baba

babanın değil babasızlığın anlamı öğretmeseydi keşke. sadece biyolojik olarak bi katkı da bulunmak yerine adam olmayı yanımızda kalmayı seçebilirdi kendi bilir. ister bencil ister salak diyin ama insan bazen ölseydi keşke diyor çünkü varken yokluğunu hissetmek daha kötü

baba kimine armağan olur kimine imtihan

benim hayatıma, kişiliğime, özgüvenime can veren düzen getiren adam. iyikimdir. hani en şanslı olduğım konudur kısaca.

az once tartistik simdi de salondan bagiriyor gel muz ye diye. canim benim

hayatta ilk aşkımız hayatta ilk kuskunlugumuz allah başımızdan eksik etmesin

en anlamlı kelimelerden biri. bir kadını karşılıksız sevecek, tüm hatalarıyla kabul edecek tek erkek. ben ağladığım zaman üzerinden 2 saat geçsede ağladığımı anlayıp hadi anlat bakalım niye ağladın diye sarılan sığınılan liman. ama bir babayı kaybetmek bir anda büyümek, tarifi olmayan bir boşluk. tartışmasız babamdan daha çok hiç bir adamı sevmeyeceğimden ve özlemeyeceğimden eminim.

rol modelimdir bu hayatta gözüm kapalı güvenebileceğim çok az sayıda insanlardan biridir hiçbir işi rast gitmedi şu ana kadar emekli oldu ikramiyesini alamadı rahatlarım emekli oldum artık dedi telefonları susmadı arı aldı arıcılığa başladı arılarına çeşit çeşit hayvanlar dadandı arılar güzel bal veremedi birçoğu kışı çıkaramadı araba aldı aldıktan bir hafta sonra kaza yaptı buna rağmen bu ve bunun gibi saysısız olaylara rağmen bir kere bile harama el uzatmadı hak yemedi isyan etmedi bu yüzden her zaman rol modelim olacaksın koca yürekli adam sen sevdiğini ne kadar söylemesen de soğuk biri olmam biraz senin payın olsada ben seni çok seviyorum baba iyiki varsın

salonda televizyonun karşısında uyuyor, battaniye örttüm üzerine.. allah başımdan eksik etmesin

son zamanlarda sevgilisiymişim gibi davranıyor. korkutuyor beni. demin aradım, nasıl koyduk falan kızdırdım biraz(kendisi koyu galatasaraylı). konuştuk epey en son kapatacağız seni seviyorum oğlum dedi, şaşırdım ilk, sonra tamam hadi görüşürüz dedim(öyle seni seviyorum tarzı kelimeleri sevmediğimi bilir), tam kapatıyordum "sen beni sevmiyorsun galiba" gibi bir karşılık aldım amk. ne diyon baba deyince "tamam tamam anladım ben" dedi kapattıjdhsafjhjhdsaf 2-3 saate arayıp söver.

her sabah annemin sessiz iç çekişleriyle uyanmaya başlamıştım annemin gündüzleri yüzü gülmüyor her gece ağlıyordu. saçlarımı okşuyor, gözlerime bakıyor kadersizim diyordu kadersizim kızım bahtı karalım benim. ama ne kadar sorsam da niye ağladığını söylemiyordu daha küçüksün yavrum büyüyünce anlayacaksın. babama koşuyordum, babam mutfakta sigara içiyor, hadi salona git kızım duman seni hasta eder diyordu. sen niye içiyorsun o zaman baba sigara senin sağlığına da zararlı deyimli yani yorgun gözleriyle öyle ya doğru söylüyorsun kızım deyip gülümsüyordu. dudak kıvrımlarında kaybolan sanki yaralı bir gülümsemeydi acı bir gülümseme oysa benim babam böyle gülümsemezdi gözlerime acı acı bakıp hadi sen salona geç demezdi. hem nedense son zamanlarda babam çok öksürüyor annemde çok ağlıyordu. annemin sessiz iç çekişleriyle uyanmaya başlamıştım ne çizgi filmleri seviyordum artık ne barbi bebekleri babamın yüzü gülmüyor, annem hep ağlıyordu beş buçuk yaşındaydım. üstelik günler hiç geçmiyordu. herkes daha küçüksün derken altı yaşım bir türlü gelmiyordu. sabahları erken kalkıyorduk annem beni komşuya bırakıyor babamla yan yana yürüyüp kayboluyorlardı sokağın öbür başında oysa annem çalışmıyordu babamda erkenden niye nereye gider söylemiyordu pencerenin önünde dönüşlerini bekliyor, geldiklerini uzaktan taa uzaktan görünce dünyalar benim oluyordu. sonra yaz geldi doğum günüme iki gün kalmıştı herkes ne istersin diyordu ben susuyordum içimden hiçbir şey istemek gelmiyordu. sonra sonra ne olduysa o gece oldu. o gece annemin sessiz hıçkırıkları depreme dönüştü sanki ben odamdan çıkarken içerden sesler geliyordu hem ev ne çok kalabalıktı halamlar ağlıyor, büyük annem ağıt yakıyordu. dedem kuran okuyor komşular beni tutuyordu nedense bir an gözlerim babamı aradı ama ev evimiz çok kalabalıktı sanki babam bu kalabalıkta kayıptı ben baba dedim baba babam annem yavrum dedi sarıldı boynuma sanki yıllardır görmemiş gibi haykırdı sonra kızım iki gözüm babama ne oldu dedim yine cevap vermek yerine kadersizim bahtı karalım benim anne babam dedim babam babam bende ağlamaya başladım baban artık yok dedi baban artık yok baban öldü baban öldü yavrum baban artık hiç öksürmiyecek anne öldü ne demek ölüm ne demek ölüm nasıl bişey bende deli gibi ağlıyordum bir kıyametin ucundaydım anlıyordum yani artık baban geceleri rahat uyacak dedi sonra bayıldı ben öleydim yavrum dedi büyük annem, ben öleydim ölmüş babamın yorganına sarıldı babamın yüzünü zorla gösterdiler koştum sarıldım boynuna baba uyan dedim baba ne olur uyan uyan baba ben sensiz ne yaparım uyanda gülme istersen bana hem, kime sokulurum akşam olunca baba uyan yarın doğum günüm benim baba, baba altı yaşıma giriyorum uyan hiçbir şey istemem sözz gürültü yapmam, seni hiç üzmem söz baba, baba söz hadi bir gün daha dayan baba aç gözlerini hadi uyan uyan baba, baba uyan babamı doğum günümde toprağa verdik doğum günümü öyle kutladı babam, sigarasıyla çakmağı hala bende durur o beni babamdan, babamı bende ayıran her doğum günümde beni hala hıçkırıklara boğan, küçücük dünyama kıyamet olup yağan baba, baba nerdesin nerdesiniz babalar babalar uyanın uyanın babalar bu sigara dumanında yetim büyümesin artık başka şehirlerde başka çocuklar..

baba, kaldırımda bir taşa takılıp tökezlediğimde kolumu tutan değil, tökezlememi sağlayan o taş oldun hep. kıskanman için kendimi parçaladım ama yüzüme umursamaz bir gülüş ile bakan oldun. sarılamadım, elini tutamadım, dağ gibi babam var diyemedim. en büyük eksikliğim oldun, yüzüne haykırdığımda yüzüme güldün. önünde kaç kez kriz geçirdim kılını kıpırdatmadın. ne aradığım güveni verdin sen bana nede sevgiyi. dışarda da aramadım ama çünkü hiç olmadın ya kendi kendime dağ oldum ben. baba oldum ben. tökezlediğimde kendim kalktım ben. sağol baba bana baba olmadın ama gücümün sebebi oldun. sağol baba kızına en büyük iyiliğin, babasızlığın oldu. şimdi ölsen mezarına sarılabileceğimi bilirim. şimdi ölsen arkandan ağladığımda en azından yüzüme ağlıyorum diye gülmezsin. şimdi ölsen ben ilk ve tek tüm kalbimle sevdiğim platoniğimi kaybederim. ne olursa olsun bu bellidir. kızların ilk aşkı hep babalarıdır. yine de baba, sana benzeyen herkesten kaçıyorum.

varolsun

annemi çok üzdü zamanında,hala üzüyor ve üzmeye de devam edecek. ben de bir o kadar çaresizim yaptıkları karşısında. benim için yıllardır 4 harfli bir kelimeden ibaret. bir gün affetmeyi diliyorum seni baba,ama hiç inancım yok inan ki.

yeni bir yazar. hoş gelmiş.

aynı evdeyiz ama iki yabancı gibi . ömrümün sonuna kadar sahip olamayacağim tek duygu

"çocuğu olmuş erkek."

bazılarının çok sevdiği bazılarının nefret ettiği varlık. benim hiç olmadı. bir duygu besleyemiyorum normal olarak. ama bi duygu gerekiyorsa illa, terkettiği için nefret olurdu sanırım.

çınar ağacıdır.

dünyada ölümden başka hiç bişey gerçek değil arkadaşlar hayatı ciddiye alacaksanız bu yönden alın bi sabah kalktığınızda babanız yanınızda olmayabilir. onla yapamadığınız her şey için sonra pişman olabilirsiniz. babanızın değerini bilin sonra geç olabiliyor

nefes aldığını bilmek yeter.güven,huzur kaynağı.ölüm gelmeden değerini bilmek gerek

kız çocukları en çok babalarına düşkündür. onları çok ayrı severler. ilk aşk diyelim biz ona. ve en çok da onlara kırılırlar.

kaybedilen baba koyar da... yaşayıpta baba olmayan insan nasıl hissettirir acaba. babam ben 20 yaşına gelince hatırladı baba olduğunu, büyürken baba bilmedim.6 ay sonra da mobilyasına zarar geldi diye reddetti işte

nası bi şey ya anlatsanıza

baba. keşke başımızda olsaydın baba. keşke bu gece annem fenalaştığında yanımızda olsaydın. biz iki velet, ambulansı aramaya çalışmak yerine seni uyandırmaya çalışsaydık. eğer kalsaydın bunların hiçbiri yaşanmazdı aslında, değil mi? büyüdüğümü iddia etsem de, çocuğum gibi geliyor hala. büyüyememiş gibiyim. içime attım ama kaldıramıyorum bazen. sana ihtiyacım var, baba. o kadın hayatına hiç girmeseydi şu an nasıl olurduk, diye düşünmekten kafayı yiyeceğim. binlerce senaryo yazdım, beynimde oynayıp duruyorlar. sen hiçbirinde yoksun. sen hiçbirine uymuyorsun. annemin yanında niye gülümseyemiyorsun, baba? niye ailecek tiyatroya gidemiyoruz? neden beraberce amaçsızca dolaşamıyoruz? doğduğumdan beri bu şehirdeyim, kadiköy ve acıbadem hariç her yerde kaybolabilirim. neden hiç ailecek kaybolmadık, baba? seninki kolay iş. haftada iki saat ve iki çocuk için ayda bin lira vererek baba oluyorsun. hatta parayı sen vermiyorsun bile. abes bir benzetme ama, parayı komodinin üstüne koysan saçma kaçmayız şu durumda. sende kalan umutlarımı öldüremiyorum, baba. bu kelimeye yakışmıyorsun bile ama senin bize geri dönebilme ihtimaline tutunuyorum. annem dahi bilmiyor ama bu ihtimal bazen beni hayatta tutuyor. hayallerimin içine dalıp kapıları kilitleyebilmek istiyorum, sırf ailecek bir anımız olsun diye. ben şimdi gidip hiçbir şey olmamış gibi yapacağım. gece boyu, anneme bir şey olur, korkusuyla gözümü kırpmayacağım. sen sevgilinin koynunda uyu. bu hayatı sen yaşa, öbüründe elimiz yakanda olacak. böyle kurtulamayacaksın. bunları okumayacaksın. bunları yüzüne bağırdığımda bile duymayacaksın. gözlerimde gördüğün halde, görmemiş gibi yapacaksın. sen oyunlarına devam et. gerçekleri hepimiz biliyoruz. sen, kendimden sonra, en büyük düşmanımsın. kabuslar kovalasın seni.

(#734633) bu entiri noyu 2. kez veriyorum. yapıp yapabileceğim en güzel tanımı burada kullanmışım tükendim altan anlıyor musun tükendim.

benim babam bana hiç sarılmadı , hiç öpmedi , hiç başımı okşamadı ama beni canından çok sevdi bir yere gittiğimiz zaman cebindeki son parayla bana yemek yedirir sen yemiyormusun dediğimde ise param yok dememek için ben tokum derdi. evet babam sevdiğini hiç belli edemezdi ama arkamı her döndüğümde babamı arkamda görmenin verdiği hissi ondan başka kimse yaşayamadı bana .

dondurma buzlukta 20 gün durup,bittikten sonra canı dondurma çeken kişilerdir. gerisi vicdan azabı.

babam bize "seni seviyorum." demez, diyemez. çook nadir söylettiririz. hareketleriyle belli eder. o kadar güzel seni seviyorumlar der ki bir anlık aptal aptal gülümsememize sebep olur o hareketleri. hareketlerine bakışları eklenir, sonra gülüşleri. o adam gülsün ve ben onu izleyeyim sadece. allah başımızdan eksik etmesin baba denen o kudretli ve mükemmel varlığı. çok seviyorum demek az kalıyor ama yine de çok seviyorum.

. Aşktır<3

evimizin direğidir, reisidir... çınar ağacı gibidir meyve vermese de gölgesi yeter, ama meyve de veriyor, ömrü uzun ve sağlıklı olsun

adamla hiç geçinemiyorum biraz geçinemiyorum bnden kralı yokta

her insanın içinde bir yara vardır benim de babam hep yara olarak kalacak içimde

bugün doğum günü bazen tam işci adamsin diye dalga geçiyorum candır ya

hayatımın anlamı

mert yiğit delikanlı heybetli adamdı.. evine karşı merhametli sevgi dolu.. lan böyle bir adam ölebilir mi ya ama ölüyo işte.. hep iyiler mi ölür lan bu hayatta.. (bkz: şuan bok çukurunda olmamızın sebebi bütün iyi insanların birer birer ölüp kötülerin halen o boktan varlıklarını devam ettirmesi..)

kuran hatim yapcak. okumam için "hadi kedi bak ben bitiremiyorum bana yardım et biraz" diyor. tamam son sayfalar senin ilk sayfalar benim diyerek onu kirmamak için okuyorum. allah affetsin

varlığının, yokluğunda anlaşıldığı çınar...

aramızda hiçbir zaman arkadaş ilişkisi olmadı. hep mesafeli, fırtınalı bir baba-oğul ilişkisi vardı. hala öyle. kendisi bizimle aramıza set çekmiş gibi. aslında bizi sevdiğini biliyorum ama bunu nedense hiç göstermiyor. hatta öyle anlar geliyor ki sevgisini sorgular hale geliyorum. herhangi aile dışı tartışmada daima karşı tarafta yer alıyor. bu beni çileden çıkartıyor. diyorum bu kadar mı güvenmiyorsun? yıllardır değiştirelim dediğimiz fırını bir arkadaşı değiştirmeyi tavsiye ettiğinde değiştiriyor mesela. ben liseyi şehir dışında okudum. hayatım zorluklarla geçti. sınava hazırlanırken sıfırdan başladım tırmalaya tırmalaya güzel bir sıralama elde ettim. çok çabaladım ama okumak istediğim şehir gelmedi. gönül isterdi ki sırtımı sıvazlayıp "aferin oğlum bu da büyük başarıdır. seneye daha iyi olacak inşallah" desin. hakkını yemeyeyim bir sene daha hazırlanmama hiçbir şey demedi sağolsun. fakat çabalamalarımı da hiç görmedi veya takdir etmedi. ygs'de çok iyi netler yapıyordum. sınavda büyük dereceler elde edeceğime emindim. netlerim gayet iyiydi. gecelere kadar çalışıyordum fakat sınav hiç de beklediğim gibi geçmedi. şimdi de "çalışsaydın yapardın." diyor. diyorum "baba zaten ben çalıştım. elimden gelen bu 5 bin bekliyordum 50 bin geldi. bu da kötü değil." sadece iğneleyici cevaplar veriyor. arada destek de oluyor. ancak bu şeyleri yaptıktan sonra ona olan sevgim öylesine azalıyor ki... gün geçtikçe yabancılaşıyor. yakında tanıyamamaktan korkuyorum.

bazı insanlar vardır, babaları kahramanlarıdır, bazıları vardır ki, babaları sanki onlara düşman kesilmiştir. ben babama hiç sarılamadım durup dururken, hiç öpemedim öylesine. keşke benim de kahramanım babam olsaydı. ama değil. olamadı.

baba anne farketmiyor kimine imtihandit kimine armağan. ve şu başlıkların açılması taraftarı kesinlikle değilim. farkında olmadan insanların yarasına tuz basabiliyorsunuz. lutfen biraz empati

benimkisi ani sinir patlamaları geçirebilen agresif bi baba.aç olduğu zamanlar daha da gergin ve sinirli. ergenliğe yeni adım attığım zamanlar yine böyle bi ramazanlık gün sofradayız. bende babamla yeni kestirdiğim apaçi saç kesimim hakkında kritik yapıyorum. ben bi soru sordum tam o sıra ezan okundu, babam acele acele yemeğe başladı. bende kendimden geçmiş bi şekilde sorduğum sorunun cevabını bekliyorum böyle he ? hı ? hı? he ? gibisinden ısrarla cevap bekleyen sesler çıkarıyorum.anlık bi sessizlik oluştu. tam o sırada babamla göz göze geldim.önce o delici bakış ve ardından gelen şimşek gibi bir tokattan sonra benim görüntü gitti.gerisini hatırlamıyorum.o gün bu gündür oruçluyken babamın pek yakınlarında durmam. edit: tokadın geldiğini görmedim bile

T : kızan, karışan, sinirlendiren, koruyan, sarılan, özlenen; manası yokluğunda daha iyi anlaşılan kişi. Birçok dilde benzerlik gösteren kelime. Ba çocuk sesinden türetilmiştir. Alıntı. kaynak Edit: tanımı kişiden kişiye göre değişen nadir kelimelerden. Kimisi için 4 harf 2 heceden ibaret bir kelime iken kimisi için derin anlamları olan kelimelerle ifade edilemeyecek kadar değerli bir kelime.

anlamı yokluğunda anlaşılan

anne nefes almaksa baba nefes vermek...

baba kimimizin yarası kimimizin şükretme sebebi. benim ise yaşama sebebim. şimdi burda kimseye hatırlatmak istemezdim ama değerini bilmek lazım bazı şeylerin demek için yazıyorum. az önce bir kez daha anladım ki ne iyi yapmışım onun için savaşıp. yarım saat önce geldi şehir dışından. eve beş kuruş daha fazla yemek getirmek için günlerce dolaşıp durduğu şehirlerden . bilen bilir arı işi zor meslektir. dağlar, bayırlar, git git bitmeyen yollar. hele ki cehennem sıcağı varsa işin içinde. amcamla gitmişlerdi. amcam orda kalmış serinmiş en sonki durakları diye, babam dönmüş. neden çünkü bizi özlemiş. hatta atar yaptı biraz önce beni hiç aramadın diye. dedim anneme arattırdım, hayır sen arayacaktın dedi. üzüldüm. yaşama nedenime beni özlememişsin dedirttiğim için. amcam telefonda baban askerliği yeni bitmiş gibi bastı gitti diyor, gece bile çıkmadı yola sıcakla çıktı diyor, salak çocuk diyor. amca duy içimden ne diyorum sana ; "babamın tırnağına kurban, kalbine köle ol sen. "

kimine armağan kimine imtihan

en büyük hayal kırıklığım... beni umursamayan kalbinden öpüyorum.

özlüyorum bu aralar seni