Babam bırakmıştı yurda. Babam gidene kadar hiçbir sıkıntı yoktu. Babam gittiğinde kendimi hiç o kadar yalnız hissetmemiştim. O gece odada tek kalmıştım. Benim burda ne işim var diye hayatı sorgulamıştım. Ama zaman geçtikçe çok güzel arkadaşlıklar kurdum. Hiçbiri ailemi aratmadı. Yeri geldi bütün saçmalıklarımızı birlikte yaptık, yeri geldi ağladık, yeri geldi çok çok eğlendik. Hastalandık birbirimizin annesi olduk birbirimizin başında bekledik.Hepsine teşekkür ederim. Hayatımın en düşük yaşam standardı olan zamanlardı ama en çok özlediğim günler diyebilirim.