yalnızlığın en çok hissedildiği anlar

küçük veya büyük bir sorunun olur çevrende dertleşeceğin bir allah'ın kulunu bulamazsın. işte tam bu an da '' ulan ne yalnızım be! '' dersin ve için bir cız eder ne acıdır be bu durum.

mesela yarin dersr gidecegim 4 ay sonra, erken kalkmam lazim ama "beni uyandirir misin yarin sabah" yazamadim kimseye, kanima dokundu. anneme soylerdim aslinda uyumasaydi da ulan hic mi kimseye soyleyemem ki.

galiba bu durumu anlayacak hiç vaktim olmadı. kendimi bildim bileli yalnızım aq

hiç bir zaman yalnız olmadım. hep tek başınaydım bu daha zor ve daha korkunç birsey farkına varmadan nekadar sosyal olsan da içinde hep asosyal olup çıkıyorsun..

playstation'da makineye karşı oynamak....

hafta sonlarını bile evde geçirmektir

pes 13 oynuyodum efsane ol da arap faik diye bir oyuncu yaptım onu geliştiriyordum sonra bi baktım sabah olmuş kapattım pc yi yaktım sigaramı attım kendimi bostanlı sahile. bi izmir vardı bi de ben ama çok yalnızdım lan

hava durumunun seni ilgilendirmemesi

yanlizlik,okulda telefonunun sesi acik olup turkselden bile mesaj gelmemesidir

bir mekanda 4 kişilik bir masada tek başına oturup, tek kişilik hesap ödediğinde, oturduğun mekanda yer bildirimi dahi yapma gereği duymadığında ve kulağında da insanların sesini duymamak için kulaklık olduğunda yalnız olduğunu anlıyorsun.

bahar havası tam dışarı çıkıp arkadaslarla gezmelik ama bilin bakalım ne eksik

okulda tum gun telefonunun sesi acik olup tek bir ses bile cikmamasi

bi gün çarşıya çıkmak istersin herkesi tek tek ararsın hepsinin bi planı vardır. sevgilisiyle bulusacaklardir. hah işte o zaman evde yanlız başına kaldığın zaman anlaşılır.

ağladığında gözyaşlarını kendi kendine çaresizce sildiğin andır.

yalnız olduğunu farkedemeyecek kadar yalnızlaştığında anlaşılır.

mutluluğunu da paylaşacağın bir kişi kalmaması.

kalabalık ortamlar

sahilde tek başına yürümen sonra da kayalıklara oturup denizi izlediğinde aslında sadece sen olduğunu anlıyorsun bu dünyada.

duvarlarla konuşuyorsan, yalnızsındır.

gözlerin o hep girdiğin ortamda "o" gözlerle buluşmadığında

yalnız kaldıgın anda yalnızlıgı anlarsın.

genellikle gece 2-3 sularında, yatağın içinde gözün tavana kitlenmiş bi şekilde yatarken. birisiyle konuşmak istersin ama konuşacak kimsen yoktur ve yapabildiğin tek şey "lanet olsun böyle hayata" diye bir sigara daha yakmaktır. sonra bi bakmışsın küllüğün dolmuş.

karaçalı dinlerken oluyor genelde

onu arar gözlerin ama o başkalarıyla mutludur seninle değil. özlersin yazamazsin. için yanar söyleyemezsin. bundan bahsedecek kimsen yoktur. yalnizsindir.

amına koyayım onca şey yaşadık son dönemde, bir kişi de çıkıp gel bi içmeye gidelim falan demedi ya la..

kalkıp kendi çayımı kendim doldurduğum, ışığı kendim kapattığım, uyumaya çalışırken "bi sessiz ol be!" diye kimseye kızamadığım zamanlar.

1 litre kola almaktır.

makarnanın yarım pakedini haşladığım an.

şuan; okulda sürekli birlikte takıldığım arkadaşıma yoğun hisler besliyordum dün ona bun hislerimden bahsettim ve şuan fakülte kantininde yalnız başıma oturuyorum (aslında ona bi teklifde de bulunmamıştım sadece içimi döktüm neden bu mesafe oldu ki)

mezuniyetini kutlayan tek kişinin rektör olduğunu gördüğün an'dır.

çok darda hissettiğin anlarda hani kimse senin derdini bilmiyor ya da anlamıyor o sıkıntıları tek tek bir başına def etmeye çalışıyosun biri olsa daha kolay olacak diye düşünüyosun da olmuyo ya en azından duygularını paylaşabileceğin birinin varlığını istiyorsun onu bile çok görüyorlar ya ulan ne çektik bee

Yalnız olduğunu nasıl anlarsın? 60 Saniyede tüm bunlar olup biterken, sosyal medyadan, whatsapp'tan mesaj almıyorsan şuan yalnızsındır yalnız.

yalnız olduğumu anlamama ne gerek var yalnız olduğumu anlayınca ne olacak

hissedersin

kül tablasının doluluğundan

manzarayı karşına aldığında, bi fotoğrafım olmalıydı dediğin andır.

seni anladığını düşündüğün insanların bile seni anlamadığını fark edip kendi düşüncelerinle baş başa kaldığında yalnız olduğunu anlarsın.

hayatımın en değerli insanı olarak zirveye koyduğum dayımın askerden geldiğinde bana değil sevgilisine sarılmasından sonra ne kadar yalnız olduğumun farkına vardım.

aşk uyumu falı baktırırken 'onun adı' kısmında salak salak ekrana bakınca anladım. ortam loş kalbim boş ajjsks

doğum gününde gece 00.00'da kimsenin uzun uzun mesaj atıp doğum gününü kutlamadığı andır.

telefonunu gittiğin her yerde unutmak

asosyal sözlüğe girdiğin andır

bugün doğum günüm hiç kimse kutlamadı :(

sabah şarjdan çıkarılan telefonun gece 00.00 sularında batarya seviyesinin %75 dolaylarında olduğunun fark edildiği andır.

etrafında onca insan olmasına rağmen konuşacak kimse bulamamak

izlediğin film hakkında konuşmak için yanında kimse olmadığını farkettiğin andır

yolculuğa çıkarken öpmek, sarılmak şöyle dursun; göz göze gelecek bir insan arıyorken üç saniye sonra kendini telefonun kilit ekranına bakarken buluyor insan bazen...

derdini paylaşacak kimsenin olmadığını farkettiğin andır

her yılbaşı bir trafoda üşüye üşüye tek başına içmektir.sonrada dişlerini sıkıp ağlarsın ya anlarsın o zaman...

sabah uyanırsın. kahvaltını yaparsın. çay sigara vs ayılana kadar 1 saat wifiyi açmazsın. budur.