diyojen

kinik felsefesinin öncüsü ünlü filozof. koca büyük iskender'e ayar çekmesiyle ünlüdür. büyük iskender aristoteles'in öğrencisi olduğundan filozoflara çok değer verirmiş. bir gün diyojen'i ziyaret edip kendisinden bir isteği olup olmadığını sorar. diyojen abimizin cevabı gölge etme başka ihsan istemem olmuştur.

Bak işte ben bu adama bela okumam.Nedenini bilmiyorum,belki de bana 'gölge etmediği' içindir. (Mimimimimimimimimizah şovvvvvvvv) (bkz: abi nolur vurmayın)

''diyojen’e bir adamın ne kadar akıllı olduğunun nasıl anlaşıldığını sordular. yanıtı kısa oldu: konuşmasından. bir soru daha sordular: “peki adam ya hiç konuşmazsa? diyojen’in yanıtı bu kez şöyle oldu: o kadar akıllı olanı henüz yok dünyada.''

fıçıda yaşayan filozof.

hayatı damıtarak yaşamıştır. "neden iki kulağımıza karşılık bir dilimiz var biliyor musunuz?" sorusunu, "çok dinleyelim de az konuşalım diye" diyerek kendisi cevaplamıştır.

(bkz: gölge etme başka ihsan istemem)

''çok dinlememiz ve az konuşmamız için iki kulağımız ve bir dilimiz vardır.''

son derece fakir olan diyojen'in içinde yaşadığı bir fıçısı ve bir çanağı varmış. bir rivayete göre bir gün bir çeşme başında avucu ile su içen bir çocuğu gördüğünde “bu çocuk bana fazladan eşyam olduğunu öğretti” diyerek elindeki çanağı da atmış. büyük iskender, diyojen’i ziyaret etmiş ve bir dileği olup olmadığını sormuş. o da bu soruya “gölge etme başka ihsan istemem” demiş. verdiği cevabın asıl hali işaret parmağıyla güneşi göstererek "benden bana veremeyeceğin şeyi esirgeme" şeklindedir. daha sonraları iskender bu olay üzerine "ünlü imparator büyük iskender olmasaydım 'diyojen' olmak isterdim" demiş. not: yaşadığı dönemde büyük çoğunluk tarafından sevilip, sayılan filozof. edit: not.

sadık usta hocamız kendisinden hareketle fıçılarda yaşamak adlı kitabını yazmıştır. iyi de yapmıştır. zira insanlık tarihindeki birçok aydına ve devrim önderine yakından bakmamızı sağlamıştır.

bir bu adamla bir de sokrates ile tanışma fırsatımın olmasını çok isterdim. toplumu reddetmiş, toplum içinde toplum dışı yaşamış bir adam. insanın kendi kendine yetebilmesi gerektiğini savunmuştur diyebiliriz.

milattan önce 412-323 yılları arasında, sinop'ta yaşamış olan filozof. bence, felsefik olarak anarşizmin mihenk taşlarından biri bu insandır. (bkz: kinizm) diyojen bir gün su içmek için tasıyla çeşmeye gider ve bir çocuğun çeşmeden avucuyla su içtiğini görür. ardından büyük bir hınçla su tasını yere atıp, "bu çocuk bana fazladan bir eşyaya sahip olduğumu gösterdi!" diye bağırır. tüm ömrünü ihtiyacından fazla tek bir şeye sahip olmayıp fıçının içinde yaşayarak geçirmiş, elinde fenerle geceleri sokaklarda son ses bağırmıştır; "insan arıyorum, göreniniz var mı?" nurettin topçu diyojen'in bu feryadını ve türkiye'yi-türk insanını şu şekilde anlatmıştır; "hizmetine ömrümü harcadığım memlekette dostlarım kalmadı gibi bir şey. adeta yapayalnızım, boşlukta ve adeta etrafımdakilerden başka bir dünyadayım. insanın düşkünlüğünü, sefaletini bilirdim ama ruh sefaletinin bu kadar karanlığını görmemiştim. insan diyerek emek verdiklerimin hemen hepsi de ruh ve mana mefhumuna yabancı, menfaat kölesi bir takım haşerelermiş. ahlaksızlığın ummanı olan bu şark'ı yaşadıkça tanıyorum. burada insanı fenerle arayanlar, yanılmamışlar. 'müslümanız diyen insan yığını' yok mu? onlar şark'ın en aşağı tabakasını teşkil ediyor. müslümanlık, yaşanan şekliyle müslümanlık şark'ı bitirmiş. buraya artık ne ilim girer, ne ahlak; ne de allah uzanır bunlara. bunların önce her şeyi bırakıp insanlık devrine girmeleri lazım."

Üstteki yazarın tanımının üstüne çıkamayınca farklı bir tanım yapayım Podcast var böyle Sonat ışık Turgut uç İsmail türküsev'li e yer yer komik yer yer keyifli, çıplak çekelim denilmişti en son hocam o noldu?