imrenilen insanlar

ülkesini temsil eden insanlar. çok imrenirim bende temsil etmeye yaklaşmıştım ama olmadı nasip değilmiş

kararlı insanlara ve umursamaz (fazla kafasına takmayan) insanlara imreniyorum.

zeki, farklı düşünen insanları her zaman imrenmişimdir

herhangi bir durum karşısında hayır diyebilen insanlara çok imreniyorum .. keşke ben de öyle olabilsem

bir duruma farklı bir pencereden bakıp yorumlayabilen insanlara imreniyorum. o kadar muhteşem bakış açısı yakalayan insanlar var ki insan hayran kalıyor

planlı, düzenli ve dakik insanlar. hayranım yahu. doğum günümde arkadaşlarımla buluşacaktık. sürpriz yapacaklarmış. 1 buçukta sözleştik. ben gittim 2 buçukta. (bkz: sürpriz doğum gününe geç kalan ilk insan)

kafasına koyduğu şeyi anında uygulayan beklemeyen harekete geçen insanlar

yılın her anında öğrenci olduğu halde ülke ülke şehir şehir gezen insanlara aşşırı özeniyorum abi nasıl yapıyolar bunu

normal insanları imreniyorum dışarda arkadaşlarıyla gezip dolaşan gülen eğlenen hatta arkadaş edinebilen insanları baya bi imreniyorum lan ben

genel özellik değil de istediğim şeyi yapan iki kişi var onlara acaib imreniyorum. biri fotoğraf çekimleri yapıyor diğeri de atanmış hemde okuyor arabası bile var şerefsizin.

yataryatmaz uyuyan sabah oluncada hiç zorlanmadan kalkan insandır

yiyip yiyip kilo almayan insanlar sayısalı iyi olan insanlar

otobüste ayakta giderken bir yandan da telefonla oynayan insanlar. ben oturduğum yerden hiçbir şey yapmadan düşecekmiş gibi oluyorum. siz nasıl bunu başarıyorsunuz. millet nelere imreniyor ben nelere... vizyonsuzluk ayrıcalıktır.

bomboş insanlar. yapacak hiçbir işi olmayıp etrafındakilere sataşarak vakit geçirmeyi bilen insanlar. vakti özel olan hiçbir şeyle değerlendirmek zorunda olmayan insanlar. inanılmaz imreniyorum.

gelecek kaygısı olmayan insan. keşke ben de sadece günümü gün etsem derdinde olsam.

bazı kızlar öyle seviliyor ve el üstünde tutuluyor ki biz saçımızı süpürge edip yer bezinden farklı bi değer alamıyoruz, işte onlara imreniyorum ve acil taktik istiyorum

doğduğundan beri aynı yerde yaşayan insanlar ve sabit bir evi olanlar. çok imreniyorum ya. hayatım boyunca hiç istikrar sağlayamadım şu konuda. ordan oraya savruluyorum.

biyomühendisler.

yastığa kafasını koyunca uyuyan insanlar.

seven ve sevilen insanlar. ot gibi yaşıyorum yeminle.

normal sıradan klasik olan bir ailede büyümüş insanları hep imrenirdim çükü gözümde hep şanslıydı onlar

bilmediği bir şarkıyı, bir kaç saniye dinledikten sonra çalabilen insanlar.

içsel denetimini sağlamış insanlar. Örneğin, adam bunu yapmayacağım diyor ve yapmıyor. Yapacağım diyor, yapıyor. (bkz: vay anasını sayın seyirciler ) Ben yapmamam gereken şeyleri yapmamak için kendimle savaşıyorum. Kendime şiddet uygulamam gerekiyor ancak öyle durabiliyorum.

Mutlu olanlar

Ailesiyle arası çok iyi olan insanlara aşırı imreniyorum.her sıkıntısını her derdini rahatça anlatabilmeleri birlikte eğlenebilmeleri ilgimi çekmiştir.

net soğukkanlı insanlar ya herhangi bir olaya karşı sakince tepki verebiliyorlar benim elim ayağım bir birine dolaşıyor

Benim yaşlarımda düzenini oturtmuş insanlara çok imrenirim. Bir bakıyorum adam benim yaşımda ama kendine iş kurmuş bilmem kaç tane dil öğrenmiş vs vs. Kıskanmam çok samimi şekilde takdir ederim

Hala yaşama dair umudu olan insanlar.

sonradan sahip olunamayacak şeylere sahip olan insanlardır. mesela, biri mutlu oldu diye imrenmek yersiz. mutlu olmanın pek çok yolu var. benim en imrendiğim insanlar öncelikle dünyaları yediği halde kilo almayanlar. (bkz: su içsem yarıyor) bir de doğuştan kızıl ya da turuncu olanlar. sonradan kızıl olmak, sürekli boyatmak çok zor...

Umursamaz olanlar. Ciddi anlamda çok özeniyorum onlara. En umrumda değil önemsemiyorum dediğim şey bile yastığa başımı koyunca aklıma geliyor kafamı kurcalıyor bir şekilde yer ediyor bende. Ama umursamaz olunca öyle mi, en azından düşünse bile önemsemeden geçebiliyorlar.

Herkesin hayatında imrenilecek şeyler olduğuna inanıyorum. Biri gençliğini anlatırken bir noktaya değiniyor mesela onun için sadece bir şey ama ben imreniyorum. İmrendiğimi de söylüyorum. Keşke ben de insanlar eğer benim bir şeyime imreniyorsa onu bilsem. İmrenilmeye değer şeylerim olduğunu hissetsem. Ama sanırım bunu ben kendi kendime yapmalıyım. Düşünüp, güzel noktaları kendimce beğenmeliyim.

Ben susuyorum fotoğraf konuşuyor. gorsel

Düzenli olarak spor yapabilen insanlara çok imreniyorum aga nasıl yapabiliyosunuz bunu nasııll

Böyle cana yakın anaç insanlara çok imreniyorum ben böyle biri değilim ilk tanıştığım kişilere çok soğuk oluyorum.

sevdiği işi yapan insanlar

Ben hırslı insanlara imreniyorum o azim ne bileyim bende gram yok

Sakin insanlar, hani dünya yansa umrunda olmayanlar var ya onlar işte...

gün içinde uykusu gelmeyenler

Umursuz insanlar.. Üzülmesi gereken hiçbir şeye üzülmeyen, kimseyi umursamamayı başarabilen, hiçbir şeyi düşünüp kafasına takmayan insanlara o kadar özeniyorum ki..

İmrenmem ya da özenmem. Köpek gibi çabalarım kendimi geliştiririm. Benim bir idolüm ya da hedeflediğim bir sınır yok. Bırakın dışardakiler bize imrensin, öyle işler yapalım.

Gamsız insanlar

Başını yastığa koyar koymaz uyuyabilen insanlar.

hiç kimse. onların yapabildiklerini ben zaten yapabiliyorum ama hoşuma gitmedikleri için yapmıyorum. onlar kim köpek?

Umursamaz insanlara aşırı imreniyorum. Dünya yansa umrunda olmayacak, bir şeye üzülse bile ertesi gün unutacak kadar umursamaz olmak istiyorum. Çünkü bu tarz insanları kimse üzemeyecekmiş gibi hissediyorum ve böyle bir insan olursam da kimsenin beni üzemeyeceğini..

Kendini ifade edebilen kendinden emin olan net insanlara imrenirim

Dışarıdan gozlemleyip aşırı sakin, yolunda guzel giden hayatlar ve kadınlar görüyorum. Bakıyorum kadin guzel, başarılı, cevresi var, geziyor egleniyor, sevgilisi var. Ne yapsa dogru, ne yapsa minnos geliyor. Her seyi dogru yapiyor gibi geliyor. Ahlaki acidan da onaylamadigim seyler yapsa da onu mukemmel gormeye devam ediyorum. Halbuki bakiyorum, onun yaptigi dogru bulmadigim bir seyi ben yapsam asla kendimi affetmem. Ama iste baskasi yapinca affedilir geliyor. Kendim dışında her kadinda bir guzellik, bir çekicilik, hoşluk buluyorum.

kafasını yastığa koyduğu gidip uyuyup sabaha kadar deliksiz uyuyabilen insanlar.

Vurdumduymaz insanlara çok imreniyorum. Şu hayatta tek imrendiğim insanlar olabilirler. Biri bir şey mi dedi koy gitsin, yanlış mı anlaşıldın, amaaan boşver de. Bense tam tersiyim. Onu neden dedi, neden böyle davrandı diye kafamda bir sürü senaryo kuruyorum. Böyle yaşamakta zor be

Her şerde bir hayır arayan, pozitif, düştüğü yerden kalkan, yıkıldığı yerden toparlanan, küllerinden doğan, savaşçı, lider ruhlu, çevresi tarafından sevilip sayılan, ortamların aranılan ismi, neşe dolu ... insanlara imreniyorum. Nereden buluyorsunuz bu hayat enerjisini? Bu soruyu bana da soruyorlar ama ben bu anlattığım kişi değilim.