Tam 10 dakika önce duydum bu cümleyi. Komik geldi, güldüm. Aklımdan tüm hayatım boyunca üzüldüğüm anlar geçti.
Yediğim dayaklar, mücadelem, tüm o hakaretler, kavgalar, intihar denemelerim, ağlamalarım, çığlıklarım, uğraşlarım, çocukluğum..
'Neden gülüyorsun?' dedi.
'Beni hala üzebileceğinizi sanmanıza.' dedim.