asosyal itiraf

cok zor zamanlar geciriyorum ve tek basimayim. ne yapicagimi ve nasil toparlanicagimi bilmiyorum. her seyden sogudum. yasamak istemiyorum, yatagimdan cikmak istemiyorum ama toparlanmak zorundayim bunu biliyorum. halim yok, sevmeye ya da sevilmeye. guzel seyler icin bile halim yok. napicam ben diye sormaktan baska bir sey yapamıyorum.

bıktım

küçükken ankesörlü telefonları boş yere meşgul ettiğim zaman beni bulup yakalayacaklar diye korkardım

beni hiçbir şey, kurban bayramı'nda güpegündüz kesilip mahalleyi ayağa kaldıran bir hayvanın çıkardığı o korkunç, tüyler ürpertici ses kadar tedirgin etmez. çığlığın izleri kulaklarımdan silinene dek dakikalarca yürür, diğer yandan aklıma mukayyet olması için tanrı'ya dua ederim. çocukken de öyleydim, büyüdüm, hâlâ çocuğum. geçenlerde bizim elemanlardan biri ile cafenin birine tünemiş laflıyorduk. kafa dinleyebileceğimiz en uygun masada şuradan buradan konuşurken masamıza yüzünü daha önce hiç görmediğim, tanımadığım bir adam geldi. tanıştırılma faslında bana yılışık yılışık "ooo memnun oldum başkan" gibi bir cümle kurup sırıtmasına kıl olmuş, arkadaşımı şapur şupur öptükten sonra hemen başucumuza bir sandalye çeken bu heriften nedense hiç hoşlanmamıştım. birlikte çalışıyoruz dedi bizimki. üstünde durmadım. çok da sikimdeydi afedersiniz. derken köpoğlusu "şimdi size çok acaip bir video göstereceğim" dedi. insanlara bakışı, hal ve hareketleri ve konuşması fazlasıyla acaip olan bu adam, acaip bir videodan bahsediyordu. meraklandık. iyi ya, hadi dedik. vücudunun heyecandan nasıl titrediğini hissettim. iyice yaklaşmamızı istedi. maçtan evvel galibiyet yemini eden sporcular gibi kurulduk masaya. ve oynat tuşuna basıldı. acaip dediği şey, bir örgütün elinde tutsak olduğu aleni, duyduğu dehşetten gözleri yuvalarından uğramış bir biçarenin birkaç saniye içinde kurbanlık bir koyun misali boğazlanması ile başlayan rezil bir videoydu. zavallı adamdan yükselen sesler, karşı koymaya çabalama, başına gelenlere inanamamayla karışık önce umutsuzluk; akabinde bıçakla gırtlağına verilen sonsuz zarar sonucu korkudan kanımı donduran bir tükenmişlik ve kirli bir teslimiyetle doluydu. neler olup bittiğini fark ettiğim an kapat şunu diye fısıldadım. suratındaki aptal ifade silinmeyince bu kez "çabuk kapat şunu, yoksa ağzına sıçarım senin" diye gürledim. arkadaşım aramıza girip ortamı sakinleştirmeye çalıştı. diğer şerefsiz her şeye karşın bi bok yediğini anlasa, adamakıllı özür dilese ve geldiği gibi siktir olup gitseydi hikaye böyle sonlanmayacaktı belki. fakat o " hehe, sen de amma nazlı çıktın be ana kuzusu" deyip gülümsemeyi tercih etti. hemen aramızdaki iri cüsseli arkadaşa rağmen yaradan'a sığınıp okkalı bir yumruk savurdum. cafe karıştı. ve sanırım pezevengin burnu kırıldı. pişman değilim.

dün keşfettiğim ve çok sevdiğim bir şiiri seslendireyim dedim. ses kaydına aldım defalarca farklı farklı okuyuşlarımı. olmuyor. bir iki arkadaşım kendi okudukları şiir yahut bir yazıyı yollamışlar idi. dinliyorum, tok bir ses. çok hoş. insan dinlemeye doyamıyor. kendi sesimi dinliyorum sonra, ses kaydının başında sadece şu cümle eksik: "şimdi 8/a sınıfından nisyan arkadaşımız o çok beğendiği şiiri okuyacak!" sesim çok ince. sesimi seviyorum ama bu konuda bir miktar hüzünlüyüm.

yeni bi insan tanımayalı uzun zaman oldu .

bin yıldır tanıdığım hanımefendiyle yollarımız kesişti ve bin yılın acısını çıkartırcasına vakit geçiriyoruz.mutluyum sözlük!

deneme sınavının sonuçlarına bakıyordum panoda bir kızda koşede kahvaltı yapıyordu sonra o da geldi baktı listeye. o anda kulağımın kenarına doğru bi geğirme sesi geldi. ilk önce anlam veremedim 2-3 saniye dondum sonra kafamı çevirdim utandı böyle aptala bağladı. geğirmeleriniz bile ponçik lan aferim size.

bir şarkı var, en sevdiğim şarkı. neden en çok bu şarkıyı seviyorum, inanın bu sabaha kadar bilmiyordum. sıradan bir sabahtı, otobüste müzik dinliyordum ve en sevdiğim o şarkıya geldi sıra. şarkının ortalarında nedense kendimi eski sevgilimin yerine koydum ve o sözleri sanki erdem ergün değil de o söylüyor gibiydi. en baştan açtım şarkıyı. gözlerim deniz olmaya adaydı, kalbim çırpınıyordu, ruhum tükeniyordu şarkının her bir saniyesi ile. büyük ihtimalle o bu şarkıyı bilmiyordu ve bu yüzden de kendini ifade edemedi. günlerce can çekiştik ve sonra sırayla son nefeslerimizi verdik. önce o gitti, sonra ben. ben, bugün yaklaşık 5 dakika süren o şarkı karşısında çaresiz kaldım. hep çaresizdim çünkü sonumuzu ve yaşanamayacaklarımızı adım kadar iyi biliyordum. nazım hikmet, piraye'ye bir mektubunda "yaşadığım denizde boğuluyorum. kalemim kan kaybediyor, kalemim ağlıyor piraye." diyor. ne bendeki şu kalemle kendimi ifade edebilirim ne de kalp sızımı anlatabilirim. acizliğim ve güçsüzlüğüm karşısında ruhum can çekişiyor, bir bunu biliyorum. şimdiki şarkının da dediği gibi "gönül yareler içinde..." hoş, geçen arkadaşımla "sen de başını alıp gitme" dinliyorduk; dalmışım biraz, sonra arkadaşıma döndüm gülümseyerek. o da bana gülümsedi ve şunu söyledi: "hüzünlü bakıyorsun." o zaman anlamalıydım bir şeylerin ters gittiği ama işte.

iki gündür yolculuk falan derken canım o kadar sıkıldı ki ,ne kadar tanışma programı varsa yükledim (tinder bado ve c2) . pusuya yattım resmen

ben artık şarkı dinlemek değil şarkı söylemek istiyorum sözlük

para gitmesin diye yemek yemiyorum, para gitmesin diye dışarı çıkmıyorum, para gitmesin diye kimseyle takılmıyorum. ne paraymış arkadaş nefes almakta parayla deseler de ölsek amk dünyasında

ergenliğe sagopa kajmer dinleyerek girdim ergenlik bitti hala dinliyorum.

sevdiğim çocuk benden nefret ettiğini söyledi ve bir zamanlar bakıştığım çocuğun instagram hesabını buldum mesaj attım sevgilisi cevap verdi, o gün bugündür feministim

her zaman kendimden maksimum iki yaş küçük bir kardeş istemişimdir. düşünsenize derdin olduğunda, mutsuz olduğunda, mutlu olduğunda, ağladığında, güldüğünde, üzüldüğünde, sevindiğinde her zaman yanında olan bir kardeşin var. her şeyi paylaştığın, en basitinden bir çikolota aldığında paketi açar açmaz ikiye böldüğün, hatta büyük bir kısmını ona verdiğin bir kardeşin var. sürekli beraber olduğunuz, çoğu şeyi beraber yaptığınız, o ağlasa seninde ağladığın, o sevinirse seninde sevindiğin bir yoldaş. hayatım boyunca kardeşiyle böyle sıkı fıkı olanlara karşı çok sempati besledim. yeri geldi ağladım, yeri geldi sayıkladım keşke dedim, keşke benimde bir kardeşim olsaydı da sürekli beraber olsaydık dedim. ama her defasında şükretmeyide bildim, vardır bir bildiği yüce rabbimin dedim. vardır bir bildiği... edit: 00.01'e denk gelmiş, ayarlanmadı. bu yüzden eksi verecekseniz bile canınız sağolsun.

hoşlandığım çocuk bir saat kadar online'dı sözlükte. oturup izledim ismini. manyağım galiba.

iyi niyetlidir dediğim herkes kötü niyetli çıkıyor. sürekli hüsrana uğruyorum bu konuda. gel gelelim ki alıştık bu düzene.

habire aklıma logan'ın son sahnesi geliyor. hugh jackman efsanesin be

bu sitede post'lara nasıl eksi verilir bilmiyorum kimseye de soramıyorum

küçükken yaşadığım bir ısırılma vakasından dolayı çok sevdiğim köpeklere yaklaşamıyorum ama o kadar da çok istiyorum bi köpeğim bi arkadaşım olsun, herşeyimi ona anlatayım, doyasıya sarılayım, bi tek onu seveyim.

insanlar ile iletişimimi gözden geçirdim de biraz fazla dobrayım galiba ve bu durum çevremde olanların hoşuna gitmiyor. bir müddet insanların duymak isteyeceği şeyleri söyleyeceğim. biraz da bunu deneyeyim bakalım hayırlısı olsun.

bu başlığa sevilmedim , terk edildim , yalnızım , reddedildim gibi entirilerinizi görmek için giriyorum. şükür sebebimsiniz. ahahhahaha loser'lığa devam emin olun bu şekilde her şey düzeliyor. kaybettik.

beş derece miyopum telefonda s4 mini haliyle küçük. sol frame i okuyamıyorum. şu yazarciklariniz için zoom özelliği getirseniz çok makbule geçer.

biliyordum oysa en güzel hayallerimi kurduğum kızın benden ayrılır ayrılmaz başkasıyla olacağını ve birkaç ay içinde nişanlanacağını ama bir türlü kabul ettiremedim kalbime o yüzden belki dedim ya belki düzelir aramız uğraştım çok uğraştım ama o gitti. şimdi mi? o nişanlandı

her sabah cesaretimi toplayıp kapısına dayanayım diyorum ama olmuyor

galatasaraylı olarak bugün ünifeblilerin arasındaydım ve bu kadar eğleneceğimi düşünmemiştim. hepsi çok iyi insanlar ama gel gör ki fenerbahçeli işte.. zmskdkfkf

"nedense aklıma hep ölüm geliyor. böyle ne kırık ne de anlaşılmamış gitmek istemiyorum."

babam kapıyı açmayınca bakkaldan bi tane express kahve bi çakmak bi sigara aldım. hesabı da üzerine yazdırıp kapının önüne oturdum içiyorum. edit:imla.

(#1349799) entirimde bahsettiğim kızdan iyice hoşlanmaya başladım. kız trakyanın güzide bir ilinde okuyor. oğlum şöyle bakıyorum çok minnoş tatlı bi kız lan. edebiyattan anlıyor leyla ile mecnun seviyor falan. bilmiyorum sözlük aramızda kilometreler var :/

yıllardır gidip geldiğim okulumun çevresinde hakaretlere maruz kalıyorum ve bunu aileme anlatamıyorum. bazen bi temizlik işçisi bazense yaşlı bi teyze yapıyor bunu. beni tanımayan bi insan benim giyinişime bakarak nasıl benim hakkımda bi düşünceye sahip olabilir? o anda donduğumdan cevap veremiyorum. kendime geldiğimdeyse haddimi aşan şeyler söylemekten korktuğum için susuyorum. aileme anlatsam, 'ben söylemiştim bunların olacağını" demelerinden korkuyorum. daha büyük işler peşinde koşacağıma böyle küçük şeyler için insanlarla mücadele etmek, her gün dualar ederek o yoldan geçmek zor geliyor sözlük. bu halime de şükür ama insanlar ne zaman bu kadar katı fikirli ve düşüncesiz oldu?

part time çalışan bir açıköğretim öğrencisiyim. bizde hafta başı pazardan başlıyor ve part olduğum için maksimum 30 saat çalışabiliyorum. 30 kişilik ekibimizin %85'ini öğrenciler oluşturuyor. bende genelde hep haftaiçi çalışırım haftasonuna saatim kalmaz. çünkü örgün yada ikinci öğretim olan arkadaşlar haftasonuna yetiyor. bir nevi iyi oluyor diyordum fakat 1 seneden sonra sıkmaya başladı. ne zaman haftasonu izinli olsam millet geziyor, tozuyor falan böyle bi bıkkınlık hissiyatı. arıyorum bir kaç kişiyi sinemaya gidecem diyorum müsaitsen gelsene falan, baktım ayak yapıyo diyorum gel ya biletin benden diyorum şöyle bi duraksıyo falan böyle ama gene kabul ettiremiyorum. artık canıma tak etti gittim müdüre söyledim beni haftasonu çalıştırın, çalışmak istiyorum diyince adam şok oldu aq. zaten değişik bi tip böyle. seni sevdiğim için izin veriyodum sağlam elemansın falan dedi böyle yok dedim beni çalıştır diğerlerine izin verin dedim. şok oldu adam. sonuç olarak hala 2 haftadır izinliyim. fuck.

ilkokulda sınıfta küfür edince hoca bizi tuvalete götürüp ağzımızı yıkatıyodu ceza olarak :d bende de alışkanlık olmuş evde biri küfür edince ağzını yıkatıyodum amk

depresif ruh haline girmekten nefret ediyorum. ayrıca depresif ruh haline girdiğim zamanlar çoğu şeyden de nefret ediyorum. başta kendim olmak üzere

sözlükte bazen ilgimi çekmeyen başlıklar oluyor bende modlar tarafından değiştirilen başlık kısmından falan uçan biri var mı diye bakıyorum orda uçak şeklini görmek ve lütfen kemerlerinizi bağlayın yazısı çok hoşuma gidiyor hayır manyak miyim neyim bilmiyorum ama görünce bi guluyorum falan gidenlere bir garezim yok yanlış anlaşılmasın hatta hiçbirini tanımıyorum bile ama asosyal havayollarının hizmetinin her zaman açık olması rahatlatmiyor değil

bugüne kadar insanlara hakettiklerinden fazla değer vermekten hiç çekinmedim. bazılarına yalan söylediğini bile bile sustum. ben de yalan söyledim. kendimi ezdirmemek için her türlü cazgırlığı yaptım. sevilmediğimi bile bile sevdim. asla vazgeçemem dedikten maksimum iki gün sonra vazgeçtim. tutarsızlıklarım çok oldu. dengesizim. umursamaz biriyim. çok konuşan insanı sevmem ama çok konuşurum. gözüm dönerse zerre acımam üzerim insanları çünkü bugüne kadar ben kimsenin aman üzülme deyip beni üzmekten korktuğunu görmedim. her şeye rağmen güçlüyüm ve ben ayakta kaldığım sürece kime ne olduğu zerre umrumda değil.

halısaha maçından sonra iki saat götümden soludum hala da kaslarım ağrıyor hamlamışım çok fena çok zoruma gitti maçta ciğersiz gibi koştum eyvallah ama eskiden üç saat maç yapacak form vardı şimdi hale bak asla bu duruma göz yumamam en kısa zamanda eski formuma geri döneceğim.

bu entiriyi başkaları rahat rahat içini dökebilsin diye atıyorum.

ölmekten, ileri de hayatta bir başarıya sahip olamamaktan , yaşlanmaktan , iyi bir anne olamamaktan çok korkuyorum.

boş geldim boş gidicem diye düşünmeden duramıyorum. insanı çıldırtıyor

annemin sigara paketinden bir dal sigara çaldım. içmek için fırsat kolluyorum. umarım yakalanmam :d

geçmişimden korkuyorum.

size arkadaşımın evliliğine nasıl balyozla daldığımı anlatayım mı? bizim bir arkadaş grubumuz var, 3 kişiyiz bunlardan biri tayfun, biri emre. bide ben varım tabi ( “siyubeybi = osman” diyelim birbirimize arada şakalar yaparız, gülmek için hiç bir fırsatı kaçırmayız. hepimiz de şaka seven insanlar olduğumuz için, kimse kimseye kızmaz. kızmadıkça da bizim şakalar seviye atlar sürekli daha büyükleri gelir falan. bu arada ben endüstri mühendisiyim, tayfun elektrik mühendisi, emre de kozmetik işi yapıyor. şirkette yönetici işte. neyse bu tayfun evli, emre'nin sevgilisi var ben sap :/ biz çocukluk arkadaşlarıyız arada böyle vakit bulunca halı saha yapardık. ama bu tayfun ipnesi evlenince bi kılıbık bir şey oldu. izin alamıyorum hanımdan diyor, gelmiyor maçlara. e tayfunsuz maç da olmaz tabi. biz de dedik ki abi 7-8 e kapatalım halı sahayı, sen sabah evden çıkarken akşam toplantım var falan de oradan da bi yemek yeriz geçersin eve sonra. fark etmez bile hanım, bu olmaz yalan söyleyemem falan diyo neyse ikna ettik bunu sonunda. akşamdan indirmiş arabaya maç kıyafetlerini falan sabah da giymiş takımı çıkmış evden. hanım da şirkette biliyor bunu, toplantısı var. neyse saat 6.15 falan bu geldi, hemen girdi soyunma odasına, çıkardı kıyafetleri bir eşofman takımı falan da getirmiş entel herif, giydi onları dedi ben biraz ısınıcam, siz de gelin dedi biz yok dedik bu çıktı dışarı halı sahanın etrafında koşuyo. kıyafetleri falan da bizim oraya bıraktı. biz emreyle muhabbet ediyoruz, bunların firma yeni bir ruj getirmiş adına da hell red (cehennem kırmızısı) demişler. iddiaları da şu, bunu süren kişinin seksapalitesi 2 kat artıyor. neyse biz goygoy yaparken dedim ver bakim bana yakışacak mı, sürdüm tamam mı, anam ben oldum afet, bir içim suyum resmen. emre bi başka bakmaya başladı bana, vay vay vay diye yanıma geldi. tuttu belimden yapıştı dudaklarıma hsagffasdhfsa şaka şaka ama hakkaten güzel renkmiş falan diye konuşuyoruz. bi anda bizim karşı takım geldi içeri, adamlar soyunacaklar tabi amk oturma odası değil orası sonuçta. ama işte benim dudaklarımda kırmızı ruj var ve bunu açıkamam mümkün değil. direkt arkamı döndüm millete duvara karşı sanki telefonla oynuyomuş gibi yapıyorum, bizim tayfun geldi o arada, o da soyundu şortu falan giyecek. ulan içeride 8 herif var yarı çıplak, benim dudağımda kırmızı ruj oturuyorum orda. arkamı dönsem en iyi ihtimalle "sevecekler" beni .d.ddsd.d. dedim emre napıcaz olum. emre de tuttu tayfunun gömleği verdi mi, al buna bi öpücük kondur da yemekte garsonlara rezil olsun dedi. ben de gömleğin önce omzunun arka kısmına bi öpücük attım bakalım çıkıyor mu diye. baktım güzel çıktı yakanın kravatın boyunluğunu gizleyen yerine 1-2 öpücük daha attım sonra baktım gömlekten hoşlanmaya başlicam bıraktım yerine, burnum aktı diye elimle yüzümü kapadım gittim tuvalete. neyse maç bitti bu tayfun 20-25. dakikada tıkandı tabi, çıktı kenarda sigara içiyo. 1 gol attı ama bizi yarı yolda bıraktı diye uyuz olduk buna. ama ruj lekesinden garsonlara rezil olacağını düşünüp rahatlıyoruz. biz çıktık neyse tayfuna övgüler falan, durumu çakmasın diye. abi ne oynadın öyle sen olmasan yanmıştık, dur sen zahmet etme ben tutarım sana gömleğini falan diye giydirdik buna gömleği. yemeğe gittik, garsonlar falan bu tayfuna abim abim yapıştı tabi. helal olsun abi parmağında yüzük var ama özgüvenine hayran kaldım, ben böyle cesur adam görmedim falan. bayaa yardırıyolar tayfuna. bu mal anlamıyor tabi biz yarılıyoruz emreyle. o arada tabi bunun hanım arıyor bu meşgule atıyor telefonu. toplantıdayım hesabı. biz biraz kendimizi unuttuk geç kaldık. o arada hazır kendimizi unutmuşuz, ruju mu hatırlicaz. ruju da unuttuk mk buna söylemeyi de. ceketi de giydiği için görmüyoruz. emre gitti biz tayfunla gidiyoruz onlara doğru. gel dedi yukarı evrakları vereyim sana. ufaktan alkol de var, ama az. neyse biz çıktık eve girdik, saat 00.30 civarı. tabi bu mal da, bendeniz büyük mal da unuttuk kadına yalan söylediğimizi. girdik içeri tayfun ceketi bi çıkardı aha, kırmızı ruj lekesi. lan dedim ceketi giy hemen. giydi ne oldu dedi söyledim işte omzunu öptüm falan hgashjhj diyo ki niye omzumu öpüyosun mk .d .d adam haklı şimdi ne dicen. şaka yaptım ya falan diyorum ben geldi yanıma fısıldayarak bağırıyo herif senin şakanı s.kerim diye .d.d.d bu şimdi tutuştu hanım görmeden gömleği çıkarması lazım. hanım mutfakta, bu ceketi çıkardı, tam gömleğin düğmeleri açıyo, yenge; - “osman sen nerden çıkt..” diyerek mutfaktan çıktı ve tayfunun gömleğiyle yüzleşti. tayfun bu ne dedi, bu ne tayfun bu ne diye yavaş yavaş sesi yükseltip ölüm tonuna getiriyor. iş büyüyecek kaçmam lazım ama kapıya giden bütün yollar yengeden geçiyor, mecbur duruyorum. tayfun dondu kaldı tabi, döndü bi bana bakıyor bi hanımına. kabak gibi ruj lekesi duruyor gömlekte, bir de kırmızı mk. herif ne diyeceğini şaşırdı, zaman kazanmaya çalıştı her zamanki gibi. ne, ne ya? noldu ki? adlı soruyu sordu, baktı yenge oyacak bunu klasik erkek kıvırması taktiğine geçti; - hayatım bildiğin gibi değil ama, bir izin versen anlatayım +anlat ulan, hadi anlat bakalım nasıl anlatacaksın tayfun tam ağzını açtı konuşacak, ama çıkmıyor kelime ağzından. hayır şimdi osman’ın ruj lekesi o dese bir dert demese evlilik gidiyor elden. bak bir insanın derisinin bu kadar renk değiştirebildiğini ben bilmiyordum aga :d:d:d gözlerden belli, gerçeği mi söylesem yoksa çok daha mantıklı olabilecek herhangi bir yalan mı söylesem diye düşünüyor. tabi kadın da o arada susmuyor, söylesene lan falan yıkıyor ortalığı. bizim gariban hangi akla hizmet bilmiyorum ama gerçeği söylemeye karar verdi. bak diyaloğu aynen yazıyorum; -ya osmanın rujunun lekesi o +bari rujun üstüne düştüm deseydin tayfun, daha inandırıcı olurdu. -ya hayır gerçekten osmanın ruju o ya. konuşsana olum sende *evet yenge benim rujum o :( kadın bir bana bakıyor bir tayfuna. ama bir takometre falan taksan var ya şerefsizim elektrik üretir. o kadar hızlı, gözler içerde fıldır fıldır oynuyor abi. bi 250 tekrardan sonra döndü tayfuna -“allah belanı versin tayfun, bari kadınla aldatsaydın” dedi bu sefer ben de girdim işin içine çünkü bizim kamyonun frenler fena patladı ve uçurum aşağı gidiyoruz. hayır tayfun falan umrumda değil millete ne dicem yani .d.d neyse dedim ki yenge yok öyle bişey dur ben anlatim sana dedim. tayfun da artık köşeden senin ağzına sıçıcam ama bari önce beni kurtar diye “ heeh heh bak anlat evet” der gibi kafa hareketleriyle beni hanıma gösteriyor. yenge dedi ki ne söyliceksin çok merak ediyorum. benim ağzımdan ortamı iyice bok eden şu cümle çıktı; “tayfunun suçu yok, onun kıyafetleri üzerinde bile değildi zaten” bu sıvamanın ardından toparlamak için şu cümleyle devam ettim “yani sadece onun değil, kimsenin üzerinde kıyafet yoktu” kadın dehşet içinde bana bakıyor, ama var ya gözleri görmeniz lazım. ateş kırmızısı oldu. rujla aynı renk. dedi ki ırz düşmanı kocama mı göz koydun hsgahfggshd.d.dsd.fd dedim ne göz koyucam senin kocana ya, adam çürüğe çıkmış bi defa hemen nefesi kesiliyor. kadın garibim neye üzüleceğini şaşırdı, kocasının bir erkekle yatmasına mı, yoksa onu bile becerememesine mi .d.d..d.d tayfun o sırada ellerini başının iki yanına koymuş dehşetle benim evliliğini dinamitle yıkmamı izliyor. kadın allah belanızı versin bir de performans değerlendirmesi yapıyorlar diye iyice çıldırdı. bizim kamyon uçurmdan aşağı çoktan düştü de yere çarpınca ne kadar hasar alır diye bakıyoruz arkasından resmen. yani saçlarım uzun olsa var ya yenge direkt yapışmıştı bana yolarım seni diye, zaten gözleriyle bana yelloz der gibi bakıyor, tayfun malı dedi ki; aşkım vallahi benim haberim yok gömleğe rujun bulaştığından, ben hikmet beyden ( apartman görevlileri ) sonra duşa girdim o arada yapmış... diye anlatıyo. herif halen daha problemi ruj lekesi sanıyor. .d.ds.ds.ad.s. kadın tabi iyice dehşete kapıldı, ulan hikmet de mi ? diye bakıyor tayfuna, tayfun da devam tabi anlatmaya ... işte benim haberim yoktu bunu yaptığından içeri geldiğimde herkes yorgun düşmüştü zaten... insan bi saniye durur düşünür ya, ben toplantıdayım dedim şimdi ne anlatıyorum diye hgdsjgj ben pişmiş kelle gibi sırıtıp gülüyorum hafif hafif, kadın da gülmeye başladı. tayfun ağlıyor. bir de köpekleri var o da havlamaya başladı. evdeki herkes çıldırdı anlayacağınız. biraz güldük, sonra allah ikinizin de belasını versin dedi çıktı gitti. tayfun da kadının arkasından, ben de tayfunun arkasından tabi. yenge bindi arabaya kilitledi kapıyı bastı gitti. tayfun ismail abinin geminin arkasından baktığı gibi kaldı öyle arabanın arkasından bakıyo. gittim yanına, koydum dirseğimi omzuna böyle yola doğru baktım ya dedim tayfun, bence sen boşa bunu. baksana seni hiç paylaşamıy... ulan bi kovalamaya başladı beni bu. ben hem kaçıyorum hem tayfun bırak artık peşimi, istemiyorum seni diye bağırıyorum sokakta, .d.d.dsdsd.d.d bütün millet camlara doluştu .d.d allahtan nefesi kesildi hemen de yakalayamadı. emre gitmiş sevgilisine anlatmış olayı, o da bizim tayfunun eşini arayıp anlatıyo tabi kahkahalarla. öyle çözüldü olay. 3 ay konuşmadı tayfun benle, sonra doğum gününe çağırdı yenge bi ruj hediye ettim barıştık hdsaghgfj. emreyi de trollemiştim de onu başka zaman anlatırım .d.d edit: imla

kendime iyi bir gelecek kuramamaktan korkuyorum çünkü neyin hayalini kurduysam hep başkalarının oldu ben izledim yine öyle olmasından korkuyorum

itiraf ediyorum sevdiğim beyin götünü kesiyorum o ne seksiliktir ya?¿?

ulan o kadar arkadaşım var diyorum bi tanesi bile ben arayıp sormadan benimle muhattap olmaz amk. bi de bunu dediğimde "e kanka beni de kimse arayıp sormuyo" diyen var. ben neyim orospu çocuğu. sikeyim beyler bayanlar arkadaş dediğiniz şeye de çok bağlanmayın ne olacağı belli olmuyo. bugün de bir günümü tamamen yatarak götümü 2 cm küp daha büyüterek geçirdim. atarımın kusuruna bakmayın. hadi iyi geceler

şeyma çok kilo aldın gıdın çıktı anla be kadın tşk.

kafamda "ben" ile ilgili çok şey var. içimde tutmak istemediğim şeyler, şu saatte bile bütün benliğimi yoran şeyler. bazen; keşke hep anonim kalsaydım diye düşünüyorum. en azından beni boğan şeyleri buraya akıtabilirdim. peki bu bana panzehir olur muydu? sanmıyorum. ama hiç değilse denemeye değerdi. çünkü; şu an denemek için hiçbir seçeneğim yok.

sabah saat 06:53'te insan mı engellenir aq vicdansızı

"yuqum gelir"

kahvaltı hazırlamaya üşeniyorum kaç dakikadır ya. bundan sonra akşamdan mı hazırlayıp yatsam