üniversite arkadaşlığı

neymiş efendim, çıkar ilişkisiymiş hep. ulan sanki bunu diyenlerin hepsi çok çıkarsız insanlar. ayrıca hiç katılmıyorum amk samimiyette kurabileceğin insanlar var hepsi öyle değil. ota boka çıkar ilişkisi lafını atmaktan da bi vazgeçin.

çıkar ilişkisinden ziyade, emre aydın'ın da dediği gibi ' bir geç kalmışlık hissi '. lisede ergenliğinizi, çocukluğunuzu geçirdiğiniz insanlarla aynı kefeye koyamıyorsunuz ister istemez. ve o kıyas hep engel oluyor maalesef. su an üniversitede iyi anlaştığım arkadaşlarım olsa da, lisede ki dostlarımla bir olmuyor, arada mutlaka yetişkin yaşın getirdiği bir seviye oluyor.

valla kardeş sevgilimden ayrıldım diye aktiviteye davet edilmedim. kardeşim diyen insanlar yaptı bunu ve üniversite arkadaşlığı bomboş bişeymiş onu anladım. hiçbiri bir lise arkadaşının yerini tutmaz

farklı memleket farklı şehirlerden yepyeni dünya karması.zorluklarıda var elbet amma lakin güzeller...

okul bittikten sonra nadiren görüşülebilen, asla eskisi gibi olmayan arkadaşlık türü. eskisi gibi olamaz zira. belli bir ortama bağlı olan arkadaşlıklar kısa ömürlü olur. keza iş arkadaşlığı, sınıf arkadaşlığı da o şekilde. üniversite bitince hayat başlıyor aga.

tamamen çıkar ilişkisidir. nadir de olsa gerçek dostluklar çıkabilir.

beyler hayatimda gordugum en yapmacik arkadasliklar universite arkadasliklari zaruretten dolayi birbirleriyle takiliyolar birbirlerine ihtiyaclari olmasa bir arada olmazlar yani

sınavdan çıktık kalabalık grup kantinde oturuyoruz. sohbet muhabbet süper. o an bana geldiler bir şeyler sinirimi bozdu. durup hepsine,okul bitsin hepinizi tek tek engellenmezsem şerefsizim.hepinizden bıktım. özellikle sen özellikle senden bıktım.diye patladım. herkes bi sustu,birbirlerine baktılar.sonra hiçbir şey olmamış gibi 'tamam sakin ol vize haftası kafayı yedi' dediler. işte sonra ders çalışmaya sınıfa çıktık,bende peşlerinden gittim,çünkü notum yoktu.

mayasında mı suyunda mı sıkıntı var bilinmez ama genelde tutmuyor. kalıcı olamıyor.

herkes alayı kolpa vsvs yazmışlar da sanırım arkadaş seçmeyi bilmiyorsunuz.

kızların ve erkeklerin arkadaşlığı şu üç senede gözlemlediğim kadarıyla farklı oluyor. kızların sloganı "birlik ve beraberlik": derse gelmezlerse birbirlerinin yerlerine imza atarlar, arkadaşlarının yokluğunda ses kaydı alıp vassaptan yollarlar, tartışma çıksa hemen arkadaşları haksız olsa bile savaşta yer alırlar, arabaları varsa arkadaşlarını alıp öyle gelirler, herkesin gıybetini hep birlikte yaparlar, sınavda arkalara geçip gerekirse kopyalaşırlar. özetle (bkz: chiellini barzagli bonucci) üçlüsü gibiler. erkekler... imza "eğer içlerinden biri derse teşrif ederse" teşrif eden tarafından itinayla atılır. ses kaydı desen... yalvar yakar derse gelenlerden istenir, notlar da aynı şekilde. tartışmada arkanı kollama olasılıkları... eğer çok iyi arkadaş değilsen yapmazlar, belki araya girip tartışmayı sonlandırırlar. araba varsa yakın arkadaşlarını nadiren alırlar. gıybet yoktur, en fazla kız muhabbeti döner. kopya konusunda kızları geçebilirler, fakat önce kendilerini düşünürler. --- ikisi de ağırlıklı olarak menfaatlerinden dolayı bu arkadaşlık işlerine girişir. menfaatten kaynaklanmayan arkadaşlık örnekleri bol bol sayılabilir ama menfaatten kaynaklananlar daha fazla çıkar. yüzüne gülüp 10 (on, ten, diez) metre ötede "or.spu çocuğu" diyen elemanı gördükten sonra herkese şüpheyle yanaşır oldum.

lise arkadaşlığınım yanından geçemeyecek bir muhasase

açıkçası bu işin kişide bittiğini düşünüyorum. kişi nasılsa çevresi de öyle olur derler. bu konu hakkında önceden entry girmiştim ama bulamadım onu. o entry'nin özeti de yukarıdaki cümle işte.

oo kardeşim sende vizenin notları var mı ya

okul bitip yaz geldiginde de konusuyorsan tebrikler omurluk arkadas edinmissindir. essizdir. olmak istedigin kisiye donustugunu ya da en azindan cabaladigini gorup takdir ederler. ailenin gormedigi degisiklikleri ve belki de senin kendin hakkinda bilmediklerini ogretiler sana. guzeldir. iyi ki vardir.

eğer olmazsa çok sıkıntı. nerde geçen sene çektiğim o sıkıntılar. şuan da 101 dönüyoz. :) daha tam alışamadık ama çok iyi insanlar tanıdım. şimdilik herşey iyi gidiyor arkadaşlık konusu da . umarım birgün bu entriyi kopyalayıp şom ağzıma diye tekrar entri girmem

i̇lk bitirdiğim üniversitede ilk kiminle arkadaş olduysam hala tek görüştüğüm kişi o. şu an okuduğum üniversitede ise bir sürü kişi ile muhabbetim var ama ilk tanıştığım kişinin yeri ayrı ve hep ayrı duracak sanırım. edit: ilk tanıştığım kişi "sen çok mutlusun, herkesle smimi olabiliyorsun, herkesle konuşuyorsun" deyip benimle olan arkadaşlığını bitirdi. bence bu bir kılıf. öyle tahmin ediyorum ki benimle temel düşünce ayrılığından ötürü arkadaşlığını bitirdi.

üniversitede geride bıraktığım hazırlık senesinde, lisedeki o yakın arkadaş ortamını bulamamış, 1. sınıfın ilk haftalarında da yalnızca bölüm arkadaşlarını az çok tanıdıkça o ortamı asla bulamayacağımın inancı bir hayli artmıştı. hatta kabullenmiştim. i̇lk defa üniversitede yalnız gezer oldum. sonra üniversitemin tiyatro topluluğuna hiç aklımda yokken liseden bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine girdim. okulun genelinden farklılar. aramızdan ayrılanlar, bırakanlar olduğunda üzülüp üzerine günlerce düşünebiliyorum. üniversiteye geldim geleli ilk kez böylesine bir ortamın içindeyim ve şaşırdım. anlaşabileceğim birilerinin aslında burnumun ucunda da var olduğuna gerçekten şaşırdım. birbirimizin iyi halini de kötü halini de gören kişileriz ve dün şunu sordu herkes kendine; neden cumartesi sabah 6-7'de kalkıp okula geliyoruz? buraya her cumartesi bizi getiren motivasyonumuz ne? eminim hepsinin de değişik cevapları var kendi içlerinde. sanırım beni de bu topluluğa, bu disipline, cumartesi sabah 6'da kalkmaya yönelten motivasyonum bu şahane arkadaş ortamı. orada dün öylesine eğlendim ki. önceki senelerde cumartesi günü tek yaptığım şey bilgisayar oynamaktı. kalabalıktan nefret ettiğim için çıkıp dolaşmayı da tercih etmezdim. ama artık bi sorumluluğum var. ve en güzeli de bunun benim istediğim zamana kadar devam edebilmesi. günün birinde ben de mezun olacak ve hepsine veda edeceğim ama mezun olarak bile cumartesi günleri onlara katılma hakkım var. her neyse, kısacası etrafımda yalnızca berkecan ve pelinsuların olduğunu zannediyordum ama yanıldım. i̇yi bir arkadaşın, iyi arkadaşların ne zaman nereden nasıl çıkacağı hiç belli olmuyor.

hazırlık arkadaşlığı hazırlıkta kalıyor eger varsa bölümünüzden bi kac kisi veya uye oldugunuz topluluklardan bulursunuz genelde

üniversite arkadaşlığı -benim yaşadıklarım dolayısıyla- çöptür, onlarla olan mevzu bahislere hep lise arkadaşım yetişti, ben boşluktayken beni çekip aldı birnevi kurtardı o yüzden lise zamanı kurulan dostluklar arkadaşlıklar kardeşlikler benim ailem oldu

aradan yıllar geçmesine rağmen hala samimiyetle görüştüğüm ilkokul ve lise arkadaşlığının yanında tamamen boş olan çıkara dayalı arkadaşlık türüdür. koca sınıftan arkadaş diyebileceğim 1 kişi var. arkadaş edinmede sıkıntılı biri değilim. yıl içinde sınıfın tamamına yakınıyla iyi arkadaştık güya. şimdi kimle konuşmaya çalışsam blok yiyorum. geçen gün istanbula geldim. arkadaşa mesaj attım birkaç gün buralardayım uygun olursan gezelim diye. yok akrabasını gezdirecekmişmiş de sonradan işe girecekmiş. ha ha aynen. tamam. biraz önce telefona baktım bir de ne göreyim engel atmış. koydu be.

lise arkadaşlarım bok yesin, üniversite arkadaşlarım ve ilkokul arkadaşlarım candır. lisede üniversiteyi ilk senemde ben kazanmıştım bi tek. sonra ister istemez dışlandım ortamdan. onlar sürekli beraberlerdi, hala beraberler. buluşuyorlar, beni çağıran olmuyor. oysa üniversitede öyle mi? aramızdan birinin en ufak sıkıntısı olduğunda elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz her zaman. ha arada karaktersiz insanlar çıkıyor tabi. ama benim birinci sınıftan beri sürekli beraber olduğum 4 kişi var. o dördüyle de arkadaşlığım ölene kadar sürer diye tahmin ediyorum. dipnot:üniversitedeki en yakın arkadaşımla twitter’dan tanışıp buluşmuştum. sevgilimle sözlükte tanıştım. sanaldan yaptığım ilişkiler iyi herhalde ya avagwfwgshs

tamamen çıkara dayali ilişkilerin üzerine kurulan mezun olunca hatırlanması güç insan kalabalığı olarak adlandirabilirim fakat benim karşıma allah bir tane düzgün dost diyebileceğim birini çıkardı inşallah 2 yıl daha böyle devam eder

şöyle bir genel olarak bakınca güzel dostlar edindiğimi anladım. onlarlayken vakit su gibi akıyor umarım önümüzdeki yıllar boyunca bu dostluğumuz baki kalırda çocuklarımıza anlatacağımız güzel insanlara, anılara sahip oluruz.

daha 1 ay oldu. bakalım zaman neleri, kimleri getirecek kimleri götürecek?

geçen seneden bu yana iki arkadaşım var kalanı kanka dersime daha iki saat var gel de boş yapalım tayfa, net böyle yani. o iki dostikem gelmeyince diğerleriyle çay sigara yapıyorum boşluktan

son sınıfa gelmiş biri olarak söylüyorum, boş.

üniversite bitince biten arkadaşlık türü.

başta yaklaşık on kişiydik. dediler yalan bu arkadaşlıklar yakında hepsi dağılır şöyle böyle. sınıfta herkesin arkadaş grubu değişti bi bizimki aynı amk ya. i̇ki senedir hep aynı tipler. bir de sınıfta ne kadar erkek var bi grupta ve eser miktarda kız var. azalmadı ama arttı hatta. açıkcası daha önceki okul dönemlerinde bulamadığım samimiyet tipinde arkadaşlarım dostlarım oldu harika. :)

lisedeki yakın arkadaşımla aynı üniversitedeyim. üniversite arkadaşlığı güzel bir şey.....

aga bazıları ıslak sabun gibidir kayar gider tutamazsın..

çoğunun dediği boş beleş arkadaşlıklar cidden var ama bu sizinle alakalı siz ne kadar ciddi ketum olursanız yeri geldiğinde arkadaş grubunuz zaten ona göre şekillenir ve o zaman da zaten istediğiniz gibi kaynatmaya başlıyorsunuz. üniversitenin ilk günü tanıştığım arkadaşlarımla hala takılıyoruz,ilk bir hafta 20 kişi takılıp teker teker dağılan gruplar gördü bu gözler en azından öyle olmadık ve hala birbirimizle çok iyi anlaşıyoruz .dedim ya biraz da sizinle alakalı boş beleş avel insanlardan cidden uzak durun size negatiflikten başka bir bok veremez onlar hadi bakim ...

çok tedirgin olduğum bir konuydu fakat ilk haftadan çok güzel insanlarla tanışmıştım. hepsini seviyorum umarım arkadaşlığımız bozulmaz.

aslında lise arkadaşları ya da iş hayatı arkadaşları gibidir iyisi de vardır kötüsü de. seçici olmak gerekir. i̇yi bir arkadaş hayat kalitesini 2-3 kat arttırır net

yok öyle bişey, çıkart onu aklından

kezi kaptiva kakniiim

i̇yi olanın insana katacağı şey çok fazladır. bakmayın çıkarcı dediklerine, bunlar nasıl olsa kendilerini belli eder ve ona göre tavır alırsınız olur biter.

geçicidir. aynı evi, odayı paylaşırsın ama artık herkes büyümüştür. beraber büyüdüklerin ile kıyaslanamaz bile

ilk iki senede güzel arkadaşlıklar edinebilirsiniz. bunlar samimi olur. sonraki senelerde görürsünüz ki insanlar çıkar için size yaklaşıyor. bunlara acilen yol vermek gerekir. istisnalar kaideyi bozmaz tabi.

üniversitesinin ilk yılı hareket ve tavırlarına, konuşmalarına gıcık olduğum ve kız arkadaş grubuma dönüp şu kızla arkadaş olduğumu düşünsenize diyip gülerek dalgaya aldığım bir kız arkadaşımın evine gidiyorum şu an, ön yargılı olmamak gerekiyormuş.

Topunun amına koyim.hepsi işe yaramaz kendi çıkarlarını düşünen orospu çocuğu başka bir şey değil. ( 1 tanesi dışında onun canını yerim canını)

Çoğu samimiyetsizliğin vucüt bulmuş halidir.

Çok güzel insanlar tanıdım üniversitede. Her biri iyi ki girmiş hayatıma. Birazıyla düzenli görüşüyorum. Canlar, can!

çoğu çıkar ilişkisi güdüyor o yüzden sevmiyorum zaten toplasan 1-2 arkadaş anca edinmişimdir. onlar da bölümümden değildi. samimiyetsiz tipler görünce kesiyordum direkt muhabbeti. yıllarca derslere tek başıma gidip, tek başıma bitirdim okulu.

Lise arkadaşlığının bokunu yesin bokunu.

Çok değişik bir şey. Lise arkadaşlığı gibi heyecanlı bir bağ olmuyor ama çok daha oturaklı bir bağ oluşuyor. Lisede kurulan arkadaşlıklar daha çok ergenliğin getirdiği anlamsız ihtiyaçlarla oluşuyor, şekilleniyor ve büyüyor. İlk hatalar ilk aşklar ilk kavgaların getirdiği bağlarla gücleniyor. Üniversite de ise neyin nasıl olması gerektiğine dair fikirlerin sabitlendigi bir dönemden geçildiği için arkadaşlıklar da bu çerçevede şekilleniyor. O eğitim yılları boyunca bazılarının yanlışları bazılarının kopukluklariyla 4-5 kişilik arkadaşlık grupları kalıyor geriye. Bence liseden daha sağlam bağlar kuruluyor çünkü kişilikler daha net daha belirgin oluyor bu dönemde. Bir problemle karşı karşıya kalınınca aranan insanlar bu çevreden oluyor. Lisenin alışkanlık haline dönen arkadaşlıklar gibi ortak mekana dönünce olan buluşmalar yerini ortak mekan yaratmaya dönüyor üniversitede.

Lisedeki kendini beğenmiş bencil arkadaşlarımdan bin kat iyi arkadaşlar edindim üniversitede belki beş parmağımı geçmez isimleri ama kesinlikle lisedeki arkadaşlarımdan daha iyi oldukları kesin.

lisede arkadaşlarımla en saçma esprıye bile saatlerce gülerdik. Üniye geldim. Herkeste bir ciddiyet bir ego. Espri yapıyorsun olaya felsefık yaklasıyolar. Böyle olunca sen de ciddi takılmaya başlıyorsun. Çok arkadaşa gerek yok zaten derse gir çık yeter.

Bu konuda o kadar şanslıyım ki tabi ki yanlış arkadaşlıklarım oldu ama onlar da bir deneyimdi benim için. Ama biri var ki keşke daha önceden de tanıdığım dediğim bir dost. Allah nazarlardan korusun. Çok seviyorum canım dostum. İnşallah bunu okursun :)

4 yılın sonunda baktığımda çok da sağlam dostluklar kuramadığımı fark ettim. Yarısı sağlamsa yarısı çöp.