sözü ne zaman hangi olay üstüne söylemiştir? Şahsen ben de bilmiyorum. Ben yalnızca sözün bizlere anlatmak istediği ile ilgilenmiş, yaşanan hangi hadiseye binaen ortaya çıkmış olduğunu hiç düşünmemiştim. Bugün Atatürk ve Milliyetçilik üzerine bir makale ile karşılaştım. Bolu Abant İzzet Baysal üniversitende akademisyen olan Profesör Doktor Cemal Avcı’ya ait bir makale. Makalede olay kısaca aktarılmış ama mevzu bahis kısmı entrye eklemeden makalenin çok iyi olduğunu ve okunmasını tavsiye ettiğimi söylemeliyim. --- spoiler --- Atatürk, 14 Eylül 1931 günü bir sohbet sırasında anlattığı aşağıdaki hatırasıyla kendisinde milliyetçilik fikrinin gelişmesini çok net bir şekilde dile getirmektedir: “Bizim neslin gençlik yıllarına Osmanlılık telkin ve etkileri hâkimdi. İmparatorluk halkını meydana getiren Türk’ten başka milletlere, bu arada yanlış bir din anlayışıyla Araplara, sarayın, ordu ve devlet ileri gelenleri arasında bulunan ırktaşlarının etkisiyle Arnavutlara özel bir değer veriliyor, onlardan söz edilirken ‘kavmi necip’ deyimi ile sıfatlandırılarak bu duygunun belirtilmesine çalışılıyor, memleketin sahibi ve devletin kurucusu olan biz Türkler, ikinci plânda gelen önemsiz halk yığınları sayılıyordu. *Kavmi necip: Osmanlı'da Araplar için kullanalın söz, asil kavim.* Şair Mehmet Emin Yurdakul’un, ilk defa Manastır Askerî İdadisinde öğrenci iken okuduğum ‘Ben bir Türk’üm, dinim, cinsim uludur’ mısrasıyla başlayan manzumesinde, bana millî benliğimin gururunu tattıran ilk anlatımı bulmuştum. Fakat ben asıl bunu, orduya katıldığım ilk günlerde, bir Anadolu çocuğunun gözyaşlarında gördüm ve kuvvetle duydum. Ondan sonra Türklük, benim en derin güven kaynağım, en engin övünç dayanağım oldu. Kendimi hiçbir zaman Osmanlılığın telkin ettiği başka milletleri öven ve Türklüğü aşağı gören eksiklik duygusunu kaptırmadım. Bakınız nasıl oldu? Kurmaylık stajı için verildiğim süvari alayı, Hayfa’da(şu an İsrail'in kuzeyinde bulunan bir şehir) bulunuyordu. Kışla ile deniz arasında geniş bir talim alanı vardı ve piyade acemi eğitim devri yeni başlamıştı. Erleri bölgeden toplanmış Arap gençlerinden, öğretici kadro da tecrübeli ve Anadolulu kıt’a çavuşları olan Türk delikanlılarından kurulu idi. Katıldığım bölüğün alaydan yetişmiş, Makedonya Türklerinden, ileri yaşlı bir yüzbaşısı vardı. Erlere çavuşlar talim yaptırıyor, biz subaylar arada dolaşarak çalışmaları izliyor ve denetliyorduk. Yüzbaşı, çavuşlarına karşı sert davranıyor, yeni erlere karşı ise fazla şefkatli görünüyordu. Onların herhangi bir şekilde azarlanmasına, hırpalanmasına gönlü razı olmadığını ısrarla söylüyordu. Hâlbuki talimlerde, Türkçe bilmedikleri için, çavuşların söylediklerini iyi anlayamayan kimi erlerin yanlış hareketlerinin, zaman zaman çavuşların sabırlarını tükettiği, sertçe davranışlarına yol açtığı da oluyordu. Bir gün yüzbaşı, bu yolda hareketten kendini alıkoyamayan bir çavuşunu mimlemiş ve talimden dönüldükten sonra, birlikte oturduğumuz bölük komutanlığı odasına çağırtmıştı. Takım komutanıyla birlikte gelerek yüzbaşısını saygıyla ve askerce selâmlayan çavuş, yirmi beş yaşlarında dinç ve yakışıklı, ince bıyıklı, elmacık kemikleri fazla kabarık, uyanık bir Türk çocuğu idi. Yüzbaşı, onu millî onurunu ağır şekilde hançerleyen ‘...Türk!’ sözleriyle azarlamaya başlamıştı. ‘Sen nasıl olur da kavmi necibi Arap’a mensup, Peygamberimiz Efendimizin mübarek soyundan olan bu çocuklara sert davranır, ağır söz söyler, onların kalbini kırarsın? Kendini bil, sen onların ayağına su bile dökmeye lâyık değilsin...’ gibi gittikçe manasızlaşan, fakat yaşlı yüzbaşının samimî inancından kuvvet alan sözlerle hakaret ediyor, gittikçe asabîleşiyordu. Ben dikkatle çavuşun yüz ifadesini izliyordum. Başlangıçta üstünde bir babaya duyulan saygının içtenliği okunan çizgiler sertleşmeye, içten gelen haklı bir isyanın ateşleri gözlerinde okunmaya başlamıştı. Fakat gerçek itaatin simgesi olan her Türk askeri gibi bu da iç duygularını gemlemesini bildi. Sessizce göz pınarlarından dökülmeye başlayan yaş damlaları, yanaklarında birbirini kovalayarak bıyıkları üstünde toplanıyor ve kendini böylece yatıştırmaya çalışıyordu. Ben, bir taraftan üzgün ve sinirli, bu sahneyi seyreder ve söylenenleri dinlerken, bir yandan da içimde bir isyan duygusu şahlanıyor ve şöyle düşünüyordum: ‘O erin bağlı olduğu kavim, birçok bakımdan necip olabilirdi. Fakat çavuşun, yüzbaşının ve benim bağlı olduğumuz kavmin de tarihleri şerefle dolduran büyük ve asil bir millet olduğu da bir an şüphe götürmez bir gerçekti. Türklük hakkındaki o günkü görüş ise doğrudan doğruya Türk aydınlarının kendi kendini bilmemesinden ve başka milletlerde şu veya bu sebeple üstünlük var sayarak, kendini onlardan aşağı görüp nefsine olan güveni yitirmesindendir. Artık bu yanlış görüşe son vermek, Türklüğümüzü bütün asalet ve necabeti ile tanımak ve tanıtmak gerekmektedir’ dedim ve o andan beri inandığım bu gerçeğe bütün Türklerin inanmasını, bununla övünüp kendine güvenmesini ülkü bildim. *Kaynak: 5 Utkan Kocatürk; Atatürk’ün Fikir ve Düşünceleri, Ankara, 1999, s.203-204. --- spoiler --- Makalenin tamamı için bağlantı. (ilk çıkan pdfi indirebilirsiniz) Edit: Öyle bi içimden geldi, bu fotoğrafını çok seviyorum ve bu ülkeye dair bir şeyleri düşünürken kendimi bu yüz ifadesindeki gibi hissediyorum...ATATÜRK

24 kasım 2006'da yazılmış, çocukluk günlüğümden bir kısım, gorsel yazımın o zamanki berbatlığından ötürü okuyamayanlar için: "...bugün öğretmenler günü keşke başöğretmenim Atatürk burada olsaydı. başöğretmenim Atatürk'ün öğretmenler gününü kutluyorum..." arkadaşlar ta doğduğum günden içime öyle bir sevgi işlenmiş ki vallahi billahi sığdıramam buralara. ve büyüdükçe, öğrendikçe öyle bir saygı, hürmet dolmuş -her geçen gün daha da artan- yok mümkün değil kelimelere dökemem. ulu mucize diye adlandırırım belki. hiç görmediğin birisini özlemek hissini çocukken öğrenmiştim. çok özlüyorum. ağaca, hayvana, çobana, kadına, işçiye, çiftçiye, türk'e, fabrikaya (üretime), matematiğe, türkçe'ye, şiire, lisana, kitaba, vatana, toprağa(gerçek anlamda toprağa da)... yahu neler neler! bunların daha bir çoğuna ayrı ayrı değer verip, üzerine düşünüp, binbir türlü çalışmalar yapan bir insan evladı. her şeyle bu denli ilgilenip bir de asker sıfatıyla kimlere kafa tutmuş da neleri göze alarak bize bir "cumhuriyet" vermiş. nasıl ya nasıl? aklım almıyor. utanç duyarak söylüyorum, biz bu cumhuriyetin kıymetini bilmiyoruz, evet. o baş kaldırıyla oysa nelere sahip olabilirdi hiç düşünmez bazıları :) şu an yaşadıklarımızı yaşamayalım diye öyle çabalamış, öyle üretmiş ki... kendini feda etmek bazen tek mermiyle de olmuyor işte. ömür vermek başka bir şey. ...daha yazdıkça yazarım da dedim ya yine de dökemem. ölmeden önce yapılması gerekenler 1- nutuk okumak 2- anıtkabir'e gitmek *ha bir de sevmeyen "insanları" (evet tırnak içinde) asla anlamam mümkün değil, saygı duymam hele hiç mümkün değil. Mustafa Kemal'i sevmemek bir çeşit psikolojik rahatsızlıktır benim gözümde. komik de.

bugün geri gelse kimilerince akp'li ilan edilir. şu şekilde not: (#4383718)

"benim bir dinim yok ve bazen bütün dinlerin denizin dibini boylamasını istiyorum. hükümetini ayakta tutmak için dini kullanmaya gerek duyanlar zayıf yöneticilerdir. âdetâ halkı bir kapana kıstırırlar. benim halkım demokrasi ilkelerini, gerçeğin emirlerini ve bilimin öğretilerini öğrenecektir. batıl inançlardan vazgeçilmelidir. isteyen istediği gibi ibadet edebilir. herkes kendi vicdanının sesini dinler. ama bu davranış ne sağduyulu mantıkla çelişmeli ne de başkalarının özgürlüğüne karşı çıkmasına yol açmalıdır." atatürk, andrew mango. demem o ki gazi paşa'yı dinci kesimin düşman ilan etmesi için şöyle şeylere gerek yok: (#4389198) onu zorla müslüman, dindar anlatmaya çalışmaya da gerek yoktur. atatürk neyse o'dur, o'dur ki islam'ı arap sevici ve mezhepsel dinci şarlatanlardan kurtarmak adına kur'an'ı olması gerektiği gibi türkçeye çevirtmiş ve de diyanet işleri başkanlığını kurdurtmuştur. (bkz: eyyorlamam bu kadar)

o kadar büyük bir adam ki; hem ülke, hem chp, hem de islamcılar hâlâ ekmeğini yiyor. ye ye bitmiyor... chp yıllardır doğru dürüst bir şey yapmamasına rağmen her seferinde +%25 oy alıyorsa bunun tek sebebi mustafa kemal atatürk'tür. islamcı tayfa da her seferinde "başka adam mı var?" diyerek atatürk'e karşı çıkmak için şeriat/cemaat sempatizanı partilere oy atıyorsa onun da sebebi mustafa kemal atatürk'tür. rte atatürk'e karşı çıkarak var oldu. atatürk yoksa rte yok, rte yoksa akp hiç yok. zincir bu şekilde. ezcümle, konu yine kodumun demokrasisine geliyor; demokrasi der ki çoğunluk ne derse o. sorun burada başlıyor. çoğunluk her zaman aptaldır. ama madem ki çoğunluk kıstas, o zaman siyasiler ne yapar? çoğunluğa, yani aptallara oynarlar. vasata hitap etmek için vasatlaşırlar. ortalama bir vatandaş ne kadar vasatsa, o ülkedeki birçok şey o vasatlıkla aynı frekansta olacaktır. gerçek şu ki vasatlık ihraç edilebilir bir şey olsaydı bu ülke ihracat rekorları kırardı... not: "muhalefete akp'ye vurması için vuruyoruz." çünkü ben akp'ye vurmak istiyorum. iktidar kendine vurmayacağına göre ona kimin vurması lazım? kim bu milletin vekili? kim ana muhalefet? kim atatürk'ün partisi? en öndeki kimse o benim yerime okkalı okkalı vuracak. bunlarsa akp'nin sırtını sıvazlıyor. paşam bugün çıkıp gelse ilk işi vasıfsız chp kadrolarını def etmek olur.

Dünyanın görüp görebileceği tek ADAM💪

link Şu dönemde bizimle olsan pembe götlü tatlı su hümanistleri ve radikal dinciler tarafından ırkçı ilan edilecekmişsin demek ki paşam. Tıpkı biz evlatların gibi... İnanmazsın senin kurduğun partinin 2016 yılında yayınladığı raporda mevcut "sığınmacılar geri gönderilemezler, entegre edilmeliler" diyor. Hem de senin millettinin isteklerine rağmen. (#4365627) Sen bizim en büyük, belki de tek şansımızsın.

ölümüyle türklüğün daraldı ufukları bir güneşti, batınca karardı ufukları. tıkandı ülkü yolu, dikenleşti, taşlaştı. türklük ruhu ülkemin kalbinden uzaklaştı. mustafa kayabek

bir reddit kullanıcısı tarafından yapay zeka teknolojisiyle günümüz kıyafetleri ile vücut ölçüsünü kullanarak uyarlanmış çizimi. "İki Mustafa Kemal vardır: Biri ben, et ve kemik, geçici Mustafa Kemal… İkinci Mustafa Kemal, onu “ben” kelimesiyle ifade edemem; o, ben değil, bizdir! O, memleketin her köşesinde yeni fikir, yeni hayat ve büyük ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben, onların rüyasını temsil ediyorum. Benim teşebbüslerim, onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. O Mustafa Kemal sizsiniz, hepinizsiniz. Geçici olmayan, yaşaması ve başarılı olması gereken Mustafa Kemal odur!" Mustafa Kemal Atatürk

Atam, sende ne taşak var imiş sadece benim bile bir fotoğraf paylaşmam herkesi kudurtuyor, baba o ne taşak baba.

--- spoiler --- "Biz Yalnız Hayat ve İstiklâl İsteyen Bir Milletiz" Büyük Millet Meclisi Reisi Mustafa Kemal Paşa'nın Mühim Bir Nutku --- spoiler --- gorsel

Twitter'da ne kadar Atatürk düşmanı varsa toplanmış. Atam nasıl sapladıysa 99 yıldır acısı dinmiyor xd Çok sevdikleri dünya liderlerinin kendilerine Cumhuriyeti armağan ettiğini falan yazacaklar utanmasalar. Bu kadar gerizekalı bir toplum cidden görmedim. Tüm dünyanın saygı duyduğu Ulu Önderimizi yok saymaya çalışıyorlar xd

Ülkedeki eğitim sisteminin ne kadar kötü olduğunu özellikle bu miili günlerde ortaya çıkan Atatürk düşmanlarını görünce daha iyi anlıyorum. Ülkenin en büyük milli değerine ve ülkenin kurucusuna bu zamanda bu kadar düşmanlık nasıl bir cehaletin ve akıl tutulmasının ürünü olabilir anlayamıyorum.

falih rıfkı atay'ın da dediği gibi: o asıl devrimleriyle kurtarıcı olmuştur. çağının çok ötesinde bir devrimciydi. fikirleri yüzyıllar boyunca geçerliliğini koruyacaktır ve asla azımsanamayacak bir kesim tarafından öyle ya da böyle yaşatılacaktır.

böyle bir kurucumuz olduğu için ne kadar iftihar etsek az. şunlar burada dursun; --- spoiler --- dünyanın bugünkü durumu hiç de parlak görünmüyor. her ülke, gençliğini bir başka ideolojiye sahip olarak yetiştirme gayreti içinde. italya faşizm ideolojisine dört elle sarılmış. bu ülkenin diktatörü olan mussolini ülkesinin sekiz milyon faşist gencinin süngüsü üzerinde yaşadığını haykırıp duruyor. almanya'da hitler'in yaratarak geliştirmekte olduğu nazilik de faşizmin bir başka, bir büyük tehlikeli benzeridir. hitler bir ırkçıdır. dikkat buyurunuz, milliyetçi demiyorum, ırkçıdır diyorum. alman ırkını en üstün ırk olarak gören bir mecnundur. tekmil alman gençliğini peşine takmış, onlara bu ideali aşılamıştır. moskova'da oynanan oyun ise bir başka türlüdür. stalin yalnız kendi gençliğine değil, dünya gençliğine komünistlik ideolojisini aşılamaya çalışıyor. komünistlik propagandasının, fukarası ve cahili çok ülkelerde ne kolay taraftar topladığı ise ortada bir gerçektir. hayır. ne komünizm ne de faşizm... bu iki ideoloji de memleketimizin, ulusumuzun gerçeklerine karakterine asla uymaz. şunu da hemen ilave edeyim ki, ne faşizm'in ne de nazizm'in sonu yoktur. . bu adamlar, filmde gördüğümüz gibi tiyatral bir atılışla işe girişti. bugün almanya'nın bütün askeri gücü onun elinde. yarın savaşa girişecekler. o ve onun taklitçisi mussolini savaş hazırlıkları ile meşguller. evet, savaşı başlatacaklardır, çünkü asker değiller, savaş nedir bilmezler. savaş bir felakettir, hele bu iki müttefik için kesin ölümdür. tarih almanya'ya öyle bir toprak vermiştir ki, daima iki ateş arasında kalmaya mahkumdur. körü körüne hesapsız, kitapsız bir kendine güvenme, tamamen mekanik bir ordu sistemi, ilk hamlede korkunç bir kuvvet etkisi yapacaktır. fakat bir kere bir tarafı sakatlandı mı, darmadağın olacak, o çalışkan millet yere serilecektir. ortada ne hitler, ne örgütü kalacaktır. mussolini'den ise söz etmeye hiç gerek yoktur, efendisinin ortadan kalktığı gün, o da yok olacaktır. . dünyaya hakim olan milletleri idare edenlerin arasında ne yazık ki birinci derece devlet adamı çıkmıyor. avrupa'da birkaç maceraperest almanya ile italya'nın başında cebren bulunuyorlar. karşı karşıya geldikleri zayıf devlet adamlarının aczinden cüret alıyorlar. bunlar bugün dünyayı kana bulamaktan çekinmeyeceklerdir. . almanya, bir avusturyalı manyak onbaşıyı başbuğ edindi. --- spoiler --- not: (bkz: atatürk'ün not defterleri)

Savaşta bile önceliği eğitime veren büyük komutan. And olsun ki seni unutturmaya çalışanları, önüne geçmeye çalışanları ve bizi senin izinden gittiğimiz için susturmaya çalışanlardan tek tek hesap soracağız. Korkmuyoruz Atam rahat uyu, tekrar küllerimizden doğacağız. Adını yaşatacağız adınla yaşayacağız.