bu kadar zamandır okumadığım için kendime kızdığım kitaptır.
efendim ben bu kitabı çok uzun zaman popülerliği yüzünden okumadım. çünkü genellikle bir şeyler popülerliğini kaybettiği zaman yüzümü ona döndürmeyi tercih ederim. gel gör ki bu kitap popülerlikten hiç ödün vermedi, aksine hep artırdı. ama bu sene kafaya koymuştum, yazım okuyacaktım. ve üç gün önce kuytu köşede birkaç saat içinde kitabı bitirdim.
uzun zamandır bir kitabın içinde bu kadar çok duyguyu bir arada yaşadığımı, ana karakterlerle böylesine gönül bağı kurduğumu hatırlamıyorum. belki de kitabı bana hatırlattıklarından ötürü çok sevdim, bilinmez ama sonu gözlerimi doldurmaya yetti. ve bu kitabı popüler edenlere de bir miktar kızdım.
ayrıca bu kitap boğaz kuruluğu filan yapmıyor, neden devamlı kahveyle okuyorsunuz?