seni üzmek istemiyorum

diye başlayan her cümlenin sonunda hönkürerek ağladım

"kavgam yalnız kendimledir, zararım yine kendime.." şeklinde devam edebilen bir cümle.

lan ben uzulmek istiyorum sanane

aga seni sevsemde sevmesemde bu ilişkiden zerrece umudum yok ayrılalım aksi halde yarın öbürgün ben çekip giderken sendeki yıkım daha fazla olacak düşüncesiyle söylenmiş sözdür..

(üzdü)

üzme o zaman

diyen her cümlenin sonu üzüntüyle bitti.iyi yanı hergün ağlayacağıma 1 gün ağladım iyiki gittin mal herif

ayrılık vakti geldi demek. tamam ya üzülmeyeceğim yok yok ağlamayacağım gerçekten.

beni üzmeden hemen önce kurulan cümle ha ha ha

evet canım seni üzmek istemiyorum çünkü üzülmen az kalacak biliyorum, birazdan senin bütün duygularını alt üst edeceğim demenin bir tık aşağısı cümle.

bunu diyenler hep en çok üzenler oldu :')

Tam 10 dakika önce duydum bu cümleyi. Komik geldi, güldüm. Aklımdan tüm hayatım boyunca üzüldüğüm anlar geçti. Yediğim dayaklar, mücadelem, tüm o hakaretler, kavgalar, intihar denemelerim, ağlamalarım, çığlıklarım, uğraşlarım, çocukluğum.. 'Neden gülüyorsun?' dedi. 'Beni hala üzebileceğinizi sanmanıza.' dedim.

söylendikten hemen sonra gelen cümle çok büyük ihtimalle kalbinizi fena kıracak.

(#4236032) Mesela; "e üzme o zaman amına kodumumun çocuuu" (Çocuu kısmında yükselerek söylenmesi makbuldür)

Ben seni üzmek isterken sen beni nasıl üzmek istemessin.

"sen beni üzemezsin zaten, senden dolayı üzülüyorsam da buna kendim izin vermişimdir. senlik bi şey yok sen kim köpek beni üzceksin." şeklinde cevap verilmesi gereken ego kokulu bir bahane cümlesi.

Benim sorumluluk almaya niyetim yok g.tüm yemiyo o yüzden, takılmayacaksak sen yoluna ben yoluma demenin başka bir yoludur..

Dikkat edin size kim bu cümleyi kullanırsa, cümlenin sonunda üzülen siz oluyorsunuz.

Neden her "seni üzmek istemiyorum" cümlesi seni üzecegim anlamını taşır. Bu hep böyledir. Böyle başlayan her cümlenin sonu kırgınlık ve hüzünle sonlanır. Artık bir şeyleri değiştirmeye vakit yoktur. Gemiler çoktan su almaya başlamış ve siz bunun farkına birkaç ay daha varamayacaksınızdır. Elinizden kayıp gider. Geriye sadece anılar birkaç mektup ve bir fotoğraf kalır. O fotoğraf belki de sizi hayatta tutacak yegane güçtür. Acı verir. Öyle ki ilk zamanlar acıyla uyanırsınız. Hatta mideniz bulanır yemek yiyemez hale gelirsiniz. Geceler en yakın dostunuz olur ama o bile sizin canınızı yakar. İçinizde büyüyen konuşma isteği durmaz. En büyük düşmanınız olur. Tutamazsınız. Birkaç defa son nokta konulan o cümleyi devam ettirmek istersiniz. Elinizden geldiğince uzun olsun istersiniz. Belki huzuru bulduğunuzu zannedersiniz ama olmaz. Güneş batmıştır bir kere... Siz her o kapıyı çaldığınızda kapı daha sert kapanır yüzünüze. Tekrar tekrar tekrar. Belli bir zman sonra kapı açılmaz bile öylece beklersiniz. Soğuk yağmur dinlemeden kapının önünden bir ses duyma umuduyla beklersiniz. Günler birbirini kovalar. Ama o kapı kapalıdır. İçeriden kahkaha sesleri duyulmaya başlar. Sizin de duracak ne gücünüz ne de vaktiniz kalmıştır. Elinizde bir kırık kalp ve onca hayal ile eve dönersiniz. Bir yanınız orada kalmak hatta kapı olmayı diler içinden diğer yanınız düşünmez bile o yanınız yorgundur. Sadece uyumak ister. Dünyaya karşı açtığı savaşı kaybetmiştir. O kendini Don Kişot sanmış ama yenilmiştir. Dersini almıştır. Evde zman geçmek bilmez. İlerlemez durmuştur hatta. Siz sadece mevsimlerin geçişine şahit olursunuz ama zman o günde durmuştur. Acı artık yüreğinizde daha bı şiddetli hale gelmiştir. Bazen aklınıza ufak çaplı delilikler gelir çünkü hala umudunuz vardır. Bir ömür boyu beklemeyi göze almışsınızdır. Zamana meydan okursunuz. Ama zman sizi takmaz bile... Siz onu durdu zannedersiniz ama o daha hızlı akar. Siz belki unutmaya çalışırsınız ama akıl size öyle büyük oyunlar oynar ki ansızın derin bir sızı sizi vurur. Beklemediğiniz yerden yersiniz kurşunu. Kalan anılar sizi yara bere içinde bırakır. Ama siz yine de kalan mektupları okursunuz. Ezberleyene kadar okursunuz. Hatta öyle bir an gelir ki okumak için gözlere kulaklara ellere ihtiyaç kalmaz. Zihin sizin için onu kafatasına kazımıştır. Gün gelir anılar tekrar canlanır. Bir fotoğraf çarpar gözünüze... Dökülen gözlerinizden sadece gözyaşı olmaz. Hayalleriniz dökülür. Anlamsız kelimeler, mektuplar ve en önemlisi seni üzmek istemiyorum dökülür dilinizin ucundan...

Oldu o zaman biz başka dolandırıcıya bakalım…

Olum belki gerçekten üzmek istemiyordur ne fesat götler oldunuz siz ya.

Sonu her daim kötü biten bir cümledir.

genelde bu cümle kurulduktan sonra daha çok üzülürsünüz.

'seni üzmek istemiyorum' dan sonra üzecek bir şey illa söylenir. Sonra bir ok saplanır sol yanından, acısından göz pınarları hareketlenir. Bı müddet ağrılı bir dönem oluyor sonra alışırız herhalde. İnsanoğlu neye alışmıyor ki...

Bunu diyen kişi aslında en çok üzen kişidir.

Genellikle, açılış olarak söylenen bu cümle sonrasında araya çeşitli bahaneleri öne süren cümleler söylenir ve ardından 'Ayrılalım.' cümlesiyle kapanış yapılır. (bkz: Ayrılık Konuşması)

Cümlesine benim kendi üzüntü kaynaklarım var, şimdi seni dinleyip üzülürsem onlara ayıp olur şeklinde karşılık verilmeli

Başka biriyle tekrar nefes aldığımı hissetmistim ama o beni üzmek istemiyormuş

hajcmfmc insanı en çok üzen cümlenin bu olması ayrı bir mevzu. genellikle bu cümleden sonra kurulan şeylerin hiçbir önemi olmaz. bunu duyduktan sonra gerisini dinlemenin hiçbir anlamı yok.

butun yalanlarin ve bahanelerin, altinda toplandigi tek cümle

! Tepkim genelde bu oluyor

Devamında ama kelimesiyle beraber gelen şeyler %100 üzer

Başladı yine yalan makinesi😂

Sen daha iyilerine layıksın, sorun sende değil bende… diye devam eden ayrılık cümlesidir sevmeyen tarafın msjdır genelde.

ancak onun kalbinde yer edebildiğinizi zannettiğiniz kişiye söylenebilecek bir söz. gelecek tepkiye göre onunla geçirdiğiniz zamanın değerli veya değersiz olduğunu anlarsınız

genelde böyle diyen insanlar üzerler

Toksik pozitiflik

İsteklerime, beklentilerime karşılık vermiyorsun, aradığım heyecan sende yok o yüzden yeni limanlara açılmak varken seninle zaman kaybetmek istemiyorum demenin kibarcası

Seni üzmek istemiyorum ama dayım doğuruyor..

Bu cümle ile başlayan herşey istisnasız üzer.

Ya ben zaten üzülmüşüm bırak tatava yapmayı da ne diyeceksen söyle..

E üzme o zaman.