yalnız hissetmek

buaralar sık sık hissetigim durumdur

istediğin kadar arkadaş çevren olsun kendini oraya ait hissetmediğin zaman oluşan durum

tam şu anda içinde bulunduğum durumdur

uzağında olmaktır

24 saattir 1 tane whatsapp mesajı almadım. kendimi çok yalnız hissettim ve dedim ki koskaca sözlük var ulan

alışıyorsunuz ve alışmış kudurmuştan beter

bir anda boşluğa düşersinde elinden kaldırıp tutacak kimsen olmaz.

öyle gece yatakta uzanırken tlfnda kimseyle muhabbet etmezken bi anda aklına saçma düşünceler gelir,lan acaba şu an canım duşarı çıkmak istese ya da bişi olsa kim çağırsam tamam der gelir diye düşünürsün.sobra kimsenin gelmiceğini saçma bahaneler üreteceğini tahmin edip(ki çoğunlukla öyle oluyor) yalnızlığı yaşarsın

yalnız hissetmiyorum, yalnızım.

boşluktaymışsın lol'de düşecek yerinin olmaması gibi.

adam elini yukarıya doğru kaldırdı ; ardından istemsizce sağa ve sola doğru eşdeğer gel-gitlerde bulundu çünkü ayrılık bunu gerektirirdi. hoşçakala sığdırılmış olan zaman, aşk, paylaşılan maddi yahut manevi onca şey, yatak muhabbetleri, geceyi sabaha buluşturan güneşi selamlayışları, tutkulu sevişmeleri,tek bir sigarada dönüşleri , gülümsedikleri, gözlerindeki akan pınarlara setler çektigi , birbirleri uğruna het şeyin bitişine ışık hızından daha sonsuz bir hızla hoşçakala sığdırılan her ne varsa hepsineydi adamının kadınına el sallayışı... tek başınalığın eskittigi rengi soluk hemen iki üç adım arkasındaki bankta buldu kendini. iliklerini kadar sızlıyor , adını bilmediği hücrelerinde acı hissediyordu; adam hiç kımıldamadı , güneş evine çekildi , tuttuğu balıkların gün için yeterli olduğunu düşünen amca evine döndü, sabahtan alınan bisikletler sahil kenarındaki yerine aynen bırakıldı , simitci tazgahını topladı, , sokak lambaları geceyi selamladı , yeniyalı fahişelerinin iş saatleri başladı. rüzgar denizi uyandırdı; ;deniz hırçınlaştı , dalgaları kayalıklara daha sert çarpmaya başladı . adam hiç kımıldamadı. adam hala hiç kımıldamadı ve adam birçok kez hala hiç kımıldamadı...

bilmem kaç milyar kişinin yaşadığı koskoca dünya üzerinde yalnız hissedebilmek insanoğlu için hiçbir şeyin imkansız olmadığı tezini doğrular. evet bu kadar insan yalnızken neden hala bu kadar insan yalnız onu da bilmiyoruz. bildiğimiz tek bir şey var bazen bu koca dünyaya bile sığamıyoruz içimizdeki yalnızlıktan bırakın odayı evi. sanki hayat bize kurulan bi komplo. en büyük cezamızsa hiçbir zaman daha iyi hissedememek ama ölümüne yalnız hissedebilmek..

tuvalette tuvalet kağıdı bittiğinde kimsenin sana kapı aralığından yenisini uzatmamasıdır. yalnızlığınızla birlikte penguen yürüyüşü yaparak yenisini almaya çıkarsınız.

bi kaç gündür kimse düzgün arayıp sormuyor içim daralıyor hep bi bıkkınlık var üstümde ilk defa bu kadar yalnız hissediyorum be

artık yanlız değil ölü hissediyorum

yalnız olmaktan daha kötüdür. belki sarılanın, sevenin, mesaj atanın çoktur lakin için yalnızdır senin. düşüncelerin, hayallerin, kelimelerin. içindeki boşluğun yerine ne koysan dolmaz, olmaz işte.

yalnizlik telefona mesaj gelmemesi degildir, bu simarikliktir. hatta bunun için üzülmek biraz da lükstür. yalnizlik nedir? biliyor musun? olmektir. artık mimiklerinin bile oynayamacagini bilmektir. bir zamanlar herkes seni üzmüştür. hiç kimseye acmazsin, acamazsin duygularını. kendi kulende ölümü bekleyerek yaşamaya baslarsin. işte yalnızlık budur.

yalnız değilim ama yalnızım da. yani şöyle ki ailem var evet iyi ki de varlar. ama kalbimde kimse yok. bu ikisi çok farklı şeyler. bazı yalnızlık hisleri ailenin yanında olmasıyla geçmiyor. içten içe yalnız hissetmeye devam ediyor insan.

la herkes yalnızsa dışardakiler, gülenler eğlenenler kim olum

iliklerime kadar hissettiğim duygu peki mutsuzmuyum ? evet

telefon rehberinde bir aşağı bir yukarı gidip acaba derdimi kim anlar diye bakıp, kimseyi bulamadan telefonu kapatmaktır...

geceleri geliyor genelde sözlüğü açıyorum hemen yalnız yalnız takılıyorum buralarda.

uzun süredir hissettiğim durum. içimdeki boşluğu dolduracak hiç bi'şey bulamıyorum

iğrenç bir aroması var içimi ekşiten. üstelik, ben ekşiyi de sevmem.. "yalnızlık, saklandığın o küçük delikte buluyor seni."

genelde bulunduğum durumdur. anlatıyorum anlatıyorum kimse anlamıyor bende ağlaya ağlaya kağıtlara döküyorum

paylaşılmaz bir duygu

paylaşılmaz bir duygu

yalnızlık paylaşılmaz yalnızlık, yaşamda bir an, hep yeniden başlayan.. dışından anlaşılmaz. ya da kocaman bir yalan, kovdukça kovalayan.. paylaşılmaz. bir düşün'de beni sana ayıran yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz. özdemir asaf

dünyada 7 milyar insan var hadi dünyayı geçtim türkiyede 70 milyondan fazla insan var hadi türkiyeyi de geçtim yaşadığınız yerde 1 milyon kişi olsun bir milyon kişi içinde yalnız kalıyosanız sizin ben aq

yaklaşık 7 aydır böyle durumlar.. sevgiye muhtaç, tek başına.

çevrendeki insan sayısıyla alakası olmayan bir durum. çok yoğun hissettiğimde depresyona giriyorum:(

yalnız bile hissedemiyorum, o derece hissizleştim

bir yaşam biçimidir ve ötekileşmiş güzel insandır

1-2 haftadır aynen bu haldeyim sanki tükenmişlik sendromu gibi :(

wp'ye girip yazacak bir kişi bile bulamamak.

her şeyini bir hiç uğruna verip hiç bir şey alamamaktır.

nefes aldığım her saniye ben , sadece hissetsem iyi düpedüz yalnız bi insanım

icinde kopan firtinayi ona soyleyemedikten sonra haci yalnizlik omur boyu seninle olacak. sakin korkma yalniz oleceksin.

bir kalabalığın içindesin ama ne konudan haberin var ne aldığın nefes hakkında bir bilgin ve dönüp gidersin ne zamanın farkındasın ne mekanın ne insanların işte o zaman yalnız olduğunu hissedersin

hayatımın hiç bir salisesinde tadamadığım mevzu

bence bu çok acı

"i̇yi geceler" diyeceğin kimsen olmadığını fark ettiğinde hissettiğin.. iyi geceler :)

yalnızlığa iter

anlaşılan bugün sayın sözlük yazarları yine yalnız

sınav çıkışı arkadaşlarla biraz yürüyelim dedik yol ayrımında ayrıldım onlardan hafiften yağmur yağıyordu hiç acelesi yokmuşcasına damlaların toprakla buluşması..o an sanki hep böyle bir yalnızlığa sürüklenecekmişim gibi hissettim yol ayrımları ve onların sonucunda yine bir başına toprakla buluşmak..

oluyor bazen geliyor bu his özellikle okuldan çıktığım an sonra içinden bi ses diyor ki biz neyiz lan bende ona anlamıyorsun ses anlamıyorsun diyorum kahrolsun bizi yalnız bırakanlar :)

hep yalnızlık var sonunda, yalnızlık ömür boyu.

en cokta 00.00 da bir gün daha yalnız bitti be

tam da şu an. böyle bir huzursuzluk var içimde. anlatamıyor gibi oluyorum. boğazım da aşağı inmeyen bir yumak, su içiyorum, çay içiyorum inmiyor. yutkunamıyorum ulan. içim daralıyor sabahın şu saatin de,bunalıyorum. kendimi sokağa atıp hiç kimse daha uyanmamışken sokakları yalayıp yutmak istiyorum. koşmaktan ciğerlerim patlasın istiyorum. ben hayatı tam anlamıyla yaşamak istiyorum. heey, kime diyorum? neden tanrı'm? yanlış anlama lütfen. sana inanıyorum, elimden geldiğince uyguluyorum emirlerini. ama neden? söyler misin? ben senden ne istersem, neden hep daha kötüsünü gösterdin? büyük bir şey istemiyorum senden. para, pul boş iş. bana biraz huzur ve şans ver. lütfen, lütfen. buna çok ihtiyacım var. n o t ; "tanrım bu nasıl sevgisizlik. bütün güzelliklerin günah."

bu hissin hüznünü ve korkunçluğunu en iyi anlatan mısralar orhan veli'nin kaleminden çıkmıştır. "bilmezler yalnız yaşamayanlar , nasıl korku verir sessizlik insana ; i̇nsan nasıl konuşur kendisiyle ; nasıl koşar aynalara , bir cana hasret , bilmezler ... "