ekmek

Her türlü kombinasyon yapılabilir.

vicdanımla birinci dereceden alakalı tek nesne. tek gıda maddesi. nerede ve ne zaman olursa olsun yerde gördüğüm her ekmek kırıntısını alıp yüksek bir yere koyarım. o kırıntının yerde olması onuruma dokunur. hatta askerdeyken çöp döktürdüğüm acemi askerler parça ekmekleri çöpe dökmesin diye, komutanlardan gizli karakolun etrafındaki köpeklere verdim 100 gün. bir şekilde vicdanımla alakalı işte. bu durumun böyle şekillenmesinde en büyük etkense küçüklüğümde, her yemek sonrası kendisine teşekkür ettiğim annemin; "allah kimseyi açlıkla imtihan etmesin" cümlesinde saklı. neticede vicdanımdır bu benim. kan düşmanımla bile ekonomik çıkarlarımız ters düşsün, içinde ekmek geçen bir cümle kurduğunda susup, geri çekilirim. baş tacıdır ekmek. göz nuru. kendisinin ana maddesi olan buğdayın, mısırın ve yulafın üreticisi olan çiftçilerin özverilerinin ve güzelliklerinin samimiyeti karşısında hiçbir zaman gocunmam ana caddede gördüğüm bir ekmek kırıntısını yerden alıp da yüksek bir yere koymaktan. ve bayatını çok severim. (bkz: bayat ekmek)

Japonya'da pirinç türkiye'de ekmek

yoksa alternatif olarak pasta yiyebilirsiniz.

benim için önemini fotoğraf albümünde kocaman bir ekmeği yemeye çalıştığım ufak yaşımın hatıra fotoğrafı görmem ile başladı. çok farkı ve derin anlamlar içeriyor içerimde. bir ekmek parası adına küçükken annemle kapı kapı bir şeyler satardık, babama ilk isyanımın temasıdır ekmek [bir ekmek parası için git şurda çalış!], ilk işimin ilk maaşımın armağanıdır ekmek. ekmek alıp dağıtmak, ekmek... evimizin yanında somun ekmek fırını, evimizin karşısında pide ekmek fırını var. ağzımdan hangi konu hakkında isyan kelimeleri dökülse yine ekmek; kolay mı ekmek parası kazanmak. annem böyle büyüttü. kendi yapıyor yıllardır ekmeği. yazmak istediğim ama ellerimin varmadığı bir sürü cümle...

silginin icadından önce yazılara silmek için kullanılırdı.

kilo almak geliyor aklıma

türklerin bakış açısının yanlış olduğu besin. ekmek diyince nedense sadece somon ekmek geliyor aklımıza. fakat binbir çeşit ekmek vardır ana yemek kadar besleyici olan.

1. akıllara ilk gelen; buğdaydan yapılan ve yemeklerin yanında yenilen nimet 2. toprağa büyümesi için birşeyler koymak 3. yemeğin üstüne tuzu falan serpmek 4. argoda planlanan bir yere gitmeyince alınan haz demektir.

ekmek bizde kutsaldır arkadaşlar. sabahtan aksama kadar onun için çalışırız

ekmek aslanın ağzında :)

yapılmış, yapılacak, yapılabilecek en faydalı icat. düşünsenize ekmeğin olmadığı. kuru fasulyeye, nohuta ekmek banamıyorsunuz. köfteyi, döneri boş boş yiyorsunuz. sabahları güzel bir sucuklu-kaşarlı tost yiyemiyorsunuz. her şeyden önce her öğünde doymak için daha fazla yemek yiyorsunuz. ama ekmek olunca öyle mi? doymak için makarnayı bile ekmekle yiyorum. ve sonuç olarak doyuyorum. o olmazsa aç kalırdık aç! allah razı olsun seni bulandan.

yav arkadaş ekmeksiz yemek yiyenleri anlayamıyorum. nasıl tat alıyorlar yemek yemekten? o ekmeği yemeğin suyuna banmadan yemenin ne anlamı var ki?

teknesi

Ekmeklere tek çizik atılmasının nedeni Allah'ın tek ilah olduğunu göstermek için orhan gazi tarafından başlatılmıştır.

çoğu kişi bu sözcüğün "bir şeyler ekmek, tohum ekmek"teki ek- fiilinden türediğini sanıyor. oysa eski metinlerde hep "etmek" olarak geçer. yani hamuru yoğurma, pişirme vs. işlemlerden geçtiği için. bir diğer teori de türkçedeki üt- fiilinden geldiği yönündedir ki daha mantıklı bir açıklamadı. üt fiili pişirmek, kızartmak anlamındadır. muhtemelen ütmek/ötmek iken günümüzde ekmek olmuştur.

İlk buğday yaklaşık 9 bin yıl önce Mezopotamya 'da işlenmiştir. Sümerliler ekmek yapmak için buğdayı döverken ağlarlarmış.Çünkü bereket tanrısı Tammuz' un ruhunun buğday olup kendilerine geldiğine inanırlarmış. Bu yüzden ekmek kutsaldır bu topraklarda, bu yüzden yere düştüğünde alır, öper ve yüksek bir yere koyarız.

birazdan almaya gideceğim besin. türkçe kökeni "ötmek, ütmek" üzerinden geliyor, hani şu ütüdeki ütme olayı. yani genel kanının tersine ekip biçmekten değil. 900 yıllarında manici uygur yazınında "ötmek" olarak geçiyor. divanı lügatüt türk'de farklı ağızlarda "etmek,ötmek ve epmek" olarak geçiyor. codex cumanicus'da da ekmek "ötmek", ekmekçi "ötmekçi" olarak geçiyor. "ötmek est panis sed ötmäkči est ille qui fecit panem ['ötmek' ekmektir, 'ötmekçi' ekmek yapan kişidir]" türkiye'de de 18. yüzyıla kadar "etmek" biçimi kullanılırken 19. yüzyılda "ekmek" kullanılmaya başlıyor. bu ani ses değişiminin neden olduğu bilinmiyor imiş.

Ekmek olmuş 2,5 TL . Bugün 2 ekmek aldım 5 lira verdim , para üstü bekliyorum, adam “teşekkürler abla,5 lira ediyor zaten” dedi. Normalde bilmem kaç gramı 2 tl den satılacakmış ama bunlar bilmem kaç grama çıkartmışlar( sözde gramajını arttırmışlar) da o yüzden 2,5 muş. Önceden aldığım ekmek de içi boş ekmekti, bugün aldığımın da içi boş, öncekilerden hiç bir farkı yok. Kafalarına göre gramajı arttırmaları da bir enteresan. Bu zamana kadar arttırmadınız da şimdi neden arttırdınız? Eskisinden yap ver gene , millete 2 liralık yap ver…

Bu millet her türlü zamma göğüs gerer. Sigara alacak parası yoksa sigarayı bırakır, "neden sadece kurbandan kurbana et yiyebiliyorum" demez; rafine bir zevki zaten yoktur, karnının doyması yeterlidir. Ama... fakat... lakin ekmeğinden vazgeçmez. Ekmek, Türk sofrası için olmazsa olmazdır. Boş tencereden değil, pahalı ekmekten korkun. Halk Ekmek'e bu konuda bir miktar kırgınım. Ucuza ekmek satarak halkın hayatı sorgulamasına engel oluyorlar. İşi Fırıncılar Odasına bırakıp keyiflerine baksalar keşke.

Ekmek parası için çalışıyoruz deyimi yakında gerçek olacak :)

Yiğit muhtaç olmuş kuru ekmeğe.

bir aydır yemediğim allahın lütfu olan şey. ayrıca lakabımdır. (bkz: valla bana ekmek derler)

(#4369942) tez vakitte halk ekmek'te 10-15 tl olur inşallah, dinimiz amin, 777, aldım verdim öyle oldu.

takriben mö 3500-3000 yılları arasında (bronz çağı) ekmek için tohum eken ilk insanlar orta asyadaki Türkler olmuştur. (bkz: gururla yerli) kaynak: s. frederick starr - kayıp aydınlanma