milattan önce 412-323 yılları arasında,
sinop'ta yaşamış olan filozof. bence, felsefik olarak
anarşizmin mihenk taşlarından biri bu insandır.
(bkz: kinizm)
diyojen bir gün su içmek için tasıyla çeşmeye gider ve bir çocuğun çeşmeden avucuyla su içtiğini görür. ardından büyük bir hınçla su tasını yere atıp, "bu çocuk bana fazladan bir eşyaya sahip olduğumu gösterdi!" diye bağırır.
tüm ömrünü ihtiyacından fazla tek bir şeye sahip olmayıp fıçının içinde yaşayarak geçirmiş, elinde fenerle geceleri sokaklarda son ses bağırmıştır;
"insan arıyorum, göreniniz var mı?"
nurettin topçu diyojen'in bu feryadını ve
türkiye'yi-
türk insanını şu şekilde anlatmıştır;
"hizmetine ömrümü harcadığım memlekette dostlarım kalmadı gibi bir şey. adeta yapayalnızım, boşlukta ve adeta etrafımdakilerden başka bir dünyadayım. insanın düşkünlüğünü, sefaletini bilirdim ama ruh sefaletinin bu kadar karanlığını görmemiştim. insan diyerek emek verdiklerimin hemen hepsi de ruh ve mana mefhumuna yabancı, menfaat kölesi bir takım haşerelermiş. ahlaksızlığın ummanı olan bu
şark'ı yaşadıkça tanıyorum. burada insanı fenerle arayanlar, yanılmamışlar. '
müslümanız diyen insan yığını' yok mu? onlar şark'ın en aşağı tabakasını teşkil ediyor. müslümanlık, yaşanan şekliyle müslümanlık şark'ı bitirmiş. buraya artık ne
ilim girer, ne
ahlak; ne de
allah uzanır bunlara. bunların önce her şeyi bırakıp
insanlık devrine girmeleri lazım."