yalnızlığın en çok hissedildiği anlar

telefonun calinca yuregi pir pir edip ne diyoduk amk telefonu acinca diye tepki veriyorsan uber yalnizsin arkadasim.

okeye üç lazım olduğu andır.

canım yanıyor babuş, sus

(bkz: şu an.)

(bkz: günün bir vakti uykudan uyanip ev halkına seslenmek fakat cevap alamamak)

kahveni eline alıp tam olarak -6 derece olan balkona oturduktan sonra sol tarafında olmasını beklediğin kızın olmaması ve derin bir iç çektiğin an. işte o an yalnızlığın anlaşıldığı andır.

horlarken kimsenin dürtmemesi :.(

bi ara whatsappta son görülmemde tarih çıkıyordu allahtan gruplardan yazışıyorlar da bende okuyorum vakit geçiyor.

kocaman bir evin içinde hıçkıra hıçkıra ağlamaktır hocam.

sizinle takılıyorum

işte tam da şu an

kapıyı çalan olsa açacak kimse yok diye üşenirken fark ediyorum yalnızlığımı. ve zaten kapı falan da çalmıyor.

(bkz: müzik dinlemek) (bkz: sınava girmek) (bkz: sıçmak) (bkz: ayrılık)

evde otuz bir çekerken ıağğğğğğğğğğğ diye bağırarak boşalmak.

şuan yaşadığım durumdur. arkada cem adrian elimde bir adet bira şişesi ile yalnızlığın doruğundayım. asosyal yazarlara önerilir. not: acısı var.

aslında etrafında bir sürü insan varken hiçbirinin seni anlamadığı an

her zaman mesaj attığın ve dost sandığın adamlara mesaj atmayı bıraktıktan sonra hiçbirinin sana mesaj atmaması. ve şu an sözlükte takılmam

yalnızlık denen sıvı boku son damlasına kadar yaşamış biri olarak; sinemaya tek başına gitmeye başladığın zaman, sigara içerken yanında kanka çakmağım sendemi diyeceğin biri olmadığı zaman, telefonunu sadece saate bakmak için kullandığın zaman, dışarı sadece ekmek almak için çıkmaya başladığında, hastaneye bile tek başına gittiğinde, bişey alırken kanka ben bunu çok beğendim sence olmuşmu yakışmışmı diye sorup danışıcağın biri bulamadığında, başına iyi veya kötü bir olay geldiğinde arayıp anlatıcak kimse bulamadığında, kendini oyuncak bi ayı alıp geceleri ona sarılıp uyurken, gündüzleri onunla konuşurken bulduğunda, artık çekirdek çitlerken bütün evlilik programlarını tek başına izlemeye başladığını farkettiğinde ve durduk yere ağlamaya başladığında ne kadar yalnız olduğunu farkediyosun.

(bkz: herzaman çok şikayet edebilecek ama ondan asla vazgeçemeyecek kadar büyük bir ruh hastalığı)

dogum gununu tek basina kutladigin eve girdiginde derin bi sessizlik olustugu tatil plani yapip sonra tek basima mi gidecegim deyip vazgectigin kapinin zilinin melodisini unuttugun televizyondaki programlari defalarca izledigin basini yastiga koydugunda bi bosluk hissettigin an

kulaklığımı çıkardığım andır

sırtın kaşınırsa anlarsın kardeş.

geçenlerde bi olta alıp galata köprüsüne gittim. yemi iviri ziviri hazırladım salladim denize. beş on dakika sonra yanıma babasıyla beraber oniki onuc yaşlarında bir velet geldi. beraber balık tutuyorlar velet arada bir benim kovayi kesiyor ben onu kesiyorum. öyle kesismeli bir trafiğin ortasındayiz. o sıra oltayi çektim. misina bir yere takıldı çektim iğneler ağırlık falan gitti hep. baba amcanın misinasi koptu ona iğne verelim mi? dedi velet. elimde olta öylece kaldım. ta 1998 e gittim beyler. elimde olta galata köprüsü'nün üstünde zaman büküldu geçmişe gittim. kırklareli de bir çiftlikte yaşıyoruz. babam orda çoban. çiftlikte büyükçe bir goletin hemen yanında ne vakit canımız sıkılsa balık tutmaya yada yüzmeye giderdik. babamla beraber ne zaman balık tutmaya gitsek ordan burdan zamanında bir yere takılmış samandiralari iğneleri ağırlıkları bulur getirir beni mutlu ederdi. sene 98 in yazı babamla beraber balık tutuyoruz. yanımıza köyden iki kişi geldi. i lerde tarla sürerken oğlunu kiramamis bir baba ve oğlu. ellerinde de kamıştan bozma bir olta var. yem istediler verdik. yanımızda tutmaya başladılar. babalar muhabbet ederken biz iki çocukta en çok kim balık tutacak diye yarisiyoruz. çocuğun oltaya kamıştan bozma diyorum da benimkinin de bir farkı yok. sadece babam kendi elleriyle yapmış yepyeni bir kamış olta. böyle kiskandiriyorum çocuğu falan. bunun oltaya balık vurdu. acemiliktenmidir nedir aniden çekince yosunlarin altında kalan iğneler ve misinasi koptu. o gün aynı cümleyi kurmustum. baba arkadaşın misinasi koptu yenisini verelim mi diye. çocuk şimdi cocuklugumun en güzel arkadaşlarından biri.... kendime geldim velet elinde üç tane iğneyle al abi yapıyor. sagima soluma baktım babam yok... istanbul un göbeğinde öyle bir yalnizdim ki. işte o an anladım.

31 ocak doğum günüm. o gün yuzume vuracak yalnızlık

connected2.me ye giriş yaptığın an

üzüntünü içinde yaşıyorsan,gece yatakta tek ağlıyorsan mis gibi yalnızsındır

(bkz: yakın sigaraları)

telefonuma mesaj gelmişmi diye bakmaya tenezzül bile etmiyorsan yalnızsındır

salondan yatak odasına geçerken salona üç sefer yapmak. yok ışığı kapatmasıydı, yok bilgisayarı götürmesiydi, yok küllüğü boşaltmasıydı. tez zamanda evleneyim de bunları hatuna kitleyeyim.

tek başına pes veya fifa oynadığın an.

okula gelip dersin başlamasını tek başına boş sınıfta beklemek

biriyle dertleşmek istediğinizde herkesin işinin olması.

kütüphanedesindir sigara içmek için molaya çıkarsın ama kimse yoktur muhabbet etmeye.

canınız sıkılınca rehberde boş boş herkesin ismine bakmak

hasta iken çorba yapanın olmadığında her sabah kahvaltı için 1 tabak 1 bardak koyduğunda odanda susadığında kimseye su getir diyemediğinde yalnızsın. i am alone.

koskoca yemekhanede yemegi tek başına yiyorsan

yalnızlık nedir ki yalnızlık, şu koca dünyada tek başına olmak mı? ya da sevdiğin hiç kimsenin hayatta veya yanında olmaması mı? ya da seni seven birilerinin olmaması mı? nedir yalnızlık, ben söyleyim. hani bazen bir şeyler yapmak istersin ama olmaz yapamazsın ya, aslında yaparsın de tek başına yapmak istemezsin illaki birileri olcak yanında, seninle birlikte yaşadığın bu anı paylaşmak istediğin birileri olucak. işte o an yanında seninle bunları yaşayacak hiç kimsenin olmaması. işte o an seninle birlikte acılarını, mutluluklarını, sevinçlerini, üzüntülerini paylaşacak birilerinin olmaması. işte o an aslında bizi biz yapan, bizi insan yapan, bizi toplum içerisinde sosyal bir varlık yapan o değerlerin hissedildiğinin anlaşıldığı an. işte o an yalnızlığın en çok hissedildiği an

geceler

saat sabah 3 sigaran bitmiş

abi gece olur ya hani, başını yastığa koyarsın ve belki günü düşünürsün, belki hayallerini falan... bende en çok 'o zaman' oluyor işte bu hissiyat

içini dökmen gerektiğinde kimseye anlatamamak.

hayatınızda sikko insanların olmasından ve sizin onlara muhtaçmışsınız gibi davranmalarından iyidir başka bir noktadan bakarsan kendini dinlemek kendin için doğru olanı bulabilmen için bir fırsattır kısacası yalnızlığa sadece olumsuzluk anlamı yüklemek anlamsız olur sanırım

hani bazı kozmetik mağazaları 2 tane alırsan indirim yaparlar ama seninle alacak kinse yoktur ve sen daha pahalı bi fiyata alırsın o anda hissedilen yalnızlık hissi korkunçtur

duşa girdiğinde keselenemezsin ya işte o an bir el ararsın : (

evin kapısını kendin açmaktır. her akşam gelirsin kapıyı açar ışığı yakar içeri girersin. sabah bıraktığın gibidir her şey. ve yarın yine aynı olacaktır

herhalde babayı kaybedincedir.

kayalıklarda oturup denizi izlediğim an.

tiyatro bileti alırken 2 tane aldım nasılsa biri gelir diye herkesin ya işi ya sınavı var. sanırım ilk perdeyi bir koltukta diğerini diğer koltukta izleyeceğim. çıkınca da kendime oyunu beğenip beğenmediğimi soracağım

kafa üstü kulaklığın saçlarda iz bırakmasıdır. konuşucak kimseyi bulamazsın, o kulaklık da orda yer eder.