yalan söylemek

artık birinin yalan söyleyip söylememesini pek umursamıyorum anlattığı şey hoşuma giderse mutlu mutlu dinliyorum gitmezse de o anlatırken başka şeyler düşünüyor dalıp gidiyorum her iki durumda da mutlu oluyorum yalan mı? değil mi? olabilir mi ? gerçek mi? amaaaannn banane

Soğuma sebebi :/

Hepiniz melekseniz kim söylüyor bu yalanları abicim? Herkes yalan söyleyenlere sövüyor. Tamam en dürüst sizsiniz.

Yalanlar, yalanlar, yalanlaaar bulutların ardındaki güneş gibi gerçeek.

gorsel Bugün bu uygulamaya iki kere yalan söyledim. Ders çalışmak için süre tutup hiç çalışmadım özür dilerim plantie :/

Söylediğiniz şey bir gün karşınıza çıkarak yüzünüzün kızarmasına neden olur yalan atmayın

Övünmek gibi olmasın ama hakkını vererek yerine getirdiğim işlerdendir. Öyle bir söylerim ki yalan vücut bulur herkes gerçek diye tanır kendisini. Hatta o derece ki etrafımdaki insanlar yalana ihtiyaçları olduğunda bana danışırlar. (bkz: uzak durulması gereken erkek tipleri) (bkz: zyf)

bir insandan soğuma sebebimdir. kalbimi çatlatırcasına sevdiğim biri vardı. onu bir sevgili, bir dost, bir kardeş veya arkadaş olarak değil her şey olarak değerlendirebilirdim. o kadar seviyordum ki. tüm sırlarımı ve zayıf yönlerimi ona anlatmakta hiçbir sorun görmüyordum. gecelerim, günlerim onunla konuşmakla geçiyordu. sonra hakkımda hiç gereği olmayan bir yalan söylediğini tamamen şans eseri öğrendim. o kadar beklemediğim yerden geldi ki, sessizlikten başka bir şey yapamadım. yalan söylemek gerçekten benlik değilmiş bu olay başıma gelince daha iyi anladım. asla beceremiyorum, bunun için iyi bir zeka ve takip yeteneği gerekiyormuş, aklım çok şükür çalışıyor da takip bana göre değil. işte insan boş olunca yalanını bir şekilde takip ediyor. ben oturup bir sayfa kitap okumayı tercih ederim.

Sonra unuttuğum için hiç denemiyorum

Kendime milyonlarca kez hişşşş iyisin sakin ol sen bunları kaldırabilirsin normal davran bla bla bla gibi yalanlar söylerim sonra kalabalık ortamdan çıkarken gamzelerime göz yaşlarım dolunca hah işte yine kandıramadın kendini derim. Yalanın en alası kendi iç sesini bastırmaya çalışırken kullanılandır.

Bana yalan söyleyenlerin yalanı daha sonra pat diye önüme düşüyor ben hiç çaba sarfetmeden hem de o yüzden bana yalan söylemeyin ya gerek yok

Dünyanın en gereksiz olayı bu.

Benim nezdimde, dünyanın en kötü şeyi. Yalanla savaş başlatabilir, birini öldürebilir, birinin vaktini çalabilir ya da aklıma gelmeyen çok kötü şeylere sebep olabilirsiniz. Yalan söylemeyin.

yapmayı beceremediğim bir eylemdir. ya sesim titrer ya direkt kızarırım ya da o kadar detaylı anlatırım ki bu da beni hemen ele verir. (bkz: yalan söyleyememek)

ayıptır günahtır yapmayın

size gerçekten değer veren insanlara lütfen bunu yapmayın. lütfen.

kesinlikle çok kolay söylerim. önce kendimi sonra karşımdakini inandırırım. bunun sebebi biraz da mesleğim yalana çok müsait...

Yalan söylemeyi sevmediğim için genelde eksik bilgi veririm.

Bir şey sorduğumda eğer cevap vermek istemiyorsanız "cevap vermek istemiyorum" ya da "söylemek istemiyorum" diyebilirsiniz fakat asla yalan söylemeyin çünkü gereği yok. Yakın arkadaşım dediğim kişi bana o kadar gereksiz yalan söylemiş ki ilk öğrendiğimde "neden bunu yapmış ki doğruyu söylese bir şey değişmeyecekti" dedim. Yazdıklarımı okuyanlar arasında bilerek yalan söyleyen birisi varsa bilsin ki sizlerin bir kere yalanınızı yakalayınca olan size oluyor, bir daha güvenmiyoruz.

Bu ara ne oldu bana bilmiyorum. Allahla arayı düzelttik diye midir nedir hiç yalan söyleyemiyorum. İnanılmaz kem küm oluyorum.... 15-16 yaşında annemden izin alıcam diye 40 tane yalan uydururduk, şimdi gizlim saklım yok her şeyim açık yaşıyorum diye mi böyle oldu? -bu proformayı görmüş müydünüz Kavunsu Hanım düzenlenmesi gerekiyordu bahsetmiştim? -eeee??? Hmmm bi bakalım.. Tamam. düşünelim.. gördüm mü ki??? evet ya gördüm, hallediyorum.

Canım sıkıldıkça söylerim hemde iyi söylerim ben bile inanıyorum bazen kendi yalanıma...

vampir köylü oynarken bile kendimi ele veriyorum arkadaşlar. diyeceklerim bu kadar.

Sevdiğim kimselere yapamadığım eylem. Çok sevmediğim/ tanımadığım insanlara rahatlıkla eksik/uyduruk bilgi verebilirken sevdiklerime bunu yapamıyorum :D tam yalan sayılmasa da sonuçta doğru olmadığı için bu sınıfa girdiğini düşünüyorum :D

Yalan söylemeyi sevmiyorum ama eksik bilgi verebilirim.

Uçurma avcısından bir alıntı bırakalım. Yalnızca bir günah vardır, tek bir günah. O da hırsızlıktır. Onun dışındaki bütün günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir. Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun .

Bir arkadaşımın söylediği yalanın doğrusunu öğrendim. Ama öğrenmeden çok önce doğrusunu bilmesem de bir yalan yanlış durumun olduğunu biliyordum. Onu fark ettikten sonra her sözü bana şüpheli gelmişti. Ona göre söylediği şey yalan değil belli ki ama ortada yanlış bilgi var sonuçta ve güvenim zedelendi. Kendi kendimi yediğim saçma sapan bir şeyin doğrusunu öğrenince de hakkında kötü düşündüm diye yine ben üzüldüm çünkü bir arkadaşıma daha bu durumu anlatıp acaba doğru mu yanlış mı diye sorup onu da peşimde güvensizliğe sürükledim. Yani kısaca minik bir yanlış bilgi vermek de bence yalan söylemektir ve aynı güvensizliği beraberinde getirir.

En en yeteneksiz olduğum seylerden biri. Ki zaten kolay kolay da asla söylemem. Babam "şu hayatta yaptığın tek doğru şey dürüst olmak " demisti. Biraz küçümseyerek demişti ama olsun. Bugün, bir arkadaşım için, mecbur kaldım. Aniden yalan uyduramiyorum zaten, soru sorulduğunda boş boş baktım. Onun dışında hepi topu üç kelime soyleyecektim, onda da sesim cirladi.

Kronikleşmiş bir hastalık.Hiçbir önem teşkil etmeyen konularda bile yalan söyleyen insanlara şahit olduktan sonra bir nevi hastalık, madde bağımlılığı gibi bir şey olduğunu düşünüyorum.

Bazen istemese de söylemek zorunda kalıyor insan mesela az önce dayımlar yemeğe gidelim dedi diyetteyim size afiyet olsun dedim onlar gittikten sonra dört tane çikolata gömüp kafa dinledim. Eğer boş muhabbetinize dahil olmak istemiyorum deseydim onları kırdığım için nur topu gibi bir vicdan azabıyla baş başa kalırdım ama şimdi öyle mi, karanlıkta (bkz: eti karam gurme)min tadını çıkarıyorum şarkılar eşliğinde :D

yalanımı ilk (ve son) kez ortaya çıkarınca peder beyin şahsıma duyduğu güven asla onarılamayacak şekilde yerle bir oldu. o talihsiz olaydan sonra ne desem, müjdeli veya kara ne haber versem, ne paylaşsam garibim söylediklerime hep kuşkuyla yaklaştı. -baba, anneannem vefat etmiş. başımız sağolsun. +yav he he. şu dünyada, birinci dereceden yakınların tarafından sallanmamak, iplenmemek kadar kötü hissettiren çok az şey var. -nihayet bütün derslerimi geçtim baba. +sittir. -vallahi ya. +tabi canım, kesin öyledir. -inanmazsan gel, notlarıma birlikte bakalım. +külahıma anlat. -allah belamı versin ki... +vermiş zaten? lan sen de önüne gelene yalan söylüyorsun, hayatın yalan olmuş, ne bu afra tafra da diyemiyorsun. -iş buldum. yarın başlıyorum. +taam taam inandık. olur da bunca sene birbirimizi karşılıklı reddetmememizin sebebini ve hikmetini öğrenmeden geberirsem gözüm açık gidecek şerefsizim. -seni seviyorum baba. +al buna konuş.

Zaten babanın yakaladığı yalan gibisi yok Görüşme dediği biriyle görüştüm ve yakaladı ya Ne iş yapsam ona bağlıyor artık +Şehir dışında okumak istiyorum - kırmızı çizgiyi yedin bi kere dizimin dibindesin + telefonun neden meşgul - sahildeydim ünivden arkadaşınla konuşuyodum + bi saat ne konuşuyodun tek misin - tekim annemler gelecek ama + allaha yemin ver görüşmediğine... Yok abi bi kere güven yıkıldı ya ağzınla kuş tutsan yalancısın ölüyorum desen yalancı der hasta yatağına gitmezler

Kimileri için yaşam biçimidir.

yalanın pembesi, beyazı olmaz. yalan yalandır. çok ihtiyaç duyulan durumlar haricinde söylenmemeli.

yani bir insanın neden bunu yapmasına ihtiyaç duyduğunu anlamıyorum. çarşı pazar bir yerde elbet karışacak yani. ha bugün karışmış ha yarın?

hobim. yalan söylemeden duramam. illa ortalığı bi karıştırmam gerek. kaosa bayılırım. ortamda durduk yere bişi sıkarım. agalardan biri devam ettirirse gör o zaman şamatayı.

Yakalarım. Görmezden gelir suratına karşı söylemem. 1-2 böyle böyle devam eder. Sonra bozarım. Yıl boyu etkisinden çıkamaz. Kısaca söylemeyin. İlla söyleyecekseniz karşınızda ki insanın hafızasını, dikkatini iyi tartıp sıkın. Olum bide komik oluyonuz ben eve gidince gülüyorum "ahuahauahau ulan daha dün bunu demişti şimdi bambaşka" diye. Soğutursunuz kendinizi. Yapmayın. Boşa sıkmayın.

bir tespit vardı, onu yad etmemiz gerekiyor. cem yılmaz sapına kadar haklıydı... t: kadınlarla asla aşık atamayacağımız eylem. şununla kim bunu aynı kefeye koyabilir? kızdaki beyin jimnastiği, empati yeteneği ve duygusal zeka aklımı aldı ya. abla hani okula gitmiyordum, nasıl kantine gidiyorum o zaman dercesine ikaz yapıyor. altına sıçar deme, bize para yerine bez gönderirler diyor hajshfjagsah altıma ettiğimi sadece belediye çalışanı öğrenecek, bir şey olmaz ama ya sosyal medyaya yayarlarsa diye düşünüyor. sonra da o ihtimali neyse ya zaten küçüğüm, bir şey olmaz diyerek alt ediyor. planın sonunu bile en baştan düşünüyor, villa alacakmış kendine hajshfjagfsah satranç oynuyor resmen, üç hamle sonrasındaki senaryoları düşünüyor bücür. erkekler de anca pat pat dama oynasın amk. inşallah kız çocuğum olur. (bana yalan söylemene gerek kalmayacak miniğim.)

Kötüdür.

Bazen şartlar zorlar insanı. Herkes dürüsttür, herkes kendisine karşı dürüst davranılmasını ister ama ne hikmetse göz göre göre yalan söyleyenleri pek sever insanımız. Bunu The Prestige'in en güzel repliğine bağlayabiliriz "Siz gerçeği bilmek değil kandırılmak istiyorsunuz". Mesela biri size "üstümdeki nasıl olmuş" diye sorarsa sizin fikrinizi umursadığından değil, tasdik edilmek istediğinden soruyordur. Duasının kabul olmayacağını biliyordur ama bi amin deseniz içi rahatlar. Yalancıyı sikmiyorlar ama doğrucuyu da beğenmiyorlar.

Yapmak isteyip yapamadığım. Millet ne güzel yalanlarla çatır çatır işini hallediyor. Benim de sanki biri hipnozla beyninden bu yetiyi almış. Elli kere kendi kendime ezberlettiğim en ufak yalanı bile tam söylemem gereken anda "ben yalancı değilim ne olacak olsun" mantığıyla söyleyemeyip en doğrusunu en ince ayrıntısına kadar anlatıyorum. O yüzden bu dalavere çevirme işleri bana hiç uymuyor. O yüzden hiç değerim yok. Halbuki her işini yalanla halledenler ne mutlu. Hani dizilerde böyle çapraz sorguya falan alınıyor suçlular da, suçunu asla itiraf etmiyor. Ben onlara şaşıyorum. Daha beni o masaya oturttuklarında ben şakımaya başlardım kesin de en büyük cezayı alırdım. Sırf yalan söyleyemediğim için en ufak şeylerden bile feragat ediyorum ben. Mesela diyelim arkadaşlar bir yere gidiyor, benim aileme açıklayamayacağım bir yer, o zaman ben oraya gitmiyorum. Çünkü yalan söyleyemem, doğruyu söylersem de ailem bir daha salmaz. (doğruyu söylemekten soğutan, beni bu hale getiren bir davranış) Neyse işte. En ufak yalanları söyleyebilmek isterdim. Ama bende bu beceri yok. Zaten zorla söylesem bile çok belli oluyor. Ben kimseyi işletemiyorum bile. Çok belli ediyorum oynadığımı. Benden oyuncu tiyatrocu da olmaz. Olmadığım biri olamıyorum.

bu dünyada hiçbirşeyi yalan söyleyecek kadar önemsemiyorum. yalan söylemek benim için çok büyük bir şey ve onun stresini asla yaşayamam. yapacağım bir şeyin kendimce açıklaması yoksa yapmam, yalan söyleyerek yaptıklarımızı gizlemem. ya da yalan söyleyerek bir yerlere gelmek istemem, ben buyum. (bkz: kamonnn beybiii)