yalnız hissetmek

bazen öyle anlar oluyor ki telefon rehberimi acıp arayacak tek bi kisi bile bulamıyorum. ama maks 10 dakika sonra bu durum geciyor cünkü konusmak, anlatmak istediklerimi telefona ses kaydı acıp kendi kendime konusuyorum. hatta itiraf etmeliyim ki cogu kalabalıktan daha iyi geliyor.. :)

İnsanlara diğer insanlar kafayı yedirtir, yalnızlıktan kimseye zarar gelmez.

Bazı günler oluyor hiç kimse ile tek kelime etmemiş oluyorum bu durumda bazen yalnız hissetmiyorum ama çok sıkıldığım oluyor. Bazen oluyor çevremde bir sürü insan oluyor çok yalnız hissediyorum çok sıkılıyorum. Çevrenizde ne kadar insan olursa olsun yanında eğlenemediğiniz hakkında iyi fikirleriniz iyi izlenimleriniz olmadığı insanlarla yalnız hissediyoruz. Sayılar değil hislerimiz önemli.

Son günlerde hissettiğim yegâne duygu.. çokca yalnızlık, ve çokca özlem. İstediği her anda efor sarf etmeden ulaşabildiği birine bir anda ulaşamamaya başlayınca insan gerçekten biçare kalıyormuş... Bir şiir geldi aklıma başlığı görünce.. Kaygıyla reddettim demin yorulmuş olduğumu.. Üzülmüş kozalaklara hayal kırıklığı sıktım üç el. Sıktım çünkü daralmıştım. Sıktım çünkü olup bitemeyenleri, Kimselere ağlayamayacak kadar yalnızdım ..

selamün aleykümm

Bugün doğum günümdü. 31. yaşıma girdim. Çok şey yazdım. Sonra sildim.. Ailem dahil olmak üzere kimsenin arayıp veya mesaj atmamasını umursamadım ama içimde tarifi olmayan bir burukluk var. Sanki herkes 1 nisan şakası yapmak için unutmuş gibi yaptılar. Ama 2 nisan sabahına doğru gelirken saatler, bunun bir şaka olmadığı gerçeğini kabullenirken bir miktar ciğerim dağlandı. Ne biliyim öyle işte

Aslında eskiden yalnızlığın ne manaya geldiğini kalabalıklar arasında sessiz çığlıklar atacak kadar iyi biliyordum. İnsan çoğu kez kötü anlarda yanında birini bulur ama mutlu anını paylaşacak birinin olmaması ne kadar acı bir şey bilirdim yani. 3 yıl önceye kadar... Bir kadın ile tanıştım önce filmler gibi bir tanışma oldu. o ,yüzüme jelibon fırlattı (aslında ayağı kaymış elinden fırlayıp yüzüme gelmişti) ben de onu önümden alıp yiyerek ona geri uzattım işte yalnızlığı delen ilk kurşunum oydu. yavaş yavaş öldürdüm onunla yalnızlığı. şimdi yalnızlık hafızamda hatırlamak istemediğim eski bir dost...

Tam karşılığı yalnız hissetmek mi bilmiyorum. Boşluğa düşmek, konfor alanından çıkmak ve kendini değersiz hissetmekle birleşince ortaya çok ilginç bir durum çıkıyor. İki aydır geçmiyor bu durum bende. Evvelinde daha mı mutluydun derseniz o anların farkına yaşarken varamamışım, maziyi andıkça o zamanlarda da mutluymuşum diyebiliyorum yalnızca.

ya bu ne kadar boktan bi his ya gecenin bu saati beni ağlatacak. yine geldi bana kimsenin yeterince beni anlayamaması hissi ve ardından gelen yalnızlık hissi. çocukluk travmalarım gün yüzüne çıktı püü

Kendimi bildim bileli böyle hissettim naparsam yapayım geçmedi dolmadı. Yanımda insanlar olsa bile sürekli o yalnızlık ve boşluğun içindeyim. Yavaş yavaş boğuluyorum

Deniz kenarında yıllardır oturduğum bir bank var ne zaman yolumu kaybetsem kendimi burada bulurum. Uzun zamandır bir arkadaşım da gelir otururdu yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor sonuçta illaki geldi gördü şimdi o arkadaşımın Allah bozmasın bir ilişkisi var en son ne zaman geldi kim bilir. Ben ise zaten sürekli geliyordum ama uzun zamandır tek olmayınca bi ses ister oldum sanırım. neyse yalnızlık güzel vesselam..

içinde bulunduğum durum. sanaldan görüşmek zorunda kaldığımız birkaç arkadaşım dışında kimsem yok. bir arkadaşınla dışarı çıkmak için hazırlanmak nasıl bir şeydi mesela inanın bilmiyorum. bunları yazarken de halime acıyorum. tam sözlüğün adına yakışır bir üye oldum galiba :)

Arada sırada alır beni içine bu his. Hiçbir şey yapasım gelmez. Halbuki yan odada annem, babam; bunaldım konuşmamız lazım dediğimde yetişecek arkadaşlarım var ama ben hiçbir şekilde yardım almadan bu yalnızlık hissi ile baş başa kalıyorum. Belki de hoşuma gidiyor ya da sosyal pilim bittiği için yanımda kimseyi istemiyorum olabilir. Bunun temelinde o an ihtiyacın olan ilginin giderilmemesi var bence. Ben şu an etrafımdaki herkese bir şekilde nazlanmak ve sarılmak istiyorum ama bunu ben söylemeden bana yapsınlar istiyorum. Hal böyle olunca da böyle işte ben de manyak mıyım ne¿

Yalnız olmaktan daha kötüdür, etrafında bir sürü kalabalık vardır ama yine de yalnız hissetmene engel olamaz

İstediğin kadar insan olsun hayatında, Bir kişinin yokluğu yalnız hissettirir

beni benden başkasının anlamayacağını bildiğimden vazgeçtiğim histir. arada bir yoklar ama kovmayı öğrendim neyseki.

(#4331368) yineliyim

Bu aralar bazı geceler ağlama sebebim oluyor. Sanki altından kalkamayacağım işlerde, ne hissettiğime karar veremediğim anlarda yanımda bir kişiyi bulsam daha az ağlarım gibi. Bazen kızıyorum kendime yalnız hissettiğim için, bazen de böyle hissetmenin benim hatam olmadığını hatırlayabiliyorum.

ortalıkta boğulmak

Uzun süredir hissettiğimi düşündüğüm durum. Derdimi anlatabileceğim arkadaşlarım var değer verdiğim kişiler var ama benim hissettiğim kalabalık içindeki yalnızlık. Daha çok duygusal boşluk, kendimle baş başa kalmak.

Evcil hayvan sahiplenme tedavisi.Yalnız insanlar herzaman güçlü insanlardır,Birinin sizi anlamasına kabullenmesine ihtiyacınız yoktur,Siz kendinizi kabul edin ,kendinizi anlayın.Yalnızlığa alışınca ,yalnızlıktan kopmak zor oluyor.Zamanı gelince doğru kişi ve kişiler size bir şekilde ulaşır:)

Savaş cebecinin de dediği gibi "İliklerime kadar hissettim yalnızlığı." aynen öyle bende iliklerime kadar hissediyorum yalnızlığı. Hiç böyle olmamıştım, çok zorda kaldım çok üzüldüm çok yıprandım ama ben bu denli yalnızlığı ve üzüntüyü hiçbir zaman hissetmedim.

Derin bir konu, ucu bucagi olmayan bir his