en son ne zaman ağladınız

birkac saat once, galiba babam da agladi bana sarilirken. bence hos bir andi, babamla aglamak ve icimi ona dökmek. dipce; hayatimda ilk defa babami aglarken gordum.

(bkz: sizi ilgilendiriyor mu) (bkz: bence hiç ilgilendirmiyor) (bkz: iyakşamlar)

hatırlamıyorum ama büyük ihtimal sen anlat karadeniz 5. bölümünde ağladım en son

(bkz: börü) 3.bölüm final sahnesi

bir kaç dakika önce, lanet olası soğan

yaklaşık 3 4 ay oldu. (bkz: bir ölü bir yaralı var kalbinde ) hikayeyi okurken olmuştu. hoş ağlamak için okumuştum ama olsun :)

şu an. aşık olduğum kız (#2205500) şu entride bahsettiğim orospu çocuğuyla çıkmaya başlamış. oysa ki günüm çok güzel devam ediyordu. vettel kazanmıştı, güzel filmler vardı. insan biiraz alıştıra alıştıra söyler be. direk biz çıkmaya başladık ne demek ya. hangi terliği giydiysem ıslak çıkıyor. en sonunda asacam kendimi çaresizlikten. hayatta hiçbir şey mi yolunda gitmez ya.

şuan ağlıyorum ama formata.

geçen hafta denemeden dolayı sanırım

birkaç saat önce, annem şarkısını dinlerken. bir şarkı bir insanın yüreğine ancak bu kadar dokunabilir.

bugün "öksürmekten karın kaslarım ağrıdı yeter artık yeteeeeer" diye ağladım ama içime içime, gözyaşı akıtmadan.

içkiden sonra o kafayla suların kesik olduğu bi evde lavaboya girmek. ışığı kapatan arkadaşa 'sular kesildi şu suyu aç önümü göremiyorum' diye bağırarak ağlamak.

Tam suan... 4 yıldır uçtuğum sözlüğe dönmek icin atmadığım mesaj, gitmediğim hoca kalmadı. Ağlayarak sözlüğün taşını toprağını öpmek istiyorum. Dokunmayın çok fenayım

(#4031272) 2,5 yıldır içime atıyorum. Benim sağlam bi ağlamam lazım arkadaşlar.

Geçen cuma ağlama duvarında

demin

Dün

Şuan ağlıyorum. Biliyorum burada çocuğu olan ebeveynler var.. lütfen çocuklarınıza yara olmayın

Tyt de heyecanlanıp kustuğum an sanırım. Ağlayarak terk etmiştim sınavı skdkskd

ulan ben ne zaman böyle şeyler düşüneceğim? evet ağlamak rahatlatıcı ama her an da ağlamak hiç hoş bir şey değil. sürekli gözleriniz şiş ve yorgun oluyor. hayattan bezmiş bir görünüşünüz oluyor. daha dün gece+bu sabah kombo yapıp güzelce bir ağladım. artık ben de gülmek istiyorum

Ara ara içim taşar gözlerimden. Öyle 3-5 damla akıverir işte . Sonra dengelenir içimle dışım. Çok uzun sürmez ağlamam.Yüzüme serpişir azıcık gözyaşı. 1-2 hafta önce ise sağanak halde ağlayarak uyandım . Rüyamda kaybettiğim kardeşimle ayrı düşeceğimizi bilerek sımsıkı sarılmışız ağlıyorduk. Uyandığımda da ağladım ağladım ağladım. İçimden taşan gözyaşı değil özlemimdi sanırım. Diyeceklerim bu kadar.

O kadar b*ktan ve sürekleyici bir hayat yaşıyorum ki ağlamayı unutmuşum lan.

geçen sene akan tam 3 damla sızdırmayı saymazsam 6 yılı geçti

Dün gece,sinirden..

3-4 gün önce ağlama seansı düzenlemiştim. sevgili hatcibal çağırmayı unutmuşum o yüzden yakında tekrar düzenleyip kendisini davet etmek istiyorum :))

Sınav öncesi (YKS)

şu an.

kulaklığım bozulmuştu götürdüm bozulması benim hatammış garanti kapsamında değil diye eve gidene kadar allahım benim hayatım neden böyle diye hıçkırmalı bir ağlama krizi geçirmiştim

ortalama bi 5 dakika kadar önce. berrrbat ötesi hissettiğim şu dönemde koştur koştur sözlüğe gelip içimi döktüm. geçirdiğim en kötü doğum günü beni hayata komple küstürmüştü. çook uzun süredir sözlükte aktif olmadım burda ne kadar güzel insanlar olduğunu unutmuşum. ağlaya ağlaya doğum günü entrysi yazdım. sonrasında aldığım mesajlar, nick6'ma girilen entryler beni hüngür hüngür ağlattı. o kadar değersiz, yetersiz hissettiğim bi dönemdeyim ki sadece sosyal bi platform üzerinden hakkımda bu kadar özel şeyler okumak beni inanılmaz etkiledi. çok ihtiyacım varmış. ne hale gelmiş ne laflar duymuşum nasıl kırılmışım. zaten farkındayım da işte gerçekten hak ettiğimi düşündüğüm gerçekten aylardır ihtiyacım olan şeyleri duymak ilaç gibi geldi. sizi çok seviyorum. bok gibi hissettiğim ölümlerden ölüm beğendiğim şu günlerde bi kelimeyle dahi yanımda olan herkese çok teşekkür ederim. sözlüğü ağlama duvarına çevirdiğim için de ayrıca özür dilerim. iyi ki varsınız, iyi ki varsın asosyal sözlük!

Başlığı gördüğüm andan beri düşünüyorum ve hatırlamıyorum. Ha bu çok mutlu falan olduğumdan değil, acı eşiğim artmış herhalde öyle hemen aglayamiyorum eskisi gibi...

5 sene önce saygı ve sevgi değer dedemi kaybettiğimde ağlamıştım,Allah rahmet etsin hatırlamışken.

tam şu an; (bkz: ağ)

yarım saat önce. hâlâ da sürüyor. insanın öz kardeşini başka bir şehre yolcu etmesi ne zormuş. sözde günlerdir hazırlıyorum da kendimi bu ayrılığa. aynen bak çok hazırım şu an... içli içli sızlıyorum, dokunsalar daha çok dökülürüm.

Bi beş sene falan hiç ağlamadım sonra bi gece çöktüm olduğum yere içimde ne varsa dökmeye başladım. Ağlarken kendimden korktum. Ne vardı da içimde bu kadar beni yoruyordu, kendimle deli gibi konuşuyordum ve kimseyi görmek istemiyordum. Kendime zaten anlam veremiyordum üstüne bir de o gece hiç anlam veremedim ve saatlerce sürdü ağlamam. Ara ara hıçkıra hıçkıra ara ara koca evde benden başka birisi daha varmış gibi sessizce ağlıyordum, boğazım parçalanıyor, göğüs kafesim daha da daralıyordu. Kendimi bir türlü tutamıyorum, içimde onca zamanın yorgunluğu ve kırgınlığı vardı belki de. Çok şeyler görmeye başladım. Film kopmaya başlamıştı artık ve bu durum beni daha da ürkütüyordu. Solumda duran aynada kendimle göz göze gelince halime acılı gözlerle bakıp bu ben değilim demem ve ayağa kalkıp bir şey olmamış gibi davranmam bir oldu. Rutin işlerimi yapmaya başladım ve odaya her girdiğimde orda ağlayan benle göz göze gelmek beni daha fazla yoruyordu. Kendimden bir parçamı hep bir yerlerde bırakmıştım ama bu sefer çok başkaydı, benliğimi tümüyle orada bırakmış ve başka biri olmuştum. Artık herhangi bir olay beni üzmüyor, ağlatmıyordu. O gece o aynada ki ben içimde olan tüm hislerimi almıştı.