can yakan şeyler

kağıt kesiği

günlerin yorgunluğunu omzumda test ettim hep.

dirsegi bi yere çarpmak

sakız çiğnerken dilini ısırmak

maria sharapova

ayak serçe parmağı çok canyaktı kimse inkâr edemez

kimse duymasın diye geceleri ağladığın zamanlar

halam kanserden öldü,amcam şuan kanser babama lütfen bişey olmasın

25 tl verdiğin kahvaltı bittikten 10 dk sonra kusmak.

Sevdiğin kişi tarafından sevilmediğini fark etmek

Herkesin içinde kimsesizlik. Gittiğin yerlere sığdırmıyorlar seni, her taraftan kocaman bir valizle çıkıyorsun. Ah bi yolumu bulsam artık...

Annenin verdiği mücadelede ne kadar annenin yanında olursan ol eksik hissediyor insan bu çok canımı yakıyor. Dünyaları sermek istiyorum biliyorum hiçbir beklentisi yok ama anne işte insan hep mutlu olsun her şeyin en güzeli onun olsun istiyor

Kendinden çok çevrendekileri önemserken çevrenin içinde görünmez kişinin sen olması..

Yok sayılmak veya bir türlü anlaşılmamak

insanın yaş aldıkça ailesine yük olduğunun, yük olmaya başladığının farkına varması.

Büyüdükçe derin yaralara sahip olmak, sevip güvendiklerin tarafından açılan derin yaralara...

“Kalbinden geçeni anlatamamış olmanın hüznü..”

Saf duygularla sevdiğin ve seni ne çok sevdiğini bildiğin birinin, “belki de bi yanılgıydı, senin beni sevmeni sevdim” demesi

3 senelik ilikşiyi bir haftada silip unutabildiğini söyleyen eski sevgili

Fiziksel temas. Direğe çarpmak yumruk yemek tırmık yemek vs.

Başlığı görünce babamla dün ki diyaloğumuzu tekrardan yaşadım sanki. Babamın geçirdiği SVO sonrası gözünde görme kaybı mevcut. Normalde sakalı hiç sevmez, hafif uzamasına bile müsaade etmeden ben uyanmadan tıraş olurdu. Dün otururken baktı bana iyice, sonra dedi ki; “Acaba sen tıraş edebilir misin ki beni?” Yutkunamadım o an ama hemen kendimi bir şekilde toplayıp gülerek, “Oo yeni berberin hayırlı olsun.” dedim. Zor, çok zor. Bu zamana kadar her şey de sığındığın adamın, kahramanının hastalanması çok zormuş. Galiba ben bu sefer büyüdüm. İnsanı yıllar değil, yaşananlar büyütüyormuş.

siz yaptığınızda garip karşılanan bir şeyin, başkası yaptığında normal olması. (bkz: salak yerine konmak)

Beraber güldüğümüz fotoğraflar…

Ülkedeki bitmeyen sorunlar, her gün ayrı kaoslar mı, yoksa bunların yaşanmasına engel olmak için elimizden hiçbir şey gelmemesi mi daha acı ? Bilemiyorum...

tek başına iftar yapmak.

Bıçaklanmak

insanlar

Çok özlediğin, rüyalarından da aklından da çıkmayan insanıı, yaptığın her şeyi onun için yapıyormuşcasına, yaşadığın her şeyi ona anlatacakmış gibi sevdiğin insanı toprağın altına koymak.

Serçe parmağını sandalyeye vurduğun an

Bi hikaye yaşanıyo. İçinde kıyısından da bulunsam ortasında da olsam o hikaye yaşanıyo. Zaman geçiyo sonra. Hikayedeki herkes yoluna bakmış,hikayeyi unutmuşlar. Herkes ayrılmış hikayeden, geçmişinden. Ama ben kaç kişiyim bilmiyorum. Her hikayenin ortasında tek başıma duruyorum. On yıl da geçse bu böyle. Ben gerçekten beceremiyorum ya yaşama işini. Ben niye böyleyim sözlük. Arkadaşlar siz söyleyin ben neden tutukluk yapıyorum.

Unutulmak. Sende olan bir anı hatıra olay bunları yaşadığın insanın hafızasında belirmeyince canım yanıyor.

çok duygusal cevaplar yazmışsınız. ben direkt kağıt kesiğini düşündüm.

Nasıl anlatsam bakalım deneyeyim. Yeni bir eve taşındım bir süre önce ve evi tutarken oda, salon ve mutfak çok ilgimi çekti hoşuma gitti. Tutma sebeplerimden biriydi tabi bunlar. Kalan diğer iki odayı da depo yaparım diyordum. Tam böyle düzeni oturtmaya başladım güzel bir ortam kurmuştum. Odam ve salonun manzarası baya güzeldi. İşte biraz zor ısınıyordu sadece. Neyse işte bu ayda baya yüklü bir doğalgaz faturası geldi. Bende daha küçük bir odaya geçeyim hem daha güzel ısınır hemde toplu olur diye o 'depo' niyetine kullanırım dediğim odaya taşıdım eşyaları. O güzelim manzaralı odaları kapadım. Bok gibiyim anlatamam. Zoruma giden şey ulan alelade aşağılık eşyalar ve çamaşır kurutma malzemeleri o manzaraları odadayken ben karşı apartmana bakan kapalı odaya kaldım kutu gibi. Ben böyle işi sikeyim. Zoruma gitti arkadaşlar. Bin kağıt fatura mı olur amına koyim.

regl. daha ötesi yok. her ay 1 hafta kasıklarınız, kemikleriniz ağrısın da göreyim sizi. duygusal git gellerden bahsetmiyorum bile. insan her defasında öldüğünü düşünür mü ya? yazık bize de

yazacağım yazı biraz duygusallık ve kimileri için de can sıkıcı olabilir. şimdiden söyleyeyim dedim. dikkate almadan geçebilirsiniz. birkaç gündür kendi adıma zor günler geçiriyorum. anlam veremediğim bir boşluğun içindeyim. insanlardan kaçıp kendime sığınmak istiyorum. kafa dağıtabileceğim şeyler de yapmaya çalıştım geçmiyor, kısa süreli kendini unutturup tekrar hatırlatıyor. istemsizce dışarıya da yansıtıyorum. ama soranlara açıklama yapmadan günüm yoğun geçti diyorum. yakın olduğum bir arkadaşımın canının sıkkın olduğunu hissettiğim an konuşmaya çalışırım, anlatmak istemezse zorlamam ama yanında olduğumu hissettiririm. velhasıl böyle olmama rağmen yakın arkadaşlarımın hiçbirinin gerçekten nasılsın? sorusunu sormadığını bir kez daha anladım. üstüne üstelik bence en kötü yanı da hiçbir şey belli etmemeye çalışırken istemediğin duygularla kendini yormak. bunu kendime çok yapıyorum. kendi derdimi unutup arkadaşımla ilgileniyorum. bunu, bana yapılması için değil aynı durumları ben de yaşarken insanın konuşacak, konuşmasa bile susarak anlaşacağı birine ihtiyacı olduğunu bildiğimden. yanında olduğunu bildiği, hissebildiği insan.. bugün bir kere daha anladım ki ben kendime yetiyorum. bir şekilde bu duygularımdan galip gelip o insanlara karşı hiçbir şey bile hissetmiyorum. ben izin vermediğim sürece kimse beni üzemez ve mutlu da edemez. o yüzden ben çok değerliyim. bir iç dökme seansının daha sonuna geldik, hayırlı geceler sözlük :)

mutlak rekabet'in bitmiş olması...

Benden esirgenen sevgi herkese israf ede ede dağıtıldı.

Ölüm. Tüm ihtimallerin kesin bir şekilde yokoluşu insanın müthiş derecede canını yakıyor.

Diş ipinin dis etine cart diye girmesi >_<

Ne kadar sevgisiz büyüdüğünü ve asla sevilmeyeceğini fark ettiğin o an boğazda oluşan yanma ve yutkunamama kadar canımı yakan bı durum yok

Çok değer verdiğiniz bir insanın size sıradan biriymişsiniz gibi hissettirmesi. Bu acının tarifi yok...

Kokusunu, sesini en önemlisi sevgisini tanıdığın insanın üstüne toprak atılırken çaresizce izlemek.

Yalnızlığa alışmaya çalışırken, etrafında bir sürü insanın, Yunan'a süngü dürter gibi sana birşeyler dürtmeye çalışması. Yaww bir bırakın be.

Birileri alınmasın, birilerinin tadı kaçmasın diye çocukluk tramvası yaşamana göz yumulduğunu idrak etmek. "Çocuktur anlamaz, çocuktur bir şey olmaz, çocuktur unutur, çocuktur olur böyle şeyler..." Çocuk anladı, bir şey oldu, çocuk unutmadı, çocuktu ama böyle şeyler olmamalıydı. Çocuklar anlamaz diye konuşulan şeyler var ya, işte çocuklar onların en az yarısını o an, kalanı da büyüdüklerinde anlıyorlar. Çocuk unutmadı, çocuk anladı.

ciddi düşündün ilişkinin ilişki bittikten çok kısa süre sonra başklarının ağzında meze olması

Değersiz hissetmek

Yaşamak. Başlı başına bir acı

Ayak tırnaklarında batık olması

önemli hayatların basit gibi görülmesi

sallanan sandalye alacaktım dolar arttığı için benimkinin fiyatı da artmış yine. mecbur kendim yapacam doğadan kereste bulup.