üniversite arkadaşlığı

Aslında grup gruptur benim için. Mesela sınıf arkadaşlarımdan birkaçı gerçekten arkadaşım olmuşken geneli sadece sınav dönemlerinde benimle konuşmak samimiyet kurmak istemiştir çünkü ders notlarım hep tam oluyordu... Bunun yanında gerçekten tamamen çıkarsız, beraber sınırsızca eğlenebildiğim insanlar da oldu. Ve hala hayatımdalar çok şükür. Umarım hayatımızın ileriki evrelerinde de aynı saygı ve sevgiyi kaybetmeyiz.

Fakültede her 10 kişiden 8 ini tanıyordum bunlarında yarısından fazlası arkadaşımdı diğer fakültelerden de vardı bir sürü arkadaşımız. Fakültede 2 dk lık yürüme mesafesini 1 satte geçiyordum sırf selamlaşmaktan, tabi gerçekten sık görüştüğüm samimi olduğum 20-25 kişi vardır yoktur. Herkese az da olsa bir hayrımız dokunmuştur. Kimseden bir karşılıkta beklemedim ama iyilik görmeyi bırak en çok iyilik yaptıklarımdan bir kaçı sağlam kahpelikler yaptı . Durumdan usanınca elimi eteğimi çektim yavaşça her şeyden şimdi 4-5 kişi vardır yoktur ara ara iletişim kurduğum üniversiteden. Bir çoğu gerçekten çıkarları doğrultusunda arkadaşlık yapan insanlarmış geç fark ettik.

Çok iyi arkadaşlıklar çıkıyor çok sevdiğim samimi bulduğum dostlar edindim. Ama nedense lise arkadaşlarımla kardeş gibiyiz

Çocukluğunuzda şehir şehir gezmiş, liseyi şehir dışında yatılı okumuş ve lisede pek kimseyle samimi olmamışsanız(olsanız kaç yazar herkes yatılıydı, hepsi farklı yerlere dağıldı) elinizde kalan tek şey üniversite arkadaşlıkları olabiliyor. Samimi arkadaşlıklar da kurulabileceğine inanıyorum ben, tamamen karakterle alakalı arkadaşlık. Sadece not için görüştüğünüz insanlar zaten arkadaşınız değildir. Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın, şahsen ben şanslıyım bu konuda.

lise arkadaşı, çocukluk arkadaşı ve askerlik arkadaşına göre daha güçlü arkadaşlıktır. bu sakalları değirmende ağartmadıysam, bu konuda kesinlikle eminim. çünkü işin içine çıkar girmediği için üniversite arkadaşlığı daha sağlam oluyor.

4 sene olmasına rağmen hala görüştüğüm lise ilkokul arkadaşlarımın çok çok önünde olan dostlarım

Benşm için sadece instagram Facebookdan beğeni+yorum olarak kaldı.

geneli samimiyetsiz arkadaşlıklardır. yalnızca çıkarlar gözetilir. itici kimselerdir, “mezun olsak da kurtulsak” denilesidirler. ancak benim için hepsi böyle değil, en yakın arkadaşımı ve belki en güzel arkadaşlıklarımı üniversitede buldum ben. tanışmış gibi değil de kavuşmuş gibi, öyle deriz biz kendi aramızda. az önce sözü geçen en yakın arkadaşım, lisans bitirme tezinin ön sözünü gönderdi gözden geçireyim diye. sonunda aynen şöyle yazıyor: “son olarak lisans hayatımın bana kattığı, sadece eğitim hayatımda değil gerçek hayatta da can dostum olan blackorwhite’a çok teşekkür ederim, sen olmasan yapamazdım...” gönderdiğinden beri okuyup okuyup dolan gözlerimi siliyorum, çok hazırlıksız yakalandım ben buna. korona, artık bi’ defolup gider misin kardeşim, bekleyen uzun sarılmalarım var benim.

Belki benim şansımdır bilemem ama insanlar daha olgun oldukları için çıkar ilişkisine denk gelmedim. Lise arkadaşlarım ile ergenlikten başka hiçbir şey yaşamadım. Bütün en iyi arkadaşlarımla unide tanıştım iyi ki varlar.

bana arkadaşlığın ne olduğunu öğreten arkadaşlardır. lise arkadaşlarımın ta götüne koyayım.

okul bitince üç dört kişiyle görüşürüm diyecek kadar samimi olduğun üç dört kişinin içerisinde kendine en yakın gördüğünle bile okul bitince görüşmediğin arkadaşlıklardır bana göre. dört yıldır, birinci sınıfın başından beri, okuldaki en yakın arkadaşım dediğim insan evladı şu pandemi sürecinde kafa dengi olmadığımızı fark etmiş ve beni sevmediğine karar vermiş o yüzden mesafe koymamız gerekmiş. şimdi soruyorum size ey sözlük halkı, bir insanı sevmediğinize oturup karar verebiliyor musunuz ve bir insanla arkadaş olabilmek için aynı olmanız gerekli midir? benim birbirinden farklı arkadaşlarım var, bu kişiyle de çok farklı insanlarız ancak bir şekilde hep benzerdik. neyse yazık. üniversiteden sonra görüşeceğim kişi sayısı yalnızca üç. bazılarına göre bu bile çok aslında.

şişirilmiş kocaman bir balondur. yıllarca ortaokuldayken lise arkadaşlarının, lisedeyken üniversite arkadaşlarının kalıcı olacağı söylenip durdu. buna güvenip her dört yılın sonunda arkadaşlarımı sıfırladım. (saçmasapan sebeplerle kavga falan ettik işte neyse) büyük bir hevesle türkiyenin en iyi üniversitelerinden birine başladım ve sonuç orası da hüsran. arkadaş oluyor belki ama dost oluyor mu, seni düşünüyor mu, gerçekten ne kadar umrundasın karşındaki kişinin oralar meçhul işte. ama biz yine de üniversitede arkadaşlıklar müthişmiş gibi yapmaya devam edelim. acımızı biz bilsek yeter.

Gerçekten iyi ki denk geldim dediğim insanlar var hele ki bir tanesi gerçekten benim için çok ayrı her anımda yanımda destek olan asla kötü düşünmeyen bıcır bıcır bir insan.

Üniversiteye kadar gerçek dediğim tek bir tane arkadaşım oldu. Üniversitede ise öyle biriyle daha tanıştım ki. O kadar anlayışlı, duyarlı, saygılı, o kadar güzel, o kadar güzel kalpli bir dost ki. Hayatımda başıma gelen en güzel insan. O kadar şanslıyım ki..

Karakterinizin oturduğu ve arkadaş seçim kriterlerinizin de buna göre değiştiği yaşlarda bulunan arkadaşlardır. Bu yüzden 10 numaradır. Bir daha o kadar farklı insanı tek bir ortamda göremezsiniz. İstediğiniz türden arkadaş edinebilirsiniz o yüzden.

Şuan ilkokuldan beridir devam ettirdiğim dostluklar gibi bunların da kalıcı olmasını temenni ettiğim arkadaşlıktır. Sanırım iş doğru kişiyi bulmakta ve ben ilk defa onları bulduğumu düşünüyorum. İyi ki varlar.

bizimki arkadaşlıktan çok ötede bir noktada hatta bir tanesi evdeşim oldu

çocukluktan gençliğe geçiş dönemi olarak bakılırsa hayatın gerçekliğinin sert şekilde başladığı bu zamanda arkadaşlıklar da sert şekilde oluşur. sağlam da kazıklanırsınız sağlam dostluklar da edinebilirsiniz. hangisi daha çok olursa diğerini eritiyor. minik bir türkiye mozaiği oluşan sınıfta memleketin fragmanını görebiliyorsunuz. iyi bir izleyici olmaya dikkat edin. hiç kimseyi küçümsemeyin ve gözünüzde büyütmeyin. hayatın gerçekleri ve gelecek kaygısı ağır bastığı için herkesin menfaat algıları üst seviyelerde olduğu için siz de savunmasız durursanız üzerinize semer vuracaklardır elbet. şu an hiçbir üniversite arkadaşımla görüşmüyorum. o zamanlar ne gördüysem bugün de aynıymış. arkadaşlık denilen şey karşılıklıdır. menfaatleriniz ortaksa yürüyeceğiniz yol da uzun olabiliyor. ayrı ayrı kafalarda menfaat yaşıyorsanız mecbur ayrılıyorsunuz bir yerde.

En tatlı olanlar hazırlık okurken edindiğiniz arkadaşlarınızdır

İki yıl boyunca en yakın arkadaşım dediğim insan üçüncü yılımızda sevgilime yürüdü arkadaşlar benim için üniversite arkadaşlığı diye birşey yok

üniversite arkadaşlığına inanmıyorum. çoğu zaman geçirmelik arkadaşlıklar. 3-5 sene sonramda hiçbirini göremiyorum.

Ben inanıyorum çünkü mükemmel arkadaşlara sahip oldum üniversitede. En yakın arkadaşımla orda tanıştım, kendisi bana kardeş, dost, arkadaş. Çok şanslıyım bence birbirimizi sevip saydığımız mükemmel arkadaşlarım var. Maşallah deyim de nazar değmesin.

Lise biteli 4 yıl oldu ve iletişim halinde olduğum iki arkadaşım var iyi ki de var. Yılda bi kaç kere görüşüyoruz ama sanki hep bi aradaymışız gibi hissediyoruz bu zamanlarda da . Üniversiteye gelirsek şu anda 3. Yılımdayım önce 4 kişiydik sonra 9 olduk hdjdjjd şimdi 7’ye düştük. Bu şekilde iyi gidiyoruz aralarından daha çok sevdiklerim var tabi bakalım zaman bize neler getirecek umarım bozulmaz dostluğumuz..

asıl dostluklarımı kurduğum kişiler hep üniversiteden oldu. bu benim şansım sanırım,görüyorum ki lise dostluğu daha sağlam kanısında herkes. liseyi okuduğum şehirden taşınmamın da etkisi var ama araya mesafe girince gerçekten insan biraz kopuyor.

Lise arkadaşlıklarının daha kalıcı olduğu söylenir yakın zamana kadar bende öyle düşünürdüm. Lakin gördüm ki öyle değilmiş. Üniversitede çok fazla tanıdık insan olabiliyor çevreniz geniş olabiliyor ama bazıları oluyor ki aynı kafa yapısı benzer fikirlere sahip olma durumları sizi o kişiyle öyle bir noktaya getiriyor ki işte diyorsun arkadaşlık dostluk budur. Bahsettiğim kişide bu sözlükte yazar umarım bu entriyi görür. Sevgili dostum senin için bir kavga varsa yaparım bir canım var onu da veririm var ol.

İyisi var, kötüsü var. Kiminiz "ortam hiç lisedeki gibi değil" diyor. Bunun nedeni belli aslında: Lise küçük şehirler gibidir; her türden insan çıkmaz; hatta formaydı, carttı, curttu derken tektipleştirilmeye çalışılır öğrenci. Herkes birbirini az çok bilir. Fiziken de üniversiteye kıyasla küçüktür. Üniversite ise büyükşehirdir; küçük şehirlerden göç almıştır. Sağcısı, solcusu, muhafazakarı, komünisti, çalışkanı, tembeli, zengini, fakiri bir aradadır. Saymakla uğraşmadığım neler var neler. Şehir dışından gelip yurda yerleşenler bile var (lisedekinden daha fazla). Lisede bu kadar çeşit çıkmaz karşınıza. Ayrıca tektipleştirme gibi bir gaye de yoktur. Öğrenci, bireyleşmeye ve hayatı öğrenmeye doğru ilk büyük adımlarını atmaktadır. Menfaat ilişkisini görünce şaşırmanız da bundan kaynaklanıyor. Lisede pek rastlanmazdı bu tür olaylara. Fakülteler, bölümler ve bunların yer aldığı bir kampüs vardır. Sadece okuduğunuz bölümde bile her telden insan varken diğer bölümler... Üniversite = Küçük İstanbul.

(#2390006) aynen öyle.

Daha okula başlamadan önce twden bulmuştum arkadaşımı güya hiç sevgili ayaklarına girmeyip beraber eğlenecektik kız okulun ilk haftası sevgili yaptı sonra da aramız bozuldu zaten.. 2 sene yalnız takıldım sınıfta herkesle çok iyi anlaşırdım ama dostum yoktu gerçek anlamda derken 2. Sene yurtta kaldım ve hayatımın en güzel dostunu buldum iyi ki de yurtta kaldım diyorum.. Çok daha güzel anılarımız olabilirdi beraber ama lanet korona engel oldu..

Size altı kişi bir kişiye kazık atıyoruz derken hepsinin bir olup bana kazık atma hikayelerini anlatıyım mı znxmxmxlxl

illa ki eğitim öğretimin her yerinde samimi hiç kopmayan arkadaşlıklar olur ama her yerde sayılıdır. üniversite arkadaşlığıysa yanında hayata atıldığın arkadaşlardır. her şey yavaşça ciddileşir sorumlulukların genelde çoğunluğu üniversitede omza yüklenir. eğlence anlayışın değişir. bütün bunlar üniversitede en yakın olduğun kişilerle olur. genelde sonsuza kadar sürer o arkadaşlıklar

üniversiteye başladığımda kimseyle çok yakın olmayacağım falan filan dedim sonra biriyle tanıştım aynı liseden mezun olmuşuz ama birbirimizi ilk defa ünide gördük, aynı semtte oturuyoruz bi de kaldığımız yurt da aynı hdjdjs neyse aynı odaya geçtik falan derken öyle böyle geçen yıl üniversite bitti. nerdeyse beş yıldır her anımda yanımda o var dertlerimi benden çok sahiplenir, mutluluğumu ilk paylaştığım kişi odur. geçen hafta da sürpriz yapmış doğum günüm için bizde kaldı mesela. lise arkadaşlarım da var onlar da aynı şekilde. velhasıl kelam önemli olan anlaşabileceğiniz, kafa dengi kişiler bulmak yoksa çoğunluğun dediği o çıkar ilişkisi her yerde var

Gerçekten arkadaşım diyebileceğim kişi sayısı 10u geçmez muhtemelen Üniversitede gerçekten çıkara dayalı menfaatçi arkadaşlıklar dönüyor öyle arkadaşım olacağına az olsun öz olsun bana yeter

Okulum bitti 4 yıl geçirdim acısıyla tatlısıyla yalnız yaptığım en iyi şeylerin arasında okulda ilk 2 yıl içerisinde kimseyle yakın olmayışım hep tartmışımdır hep seçici davranmışımdır çıkarcı olmamaya çalışarak bana benzeyen insanlarla yakınlaşmaya başladığımda 3. Sınıfın ortalarıydı diyebilirim sonuç ne mi oldu sonuç şu oldu can ciğer kardeşlerim oldu tavsiyem şu çıkarcı insanlarla arkadaş olmak istemiyorsanız çıkarcı olmayın kimseyi kandırmayın...

Çocukluk arkadaşından sonra en güzel arkadaşlıktır bence. Üniversite hayatımız boyunca her haltı beraber yedik. Karakolluk olduk (adamlara pamuk şekerle saldırmıştı ondan), küçücük yerde kaybolduk, hastanelik olduk, tartıştık kavga ettik birbirimizin ağzına da ettik ama yine beraberiz. O taaaaa Elbistanda (maraş demiyorum dikkatinize) bense Sakaryada 1 sene oldu nerdeyse görüşmeyeli ama aramızdaki arkadaşlık ilişkisi hâlâ sıcacık aynı. Üniversite arkadaşı candır.

En sağlam arkadaşlık ilişkisi bana göre aynı sofrada yemek yemekle kuvvetlenir.Üniversitede ne kadar çok çıkar ilişkisi var ise enderde olsa iyi arkadaşlar vardır.(bkz: ben buldum) Birbirinizin ne yemediğini bile bilecek kadar yakınız.Hayallerimizi hayatlarımızı herşeyi biliyoruz.En büyük isteğimiz ilerde altın günü yapmak, çocuklarımızı birlikte büyütmek.Umarım herkes üniverisitede güzel arkadaşlıklar bulur

bi kız var, ders araları falan hep konuşuyoruz, beraber aynı tezi alıyoruz ve sürekli adımla sesleniyor ve kızı da seviyorum. sınav haftasındayız, oturma planı yapılmış ona göre oturmamız lazım. kızla da aynı sınıftayız. ben de dedim ki kalkayım da plana bakim, o da döndü şey dedi " benimkine de bakar mısın?" "tabii" dedim. bi sorun vardı kızın ismini asla hatırlayamıyorum ve kızla da konuşurken de sormak ayıp olur diye adını soramıyorum çünkü 3 senedir tanıyorum kızı ama dışarı da görüşmüyoruz ki. neyse uzatmayayım tabii dedikten sonra kızın yüzüne baktım o ara gidicem listeden tahmin etmeye çalışcam, nasıl baktıysam kızın yüzüne "adımı bilmiyorsun dimi" diyip adını söyledi. çok ayıp oldu ve hiç sevmem böyle şeyleri neyse ki kız uzatmadı. çok salak insanlarla dolu bi ortam olsa da iyi arkadaş olacak insanlarda var ya.

Hayatın en güzel ve daha sağlam kurulan arkadaşlığı.

bir “lise arkadaşlığı” değildir.

lise ve ortaokul yılları arkadaşlarımla karşılaştırdığımda bin kat daha iyi olan arkadaşlık. tamam ben pek sevilmedim, herkesle kavga ettim ama bir sınıfın içinde 8 sene geçirmek de zor yani. ama üniversitede öyle değil. her ders ayrı bir sınıf istemezsen üst dönemden ders alırsın istersen alt. 4 senede bir insan temizliği var zaten. yatay geçişidir, çift ana dalıdır, erasmus, farabi, mevlana derken sürekli insanların gelip gitmesi arkadaş çeşitliliğini çok geliştiriyor. lisedeki, ortaokuldaki insana hiçbir şey katmayan bomboş arkadaşlıklardansa sürekli farklı insanlardan farklı şeyler öğrenip kendini geliştirebiliyorsun. ayrıca lise ve ortaokulda olan saçmasapan ergence işlerin hiçbiri üniversitede olmuyor. "sen onunla konuştun artık biz senle konuşmuyoruz." diye ortaokulda kaç tane insan beni dışlamıştı. lisede "sen bizim dedikodumuzu yapmışsın sen şunu demişsin." diye kaç tane kavgaya karıştım. salak salak işlerle uğraşmayı sevenler ortaokul, lise diyebilirler ama gerçek sağlam ve adamın dibi arkadaşlıkların üniversitede, insanların belirli bir olgunluk seviyesine ulaştığında, olduğunu düşünüyorum. yani konu lise, ortaokul da değil aslında. doğru insanlarla yanlış zamanlarda da tanışmış olabiliriz. ama üniversitedekilerin yaş sebebiyle bana daha hitap ettiğini söyleyebilirim.

benim en iyi arkadaşlıklarım üniversite zamanı oldu, mezun olduk evlerimize döndük ama muhabbetimiz hala ilk günkü gibi, hatta az önce hepimiz görüntülü konuştuk. pandemi başlayınca son senemiz bir anda bitti. mezuniyet törenimiz bile olamadı. ah üniversite zamanım ne kadar özlendin...

Kimisi lise arkadaşlığı ayrı diyor kimisi üniversite bence sizin doğru insana veya insanlara denk gelmeniz ile alakalı bi durum ben lise arkdaşlarımla birlikte üniversite okudum o yıllar içerisinde bir sürü insan girdi çıktı hayatımızdan kim bilir kaç kişi ile aynı masada oturduk ama en sonunda hep kemik kadro biz kaldık hayatında bir şey doğruysa hep doğru kalıyor sanırım.

ilk yılım olmasından dolayı kazık yiyeceğimi çıkarlar için kullanılacağımı düşündüğüm bir ilişki türüydü benim için. 2 hafta sonra ilk yılım bitiyor ve dönüp baktığımda deli gibi eğlenip bir sürü anı biriktirmişiz üstelik kavga dövüş ve küslük olmadan. illaki birbirimizin hoşuna gitmeyen yanlarımız vardır ama 6-7 kişilik grupta herkes de kendin gibi olamaz değil mi? benim hep kız arkadaş grubum ve erkek arkadaş grubum ayrı olurdu ve hemcinslerim beni daha iyi anlayınca onlara ağırlık verirdim ama burda hepimiz iç içe olduğumuz için ilk kez erkekleri bu kadar iyi tanıyıp anlayabiliyorum sanırım. ilk başta her ne kadar çekingen yaklaşsam da ufak ufak ömürlük dostlukların temeli atılıyor gibi. hissediyorum...

ilkokul arkadaşlığından kıymetli değildir. kokulu silgi kavgası yaptığım canım arkadaşlarım.

Beni her anlamda rakip gören sürekli didişen bir arkadaşım vardı. Asla çözemiyordum bu kızı. Hayatımın en büyük şaşkınlıklarındandır kendisi şu an en yakın arkadaşım oldu, aynı şehre taşınıyoruz. Oysa en yakınlarım olanlar sudan sebeplerle kalbimi kırıp onarmak zahmetinde bile bulunmadılar.

Çok garip. Kimisiyle yıllar deviriyorsun, kimisiyle de ertesi gün görüşmüyorsun. O yüzden bir arayışa girilmemeli. Aynı şekilde ön yargıyla bakılmamalı. Su akıp yolunu buluyor.

dünden beri ateşim var duyan mesaj attı bir şeye ihtiyacın var mı diye :') üniversiteye başlamadan önce korkardım hep çıkar ilişkisi olacak, çok kötü insanlar olacak diye ama değiller. belki de bana öyle olmayanlar denk geldi, iyi ki de denk geldi <3

Vize zamanı aşırı rahatsızdım. Üzerine Ramazan da olunca aşırı sallandım. Canım arkadaşlarım sağ olsunlar bütün notları çıkarıp attılar yetmedi sınavdan önce çalıştırdılar. Fakülte, bölüm bilgisi veremem çünkü onlar sadece benimaıdkajs