babaanne

benim için hep nefretin sembolü olmuştur. eğer annem baskıları yüzünden beni aldirsaydi da boşatsaydi ailemi daha mi mutlu olacaktı merak ediyorum. babam da sevmez kendisini oyle annemin doldurmalarina da gelmiyorum. bir ay geçirdim yanında iyi davranıyor gibi ama öyle nefretle bakıyor ki ben ne yaptim sana amk. (bkz: doğmadan ölmek)

ortası yok, ya çok iyi ya nefretlik

bir anneanne değildir benim için. pek bir düşkünlüğü yok bize karşı bu yüzde senede 1 defa da görsem pek özlemiyorum ne yazık ki. ama allah uzun ömür versin başımızdan eksik etmesin.

Dünyanın en muhteşem insanıdır bence.

genelde anneanne'den daha merhametsizdir.

annemi pek sevmese de beni çok sever be. diğer torunlarından hep ayrı tutar ve sen benim torunum değil oğlumsun der. allah başımızdan eksik etmesin

bayanche diye okudum djsfgs sanırım biraz egodan

son günlerini geçiyor, arayıp, öldüğümde mi geleceksiniz ölmeden görmek istiyorum dedi 😞elin de büyümedim belki, çok sıkta görmedim ama seviyorum kendisini

dün şöyle bi olay oldu; babaanneme gittim. kuzenim de oradaydı. neyse üniversitesi meselesinden konuşmaya başladık. sonra babaannem yan odaya gitti. biz yurt meselesini konuşuyoruz. konu paraya geldi. yurdun parasını konuşurken babaannemin bizi kapıdan dinlediğini gördüm ben. kapınında yarısı buzlu cam :) açıkça belli oluyor yani bizi dinlediği. dedim bunu suç üstü yapmak lazım. "allah rızası için el-fatiha!!" dedim. sonra hemen gidip kapıyı açtım. bi baktım ellerini açmış fatiha okuyor. dedim "valide sultan, sen bizi mi dinliyorsun?" ilk başta "yok evladım, niye dinliyim ben sizi." falan dedi. "bizi dinlemiyorsan el-fatiha dediğimi nasıl duydun?" dedim. sustu kaldı. biraz utandı, sonra "yavrum, paraya ihtiyacınız olursa söyleyin bana. çekinmeyin. ben, siz çekinirsiniz, bana söylemezseniz diye dinledim kapıyı. kötü bi şey yapmadım ben yavrum." dedi canım benim yaa.

bu dünyada en ozel ve sahip oldugum en guzel insanların başında gelir artik benim icin babannelikten cikti anne derim annem gibidirde canini istesem gözünü kirpmadan verir,her derdime kosar yuzumden anlar neyim oldugunu karnim ac mi tokmu bilir toksa ne yedigime kadar bilir beni o dogurmadi ama nerdeyse annemden daha iyi bilir sen olmasan ben boyle bi insan olamazdim babannem ben,bensem eger senin öğütlerin senin emeklerin sen iyiki varsin iyiki babannemsin benim kocabacak❤❤

doğum günüm yaklaşıyo diye atkı örüp yollamış bana. bir de siyah beyaz örmüş. ponçik kadın ya

babaanneler ölmesin.

2 amca + 2 teyze.

otuza yakın torunu var sanırım beni sevmeye sıra gelemdi ama ben seviyorum

bu amk memleketindeki tek sıkıntılı babaanne bana mı denk geldi lan herkes mi çok seviyor?

unutkanlık hastası, hâtırladığı tek torunu benim.

benim babaannem bir keresinde hiç unutmuyorum yeğenlerim balon oynarken onların elinden balonu alıp balonu indirip yastığın altına saklamıştı, hayır ne istiyorsun küçücük çocuklardan bu da böyle bir anımdı

melek görünümlü şeytanlar tam

benim babannem tonton falan değil hiç, benden bakımlı asortik bir hanımefendi... bu ara sıra beni üzüyor ama çok güzel kokar, resmen babanne kokusu seviyorum çünkü kadın yumuşacık kokuyor bildiğimiz böyle mıncırmalık bir şey

evden uzak olunca kıymetli oluyosun kendi yerinden kalkıyor otuturur biricik babaannem

ona sarıldığımda bütün kemiklerini sayıyorum. çünkü kendileri 35 kilo bir şey. her sene ölümden dönüyor kalp pili yüzünden. canımın içi, allah eksikliğini göstermesin. yoksa bana kim der 'pikap' ya da 'paket' ?

yaklaşık 8 sene önce kaybettik kendisini. hala 'babanne' kelimesini duyduğumda aklıma düşer, içimde bir şeyler parçalanır. elbette mükemmel bir insan değildi ama sevgisini bana hissettiriyordu ya, bu yeterdi. eğer babanneniz, anneanneniz veya dedeleriniz sağ ise kıymetini bilin. gittikleri zaman yerleri dolmuyor, çok özleniyorlar.

bizimki tatlıdır, güzeldir ama cadıdır. i̇nsanlar "aynı babaannesi, benzemiyor mu ama aaa?" derken inşallah tatlılık ve güzellik yönünden benzetiyordur. hoş çocukluğumda bana seslenirken "kız cadı!" derlerdi ama neyse. i̇tiraf ediyorum: hala bana cadı diyorlar. ah be babaanne. o güzelim gözlerin dururken bu huyunu mu aktardın bana?

anneme "nisyan bir şeylere çok üzülüyor. nisyan'ı kim üzüyor?" diye bir soru sormuş canım babaannem. belki gözlerimden, belki de "of babaanne of!" diye iç çekişlerimden anladı ama doğru anlamış. benimle gülen ve benimle ağlayan güzeller güzeli kadın, üşümeme dayanamayan, hep yanımda olan, bazen cadı bazen tatlı olan canımdan çok sevdiğim insan. allah babaannemi başımızdan eksik etmesin çünkü onunla aramızda olan bağ çok farklı. duygulandım, buraya yazmak istedim. kusurumu mazur görün.

az önce içimdeki egoist nisyan dürttü beni. babaanneme çok yakındım ve yanına zıpladım. "babaanne benim gibi bir toruna sahip olmak nasıl bir duygu?" dedim. önce bir güldü, sonra "iyi" dedi. bu kadarcık mı yani? neyse, "benim en çok hangi huyumu seviyorsun?" dedim. cevap yine kısa "iyiliğini." i̇çim eridi yalan yok. seviyorum bu kadını. kısa ve net. güzelce öptüm. ellerimi tuttu ve yaz kış tekrar ettiği o klasik sorusunu sordu: "ellerin niye bu kadar soğuk? niye böyle giyindin? (kısa kollu giymiştim)" bir şekilde ikna ettim üşümediğime, tabi o sırada kollarımı tutuyor sıcak mı soğuk mu karar veriyor. bazen annemin beni sevdiğine şüphe duyuyorum ama bu kadın hiç şüpheye düşürmüyor. allah uzun ömürler versin.

küçüklükten beri devamlı yanımızda annem genellikle ev işi bağ bahçeye işine yollanınca doğal olarak onun elinde büyümüş olduk genelde pek anlaşamayız ama bi kaç gün hastane de yattı yokluğunu çok aradım allah uzun ömürler versin severim kendisini ama çok aksi bre

çürük köklü bir ailenin en sağlam dalıdır benim için.

bu konuda çok şanslıyım sanırım, üç tane babannem var biri vefat etti kaldı iki. rabbim uzun ömür versin

babaannemi hiç tanımıyorum ama adını taşıyorum. şimdiye kadar onu tanıyan kimle karşılaşsam babaannemden çok güzel bahsettiler, tanımayı isterdim

galiba dünyadaki en masum yaratık hemen başımdan geçen bi olayı anlatıyım: bayram günü salonda oturuyoz baktım meybonnun elmalı şekerini alıyo babanne sende şeker yok mu yeme zarar dedim bana diyoki olum bende biliyom şekerim olduğunu ama butatlı değil ekşi diyo ondan şekeri etkilemez dedi bayram bayram iyi güldürmüştü

kendisi eğitim görse mi̇t'i yada cia i baştan kuracak yeteneklere sahip lakin yetersiz eğitim yüzünden mahallenin mobese kameralarının bilgilerini toplamak, saklamak ve gerekli ortamda ortaya atmakla yetiniyor

5 sene önce aramızdan ayrıldı her aklıma geldiğinde şekeri tansiyonu olup makarnasını ketçapsız kahvaltısını sucuksuz yapmadığı şampuana şampiyon dediği aklıma gelir huzur içinde yat be nüttük(bizim orda lütfiyeye böyle deniyor) sultan 😔

yer sofrasında otururken ayaklarıyla oynayan,parmak aralarını kurcalayan babaannem senin de mekanın cennet olsun.

bir anneanne değildir.

benden uzak allaha yakın

dünyada beni en çok seven insandı bence kendisi. asla bana kızdığını hatırlamazdım. hep para verirdi bana. dedemle beraber bahçeleri sularlardı. karşılıklı yatarlardı. ikisi de dünyanın en iyi insanıydı. bizim alt katımızda otururlardı arada giderdim, balkonu vardı beraber otururduk. fasulye ayıklardı genelde. bana hep eski hikayelerini anlatırdı çok hoşuma giderdi. özellikle yaz ayında babanneme gelirdi halamlar, sonra kuzenim, ben, babaanem balkonda otururduk.çok güzel günlerdi. dünyanın en iyi insanları babaannelerdir bence.

küçüklüğümden beri her zaman onun arkasına saklandım. ne zaman yaramazlık yapsam o vardı beni koruyan. ne zaman üzülsem o dert edindi. ne zaman canım sıkılsa o dinledi beni. ne zaman ağlasam hep yanımda o vardı. şu an bile bu hasta haliyle benim yanımda. hala derdimle dertleniyor. hala babama kızıyor benim için. babaanne lütfen sen ölme. hep benle ol. hep arkana saklanayım. lütfen.

babaannem alt katımızda otururdu ve anahtarları kapının üstünde dururdu hep.küçükken gizlice evine girerdim sonra saklanıp ses çıkarırdım babaannem gelsin bulsun beni diye. o da sese doğru gelirdi. eteğine astığı anahtarların çıkardığı sesten onun geldiğini anlardım. nefesimi tutardım. sonra ani bir haraketle "bööö" derdim o da korkardı. aslında benden değil de yüksek sese karşı bir tiki vardı. canım babaannem onu çok özlüyorum.

"babanne" diye seslendiğimde her zaman "babannen kurban olsun" diye cevap verir. ve beni her gördüğünde "allah sana boylu boslu ahlaklı kara kaşlı kara gözlü bir yar nasip etsin" der ben de içten bir "amiiin" derim. tabii ki seviyorum, o da beni seviyor biliyorum hatta diğer torunları hep "hayırlı torun en çok sevilen torun sensin" derler çünkü hep ben hastalıklarıyla ilgileniyorum hastaneye götürüyorum ev işlerinde yardımcı oluyorum arayıp soruyorum vs vs tabi beni sevecek lan ahshdhdj şaka bir yana hayır duası yeter be beni bir güzel okuyup üflüyor nasıl hafifliyorum anlatamam falan filan inter milan.

beni her gördüğünde ağlar. umarım iyi bir şeydir ya bu.. yoksa ben ağlarım

sevmem. ortalığı karıştıran fitne yuvası mübarek.

yemek konusunda pek anlaşamıyoruz. genelde damak zevkime uymayan şeyler pişiriyor ona yemeğe gittiğimizde. ancak yine de iyi kadındır. severim.

Bu akşamüzeri kapının önünde oturuyordu, içerinin sıcağından pek bunalmış olmalı. Bende çıktım kapını önüne ona kürtçe "nene hadi allah şifa versin ben gidiyorum" dedim. Oda kürtçe "nereye gidiyorsun diye karşılık verdi, kendi evime gideceğimi söyledim. Durdu, durdu, durdu.. birden gözleri doldu ve "gitme, birazda benim yanımda otur deyiverdi. " doğrusu pek şaşırdım "neden" dedim. " Kimse yok canım çok sıkılıyor tek başıma" diye karşılık verdi. O anda yer yarılsaydı da içine girseydim. Ama yeter ki sen kendini o kadar yalnız hissetmeseydin. ... sohbet muhabbet derken Telefonumdan fotoğraflarımı gösterdim. Ve birden teknolojiye o kadar karşı olan kadının ağzından şunlar dökülüverdi.. "keşke benimde böyle büyük bir telefonum olsaydı, içinde de böyle fotoğraflar bende her canım sıkıldığında açıp açıp o fotoğraflara baksaydım." Affallanmış bir şekilde hemen ana ekran tuşuna baktım ve durdum, gözü ekran fotoğrafıma ilişmiş olmalı ki 1. "Bu adam kim?" Diye sordu, o bir heykel ağzında ki sakız dedim. Heykel nedir? Bu sakız neden onun ağzında diye sorgulamadan birden şunu deyiverdi " O adamın yerine, benim fotoğrafımı koysan ya oraya?" nenem Nenem, emin ol sen benim en temiz tarafımsın..

beni görünce sende kimsin diye tanımayıp 1-2 yıl görmediği komşusunun torununu aaa yasemin diye karşılayan hiç bir babannelik annelik vasfı bulunmayan şahıs

Az önce babaannemin bayramını kutlamak için biri aradı telefonla. Konuştu konuştu bir süre. Telefonu kapattı diyor ki sesi tanıdık geliyordu ama kimdi acaba. Bordo bereli ya hiç de çaktırmıyor...

Babaannemle evlerimiz uzaktı. Arayı biraz açınca telefon açar “kızım kırdık mı sizi, küstünüz mü bize, çok özledik niye gelmiyorsunuz?” diye sitem ederdi. Sitemlerini bile özledim.

İlk sensiz geçirilen bayram çiçeğim. Huzurlu ve rahat uyu.

küçükken uzun bir süre tek çocuktum. annem ve babam çalıştığı için beni onların yanına bırakırlarmış, o ve dedemle büyümüşüm. onların en sevdiği torunlarıydım ve büyüdüğüm zaman da bile beni sürekli sevmek isterlerdi. aksi bir çocuk olduğum için ne sevgimi gösterebildim ne de kendimi sevdirdim yeteri kadar, onları kaybedince anladım. hatırladığım her an için keşke diyorum ve kalbim sızlıyor.