kürk mantolu madonna

sabahattin ali'nin nefis romanı. (bkz: raif efendi)

zorla okutmasalar da insanlar severek kitap okusa dedirtmiştir bir edebiyat hocası bunu ödev vermişken.ödevin zamanı geçtikten sonra okuduğum kitap,sizde okuyun

filmi çekilmesi gereken kitap. (bkz: memento)

Bugün başladım, aslında geçen haftalarda twitterda aşırı dönüyodu kitap sırf özentilik gibi geliyo diye okumazdım normalde ama özel bir tavsiye sonucu okuyom işte bitsin yazarım bişiler

arkadaşlar acayip övmüştü ama öyle böyle değil bende alıp okuyayım bari dedim bu kadar güzelmiş madem. ama çok da beğendiğim söylenemez. belki de beklentim sayelerinde çok yüksek olduğu içindir.

kitabın sonlarına gelmiş bulunmaktayım keşke bitmese.

Yazılanların altını çizdiğim ilk ve tek kitap. Mükemmel tasvirleri var ama hikayesi beni yeterince saramadı yarısında bıraktım.

şu aralar yine revaçta.bu kitap,kahve ve ojeli eller.... (bkz: aq kezbanları)

sonu kestirilse de çok güzel kitaptır. raif efendi'nin iç dünyası ve o dünyayı yalın bir dille anlatması insanı mest ediyor. bu kitabı sevenler şunları kesinlikle okumalı; (bkz: aylak adam) (bkz: anayurt oteli) (bkz: kuyucaklı yusuf) (bkz: içimizdeki şeytan) (bkz: tutunamayanlar) (bkz: saatleri ayarlama enstitüsü)

henüz bitirmemiş olmama rağmen, inanılmaz beğenimi kazanmış sabahattin ali romanı. yazarın betimlemeleri ve tasfirleri çok etkileyicidir. --- spoiler --- bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan, bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu? --- spoiler --- edit: imla.

Şuan başlayacağım elimde olan kitap

kült amerikan filminden fırlamış gibi bir kitap.

Allah affetsin 9.sınıfta hoca tahtaya kitabın ismini yazdığında "kürk mantolu Maradona" diye okumuştum.

maria isimli karakterin erkekler icin olan tespitleri için okunur.

kitabın sonu devam ettirilebilirdi ancak nedense çok ani kesintiye uğramış hissi yarattı bende. içinde bulunduğunuz duygu duruma göre sizi ağlatma potansiyeli yüksektir

elimde uc tane var bu kitaptan. ikisi baska kisilerden gelmis ve kitapta kendilerini bulduklari yeri cizip bana vermislerdi. bu sayede uc defa okudum sayilir. pek severim.

efsanevi bi sabahattin ali romanı.

kitap bittikten sonra kitabı ben yazmışım gibi sahiplendiğim bir romandır. ağır bir dramdır , tavsiyesini çevreme çok rahat yapa bileceğim bir kitap. (bkz: tavsiye etmek)

hayatımda okuduğum en anlamlı roman kitabı

(bkz: sabahattin ali) müthiş bir kitaptır, çoğu erkek kendi maria puder'ini arar. ama bulamaz maalesef. bu kitapda acı var, yaşanmışlık var, duygu var efendim duygu.

sabahattin ali'nin muhteşem kitabıdır her okuduğunda insana ap ayrı şeyler katan kitap'tır.

"hayat ancak bir kere oynanan bir kumardır, ben onu kaybettim." "bir insana bir insan herhalde yeterdi. fakat o da olmayınca? her şeyin bir hayal, aldatıcı bir rüya, tem bir vehim olduğu ortaya çıkınca ne yapılabilirdi? bu sefer inanmak ve ümit etmek kabiliyetini ben kaybetmiştim. içimde insanlara karşı öyle bir itimatsızlık, öyle bir acılık peyda olmuştu k,, bundan zaman zaman kendim de korkuyordum. kim olursa olsun, temasa geldiğim herkesi düşman, hiç değilse muzır bir mahluk telakki ediyordum. seneler geçtikçe bu his kuvvetini kaybedeceğine şiddetlendi. insanlara karşı duyduğum şüphe, kin derecesine çıktı. bana yaklaşmak isteyenlerden kaçtım. kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannettiğim insanlardan en çok kaçıyordum. “o bile böyle yaptıktan sonra!..” diyordum…" "dünyada bir tek insana inanmıştım. o kadar inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı. ona kızgın değildim. ona kızmama, darılmama, onun aleyhinde düşünmeme imkân olmadığını hissediyordum. ama bir kere kırılmıştım. hayatta en güvendiğim insana duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi. sonra, aradan seneler geçtiği halde, nasıl hâlâ ona bağlı olduğumu gördükçe, ruhumda daha büyük bir infial duyuyordum."

kitabın son sayfasını okuyup;kitabı kapattıktan sonra bir 10-15 dakika kendime gelememiştim. ulan içim burkulmuştu be.

kitabı her gördüğümde "ah tumblr ah, şu kitabın kahveli fotoğraflarını yayınlama imkanı sunmasan ne vardı" derim babuşlar. :d

instagram'da kahve yanında fotoğrafıyla yeniden gündeme gelmiş güzide bir sabahattin ali eseridir

bir insan askerde nasıl bu kadar güzel bir şaheser çıkarabilir ki.

keşke kült kalsaydı dediğim şaheser. ama herşeyin amk insanımız onunda içine etti. popüler kültürden oda payını aldı :( (bkz: maria) (bkz: raif)

popülizme kurban olan enfes kitap. tutunamayanlarla birlikte instagram kitabı oldu.

güzel bi kitabı boka çevirdiler saolun

en sevdigim kürt madonna (bkz: leyla ile mecnun)

''hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı. çünkü o, benim için bütün insanlığın timsaliydi.''

"belki bu da kafiydi. bir insana bir insan herhalde yeterdi. fakat o da olmayınca? her şeyin bir hayal, aldatıcı bir rüya, tam bir vehim olduğu meydana çıkınca ne yapılabilirdi?"

kitabı okumaya başlayınca bir bardak kahve, çikolata ve instangram hesabı kendiliğinden oluşuyormuş. başka açıklaması olamaz amk.

"sabahattin ali, kürk mantolu madonna'nın arkadaşları tarafından fazla romantik, anlamsız bir yapıt olduğu yolundaki eleştirilere, "bu eser benim kafamın içinde yıllar öncesinden hazırlanmıştı, yazıya dökmemek imkansızdı." diyerek yanıt vermiştir."

özellikle ”dünya’nın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir! niçin bunu anlamaktan bu kadar kaçıyor insan dedikleri mahluku anlaşılması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz?” kısmına hayran olduğum kitap

aslında mükemmel bir kitap ama popüler kültürde yozlaştırdılar bu kitabı kahvesi dökülesi insanlar

"kendimi bildim bileli, bütün günlerimi haberim olmadan ve nefsime itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden bütün diğer insanlardan kaçmıştım."

defalarca başladığım ama hiç bitiremediğim tek kitap

otobüste beni salya sümük ağlatan kitaptır.

topluluğa karşı kitabı anlatmam görevi verildiğinde anlattıktan sonra dinleyenlerin gözyaşlarını gördüğümdür. iyidir, güzeldir fakat son zamanlarda popüler kültür sayesinde yavaş yavaş içi boşaltılmaktadır.

sizin kadar abartamıyorum. ya sizin gördüklerinizi göremedim ve yahut siz çok abartıyorsunuz.

bu kadar zamandır okumadığım için kendime kızdığım kitaptır. efendim ben bu kitabı çok uzun zaman popülerliği yüzünden okumadım. çünkü genellikle bir şeyler popülerliğini kaybettiği zaman yüzümü ona döndürmeyi tercih ederim. gel gör ki bu kitap popülerlikten hiç ödün vermedi, aksine hep artırdı. ama bu sene kafaya koymuştum, yazım okuyacaktım. ve üç gün önce kuytu köşede birkaç saat içinde kitabı bitirdim. uzun zamandır bir kitabın içinde bu kadar çok duyguyu bir arada yaşadığımı, ana karakterlerle böylesine gönül bağı kurduğumu hatırlamıyorum. belki de kitabı bana hatırlattıklarından ötürü çok sevdim, bilinmez ama sonu gözlerimi doldurmaya yetti. ve bu kitabı popüler edenlere de bir miktar kızdım. ayrıca bu kitap boğaz kuruluğu filan yapmıyor, neden devamlı kahveyle okuyorsunuz?

ilk defa bu tarz bir kitap okudum ve o kadar zamandır neden okumadım diye üzüldüm

raif efendiyle aramda bir ömür boyu incitemeyeceğim gönül bağımın, maria puder'i ara ara özleyişimin sebebi canım kitabım. itiraf ediyorum 4 kez okuduktan sonra ara ara açıp okuyorum hala, bana bir neden versin diye. işin garibi, veriyor da. ne kadar popüler olursan ol,tehlikeli oyunlardan sonra beynime kazınan ve ezberleyene kadar okuyacağım 2. kitap olacaksın.

sınıfta ulu orta okuduğum için "senden sonra ben de okuyabilir miyim?" sorusuna maruz kalıp -insanlara hayır diyemememden- verdiğim ve bir daha bana dönmeyen kitap. üstelik bende bir hatırası vardı, hâlâ üzülürüm buna.

popülaritesi ve bazı kezbanlar sebebiyle goygoy konusu yapılan fakat okunduğunda 'ulan neymiş be' dedirten kitap. sırf çok popüler diye okumayan bikaç arkadaşıma ısrar ede ede okuttum ve hepsi bugüne kadar okumadığına pişman oldu. bu sebeple okumayan varsa vakit kaybetmeden okusun.

''hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı. çünkü o, benim için bütün insanlığın timsaliydi.''

"insanlara kızmama imkan yoktu. çünkü insanların en kıymetlisi, en iyisi, en sevgilisi bana en büyük kötülüğü etmişti; diğerlerinden başka bir şey beklenebilir miydi? insanları sevmeme ve onlara tekrar yaklaşmama da imkan yoktu; çünkü en inandığım, en güvendiğim insana aldanmıştım. başkalarına emniyet edebilir miydim?"

"seni seviyorum... deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum."

en sevdiğim kürt madonna. (bkz: leyla ile mecnun)