baba

her sabah annemin sessiz iç çekişleriyle uyanmaya başlamıştım annemin gündüzleri yüzü gülmüyor her gece ağlıyordu. saçlarımı okşuyor, gözlerime bakıyor kadersizim diyordu kadersizim kızım bahtı karalım benim. ama ne kadar sorsam da niye ağladığını söylemiyordu daha küçüksün yavrum büyüyünce anlayacaksın. babama koşuyordum, babam mutfakta sigara içiyor, hadi salona git kızım duman seni hasta eder diyordu. sen niye içiyorsun o zaman baba sigara senin sağlığına da zararlı deyimli yani yorgun gözleriyle öyle ya doğru söylüyorsun kızım deyip gülümsüyordu. dudak kıvrımlarında kaybolan sanki yaralı bir gülümsemeydi acı bir gülümseme oysa benim babam böyle gülümsemezdi gözlerime acı acı bakıp hadi sen salona geç demezdi. hem nedense son zamanlarda babam çok öksürüyor annemde çok ağlıyordu. annemin sessiz iç çekişleriyle uyanmaya başlamıştım ne çizgi filmleri seviyordum artık ne barbi bebekleri babamın yüzü gülmüyor, annem hep ağlıyordu beş buçuk yaşındaydım. üstelik günler hiç geçmiyordu. herkes daha küçüksün derken altı yaşım bir türlü gelmiyordu. sabahları erken kalkıyorduk annem beni komşuya bırakıyor babamla yan yana yürüyüp kayboluyorlardı sokağın öbür başında oysa annem çalışmıyordu babamda erkenden niye nereye gider söylemiyordu pencerenin önünde dönüşlerini bekliyor, geldiklerini uzaktan taa uzaktan görünce dünyalar benim oluyordu. sonra yaz geldi doğum günüme iki gün kalmıştı herkes ne istersin diyordu ben susuyordum içimden hiçbir şey istemek gelmiyordu. sonra sonra ne olduysa o gece oldu. o gece annemin sessiz hıçkırıkları depreme dönüştü sanki ben odamdan çıkarken içerden sesler geliyordu hem ev ne çok kalabalıktı halamlar ağlıyor, büyük annem ağıt yakıyordu. dedem kuran okuyor komşular beni tutuyordu nedense bir an gözlerim babamı aradı ama ev evimiz çok kalabalıktı sanki babam bu kalabalıkta kayıptı ben baba dedim baba babam annem yavrum dedi sarıldı boynuma sanki yıllardır görmemiş gibi haykırdı sonra kızım iki gözüm babama ne oldu dedim yine cevap vermek yerine kadersizim bahtı karalım benim anne babam dedim babam babam bende ağlamaya başladım baban artık yok dedi baban artık yok baban öldü baban öldü yavrum baban artık hiç öksürmiyecek anne öldü ne demek ölüm ne demek ölüm nasıl bişey bende deli gibi ağlıyordum bir kıyametin ucundaydım anlıyordum yani artık baban geceleri rahat uyacak dedi sonra bayıldı ben öleydim yavrum dedi büyük annem, ben öleydim ölmüş babamın yorganına sarıldı babamın yüzünü zorla gösterdiler koştum sarıldım boynuna baba uyan dedim baba ne olur uyan uyan baba ben sensiz ne yaparım uyanda gülme istersen bana hem, kime sokulurum akşam olunca baba uyan yarın doğum günüm benim baba, baba altı yaşıma giriyorum uyan hiçbir şey istemem sözz gürültü yapmam, seni hiç üzmem söz baba, baba söz hadi bir gün daha dayan baba aç gözlerini hadi uyan uyan baba, baba uyan babamı doğum günümde toprağa verdik doğum günümü öyle kutladı babam, sigarasıyla çakmağı hala bende durur o beni babamdan, babamı bende ayıran her doğum günümde beni hala hıçkırıklara boğan, küçücük dünyama kıyamet olup yağan baba, baba nerdesin nerdesiniz babalar babalar uyanın uyanın babalar bu sigara dumanında yetim büyümesin artık başka şehirlerde başka çocuklar..