yıllar evvel şöyle demişim;
(#188191) fikrim hala aynı olmakla birlikte bunun bedelini şu an hepimiz ödüyoruz! ve ödemeye devam edeceğiz. çünkü hiç kimse özgürlüğün geneli kapsadığını bir türlü anlamıyor. galiba, bu gidişle anlamayacak da. ama dert değil, benim tarafım belli. ve ben son nefesime dek hakikati haykırmaya devam edeceğim. dünyada var olan tek bir insan bile gerçek anlamda özgür olmadıkça
özgürlük koca bir hayaldir. çünkü herkesin herkesten alacağı var bu dünyada. bu bazen bir lokma
ekmektir, bazense bir karış
toprak. ama en çok, mutlu ve huzurlu bir
hayat.
(bkz: toplumsal travma)
bu arada, o gün o kısıtlamalara laf etmeyen sözümona aydınların ve sanatçıların hepsi ama hepsi türkiye'nin şu anki halinden sorumludur! bu yüzden, bugün gördüğünüz her türlü adaletsizlik ve eşitsizlik karşısında sesinizi çıkarın ki, gelecekte siz de sorumlu olmayın. ki,
insan olmak bunu gerektirir.