''Büyük ölümlere matem gerekmez. Fikirlerine bağlılık gerekir.''
Senin kalbin ve fikirlerin ardında bıraktığın milyonlarca evladınla birlikte yaşamaya devam edecek Atam. Bugün gazeteler yazsa da, seni kaybettiğimizi tarih yazmayacak. Türk gençliği olarak sana sözümüz açtığın yolda, gösterdiğin hedefe, durmadan yürüyeceğimize ant içmektir!
O öyle bir liderdi ki yaşadığı çağın gereklilikleriyle birlikte yaşamadığı çağın bile nasıl olması gerektiği hakkında söylediği her şey doğru çıkan ileri görüşlü, akılcı ve çağının çok ötesindeydi. Düşmanları, hatta dönemin popüler diktatörleri bile ona saygı duyar, onunla karşı karşıya gelmemeye özellikle özen gösterirlerdi. Vatan uğruna harcanmış koca bir ömürün en güzel örneğiydi. Bugün kendisi için karşıt görüş bildiren insanlara bile bu hakkı o vermiştir. Yabancıların dahi ''keşke bizim de bir Atatürkümüz olsaydı.'' dediği bir liderdi. Yaptıklarını yazmaya kalkacak olsak kelimelerimiz yetmez. ''Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir.'' bu yüzdendir ki iki Mustafa Kemal var, derler. İki Mustafa Kemal vardır : Biri benim, et ve kemikten, geçici Mustafa Kemal.. Diğeri Ölümsüz Mustafa Kemal.. Onu ''ben'' kelimesiyle anlatamam; o, ben değildir, o bizdir! O, ülkemizin her köşesinde yeni fikir ve yeni hayat için, büyük ülkü için uğraşan aydın ve savaşçı bir topluluktur. Ben, onların rüyasıyım sadece. Benim girişimlerim, onların özlemini çektikleri şeyleri tatmin içindir. Öyle olmalıdır..
Falih Rıfkı Atay'ın sözleriyle anmak istiyorum 10 Kasım'ı ve Mustafa Kemal'i.. ''en mesut Türkler, Atatürk yaşarken ölmüş olanlardır. ömrümüzün ve Türk tarihinin en acı yasını tutmak talihsizliği bize düştü..''
Bizlere kendi hayatından feragat ederek bu güzel ülkeyi bırakmış büyük insan! Ruhun şad olsun..