yurtta ilk gece

yurtta ilk gün enseye şaplak göte parmak olmuştuk deyim yerindeyse. hiç bir yabancılık yaşanmamıştı.

varsa oda arkadaşı sakın çok samimi olmayın. ben olmuştum, akıllı arkadaş kışın bile camı açık tutuyordu. 2 kere hasta oldum o mal yüzünden. mesafeyi korumak gerek. bide çok bomba dalga geçmiştim. (bkz: gay taklidi yapmak)

yurdun dört bir yanından gelmiş insanlar, farklı dünya görüşleri, bambaşka düşünce yapıları.. gergin geçer ilk gece..

4 yıl önceydi.. devlet yurdu çıkmadığı için özel yurda yazılmıştım. babam ve ablamda vardı yanımda yerleştirmek için gelmişlerdi. etrafa bakınıp bakınıp durmuştum şaşkın bir şekilde. idrak edememiştim hala yabancı bir şehirde ailemden ayrı kalacağımı, ta ki yurdun kapısında onlarla vedalaşana kadar. babam sokağın başını dönerken dönüp arkasında bıraktığı bana baktı biricik kızına, o an gözyaşlarına hakim olamamıştı ve hıçkırık seslerini duymuştum. ilk defa ayrı kalacak ve ailesiyle bağları kuvvetli olanlar için oldukça zor bir gece olacaktır. duygularını belli edemeyeceksin çünkü güçlü olman gerekecek, yastığa kafanızı koyduğunuzda yerinizi yadırgayıp göz pınarlarınızın musluğunu açma ihtimalinizde oldukça yüksek, tabi oda arkadaşınıza çaktırmadan sırtınız dönük bir şekilde gerçekleştireceksiniz.etrafında tanımadığın bir sürü insan var ve çoğu birbirinden yapmacık, bir müddet uzak kalmakta insanları dışarıdan bir gözle izlemekte, temkinli davranmakta fayda var. bazen ilk tanıştığın insan seninle sonuna kadar dost kalır, bazılarının da şansı yaver gitmez düşman kazanır. oda arkadaşlarınız sizin kardeşleriniz olmadığı için bir çok şeyi ya sineye çekeceksiniz ya da uygun bir dille konuşup çözüm yoluna varacaksınız. tuvalet kültürü olmayan insanlarla bile karşılaşabilirsiniz, şaşırmayın :)

liseyi yurtta geçirdiğime o kadar seviniyorum ki şu üniye yeni başlamış, 18 yıldır evden ilk kez ayrılmış insanların yurttaki ilk gece sendromlarını gördükçe.

6 kişilik odada 28 kişi sabaha kadar neyin muhabbetini yaptık hala merak ediyorum

tuvalete giderken bile dolabının kapısını kilitleyenler yeni gelenler.yurt efsaneleri vardır evet ama abartmayın aq.

benim ilk gecemde oda da kimse yok hatta katta pek kimse yok. telefondayım bir anda jizzt jiztt diye sesler gelmeye başladı yani şarj aleti dile geldi amk

4 kişilik oda dedik geldik ama ilk gecem kendimle olacak gibi duruyor. gelmemiş kimse. üstelik internet de yok. ben şu köşeye kıvrılıp ölüyorum.

ağustos ayının başında matematik kampı için yurda yerleşmiştik ilk günden telefonları topladılar bir ciddiyet bir esaret hali birde tam benim yatağımın önündeki pencerede yangın merdiveninin demirleri felan var kendimi esir gibo hissetmiştim ailemden de ilk defa ayrı kalıyorum tabi ertesi günü ağlayarak geçirdim o günün akşamı annem geldi aldı beni bir gece evde kaldım o haftasonu da yurttan ayrıldım ve matematik derslerine evden gittim o yüzden üniversitede istanbul dışı düşünmüyorum

ilk gunler guzeldir insanlari daha tanimamissindir ayrica anlatilacak cok sey yapilacak cok espri vardir. bi hafta sonrasina bom. herkes aile ozlemiyle gergin oluyo. surekli tartismalar cikiyo

hersey oda arkadaslarina bagli oldugundan tam bi piyangodur

sanki kabirde ilk gece aq amma uzattınız not:seneye ağlayarak entri girmem inşallah

aile özlemini yalnızca bir hafta çekersin sonra ''aman sikeyim özgürüm lan işte'' dersin. bende öyle olmuştu.

yurtta ilk tanıştığım kişi gitar çalıyordu. biz de balkona çıkıp hem çalıp hem söylemiştik. tabi ilk zamanlar böyle geçti.sonrasında her şey boka sardı.mükemmel(!) oda arkadaşlarım sağolsunlar.

yurtta değil apartta kalıyorum,yanımdaki geldiğimizden beri 2 kelam etmedi. mal mal oturup telefona bakıyoruz. yan odadakiler iyi ama,muhabbete yan odaya gidiyorum. ilk defa annemden ayrıldım. 15 kere mesaj attı bugün 3-4 kere aradı. makarna yaptım kendime yanına sosis kızarttım yedim. ocağı ovaladım,odamı süpürdüm,koridoru süpürdüm. banyoyu yıkadım. okumaya mı geldik,temizliğe mi anlamadım. şu temizlik titizlik huyum olmasa çok rahat olacağım...

ardı ardına sigara içilir,sevdiklerini bıraktığın için,şimdi ne olacak düşüncesi ile

moralim çok bozuldu ağlıyom şu an ben mesela.

başlık mapusta ilk gece gibi sanki. öyle iç karartıcı geliyor insana.

genel olarak herkeste bir moral bozukluğu olur. ve kızların bir çoğu ilk gecelerinde ağlar aileden uzak kaldıkları için.

liseyi yurtta geçirdim ve o zaman da hiç koymamıştı. oda arkadaşım ağlardı, bana "ne odun insansın hiç ağlamadın." demişti hatta. çok sakindim, sanki hep oradaymışım gibiydi. bakalım aynısı üniversite için de olacak mı? hoş, az çok tanıyorum kendimi. eve gelmeyi iple çekerim çünkü ailemi seviyorum ama alışığım da onlar olmadan yaşamaya. sarsılmam muhtemelen.

2. yılım daha da gitmedim ama sanki ilk gecemi yaşayacağım öyle bir heyecan. öf bıktım :/

şu an odamda yurtta ilk gecesi olan iki kişi var ve elimden geldiğince yardımcı oldum. diğer ilk gecesi olan kızlardan 1-0 öndeler.

lisedeyken yurtta kalmıştım. ilk gece heyecandan mı yerimizi mi yadırgadığımızdan mı bilinmez 5 e kadar konuşmuştuk.hoştu. yarın ünide ilk günüm level atlayarak ev tuttum evimden sa

yurtta ilk gecemde utangaçlığım sebebiyle ne çarşaf ne yastık alabildim mal gibi zaten sabaha kadar uyumadım bir sonraki sene yurdun ağası olduğum zamanlar yurt ülkücüler, solcular, adanalılar ve giresunlular olarak 4'e bölünmüş bende giresunluların başını çekiyordum nasıl 1 senede böyle oldu bende anlamadım ayrılırken gitmek için can attığım yurttan ağlayarak gidiyordum güzel anılar biriktirilir değerini bilmek gerek :))

bir oda arkadaşımla daha tanışmadık diğeride kankileriyle buluşmaya gitti ben de gurbet ellerde sıcak suyun olmadığı yurtta banyo yapmak için kendimi ikna etmeye çalışıyorum :(

odanın ortasına oturduk yazın yediğimiz haltları anlatıyoruz.sanki hiç ayrılmamışız gibi

i̇lk gecem de değil yurtta ilk kez de kalmıyorum. ne kadar gidiyor valla anlatamam. i̇çimde de bir sıkıntı var. balkonda yere çömmüş. sakince sigaramı tüttrüyorum şimdi. bende bi haller var daha öncekilere benzemeyen hayırlısı. (bkz: güvenliğe yakalanmam inşallah ) (bkz: gaktırmasalar bari )

abi çok zor bir durum bu aslında ikinci gecem ama dün yorgundum pek bir şey hissetmedim. içim burkuluyor resmen sanki yalnız kalacakmışım böyle yarın ne halt yicem onu da bilmiyorum.

lan bu nasıl başlık sanki mapushanede ilk gece

4 kişilik odada tekim. i̇lk hafta ders olmaz dendi çok sonradan. kalmak durumundayım. yarın olsa da eve gitsem. sonra alışırım zaten. ama öncelikle beni burda koyup giden anneme selamlar yolluyorum özledim şimdiden

şu an yurttaki ikinci gecem ve az önce dün tanıştığım arkadaşımla odaya giren örümceğimsi bir böceği deodorant sıkarak odadan dışarı attık ama şu an yayılan koku ikimizi de öldürebilir.

dün de sıcaktan uyuyamamıştık bugün de uyuyamacağız ve galiba yarın da..... niye bu kadar sıcaksın ey malatya? ruhum terliyör...

yeni biri gelmiş odaya hüngür hüngür ağlayarak girdi nasıl içim gitti.

yazik be.. ailesinden ayrılmış. böyle sessiz sesiz duruyorlar. annesi bırakıp gitti az once birini. ağladı falan yanina gitmedim ilk gecesi aglasin doyasıya. az once baktim yeni gecelikler almışlar onlari giymis elimde sünger bob ev terlikleri ile abla aciktim diye gelmiş. ana kuzusu be. dedim gel kuzum yedik birseyler. valizini yerleştiriyor. yeni kıyafetler,dus jelleri,sampuanlar abur cubur... dedim; _sanki dünyaya yeni gelmis gibi hissediyorsun degil mi? _aynen abla sanki korumasizim herkes beni ezecekmis gibi geliyor. _kac yaşındasin? _19 _ben ilk baska şehire gittiğimde 12 yaşında bir çocuktum seni benden daha iyi kimse anlamaz. ama kendi ayaklarinim üstünde durmak için bu geceleri yalniz atlatmak zorundasın. artik kimsen olmayacak! ama beni her zaman bulabilirsin. nasreddin hoca misali damdan düşeni,damdan düşen anlar:) ufak bir tebessum yeni yataginda yalniz ilk gecesi. gençler bu günlerde gecer be az sabır...

yalnızlık, düşünceler ve etraftaki sessizlikten ibaret geçen geceydi. ben burads nasıl yapacağımdan çok annem nasıl yapacak? hastalanınca kim bakacak yardım edecek? kim ağır bir şey kaldırdığını görünce koşup elinden alacak? düşünceleri yedi bitirdi düşünceler sustu. sonra kol saatimin tik taklari duyulmaya başladı ardından kalbimin ritmi ve sonrasında damarlarımdan akan kanın sesi. dört kişilik odada sadece ben vardım. i̇ki hafta oldu hala öyleyim. şuan aynı sesleri duymaya devam ediyorum. uyutmuyorlar.

oda arkadaşım beni bıçaklar sanmıştım kızda zaten alkolikmiş geceleri konuştu bi o. o kadar korku boşaymış.

şu entrymi (#2089851) hem yedim hem de yanılmadım. sabah evden çıkarken kendimden beklemediğim bir tepkiyi verdim ve tabiri caizse hönkürerek ağladım. sanki üniversiteye değil de gelin olmuş el memleketine gidiyorum, öyle bir ağlama. neyse, şuan yurtta sakin ve güzelce müzik dinliyorum ve 3 sene yurtta kaldığım için tecrübelerime şükür ediyorum. buruk da olmadım, neşem de yerindeydi. hadi aferin bana. aferin mutlu oluşuma.

benim burda ne işim var diye sorguladım okula gidince de değişmedi fikrim hala ayni düşünüyorum alın lan beni burdan

i̇lk günden üst sınıflarla dışarı çıkıp ev halkı olarak aparta geç gitmiştik.

t: genellikle üniversiteye yeni başlayan ve ilk defa yurtta kalacak olan sözlük yazarlarının, ilk geceki hislerini ve düşüncelerini dile getirdiği tatlı başlık. ilgililerinin başlığa teşrif etmeleri rica olunur..

yurttaki 9. seneme girmek üzereyim yani ağlamayın alışmaya bakın hemen

yurt değiştirdim bu sene ve bugün yeni yurduma geldim. yurtta ilk gecem olayla başladı. ne mi oldu? tuvalette kilitli kaldım... tam tamına 1 saat kaldım içeride... görevliler kapının kolunu söktüler de öyle çıkabildim. edit: şimdi de oda arkadaşım kaldı... nasıl kapı bunlar aq!?

i̇lk değil ama en sıkıntılı gecem. sanki ilk defa gelmişim gibi ama. utanmasam ve çekinmesem annemi arayacam. gözlerim bile doldu amına koyim ya. gidip yorganı başıma çekip için için ağlayayım.

şu an pizza söylüyorlar yurda.

i̇lk gece açlıktan mutfağın kapısını kırıp elimize yiyecek olarak ne geçtiyse bı torbaya koymuştuk. tabi işin bokunu çıkarıp bunu 3-4 sefer tekrarlanmıştık. yeter dediklerine yetmez bu yurtta birsürü aç var onları da düşünmek lazım demiştik. sonra 6 kişilik odada yaklaşık 35 kişi toplanıp ne çaldıysak onu yemiştik.

Üniversite hayatımda bundan daha çok eğlendiğim bir gecem olmadi harbi söylüyorum. Annem babam gitti salya sümük ağlayarak. Ama ben olayın sıcaklığıyla olsa gerek gayet keyifliyim ölmedim ki sonuçta. Biraz yurdu gezindim o sırada yan odadakiler, karşı odadakiler derken yaklaşık 10-15 kişi sabaha kadar sohbet etmiştik. O günden sonra o grup bir daha toplanmadı ama ilk ve sondu galiba asdfghji

Babam bırakmıştı yurda. Babam gidene kadar hiçbir sıkıntı yoktu. Babam gittiğinde kendimi hiç o kadar yalnız hissetmemiştim. O gece odada tek kalmıştım. Benim burda ne işim var diye hayatı sorgulamıştım. Ama zaman geçtikçe çok güzel arkadaşlıklar kurdum. Hiçbiri ailemi aratmadı. Yeri geldi bütün saçmalıklarımızı birlikte yaptık, yeri geldi ağladık, yeri geldi çok çok eğlendik. Hastalandık birbirimizin annesi olduk birbirimizin başında bekledik.Hepsine teşekkür ederim. Hayatımın en düşük yaşam standardı olan zamanlardı ama en çok özlediğim günler diyebilirim.

Kazandığım lise evine uzak olunca yurtta kalmama karar verdi annemgil.daha küçük yaşta yurtta kalmaya başladım yani ilk geceyi hatırlamıyorum fakat ilk yıl her hafta eve kaçardım.ikinci yıl iki haftada bir gitmeye başladım.ucuncu yılın ilk yarısı ayda bir gitmeye başlamıştım ki ikinci yarısı kavga edip yurttan ayrıldım.4. yılında neredeyse 2 ayda bir gitmeye başladım. Üniversiteye geçtiğimde ilk gün ailem bırakınca beni biraz durgunluk gelmişti.suan ise universitenin dördüncü yılı ve neredeyse 7 aydır eve gelmemistim ta ki covid-19 nedeniyle üniversiteler tatil edilene kadar.